Ingalls دارای حجم کار قوی است، اما نیاز به وضوح در قراردادهای آینده دارد

Ingalls دارای حجم کار قوی است، اما نیاز به وضوح در قراردادهای آینده دارد

تمبر زمان: 19 ژانویه 2023، ساعت 3:09 بعد از ظهر
گره منبع: 1906955

آرلینگتون، ویرجینیا - به گفته رئیس کشتی‌سازی Ingalls Shipbuilding سفارش‌های قراردادی کافی برای مشغول نگه‌داشتن نیروی کار و تامین‌کنندگان خود برای چند سال آینده دارد، اما به گفته رئیس کشتی‌سازی، وضعیت فراتر از این محدوده زمانی نامشخص‌تر می‌شود.

بر اساس جدیدترین برنامه‌های نیروی دریایی ایالات متحده، ممکن است در بازه زمانی پنج تا 15 ساله، حیاط شاهد «سکوت» باشد، اما اینگالز امیدوار است در آینده اخبار بهتری درباره سرنوشت خط تولید کلاس سن آنتونیو دریافت کند. درخواست بودجه مالی 2024

اگرچه نیروی دریایی از کشتی‌ها و خط تولید در کارخانه کشتی‌سازی HII در پاسکاگولا، می‌سی‌سی‌پی تمجید زیادی می‌کند، این سرویس سال گذشته به دلایل مالی درخواست پایان خط تولید اسکله حمل و نقل آبی خاکی را داشت.

کاری ویلکینسون، که رهبری کشتی سازی Ingalls را بر عهده دارد، گفت که در حال حاضر می تواند نیروی کار و زنجیره تامین خود را بر اساس قراردادهای موجود مدیریت کند، از جمله دو کشتی تهاجمی آبی خاکی، چهار اسکله حمل و نقل آبی خاکی، هشت ناوشکن و دو برش دهنده امنیت ملی.

او در جریان میزگرد رسانه ای 10 ژانویه در کنفرانس انجمن نیروی دریایی سطحی به دیفنس نیوز گفت: «شفافیت همیشه خوب است، بنابراین ما به طور مستمر با [تامین کنندگان] در مورد آنچه پیش بینی می کنیم در ارتباط هستیم. "اما اولین و مهمترین چیز گفتگو با مشتری است."

حتی قبل از اعطای قرارداد، اگر اینگالز مطمئن باشد که نیروی دریایی تمایل به خرید یک کشتی خاص دارد، می‌تواند اقداماتی را انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که «بازده اوج خود را حفظ نمی‌کند - مردم را از دست ندهید، مطمئن شوید که امکانات ما بیشترین استفاده را دارد. او توضیح داد که تا حدی کارآمد باشد.

او گفت که برخی از این مراحل در حال حاضر در حال انجام است. به عنوان مثال، تمام فولاد برای کشتی‌های تهاجمی آبی خاکی - بزرگترین کلاس کشتی ساخته شده در حیاط - از طریق خرید پیشرفته به زودی به دست می‌آید، و کارخانه کشتی‌سازی می‌تواند بسیاری از کارهای فولادی مورد نیاز را بر اساس بارهای کاری دیگر در تاسیسات برنامه‌ریزی کند، و این امر باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود. بار بر نیروی کار و مغازه های خاص.

او از مشخص کردن اینکه چه زمانی دیگر نمی‌تواند اقدامات بیشتری انجام دهد، و در چه مقطعی یارد به کشتی‌های جدید بیشتری در قرارداد نیاز خواهد داشت – یا با اختلال مواجه خواهد شد – خودداری کرد و خاطرنشان کرد که «همه چیز در حال حاضر واقعاً پویا است».

او به خبرنگاران گفت: «ما سعادتمندیم و برای سال‌های بعد آرامشی در آینده‌مان پیش‌بینی نمی‌شود»، و افزود که تلاش می‌کند تا اگر چیزی تغییر نکرد، از این آرامش در سال‌های بعد جلوگیری کند.

تجربه کشتی سازی Ingalls شامل پشتیبانی از چهار خط تولید موازی: اسکله های حمل و نقل آبی-خاکی کلاس سن آنتونیو، کشتی های تهاجمی آبی-خاکی کلاس آمریکا، ناوشکن های کلاس Arleigh Burke و کاتر امنیت ملی کلاس Legend گارد ساحلی.

او گفت که این شرکت در حال نزدیک شدن به آزمایشات نهایی و تحویل کاتر دوم به آخرین در سال جاری است. او افزود که گارد ساحلی آخرین برش را در سال 2025 یا 2026 دریافت خواهد کرد.

