انقلابیون کشت: پنج پیشگام ماری جوانا

توسط: خوان سباستین چاوز گیل

تقریباً غیرممکن است که به دلیل کشت حشیش مشهور شوید. به استثنای برخی مسابقات کشت و جام‌های شاهدانه، در حال حاضر شناخت عمومی کمی برای کسانی که بهترین گونه‌های ماری جوانا را در جهان پرورش می‌دهند وجود دارد - واقعیتی تاسف‌آور که عمدتاً از ناشناس ماندن اجباری ناشی از ممنوعیت ناشی می‌شود.

چه در حال بازدید از یک کلوپ حشیش باشید و چه از یک فروشنده زیرزمینی خرید می‌کنید، به احتمال زیاد نوع سویه آن را می‌شناسید تا اینکه چه کسی دانه‌ها را در زمین گذاشته یا تا زمان بلوغ به کشت آن تمایل نشان داده است. به طور مشابه، احتمالاً می‌دانید که سیبی که می‌خواهید بخورید، گلدن دلیشز است یا فوجی، اما احتمالاً نمی‌دانید چه کسی آن را پرورش داده است.

تفاوت بین رشد حشیش واقعا خوب و پرورش ماری جوانا برنده جایزه، اختصاص زمان و توجه به جزئیات است که به ندرت به اندازه کافی پاداش داده می شود. هر چند که باید باشد. مصرف کنندگان شاهدانه بیش از حد به سویه ها وسواس دارند و به اندازه کافی در مورد پرورش دهندگان فکر نمی کنند. اما آیا همیشه اینگونه خواهد بود؟ شاید نه.

شراب را در نظر بگیرید، جایی که ما معمولاً جزئیات را دریافت می کنیم: نوع انگور و شراب ساز. کسانی که عمدتاً بر اساس قیمت خرید می‌کنند، به دنبال مرلو یا شاردونی ارزان می‌گردند یا به سادگی «قرمز» یا «سفید» را انتخاب می‌کنند، صرف نظر از اینکه انگور کجا و چگونه کشت و فرآوری شده است. در حالی که، کسانی که تصمیم خود را بر اساس کیفیت یا ارزش قرار می دهند، هم تنوع و هم تاکستان را در نظر می گیرند. به همین دلیل است که دو بطری مختلف حاوی 750 میلی‌لیتر شراب ساخته شده از یک نوع انگور در همان سال و با محتوای الکل تقریباً یکسان می‌توانند بین 2 تا 250 دلار یا بیشتر فروخته شوند.

مخترع سینسمیلا

اصطلاح "سینسمیلا" به فرآیندی اشاره دارد که در آن پرورش دهندگان تمام گیاهان نر را در اسرع وقت حذف می کنند و تنها گیاهان ماده را می گذارند تا به طور کامل بالغ شوند. این دو کارکرد دارد: اول اینکه فقط گلهای ماده شاهدانه رزینی غنی از THC تولید می کنند و دوم اینکه به محض گرده افشانی توسط یک گیاه نر، تولید رزین را متوقف می کنند. بنابراین، حذف گیاهان نر به معنای فضای بیشتری برای ماده های ارزشمند است، و آن ماده ها گرده افشانی نمی شوند تا بتوانند بدون تولید بذر تا حد امکان رزین تولید کنند.

فولکلور این پیشرفت انقلابی را به یک تزکیه‌کننده ناشناخته نسبت می‌دهد که در مزارع وسیع ساتیوا مکزیک کار می‌کرد، در حالی که برخی دیگر ادعا می‌کنند که یک گوشه‌نشین در شهرستان هامبولت، ایالات متحده آمریکا، این تکنیک را توسعه داده است. اما فرد گاردنر، محقق و روزنامه‌نگار برجسته حشیش، می‌گوید که هر دو نظریه شواهد قانع‌کننده‌ای را نادیده می‌گیرند که نشان می‌دهد کشت «سینسمیلا» بسیار قدیمی‌تر از آن است.



