Ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε τους πιθανούς κινδύνους ενός ολοένα και πιο συνδεδεμένου κόσμου

Ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε τους πιθανούς κινδύνους ενός ολοένα και πιο συνδεδεμένου κόσμου

Κόμβος πηγής: 1995020

Καθώς οι παγκόσμιες συγκρούσεις συνεχίζονται, ο κυβερνοχώρος έχει γίνει το πέμπτο μέτωπο του πολέμου. Ο κόσμος πλησιάζει τα 50 δισεκατομμύρια συνδεδεμένες συσκευές, που ελέγχουν τα πάντα, από τα φανάρια μέχρι το πυρηνικό μας οπλοστάσιο. Έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε μεγάλης κλίμακας επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, που επηρεάζουν κρίσιμες βιομηχανίες όπως οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου και τα νοσοκομεία. Αλλά δεν έχουμε ακόμη βιώσει ένα πραγματικά καταστροφικό περιστατικό που θα «έσπαγε το Διαδίκτυο», διαταράσσοντας τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τις αλυσίδες εφοδιασμού και την καθημερινή ζωή. 

Θα μπορούσε να συμβεί φέτος;

Μεμονωμένα σημεία αποτυχίας

Η μετάβαση της τεχνολογίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα στο cloud computing σημαίνει ότι ένα μεγάλο μερίδιο των υποδομών, των χρηματοοικονομικών συστημάτων, των αλυσίδων εφοδιασμού, της υγειονομικής περίθαλψης και άλλων κρίσιμων υπηρεσιών μας διαχειρίζονται μόνο λίγες εταιρείες: η Amazon, η Google και η Microsoft. Από την πλευρά του υλικού, η ιστορία δεν είναι πολύ καλύτερη. Μόλις τρεις εταιρείες — Palo Alto Networks, Cisco και Fortinet — ελέγχουν πάνω από το 50% της αγοράς για συσκευές ασφαλείας. Τα κυματιστικά αποτελέσματα μιας επιτυχημένης επίθεσης σε μία από αυτές τις εταιρείες δεν θα άφηναν κανένα μέρος του συνδεδεμένου κόσμου ασυγκίνητο, συμπεριλαμβανομένου του λογισμικού ασφαλείας που προορίζεται να προστατεύει τους πελάτες σε περίπτωση επίθεσης, μεγάλο μέρος του οποίου λειτουργεί σε υποδομή που παρέχεται από αυτές τις ίδιες εταιρείες cloud. 

Για τους ειδικούς σε θέματα ασφάλειας των κέντρων δεδομένων, υπάρχει επίσης μια άλλη, πολύ λιγότερο ψηφιακή, ανησυχία που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Ύποπτες δραστηριότητες και επιθέσεις σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής των ΗΠΑ έφτασε στο ιστορικό υψηλό όλων των εποχών το 2022, με περισσότερες από 100 επιθέσεις να έχουν αναφερθεί μόνο τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους. Τα κέντρα δεδομένων είναι τεράστια κτίρια, που καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας. Για να ψύξουν τους υπερκαυτούς διακομιστές και τα κτίριά τους, τα κέντρα δεδομένων χρησιμοποιούν εκπληκτικές ποσότητες νερού. Σύμφωνα με την Google, τα κέντρα δεδομένων της χρησιμοποίησε 4.3 δισεκατομμύρια γαλόνια νερού το 2021. Εάν οι εισβολείς διακόψουν την παροχή ρεύματος ή νερού στα κέντρα δεδομένων της Amazon, της Google ή της Microsoft με συντονισμένο τρόπο, θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρες περιοχές της υποδομής τους, συμπεριλαμβανομένων των αντιγράφων ασφαλείας. 

Ακολουθήστε τα χρήματα

Για να βάλετε σε προοπτική το κόστος μιας καταστροφικής κυβερνοεπίθεσης, σκεφτείτε ότι το 2021, σύμφωνα με την ελβετική αντασφαλιστική εταιρεία Swiss Re, παγκόσμιες οικονομικές απώλειες από φυσικές καταστροφές όπως πλημμύρες, τυφώνες και πυρκαγιές έφτασε τα 270 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτός είναι ένας μεγάλος αριθμός, αλλά λάβετε υπόψη το γεγονός ότι η Merchant Machine εκτιμά ότι θα ήταν μια παγκόσμια διακοπή του Διαδικτύου κόστισε στην παγκόσμια οικονομία 37 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα σε χαμένα έσοδα. 

