زمان ارزیابی خطرات بالقوه دنیایی است که به طور فزاینده ای متصل است

با ادامه درگیری های جهانی، سایبری به جبهه پنجم جنگ تبدیل شده است. جهان به 50 میلیارد دستگاه متصل نزدیک می شود که همه چیز را از چراغ راهنمایی گرفته تا زرادخانه هسته ای ما کنترل می کند. ما قبلاً شاهد حملات سایبری در مقیاس بزرگ بوده‌ایم که صنایع مهمی مانند خطوط لوله نفت و گاز و بیمارستان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اما ما هنوز یک حادثه واقعاً فاجعه‌بار را تجربه نکرده‌ایم که می‌تواند «اینترنت را بشکند»، بازارهای مالی، زنجیره تأمین و زندگی روزمره را مختل کند. 

ممکن است امسال اتفاق بیفتد؟

تنها نقاط شکست

مهاجرت فناوری بخش عمومی و خصوصی به رایانش ابری به این معنی است که بخش بزرگی از زیرساخت‌ها، سیستم‌های مالی، زنجیره‌های تامین، مراقبت‌های بهداشتی و سایر خدمات حیاتی ما توسط تعداد انگشت شماری از شرکت‌ها اجرا می‌شوند: آمازون، گوگل و مایکروسافت. از نظر سخت افزاری، داستان خیلی بهتر نیست. فقط سه شرکت - Palo Alto Networks، Cisco و Fortinet - کنترل بیش از 50 درصد از بازار لوازم امنیتی. اثرات موج دار حمله موفقیت آمیز به یکی از این شرکت ها هیچ بخشی از دنیای متصل را دست نخورده باقی نمی گذارد، از جمله نرم افزار امنیتی که برای محافظت از مشتریان در صورت حمله طراحی شده است، که بیشتر آن بر روی زیرساخت های ارائه شده توسط همین شرکت های ابری اجرا می شود. 

برای کارشناسان امنیت مرکز داده، نگرانی دیگری نیز وجود دارد که به مراتب کمتر دیجیتالی است. فعالیت و حملات مشکوک به نیروگاه های آمریکا در سال 2022 به بالاترین حد خود رسید، با بیش از 100 حمله تنها در هشت ماه اول سال گزارش شده است. مراکز داده ساختمان های عظیمی هستند که مقادیر زیادی برق مصرف می کنند. مراکز داده برای خنک کردن سرورها و ساختمان های فوق داغ خود از مقادیر شگفت انگیز آب استفاده می کنند. به گفته گوگل، مراکز داده آن در سال 4.3 2021 میلیارد گالن آب مصرف کرد. اگر مهاجمان به طور هماهنگ تامین برق یا آب مراکز داده آمازون، گوگل یا مایکروسافت را مختل کنند، می توانند کل مناطق زیرساخت خود، از جمله نسخه های پشتیبان را به خطر بیندازند. 

به دنبال پول

برای در نظر گرفتن هزینه یک حمله سایبری فاجعه بار، در نظر بگیرید که در سال 2021، طبق گفته بیمه اتکایی سوئیسی Swiss Re، ضررهای اقتصادی جهانی ناشی از بلایای طبیعی مانند سیل، طوفان و آتش سوزی جنگلی خواهد بود. به 270 میلیارد دلار رسید. این عدد بزرگی است، اما این واقعیت را در نظر بگیرید که Merchant Machine تخمین می زند که قطع اینترنت جهانی باشد روزانه 37 میلیارد دلار برای اقتصاد جهانی هزینه دارد در درآمد از دست رفته 

با این حال، اقتصاد فناوری به نفع آینده ای مطمئن تر نیست. شرکت ها، کاربران و مخالفان همگی دارای منافع پولی رقابتی هستند که از سرمایه گذاری بیشتر در امنیت جلوگیری می کند. شرکت‌های فناوری برای همگام شدن با رقبای خود باید سریعاً به‌روزرسانی‌ها را تکرار کرده و منتشر کنند، و مشتریان آنها اغلب مایل نیستند برای ویژگی‌های امنیتی اضافی یا رفع همه باگ‌ها و آسیب‌پذیری‌ها منتظر بمانند - یا پرداخت کنند. در عوض، مصرف کنندگان ترجیح می دهند در برابر این حوادث اجتناب ناپذیر بیمه بخرند، که ممکن است خود بحران دیگری ایجاد کند.