جورج وان پتن (همچنین با نام «خورخه سروانتس» شناخته می‌شود)

از سال 1983، جورج ون پتن (که با نام مستعار خورخه سروانتس می نویسد) بیش از یک میلیون کتاب در مورد کشت حشیش فروخته است و اطلاعات محکم و دستورالعمل های دقیقی را به پرورش دهندگان بی شماری در سراسر جهان ارائه می دهد. او مردی است که آشکارا ماری جوانا و کسانی که آن را پرورش می دهند را دوست دارد.

"چرا وقتی می توانید این گیاه شگفت انگیز را که دوست دارید پرورش دهید، یکی از آن مشاغل معمولی و منفور را داشته باشید؟" خورخه سروانتس

در واقع، اولین نسخه از "انجیل رو به رشد" خورخه سروانتس ریشه در یادداشت های میدانی خود او داشت که به دقت گردآوری شده بود، بر اساس سال های متمادی او به عنوان یک تزکیه کننده در مکزیک و کالیفرنیای جنوبی. پس از کپی برداری از آن یادداشت های دقیق و به اشتراک گذاشتن آن ها بارها و بارها با دیگر پرورش دهندگان، او سرانجام دسته کوچکی از کتاب های خود منتشر کرد تا از دردسر کپی برداری نجات پیدا کند و متوجه شد که یک کتاب پرفروش دائمی در دست دارد.

"من وارد این کار شدم زیرا به نظرم پرورش حشیش هیجان انگیز است و نمی توانم هیچ کار دیگری انجام دهم." (خورخه سروانتس)

اگرچه کشت ماری جوانا به مراکز تولیدی بزرگ و حرفه‌ای منتقل شده است، ون پتن همچنان بر روی کسانی که در حیاط خلوت، زیرزمین یا زمین کوچک رشد می‌کنند تمرکز می‌کند، خواه به این دلیل که می‌خواهند داروی خود را پرورش دهند، مخارج زندگی خود را تامین کنند، وام مسکن را بپردازند، یا بچه هایشان را در مدرسه بگذارند در کنفرانس‌ها و جشنواره‌های حشیش در سرتاسر جهان، تولیدکنندگان صف می‌کشند تا از کمک‌های او تشکر کنند.



دکتر. محمود السلی

تنها جایی در ایالات متحده که تاکنون مجوز فدرال DEA برای کشت شاهدانه دریافت کرده است، یک مزرعه 5 هکتاری و مرکز کشت سرپوشیده در دانشگاه می سی سی پی است. این مزرعه که در سال 1968 تأسیس شد و از زمان تأسیس آن توسط مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA) تحت نظارت بود، ماری جوانا را برای مطالعات تحقیقاتی مورد تأیید فدرال تأمین می کند. فصل رشد در فضای باز بیش از 500 کیلوگرم مواد گیاهی تولید می کند، در حالی که فصل رشد در فضای بسته حدود 10 کیلوگرم محصول می دهد.

در گذشته، NIDA هر مطالعه‌ای را که به دنبال کشف فواید دارویی بالقوه این گیاه باشد رد می‌کرد و در عین حال از مطالعات ضعیفی که به دنبال اغراق در مضرات آن بودند، کاملاً حمایت می‌کرد. محققان ده ها سال به امید پایان دادن به محاصره NIDA، به طور ناموفق علیه DEA جنگیدند.

وقتی از دکتر السوهلی پرسیده شد که در طول دوران او به عنوان تنها تزکیه کننده کاملاً قانونی در ایالات متحده چه چیزی بیشتر تغییر کرده است، دکتر السوهلی اساساً گفت که او باید بازی خود را همراه با دیگران ارتقا دهد.



اد روزنتال

از اولین شماره خود در سال 1974، مجله High Times اد روزنتال را در مورد کشت حشیش با تمرکز ویژه بر تعداد فزاینده افرادی که برای اولین بار خود را انتخاب می کنند، معرفی کرد. فوراً، ستون توصیه‌های او - «از اد بپرسید: به سؤالات ماری جوانا پاسخ داده شد» - او را به یکی از معدود متخصصان شناخته‌شده در موضوعی تبدیل کرد که تا چهل سال آینده در مجله باقی خواهد ماند.

این ستون تا به امروز ادامه دارد و روزنتال انتشارات تجارت سریع را برای انتشار کتاب های خود و آثار فهرستی چشمگیر از نویسندگان همکار و محققان حشیش تأسیس کرد. او همچنین یک مدافع و فعال خستگی ناپذیر برای علل ماری جوانا پزشکی و قانونی سازی بوده است.

