انتقال در مهدکودک هرگز آسان نیست. اما همه‌گیری آنها را سخت‌تر کرده است.

در یک سال معمولی، ورود کودک به مهدکودک نقطه عطف مهمی برای دانش آموزان و خانواده هایشان است. این گذار را می توان با ترس، انتظار، اشتیاق و عدم اطمینان پر کرد. برخی از بچه ها با حمایت بیشتر و قرار گرفتن در معرض محیط های آموزشی رسمی، آمادگی بیشتری نسبت به دیگران وارد می کنند. سایر کودکان قبلاً چنین چیزی را تجربه نکرده اند.

دان وئوری، مدیر ارشد آموزش اولیه در موسسه هانت و مربی سابق مهدکودک، می‌گوید: «حتی در بهترین شرایط، انتقال به مهدکودک برای بسیاری از کودکان و خانواده‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.»

امسال - در گیرودار یک بیماری همه گیر - این چالش ها برای دانش آموزان و والدین و همچنین برای معلمان و رهبران مدارس ترکیب شده است.

بسیاری از ولسوالی ها شاهد کاهش قابل توجهی در ثبت نام در مهدکودک ها در این سال بودند - به طور متوسط درصد 16 کاهش می یابدبر اساس گزارش NPR—از آنجایی که برخی از خانواده ها تحصیل در خانه را انتخاب کردند یا ترجیح دادند فرزند خود را یک سال عقب نگه دارند. در همین حال، کودکانی که در غیر این صورت ممکن است در پیش دبستانی ثبت نام کنند، از برنامه ریزی دوران کودکی دور هستند.

وئوری پیش‌بینی می‌کند که این عوامل ممکن است در پاییز امسال وضعیت چالش برانگیزی را ایجاد کنند، زیرا کودکان در مهدکودک با "تعداد بالقوه رکورد" ثبت نام می‌کنند. به طور مشکل ساز، بسیاری از این کودکان ممکن است به دلیل تأثیر بیماری همه گیر بر تعاملات اجتماعی، تجارب یادگیری ساختاریافته و آموزش مداوم و با کیفیت بالا، آمادگی مدرسه ای را که همسالان بزرگترشان در مهدکودک داده بودند، نداشته باشند.

طی یک اخیر رویداد مجازیمؤسسه هانت، یک سازمان غیرانتفاعی آموزشی وابسته به دانشگاه دوک، گفتگو را در مورد مشکلات و فرصت‌هایی که خانواده‌ها و مربیان با آن مواجه هستند، هدایت کرد، زیرا آنها به دنبال انتقال یک کلاس جدید از کودکان به مهدکودک پس از بیش از یک سال از همه‌گیری هستند. آنچه در ادامه می آید برخی از نکات برجسته آن بحث است.

سپس و اکنون

قبل از همه‌گیری، Friends of Children of Mississippi، یک ارائه‌دهنده غیرانتفاعی Head Start که بر برنامه‌های دوران کودکی در 20 شهرستان نظارت دارد، مهدکودک‌های در حال رشد را برای بازدید حضوری به مدارس دولتی جدید خود می‌برد. بچه‌ها از مدرسه بازدید می‌کردند، به کلاس‌های مهدکودک می‌رفتند، با معلم‌ها ملاقات می‌کردند و با دیگر مهدکودک‌ها معاشرت می‌کردند، همه اینها به ایجاد انتظارات و از بین بردن اعصاب کمک می‌کرد.

کتی گاستون، مدیر اجرایی Friends of Children می‌گوید: با این همه‌گیری، این یک گزینه نبود. در عوض، کارکنان او تصمیم گرفتند این تجربه را به صورت مجازی تکرار کنند. مهدکودک‌های ورودی، داخل کلاس‌های درس، کافه تریا، اتاق‌های کامپیوتر و اتوبوس‌های مدارس را مشاهده کردند. معلمان به این فراخوان پیوستند تا داستان هایی در مورد اینکه مهدکودک چگونه خواهد بود به اشتراک بگذارند. و مهدکودک‌هایی که در همان مدرسه شرکت می‌کنند باید به صورت آنلاین ملاقات کنند.

لورا بورنفروند، مدیر آموزش ابتدایی و ابتدایی در آمریکای جدید، می گوید که این عناصر انتقال مهم هستند. اما او خاطرنشان می کند که انتقال مهدکودک یک "نقطه زمانی واحد" محدود به ملاقات و سلام و بسته های آمادگی و جهت گیری های خانوادگی نیست.

او می‌گوید: «اینها فعالیت‌های انتقالی مفید، گسسته و یک‌باره هستند. به همان اندازه، فعالیت‌های همسویی و ایجاد رابطه در حال انجام که زمان و منابع بیشتری دارند، مهم هستند.»

در شرایط عادی، کودکان با نیازهای یادگیری متفاوت و در سطوح مختلف وارد کلاس های مهد کودک می شوند. این موضوع در پاییز امسال آشکارتر خواهد شد، زیرا بسیاری از کودکان بیش از یک سال است که داخل کلاس را ندیده اند یا با کودکان دیگر معاشرت نمی کنند.

برخی از مهدکودک ها طبق برنامه ریزی به پیش دبستانی نرفته اند. برخی از دانش آموزان کلاس اول مهدکودک را ترک کرده اند. حتی این واقعیت که برای یادگیری چهره به چهره بازگشته‌اید، ممکن است برای بسیاری از بچه‌ها یک تنظیم باشد.

بورنفروند می‌گوید: «معلمان باید مجهز و آماده باشند تا به نیازهای آموزشی و رشدی کودکان پاسخ دهند. "کلاس های درس باید متفاوت به نظر برسند و احساس متفاوتی داشته باشند."