Ωστόσο, τα οικονομικά της τεχνολογίας δεν είναι υπέρ ενός πιο ασφαλούς μέλλοντος. Οι επιχειρήσεις, οι χρήστες και οι αντίπαλοι έχουν όλοι ανταγωνιστικά νομισματικά συμφέροντα που εμποδίζουν περισσότερες επενδύσεις στην ασφάλεια. Οι εταιρείες τεχνολογίας πρέπει να επαναλάβουν και να εκδώσουν ενημερώσεις γρήγορα για να συμβαδίσουν με τους ανταγωνιστές τους, και οι πελάτες τους συχνά δεν είναι πρόθυμοι να περιμένουν —ή να πληρώσουν— για επιπλέον λειτουργίες ασφαλείας ή για την επίλυση όλων των σφαλμάτων και των τρωτών σημείων. Αντίθετα, οι καταναλωτές επιλέγουν να αγοράσουν ασφάλιση έναντι αυτών των αναπόφευκτων περιστατικών, τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν μια άλλη κρίση.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες ξοδεύουν σημαντικά χρηματικά ποσά για την προσομοίωση καταστροφών και την εκτίμηση του κόστους τους, έτσι ώστε οποιαδήποτε μεγάλη απώλεια να μην προκαλεί σημαντική οικονομική ζημιά στον ασφαλιστή. Για μια καταστροφική κυβερνοεπίθεση, το κόστος θα μπορούσε να ξεπεράσει τα δισεκατομμύρια δολάρια, πράγμα που σημαίνει χρεοκοπία όχι μόνο για τους ασφαλιστές αλλά και για τους αντασφαλιστές, κάτι που πιθανότατα θα επιφέρει συστημική χρηματοοικονομική αναστάτωση και σχεδόν κατάρρευση της αγοράς σε κλίμακα που νανίζει την οικονομική κρίση του 2008. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπάνησε 85 δισεκατομμύρια δολάρια για να διασώσει την AIG και να αποτρέψει την κατάρρευση του συστημικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά το ερώτημα αυτή τη φορά είναι: Ποιος διασώζει έναν ασφαλιστή με παγκόσμιες απώλειες και τι συμβαίνει όταν οι ασφαλιστές είναι πολύ περιορισμένοι σε μετρητά για να πληρώσουν τις απαιτήσεις;

Και τώρα τι?

Χρειάζεται να εξετάσουμε την ασφάλεια των υποδομών ζωτικής σημασίας και να διασφαλίσουμε ότι υπάρχουν σχέδια και θυρίδες ασφαλείας που μπορούν να αντέξουν μια εκτεταμένη περίοδο αποσύνδεσης. Οι οργανισμοί που μεταναστεύουν στο cloud computing πρέπει να επαναξιολογήσουν την ανάγκη τους για πιστότητα δεδομένων και εάν είναι απαραίτητη η αποθήκευση εντός της εγκατάστασης. Οι ηγέτες ασφαλείας θα πρέπει να εντάσσουν τον σχεδιασμό της καταστροφικής αποτυχίας διαχείριση των κινδύνων στρατηγική και διασφαλίζουν ότι οι πωλητές τους έχουν επίσης σχέδια για να μετριάσουν τον αντίκτυπο μιας απώλειας σύννεφο-φιλοξενούμενες υπηρεσίες. 

Στο ρυθμιστικό μέτωπο, εάν έχουμε ελπίδα να προετοιμαστούμε για μια παγκόσμια εκδήλωση, πρέπει να αξιολογήσουμε τις τεχνικές επιδόσεις των ρυθμιστικών αρχών και των νομοθετών που δημιουργούν τα πλαίσια που προορίζονται να μας κρατήσουν ασφαλείς, καθώς και τις μετρήσεις που χρησιμοποιούμε για τη μέτρηση της οικονομικής υγείας του οι ασφαλιστές και οι αντασφαλιστές στο γάντζο. Εάν η θεαματική κατάρρευση αρκετών εταιρειών blockchain τα τελευταία χρόνια, η επιτυχής ανάμειξη στις εκλογές μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή η έκρηξη επιθέσεις ransomware μας έχουν διδάξει οτιδήποτε, είναι ότι πρέπει να απαιτήσουμε περισσότερους από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας και να εκλέξουμε ηγέτες που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του κόσμου του αύριο. Ομοίως, οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να κατανοούν τις εταιρείες και τις τεχνολογίες που επιβλέπουν. 

Θα υπάρξει ένας απολογισμός στον συνδεδεμένο κόσμο και ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα επιβιώσει η οικονομία μας (και πιθανώς η κοινωνία) είναι να συνεργαστούμε για να δημιουργήσουμε μια ασφαλέστερη, πιο σταθερή υποδομή.

Σφραγίδα ώρας:

Περισσότερα από Σκοτεινή ανάγνωση