در سال 1999، خانه فرزندخوانده روزنتال در اوکلند، کالیفرنیا، او را "افسر شهر" نامید و به او وظیفه کشت حشیش را برای تامین بیماران محلی داد. سه سال بعد، دولت فدرال محصول او را از بین برد و او را دستگیر کرد.

بر اساس گزارش نیویورک تایمز در مورد این پرونده، روزنتال با محکومیت احتمالی «100 سال زندان و جریمه 4.5 میلیون دلاری» روبرو بود، اما قاضی فدرال چارلز بریر او را تنها به یک روز زندان محکوم کرد. روزنتال به هر حال درخواست تجدیدنظر داد و در سال 2006، دادگاه تجدیدنظر ناحیه نهم محکومیت کیفری او را لغو کرد.

دفعه بعد که می شنوید کسی در مورد اینکه چگونه کارآفرینان، سیاستمداران یا سرمایه گذاران مسئولیت قانونی شدن را رهبری می کنند، به یاد داشته باشید که هیچ یک از اینها بدون کمپین نافرمانی مدنی امکان پذیر نخواهد بود. (اد روزنتال)



پروفسور افغانی

اگر ممنوعیت حشیش نبود، ایده کاشت ماری جوانا در داخل خانه احتمالاً هرگز به ذهن کسی نمی رسید. اگر سعی نمی کنید از تشخیص آن جلوگیری کنید، چرا زمان و هزینه برای بازسازی محیط طبیعی گیاه صرف کنید؟ یا به بیان دیگر، آیا تا به حال شنیده اید که شراب سازانی در داخل خانه انگور می کارند یا آبجوسازی هایی که رازک را در خانه می کارند؟

بدون الگوهای روشنی که باید دنبال شوند، نسل های اول پرورش دهندگان داخلی نه تنها مجبور بودند خود را با زندگی بدون آفتاب (یا باد یا باران) وفق دهند، بلکه مجبور بودند راه هایی برای جایگزینی آنها از طریق آزمون و خطا ابداع کنند. سیستم‌های رشد داخلی اولیه این روح پیشگامانه DIY را با گیاهان در زمین، آبیاری دستی و زیر نورهای موقتی منعکس می‌کردند. شاهدانه‌ای که از چنین چیدمانی‌هایی به‌دست می‌آید، به‌طور بدنام کم و غیر الهام‌بخش بود.

تغییر به سیستم‌های هیدروپونیک پیشرفته‌تر در دهه 1970 یک بازی برای خودکشی بود، اما با سابقه کشاورزی بدون خاک که به باغ‌های معلق معروف بابل برمی‌گردد، و بسیاری از پیشرفت‌های مدرن در این زمینه توسط دانشمندان ناسا، پیدا کردن یک پرورش دهنده شاهدانه برای دادن این مدال سخت است. به سرعت به سال 1996 و انتشار مقاله ای تاریخی به نام «سالن میلیون دلاری» در High Times.

دنی دانکو، ویراستار فعلی مجله، گزارش می‌دهد: «در این باغ منظم، ردیف به ردیف قلمه‌ها در سطل‌هایی روی سینی‌های حاوی محلول مغذی کاشته می‌شد که به مخازن می‌چکید.» این یک کمد با چند سطل نبود، بلکه یک مجموعه آزمایشگاهی بود که قادر به تولید واقعی بود. مقاله مستقیم پروفسور افغانی مروری گام به گام بر اصول اولیه است - از گیاهان مادر اولیه و کلون های ریشه دهی گرفته تا آبیاری اتاق گل و تهویه و غنی سازی CO2 برای برداشت بیش از یک میلیون دلار در یک سال.

پروفسور افغانی هرگز هویت واقعی خود را فاش نکرد، حتی برای ویراستارانش، اما او مشتاقانه علاقه داشت که خرد خود را در مورد کشت حشیش با جهان به اشتراک بگذارد. با رساندن رشد داخلی به سطح جدیدی از پیچیدگی و کارایی، او بدون شک بازی را تغییر داد.