ارتباط و تداوم

کلید موفقیت همسویی با خانواده ها و ارائه دهندگان مراقبت از کودک در مورد اینکه هر کودک از نظر رشد در کجا قرار دارد و به چه چیزی نیاز دارد، خواهد بود. بورنفروند می‌گوید: «زمانی که [مهدکودک] بتوان با تجربیات قبلی کودکان در اوایل دوران کودکی ارتباط بیشتری برقرار کرد و هماهنگ‌تر شد، برای ایجاد یک انتقال روان‌تر، بهتر و [بیش‌تر] مفید است».

همسویی بین پیش دبستانی ها و مدارس ابتدایی یک چالش برای مهدکودک های در حال انتقال بسیار قبل از همه گیری بود. در بسیاری از جاها، اشتراک گذاری داده، ایجاد رابطه و هم افزایی بین برنامه درسی و آموزش محدود است.

دوستان کودکان گاستون عمداً سعی می کند با مدارس محلی در هر 20 شهرستان شریک شود. آنها سعی می کنند ارتباطات را باز کنند و مرتباً در مورد انتظارات مدارس دولتی از مهدکودک ها، آنچه که مهدکودک های ورودی قبلاً در Head Start پوشش داده اند و دانش آموزانی که نیاز به توجه و خدمات حمایتی بیشتری دارند بررسی کنند. دوستان کودکان برنامه ریزی فردی را برای هر کودک تشویق می کند، نه فقط کودکان دارای معلولیت.

در دلاور، شارون پپوکی، معاون ناظر ناحیه مدرسه آپوکوئینیمینک، می‌گوید که از بسیاری از خانواده‌هایی که می‌خواهند بچه‌های خود را یک سال عقب نگه دارند، شنیده شده است، زیرا نگران این هستند که تعطیلی‌های همه‌گیر و تأخیرها فرزندانشان را پشت سر بگذارند.

با این حال پپوکی احساس می کند که بیشتر کودکان بهتر است در کنار همسالان خود بمانند. او به کتابی برای کودکان به نام «لئوی دیر شکوفه‌دار» اشاره می‌کند که در مورد یک توله ببر است که خواندن و نوشتن و صحبت کردن را دیر یاد می‌گیرد اما در نهایت به آن می‌رسد.

او می‌گوید: «امسال، ما همه لئوی دیرشکوفنده هستیم. ما همه با هم در آن هستیم. من سعی می کنم این واقعیت را برجسته کنم که در حالی که آنها فکر می کنند دانش آموزشان وقت خود را از دست داده یا به زمان اضافی نیاز دارد، همه ما مطمئن می شویم که برنامه ریزی هدفمند و هدفمند در هنگام کنار هم قرار دادن درس ها داریم، زیرا می دانیم که همه دانش آموزان مدل های یادگیری ترکیبی و از راه دور داشته اند. یادگیری."

انتظارات واقع بینانه

یکی از چالش‌هایی که مربیان احتمالاً با آن روبه‌رو خواهند شد، با توجه به اینکه بسیاری از کودکان تجربیات یادگیری را از دست داده‌اند یا در شرایط بهینه یاد نگرفته‌اند، ایجاد انتظارات واقع‌بینانه برای جایی که دانش‌آموزان از نظر رشدی، تحصیلی و اجتماعی-عاطفی وارد مهدکودک می‌شوند، است.

بورنفروند توضیح می‌دهد: «نشستن برای مدت طولانی، اشتراک‌گذاری، انتظار نوبت، راه رفتن در یک صف – این چیزها باید بازسازی و دوباره آموزش داده شوند.» این انتظارات باید وجود داشته باشند تا از همان ابتدا فضا و زمان برای آن و ایجاد جامعه در مدرسه و روابط قوی در کلاس درس داده شود.»

هر سه پانل بر اهمیت ارتباط بین ارائه دهندگان مراقبت از کودک و کارکنان مدرسه، و تداوم تجربیات از اوایل کودکی تا مهدکودک، در صورت امکان، تاکید می کنند.

هم گاستون و هم پپوکی از زمان شروع همه‌گیری، پیشرفت حرفه‌ای را برای مربیان به‌طور خاص برای غم، آسیب و مراقبت از خود رهبری کرده‌اند.

گاستون می‌گوید: «ما استرس، افسردگی، افرادی که شغل خود را از دست می‌دهند، عزیزان خود را از دست می‌دهند، کمک به کودکان برای مقابله با مرگ دیده‌ایم. ما واقعاً به آن نگاه می کنیم. ما روزهای توسعه حرفه ای را برنامه ریزی کرده ایم ... یک بار در ماه برای تقویت با معلمان خود، تا مطمئن شویم که آنها متوجه آنچه که خانواده ما از سر گذرانده اند و حساس هستند. معلمان ما عزیزان خود را نیز از دست داده اند.»

کارکنان گاستون نه تنها آموختند که چگونه تروما ممکن است بر دانش آموزان آنها تأثیر بگذارد، بلکه چگونه آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. در همین حال، پپوکی نظرسنجی های زیادی با کارکنان انجام داده است تا بداند آنها به چه چیزی نیاز دارند و چگونه انجام می دهند. او می‌گوید: «ما سعی می‌کنیم فهرستی از گزینه‌ها را برای پیشرفت حرفه‌ای ارائه کنیم، در مقابل یک اندازه برای همه».

منبع: https://www.edsurge.com/news/2021-04-16-kindergarten-transitions-are-re-never-easy-but-the-pandemic-has-made-it-it-it-it-it-a-a-aa-aa-aa-re-ever-asy-but-the-pandemic-has-made-it-it-it-it-it-a-a