Συνεντεύξεις HUB-IN | Μιλώντας Θεσμοί για Συλλογική Δράση

Αναδημοσίευση από τον Πλάτωνα

Ακολουθούν: 0

Συνεντεύξεις HUB-IN: Εστίαση στα Χρηματοδοτικά Μοντέλα για Έργα Ιστορικής Αστικής Περιοχής (HUAs)

Νέες ευκαιρίες αναδύονται καθώς εξελίσσεται το τοπίο χρηματοδότησης της αναγέννησης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Όταν εξετάζουμε προηγούμενα και τρέχοντα έργα, η χρηματοδότηση προέρχεται κυρίως από κλασικές δημόσιες και ιδιωτικές πηγές χρηματοδότησης. Ωστόσο, καθώς θα ανακαλύψουμε ότι το crowdfunding και η κοινοτική χρηματοδότηση γίνονται όλο και περισσότερο μέρος του μείγματος χρηματοδότησης.

Το HUB-IN Places τολμά να πειραματιστεί με νέες χρηματοοικονομικές δομές, συνδυάζοντας τις παραδοσιακές ροές δημόσιας χρηματοδότησης με άλλες (ιδιωτικές) πηγές χρηματοδότησης. Σε δημιουργώντας νέες οικονομικές δομές, οι πόλεις HUB-IN εξισορροπούν προσεκτικά πιθανές αλλαγές στην κατανομή της εξουσίας και της επιρροής, συμβάλλοντας στη χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης τους.

Ο σημερινός ειδικός: Tine De Moor από το Rotterdam School of Management – Πανεπιστήμιο Erasmus

Tine De Moor – Professor Social Enterprise &
Ιδρύματα Συλλογικής Δράσης, Πανεπιστήμιο Erasmus
Ρότερνταμ.

Σχολή Διοίκησης του Ρότερνταμ– Το Rotterdam School of Management είναι η κύρια εστίαση στην ανάπτυξη επιχειρηματικών ηγετών με διεθνή καριέρα που μπορούν να γίνουν δύναμη για θετικές αλλαγές μεταφέροντας την καινοτόμο νοοτροπία τους σε ένα βιώσιμο μέλλον.

Τι είναι οι θεσμοί για συλλογική δράση;

Θεσμοί για συλλογική δράση είναι οργανώσεις που σχηματίζονται από κάτω προς τα πάνω από τα άμεσα ενδιαφερόμενα μέρη, στόχος των οποίων είναι να συνεργαστούν για την επιδίωξη προσωπικών (υλικών) και κοινωνικών συμφερόντων. Ιστορικά θεσμοί συλλογικής δράσης συνεχίζουν να αναδύονται. Όποτε υπάρχει μια κοινή ανάγκη, οι άνθρωποι μπορούν να οργανωθούν για να διευθετήσουν συλλογικά αυτήν την ανάγκη. Κανονικά, η επάρκεια είναι μια αρχή, οι συμμετέχοντες δεν χρειάζονται ή λαμβάνουν περισσότερα από ό, τι είναι απαραίτητο. Συχνά υπάρχουν κανονισμοί γύρω από την αρχή της επάρκειας. Τα κέρδη διανέμονται με βάση τις ανάγκες και όχι τις επιθυμίες. Αυτές είναι οι αρχές των κοινών.

Ποιο είναι το status quo σήμερα;

Σε αυτό το στάδιο, το πιο σημαντικό είναι να αναγνωριστεί η ποικιλομορφία μεταξύ των πρωτοβουλιών και των πλαισίων τους. Δεν υπάρχει μία και μοναδική προσέγγιση. Οι συνεταιρισμοί, για παράδειγμα, προσφέρουν διαφορετικούς τρόπους για να διατηρούν τις κοινωνικές και οικονομικές αποδόσεις σε βρόχο. Στην παραγωγή ενέργειας οι κοινωνικές αποδόσεις είναι συνήθως ένα υποπροϊόν που έρχεται σε μεταγενέστερο στάδιο. Ενώ στους συνεταιρισμούς υγείας, η κοινωνική απόδοση είναι πιο σημαντική από την αρχή.

