از آنجایی که برنامه های مراقبت از کودک ابزارهای فنی را می پذیرند، سؤالات جدیدی در مورد حریم خصوصی و امنیت مطرح می شود

از آنجایی که برنامه های مراقبت از کودک ابزارهای فنی را می پذیرند، سؤالات جدیدی در مورد حریم خصوصی و امنیت مطرح می شود

گره منبع: 2021757

زمانی که الکسیس هنکوک فرزندش را برای مراقبت از کودک ثبت نام کرد، انتظار نداشت برای شرکت در این برنامه مجبور به دانلود اپلیکیشن شود. هنگامی که آن برنامه شروع به ارسال عکس های فرزندش برای او کرد، او چند سوال اضافی داشت.

آن تجربه منحصر به فرد نیست. در سراسر کشور، برنامه های مراقبت از کودکان روز به روز برای استفاده از فناوری اداری ثبت نام می کنند. برخی از این ابزارها اپلیکیشن‌های موبایلی هستند که امکان ارتباط آسان بین معلمان و خانواده‌ها را فراهم می‌کنند و همچنین صورت‌حساب را تسهیل می‌کنند. برخی دیگر دسترسی مستقیم ویدئویی به کلاس را فراهم می‌کنند و به خانواده‌ها اجازه می‌دهند تا تعامل فرزندانشان با معلمان و سایر دانش‌آموزان را تماشا کنند.

اما تحقیقات و گفتگوهای رسمی در مورد تأثیرات این فناوری اداری بر دانش آموزان، معلمان و خانواده ها بسیار پراکنده بوده است. کارشناسان می گویند در حالی که نگرانی هایی در مورد امنیت و حریم خصوصی وجود دارد، هیچ راه درستی برای نزدیک شدن به این فناوری وجود ندارد. در همین حال، محققانی که آموزش دوران کودکی را مطالعه می کنند می گویند که این ابزارها می توانند معلمان کلاس را توانمند کنند - یا استرس محل کار آنها را افزایش دهند.

یک درب قفل نشده

هنکاک نه تنها یک والدین نگران است، بلکه مدیر مهندسی در بنیاد Electronic Frontier، یک سازمان غیرانتفاعی است که به حمایت از حقوق دیجیتال اختصاص دارد. تجربه اولیه او با برنامه‌ای که مرکزش راه‌اندازی کرده بود، سؤالاتی را در مورد امنیت داده‌ها برای او ایجاد کرد و او به عنوان بخشی از کارش شروع به تحقیق در مورد شرکت‌های اپلیکیشن موبایل کرد.

او می‌گوید: «نگرانی اصلی این طبقه‌بندی برنامه‌ها این است که واقعاً هیچ نهاد تنظیم‌کننده‌ای برای حفظ حریم خصوصی و امنیت وجود ندارد.

او متوجه شد که احراز هویت دو مرحله ای، که به جلوگیری از نقض داده ها کمک می کند، در برنامه های تلفن همراه استاندارد نیست. اگرچه این معیار بی‌اشتباه نیست، اما هنکاک نداشتن آن را با نداشتن قفل در درها مقایسه می‌کند. فقدان آن به دلیل ماهیت حساس جمعیتی که داده ها را تولید می کند، نگران کننده تر بود.

هنکوک می‌گوید: «نمی‌خواهید کسی قبل از اینکه بتواند روی صفحه‌کلید تایپ کند یا بفهمد کلمه‌ای چیست، با نقض اطلاعات مواجه شود». بدترین سناریو لو رفتن صدها عکس از کودکان و اطلاعات آنهاست.

از این داده ها می توان برای هدف قرار دادن کودکان حتی قبل از آنلاین شدن استفاده کرد.

در نتیجه یک گزارش که هنکاک منتشر کرد، برخی از شرکت‌ها احراز هویت دو مرحله‌ای را اضافه کردند و تغییرات دیگری را اعمال کردند، اما او می‌گوید مطمئن نیست که چقدر این تغییرات در صنعت گسترده است.

سال گذشته، محققان در آلمان بررسی 42 مورد از این برنامه های مراقبت از کودک تلفن همراه. آنها دریافتند که اگرچه کودکان مستقیماً از این فناوری استفاده نمی کنند، اما همچنان می تواند اطلاعات حساسی را درباره آنها به بیرون درز کند.