نیروی دریایی پیشنهاد کرد خط تولید اسکله حمل و نقل آبی خاکی را در درخواست بودجه سال مالی 23 کوتاه کند، اما کنگره عقب رانده شد. مشخص نیست که بحث در مورد کشتی‌ها به کجا خواهد رفت و برخی امیدوارند بودجه امسال ارائه شود - پس از یک مطالعه پیچیده در مورد نیازهای نیروی دریایی و تفنگداران دریایی برای کشتی های جنگی آبی خاکی - ممکن است کمی در مورد آن روشن شود.

در بحث خطوط تولید ناوشکن و کشتی های آبی خاکی Ingalls، مدیر عملیات نیروی دریایی، دریاسالار مایک گیلدی در کنفرانس گفت که «همه آن خطوط در حال حاضر قوی هستند. به نظر من باید به سرمایه گذاری روی آنها ادامه دهیم.»

اما او قبلاً یک رویکرد رک و پشته را برای فرآیند بودجه‌بندی فعلی مطرح کرده بود، که در آن اقلام بر اساس نیاز اولویت‌بندی می‌شوند، با آمادگی به عنوان یک نگرانی اصلی و اندازه ناوگان یک نگرانی کمتر، و خط برش ترسیم می‌شود. بر اساس خط بالایی که پنتاگون به نیروی دریایی می دهد. آمفیب ها سال گذشته این برش را انجام ندادند.

نیروی دریایی همچنین پیشنهاد خرید کشتی‌های تهاجمی آبی خاکی کلاس آمریکا را با فاصله بیشتر از آنچه کارخانه کشتی‌سازی می‌خواهد، داد، در صورتی که سازندگان نتوانند مستقیماً از یک کشتی به کشتی دیگر بروند، نیروی کار را مختل کند.

خط ناوشکن تنها خطی است که به طور کامل در برنامه های بودجه جاری پشتیبانی می شود. بحث بر سر این است که آیا نیروی دریایی باید طبق برنامه ریزی های انجام شده از Ingalls و General Dynamics Bath Iron Works سالانه دو دستگاه بخرد، یا آنطور که قانونگذاران می خواهند به سه دستگاه در سال برسد.

حداقل اینگالز به کار بیشتری برای جایگزینی خط برش نیاز دارد. ویلکینسون گفت که اگر نیروی دریایی تصمیم بگیرد نرخ ساخت بالاتری را در اواخر این دهه دنبال کند، "بسیار علاقه مند است" به برنامه ناوچه کلاس Constellation به عنوان حیاط ساخت و ساز دوم بپیوندد. او گفت که این کار باید "در چند سال" تضمین شود تا از اختلال جلوگیری شود.

اما برنده شدن در کار ناوچه دشوار خواهد بود، زیرا سایر یاردها نیز آن را برای برنامه های آینده خود مهم می دانند. اگر برنامه LPD کلاس سان آنتونیو از بین برود، اینگالز در موقعیت سخت تری قرار می گیرد که مجبور باشد نیمی از حجم کاری خود را جایگزین کند یا خطر آسیب به نیروی کار و پایگاه تامین را تهدید کند.

این حیاط برخی از کارهای تعمیر و نوسازی را دنبال کرده است - تعمیر ناوشکن فیتزجرالد پس از برخورد آن در سال 2017، و اخیراً برنده قراردادی برای شروع برنامه ریزی کار مدرن سازی آینده برای ناوشکن های کلاس زوموالت شده است. اما ویلکینسون گفت که برنامه ریزی و اجرای تعمیر و نگهداری یک مجموعه مهارت جداگانه از ساخت و ساز جدید است و راه حل کاملی برای چالش های حیاط نیست.

در واقع، او می خواهد LPD های بیشتری را در برنامه های بودجه ببیند.

او گفت: "LPD ها در حال حاضر یک خط فوق العاده کارآمد هستند."

او با اشاره به فاصله بین راه اندازی یک کشتی و کشتی بعدی در خط تولید، ادامه داد: "ما می خواهیم شاهد ادامه LPD در مراکز تقریباً دو ساله باشیم." LHA ها در مراکز چهار ساله ادامه می یابند، DDG ها بسته به نیاز مشتری در مراکز 12 تا XNUMX ماهه ادامه می یابند. و ما به هر فرصت دیگری که [نیروی دریایی] بخواهد نگاه کنیم."

مگان اکستاین گزارشگر جنگ دریایی در دیفنس نیوز است. او از سال 2009 اخبار نظامی را با تمرکز بر عملیات نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده، برنامه‌های اکتساب و بودجه پوشش می‌دهد. او از چهار ناوگان جغرافیایی گزارش داده است و زمانی که داستان های یک کشتی را بایگانی می کند بسیار خوشحال است. مگان یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه مریلند است.

تمبر زمان:

بیشتر از سرزمین اخبار دفاعی