Πώς μπορούν οι θεσμοί συλλογικής δράσης να επιτρέψουν υγιή επιχειρηματικά μοντέλα στην ανάπλαση της αστικής κληρονομιάς;

Μπορεί να είναι μια μεγάλη βοήθεια εάν η κοινότητα μπορεί πραγματικά να χρησιμοποιήσει το μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Υπάρχει ένα παράδειγμα σχολικού κτιρίου που χρησιμοποιήθηκε για μαθήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και για εργαστήρια τοπικών επιχειρηματιών το βράδυ. Η οικονομία διαμοιρασμού είναι πραγματικά μια καλή ευκαιρία για να γίνουν δυνατά διαφορετικά επιχειρηματικά μοντέλα. Αυτό απαιτεί μια καλή απογραφή των αναγκών των διαφορετικών χρηστών. Μπορούν οι άνθρωποι να βρουν ο ένας τον άλλον στις διαφορετικές λειτουργίες; Η χρηματοδότηση δεν είναι μόνο συλλογικό κεφάλαιο, αλλά και αποφυγή δαπανών.

Ποιες είναι οι προκλήσεις;

Η υποτίμηση του πραγματικού κόστους της διατήρησης της κληρονομιάς αποτελεί κίνδυνο. Οι συλλογικότητες πολιτών πρέπει να κάνουν ρεαλιστικά σχέδια. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν σοβαρά κάθε πολίτη-συλλογικότητα. Αλλά επίσης να περιμένετε από αυτές τις συλλογικότητες να λάβουν σοβαρά υπόψη την αναγέννηση της κληρονομιάς. Η εμπιστοσύνη είναι βασικό ζήτημα. Πιστεύουν τα δημόσια ιδρύματα και οι χρηματοδότες στην κοινότητα; Και αντίστροφα? Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι και πολίτες τελικά. Επίσης, οι πιο ενεργοί πολίτες τείνουν να είναι οι πιο προνομιούχοι, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να φροντίσουν ώστε η αναγέννηση της κληρονομιάς να γίνει χωρίς αποκλεισμούς.

Εστίαση : Θεσμοί για συλλογικές δράσεις

Η συλλογική δράση «αποτελείται από όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες σύνολα ανθρώπων δεσμεύουν συγκεντρωμένους πόρους, συμπεριλαμβανομένων των δικών τους προσπαθειών, για κοινές προσπάθειες» (Tilly and Tilly, 1981). Ωστόσο, δεν είναι ασυνήθιστο τα μέλη αυτών των οργανώσεων να έχουν επίσης εμπλακεί σε κινήματα διαμαρτυρίας, όπως για παράδειγμα σε πολλές εξεγέρσεις αστικών και αγροτικών περιοχών στις όψιμες μεσαιωνικές Κάτω Χώρες (βλ. π.χ. Φλαμανδική Μάχη των Σπερς (1302)), αλλά μπορούν να βρεθούν πολλά περισσότερα παραδείγματα.

Εκτός από τον καθορισμό κανόνων για τη ρύθμιση της χρήσης των πόρων, η πρόσβαση στο ίδρυμα συνήθως ρυθμίζεται αυστηρά. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συλλογική δράση με την ευρεία έννοια μπορεί να περιλαμβάνει μεγάλες μάζες ανώνυμων ατόμων, Τα ιδρύματα συλλογικής δράσης χαρακτηρίζονται από αποκλειστικότητα: μόνο όσοι πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν μέλη.

Παραδείγματα ιδρυμάτων για συλλογικές δράσεις είναι Commons, Guilds, Waterboards, Beguinages, Cooperatives.

πηγή: www.collective-action.info