به گفته جیم سیگل، کارشناس ارشد حریم خصوصی آموزش و پرورش در Future of Privacy Forum، یک سازمان غیرانتفاعی متمرکز بر حریم خصوصی داده ها، سه نقطه تماس وجود دارد که به طور بالقوه می توان به داده ها دسترسی پیدا کرد و به بیرون درز کرد: مدیران، معلمان و والدین. بدون اقدامات امنیتی پیشرفته تر، هکرها به طور بالقوه می توانند با استفاده از رمزهای عبور مجدد به داده ها دسترسی پیدا کنند. در سال 2019، هکرها توانستند با استفاده از گذرواژه‌هایی که در نقض داده‌های گذشته پیدا شده بودند، به دوربین‌های نظارتی Ring در سراسر کشور دسترسی پیدا کرده، تماشا و کنترل کنند.

بیلی سانچز، مشاور سیاست حفظ حریم خصوصی جوانان و آموزش با انجمن آینده حریم خصوصی، می‌گوید: در حال حاضر هیچ قانون گسترده‌ای برای حفظ حریم خصوصی داده‌ها وجود ندارد که هدف آن فضای اولیه کودکی باشد. قوانینی مانند قانون حقوق آموزشی خانواده و حریم خصوصی (FERPA) و قانون محافظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان (COPPA) معمولاً در این شرایط اعمال نمی‌شوند و بنابراین اگر والدین نگران امنیت یک برنامه خاص هستند، باید این کار را انجام دهند. کمی حفاری خودشان

سانچز می‌گوید فرزندش را به مرکزی می‌فرستد که از دو اپلیکیشن استفاده می‌کند، یکی از آنها دوربینی برای تماشای کلاس دارد.

او می‌گوید: «اعتماد دارم که مدرسه من بهترین کار را انجام می‌دهد، اما شما همان دسترسی به اطلاعات را ندارید.

و از آنجایی که بسیاری از خانواده‌ها برای یافتن گزینه‌های مراقبت از کودک، به ویژه پس از همه‌گیری، تلاش می‌کنند، والدین و سرپرستان نگران استفاده از ابزارهای فناوری ممکن است انتخاب زیادی در این مورد نداشته باشند.

سانچز می‌گوید: «حقوق حریم خصوصی و اطلاعاتی که در اختیار دارید ممکن است بر اساس در دسترس بودن تعیین شود.

یک رویکرد عمدی

جنیفر چن، استاد آموزش دوران کودکی در دانشگاه کین، می‌گوید مدیران برنامه‌های دوران کودکی باید در مورد استفاده‌های جدید از فناوری متفکر و عمدی باشند. این بدان معناست که در مورد بهترین راه‌ها و مکان‌ها برای استفاده از ابزارهای جدید و پیامدهای اخلاقی هر انتخابی سخت فکر کنید.

چن می گوید: «تکنولوژی یک شمشیر دو لبه است. اما اگر با دقت از آن استفاده کنیم می تواند مفید باشد.

برخی از برنامه‌های تلفن همراه، مانند برنامه‌هایی که امکان ترجمه به زبان‌هایی غیر از انگلیسی را فراهم می‌کنند، می‌توانند موانع دشوار بین مربیان و خانواده‌ها را از بین ببرند. دوربین‌هایی که به طور متفکرانه مستقر شده‌اند می‌توانند به معلمان کمک کنند تا به عقب برگردند و درباره آنچه در کلاس‌هایشان اتفاق می‌افتد فکر کنند و یک تصویر کامل دریافت کنند.

چن می‌گوید: «به تصویر کشیدن آنچه معلم در کلاس به آن توجه می‌کند و استفاده از آن به عنوان یک ابزار ارزیابی می‌تواند مفید باشد.

به‌طور آنلاین، بسیاری از مدیران برنامه‌های مراقبت از کودکان می‌گویند دوربین‌ها به‌طور خاص می‌توانند به آنها در محافظت از خود و معلمان کمک کنند. اگر کارمندی به اشتباه متهم به سوء استفاده یا آسیب رساندن به کودک شود، دوربین ها می توانند شواهدی برای مقابله با این ادعا ارائه دهند.

