HUB-IN Interviews | Talking Institutions For Collective Action

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

مصاحبه های HUB-IN: تمرکز بر مدل های تامین مالی برای پروژه های منطقه شهری تاریخی (HUAs)

فرصت های جدید با تکامل چشم انداز تامین مالی بازسازی میراث پدیدار می شوند. وقتی به پروژه‌های گذشته و فعلی نگاه می‌کنیم، تأمین مالی عمدتاً از منابع مالی کلاسیک دولتی و خصوصی تأمین می‌شود. با این حال، همانطور که متوجه خواهیم شد که تامین مالی جمعی و تامین مالی جامعه به طور فزاینده ای بخشی از ترکیب بودجه می شوند.

HUB-IN Places جرأت می‌کند ساختارهای مالی جدید را آزمایش کند، جریان‌های سنتی بودجه عمومی را با سایر منابع مالی (خصوصی) ترکیب می‌کند. که در ایجاد ساختارهای مالی جدیدشهرهای HUB-IN به دقت تغییرات بالقوه در توزیع قدرت و نفوذ را متعادل می کنند و به توسعه فراگیر و پایدار شهرشان کمک می کنند.

کارشناس امروز: تین دی مور از دانشکده مدیریت روتردام - دانشگاه اراسموس

Tine De Moor - پروفسور شرکت اجتماعی و
موسسات اقدام جمعی، دانشگاه اراسموس
روتردام

مدرسه مدیریت روتردام– تمرکز اصلی دانشکده مدیریت روتردام روی توسعه رهبران کسب‌وکار با مشاغل بین‌المللی است که می‌توانند با انتقال ذهنیت نوآورانه خود به آینده‌ای پایدار، به نیرویی برای تغییرات مثبت تبدیل شوند.

نهادهایی برای اقدام جمعی چیست؟

نهادهایی برای اقدام جمعی هستند سازمان‌هایی که از پایین به بالا توسط ذینفعان فوری تشکیل شده‌اند و هدفشان همکاری با یکدیگر برای پیگیری منافع شخصی (مادی) و اجتماعی است.. از نظر تاریخی نهادهایی برای کنش جمعی در حال ظهور هستند. هر زمان که یک نیاز مشترک وجود داشته باشد، مردم می توانند سازماندهی کنند تا به طور جمعی آن نیاز را ترتیب دهند. به طور معمول، کفایت یک اصل است، شرکت کنندگان بیش از آنچه لازم است نیاز ندارند یا نمی گیرند. اغلب مقرراتی پیرامون اصل کفایت وجود دارد. سود بر اساس نیازها توزیع می شود نه بر اساس خواسته ها. اینها اصول عوام است.

وضعیت امروز چگونه است؟

در این مرحله مهم‌ترین چیز، شناخت تنوع ابتکارات و زمینه‌های آنهاست. یک رویکرد واحد وجود ندارد. به عنوان مثال، تعاونی ها راه های مختلفی را برای حفظ بازده اجتماعی و اقتصادی ارائه می دهند. در تولید انرژی، بازده اجتماعی معمولاً یک محصول جانبی است که در مراحل بعدی به دست می آید. در حالی که در تعاونی های سلامت، بازده اجتماعی از همان ابتدا مرتبط تر است.

چگونه نهادهای اقدام جمعی می توانند مدل های کسب و کار سالم را در بازآفرینی میراث شهری فعال کنند؟

اگر جامعه واقعاً بتواند از سایت میراث استفاده کند، می تواند کمک بزرگی باشد. نمونه‌ای از ساختمان مدرسه وجود دارد که برای کلاس‌ها در روز و برای کارگاه‌های کارآفرینان محلی در عصر استفاده می‌شد. اقتصاد اشتراک‌گذاری واقعاً فرصت خوبی برای ایجاد مدل‌های مختلف کسب‌وکار است. این امر مستلزم یک فهرست بندی خوب از نیازهای کاربران مختلف است. آیا افراد می توانند یکدیگر را در عملکردهای مختلف پیدا کنند؟ تامین مالی فقط سرمایه جمعی نیست، بلکه اجتناب از هزینه ها نیز هست.

چالش ها چیست؟

دست کم گرفتن هزینه های واقعی حفظ میراث یک خطر است. مجموعه های شهروندی باید برنامه ریزی های واقع بینانه داشته باشند. کارمندان دولت باید هر یک از شهروندان را جدی بگیرند. اما همچنین از آن گروه ها انتظار دارید که بازسازی میراث را جدی بگیرند. اعتماد یک مسئله کلیدی است. آیا نهادهای دولتی و سرمایه گذاران به جامعه اعتقاد دارند؟ و بالعکس؟ کارمندان دولت نیز در نهایت شهروند هستند. همچنین، فعال‌ترین شهروندان دارای امتیاز بیشتری هستند، دولت‌ها باید مراقب باشند که بازآفرینی میراث به طور فراگیر انجام شود.

تمرکز: نهادهایی برای اقدامات جمعی

کنش جمعی «شامل همه موقعیت‌هایی است که در آن مجموعه‌ای از مردم منابع مشترک، از جمله تلاش‌های خود را برای تلاش‌های مشترک متعهد می‌کنند». (تیلی و تیلی، 1981). با این حال، برای اعضای آن سازمان‌ها غیرعادی نیست که در جنبش‌های اعتراضی نیز شرکت داشته باشند، برای مثال در بسیاری از شورش‌های شهری و روستایی در اواخر قرون وسطی کشورهای پایین پایین (مثلاً به نبرد فلاندری اسپرز (1302) مراجعه کنید. نمونه های بسیار بیشتری را می توان یافت.

جدای از تعیین قوانین برای تنظیم استفاده از منابع، دسترسی به مؤسسه معمولاً به شدت تنظیم می شود. در حالی که کنش جمعی به معنای وسیع می تواند شامل توده های بزرگی از افراد ناشناس باشد، مؤسسات کنش جمعی با انحصار مشخص می شوند: فقط آنهایی که شرایط خاصی را دارند می توانند عضو شوند.

نمونه هایی از موسسات برای اقدامات جمعی عبارتند از Commons، Guilds، Waterboards، Beguinages، Cooperatives.

منبع: www.collective-action.info