شرکت های بیمه مبالغ قابل توجهی را صرف شبیه سازی بلایا و تخمین هزینه آن می کنند تا هر زیان بزرگی آسیب مالی قابل توجهی به بیمه گر وارد نکند. برای یک حمله سایبری فاجعه‌بار، هزینه‌ها می‌تواند به بیش از میلیاردها دلار برسد، یعنی ورشکستگی نه تنها برای بیمه‌گران، بلکه بیمه‌گران اتکایی، که احتمالاً یک اختلال مالی سیستمی و فروپاشی بازار در مقیاسی را به همراه خواهد داشت که بحران مالی سال 2008 را کوچک‌تر می‌کند. دولت آمریکا هزینه 85 میلیارد دلار برای نجات AIG و جلوگیری از فروپاشی سیستم مالی سیستمی، اما سوال این بار این است: چه کسی بیمه‌گر را با زیان جهانی نجات می‌دهد، و چه اتفاقی می‌افتد زمانی که بیمه‌گران برای پرداخت خسارت بیش از حد نقد شوند؟

حالا که چی؟

ما باید امنیت زیرساخت های حیاتی را بررسی کنیم و اطمینان حاصل کنیم که برنامه ها و ایمن های خرابی وجود دارد که قادر به تحمل یک دوره طولانی قطع ارتباط هستند. سازمان‌هایی که به محاسبات ابری مهاجرت می‌کنند باید نیاز خود به وفاداری داده‌ها و اینکه آیا ذخیره‌سازی در محل ضروری است را مجدداً ارزیابی کنند. رهبران امنیتی باید برنامه ریزی شکست فاجعه بار را بخشی از برنامه های خود قرار دهند مدیریت ریسک استراتژی، و اطمینان حاصل کنند که فروشندگان آنها نیز برنامه‌هایی برای کاهش تأثیر از دست دادن دارند ابرخدمات میزبانی شده 

در بخش نظارتی، اگر امیدی به آماده شدن برای یک رویداد جهانی داریم، باید کارهای فنی تنظیم‌کننده‌ها و قانون‌گذاران را که چارچوب‌هایی را برای حفظ امنیت ما ایجاد می‌کنند، و همچنین معیارهایی که برای سنجش سلامت مالی استفاده می‌کنیم، ارزیابی کنیم. بیمه گران و بیمه گران اتکایی در قلاب هستند. اگر سقوط چشمگیر چندین شرکت بلاک چین در سال های اخیر، مداخله موفقیت آمیز در انتخابات از طریق رسانه های اجتماعی، یا انفجار در حملات ransomware چیزی به ما آموخته است، این است که ما باید از نمایندگان منتخب خود مطالبه بیشتری کنیم و رهبرانی را انتخاب کنیم که بتوانند به اداره جهان فردا کمک کنند. به طور مشابه، تنظیم‌کننده‌ها باید شرکت‌ها و فناوری‌هایی را که نظارت می‌کنند، درک کنند. 

در دنیای متصل حسابی وجود خواهد داشت و تنها راهی که اقتصاد ما (و احتمالاً جامعه) از آن جان سالم به در خواهد برد، همکاری با یکدیگر برای ایجاد زیرساخت ایمن تر و پایدارتر است.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• پلاتوبلاک چین. Web3 Metaverse Intelligence. دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• منبع: https://www.darkreading.com/risk/it-s-time-to-assess-the-potential-dangers-of-an-increasingly-connected-world-