شو-چن ین، استاد مطالعات کودکان و نوجوانان در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در فولرتون، می‌گوید که اگرچه ممکن است مزایایی داشته باشد، اما هنگامی که مدیران به‌طور یک طرفه دوربین‌ها را در کلاس‌های درس قرار می‌دهند، معایبی نیز وجود دارد.

او می‌گوید دوربین‌ها این پتانسیل را دارند که معلمان و سایر کارمندان کلاس را مضطرب کنند یا در غیر این صورت خودشان نباشند. آنها ممکن است احساس کنند که مدیران یا والدین به آنها اعتماد ندارند.

ین می گوید: «در زمینه ما، به ویژه برای آموزش در دوران کودکی، رابطه همه چیز است. "اگر به این شخص اعتماد دارید، چرا می خواهید دوربین نظارتی نصب کنید؟"

A مطالعه كوچك خارج از اسرائیل پیشنهاد کرد که دوربین ها باعث خجالت معلمان شده و آنها را مجبور می کند از فعالیت های خاص مانند رقصیدن اجتناب کنند. آنها همچنین می توانند روال برنامه های دوران کودکی را مختل کنند، اگرچه کارکنان همچنین گزارش دادند که دوربین ها یکی از راه های حفظ اعتماد متقابل با خانواده ها هستند.

ین گفت که هر گونه اضطراب یا ناراحتی از سوی مربیان می تواند بر تجربه کلاس درس برای کودکان تأثیر بگذارد، کودکانی که پاسخ های زبان بدن را می گیرند و یاد می گیرند.

او می گوید: «در رشد کودک، ما در مورد مفهومی به نام ارجاع اجتماعی صحبت می کنیم. هنگامی که کودکان نمی دانند در یک موقعیت خاص چگونه واکنش نشان دهند، به بزرگسالانی که به آنها اعتماد دارند نگاه می کنند و احساسات آنها را تقلید می کنند.

به گفته ین، اگرچه دوربین ها ممکن است برای برخی از مراکز مناسب باشند، اما مدیران باید با استخدام افرادی که به آنها اعتماد دارند، به محافظت از خود فکر کنند.

کیتی اسلون، یکی از اعضای هیئت علمی توسعه انسانی و مطالعات خانواده در دانشگاه مرکزی میشیگان، قبلا در مراکز مراقبت از کودکان با دوربین کار می کرد. او گفت که در پس‌زمینه استقرار این برنامه‌ها، کارگران دوران کودکی اغلب از نظر مالی در موقعیت‌های فوق‌العاده متزلزلی قرار دارند. در تحقیقات خود، بسیاری از این کارگران از فرسودگی ناشی از مبارزات مالی و پیروی از مقررات فزاینده در صنعت صحبت کرده اند.

آنها گاهی اوقات انرژی کافی برای انجام کار خود را ندارند. پول کافی برای پرداخت قبض هایشان وجود ندارد.» او می گوید. مردم احساس می‌کنند واقعاً کم ارزش هستند.»

این پس‌زمینه می‌تواند تأثیر بگذارد که آیا معلمان احتمالاً از انتظارات جدید احساس ناراحتی می‌کنند یا توسط آنها توانمند می‌شوند. اسلون می گوید که برخی از مربیان ممکن است دوست داشته باشند از برنامه های تلفن همراه برای ارتباط با والدین و خانواده استفاده کنند. دیگران ممکن است الزامات انجام این کار را سنگین بدانند. دوربین‌ها می‌توانند روابط را تسهیل کنند، یا وقتی خانواده‌ها در مورد آنچه که برای کلاس درس می‌خواهند متفاوت باشند، می‌توانند گفتگوهای دشواری را مطرح کنند.

اسلون می گوید، به طور کلی، مهم است که از کارگران بپرسیم که در زمینه آنها چه چیزی درست است و آیا فناوری در کلاس های درس آنها به خوبی کار می کند یا خیر.

اسلون می گوید: «مردم باید بر روش هایی که تحت نظر هستند قدرت داشته باشند. «این نظارت برای چیست؟ آیا این حمایت از افرادی است که این کار را انجام می دهند؟ یا در این فضاها مردم را پلیس می کند؟»

تمبر زمان:

بیشتر از اد سرج