کار در قرن بیست و یکم: اقتصاد رمزنگاری، جوامع و بازارهای جهانی

امروز روز کارگر در ایالات متحده است، روزی که قرار است در آن به مردم عادی فکر کنیم که سخت تلاش می کنند تا مطمئن شوند اقتصاد ما کار می کند. دو سال گذشته مدل صنعتی قرن بیستم کار را تغییر داده است - با کووید، بسیاری از کارگران مجبور شدند از خانه کار کنند. گروه دیگری از کارگران، که ما آنها را «کارگران ضروری» نامیدیم، که شامل کارگران تحویل‌دهنده، کارگران خواربارفروشی، کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و اولین پاسخ دهندگان بود، به کار فیزیکی خود ادامه دادند.

زیربنای برخی از این انشعاب‌ها جنبشی حتی بزرگ‌تر در جریان بود، جنبشی که در اوایل سال 2021، یک سال پس از اینکه کووید باعث شد بسیاری از کارگران به خانه بروند - ظهور اقتصاد رمزنگاری که سازندگان را قادر می‌سازد مستقیماً با مجموعه‌داران آثارشان ارتباط برقرار کنند، شتاب بیشتری گرفت. . سال گذشته ما یک تابستان "DeFi" داشتیم که در آن تامین مالی همتا به همتا از طریق محصولات رمزنگاری در سراسر جهان انجام می شد. بسیاری از مردم، برخی از آنها که قبلاً نمی توانستند از طریق بازارهای موجود خود وام بگیرند و وام دهند، توانستند این کار را انجام دهند و دارایی ها را جمع آوری کنند. دیگران، که از بازدهی که در بازارهای سنتی به دست می‌آوردند راضی نیستند، برای افزایش بازدهی بالقوه خود به DeFi روی می‌آورند.

امسال، ما شاهد یک شروع متفاوت جمعیت شناختی بودیم که معاملات و جمع آوری NFTها را آغاز کردند. زیرساخت رو به رشد NFT به کسانی که قبلاً قادر به یافتن بازار برای هنر خود نبودند، اجازه داد تا از طریق جوامع آنلاین جهانی از کار خود درآمد کسب کنند. توییتر مملو از داستان هنرمندانی است که توانسته اند صدها هزار دلار از هنر خود به دست آورند و در ازای آن به کلکسیونر سایر هنرمندان نوظهور تبدیل شوند. رسانه اصلی تراکنش برای اینها اتریوم است، دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان پس از بیت کوین.

در همان زمان، شرکتی به نام Yield Games یک بازی متاورس ایجاد کرده است که در آن بازیکنان می‌توانند برای کسب درآمد بازی کنند - یعنی شخصیت‌هایی را دریافت می‌کنند تا با آنها بازی کنند (اغلب از طریق بورسیه تحصیلی) یا می‌توانند آن‌ها را بخرند، که سپس درآمدشان را در شکلی از توکن ها در حین انجام بازی. فیلیپین و SE Asia بزرگترین بازارهای بازی‌های بازدهی تا به امروز بوده‌اند. اخیراً در چند روز گذشته، پروژه‌هایی مانند Loot، پروژه N و Bloot ظهور کردند که بلوک‌های ساختمانی را در زنجیره بلاک برای مردم توزیع کردند تا بتوانند بازی‌ها و اقتصاد بازی‌های خود را ایجاد کنند.

با این مثال‌ها، زمان زیادی طول نمی‌کشد تا ببینیم آینده کار چگونه در مقابل چشمان ما تغییر می‌کند. این فراتر از رفتن یا عدم مراجعه به دفتر فیزیکی است. این انقلاب در مورد اجازه دادن به هر فرد برای کسب درآمد از مجموعه مهارت های منحصر به فرد خود با ارائه ابزارها و بسترهای لازم برای انجام این کار است.

زمانی که من FuturePerfect Ventures را در سال 2014 راه‌اندازی کردم، این تز بود که مدل‌های کسب‌وکار جدیدی از بلاک چین و اقتصاد رمزنگاری شده ایجاد می‌شوند. به طور تصاعدی بزرگتر از مدل های کسب و کار که ما از وب 1 و 2 مشاهده کردیم، وب 3 به یک اقتصاد مشارکتی تر اجازه می دهد تا همه افراد بتوانند از این فناوری ها بهره مند شوند، بر خلاف وب 2، که در آن افراد داده ها، معیشت و دارایی خود را به اشتراک می گذارند. به شرکت هایی مانند فیس بوک، اوبر و Airbnb و در ازای آن بسیار اندک دریافت کرد. در طول سال‌ها، ما در چندین شرکت سرمایه‌گذاری کرده‌ایم که به‌سوی جهانی عادلانه‌تر ساخته شده‌اند، از جمله آندلا در سال 2015، که آکادمی‌های برنامه‌نویسی نرم‌افزار را در سراسر آفریقا راه‌اندازی کرد و استعدادها را با شرکت‌های چندملیتی در سراسر جهان تطبیق داد. ما Aza را در سال 2014 (بیت‌پسا سابق) سرمایه‌گذاری کردیم، که یکی از اولین شرکت‌هایی بود که معاملات ارزی کم‌هزینه را برای کارآفرینان آفریقایی و همچنین شرکت‌های چندملیتی که با آن‌ها تجارت می‌کردند، با استفاده از بلاک‌چین ارائه کرد. اخیراً که توکنومیکس شروع به کار کرد، در سال 2019 روی Braintrust سرمایه گذاری کردیم، تیمی از سیلیکون ولی که تجربه قابل توجهی در ساخت بازارهای وب 2 دارد. توکن تشویقی آنها هفته گذشته راه اندازی شد و هزاران فریلنسر در پلتفرم خود دارند (همه 0% کارمزد دریافت می کنند) که با شرکت های بزرگ مطابقت دارند. ما همچنین در dTravel سرمایه‌گذاری کرده‌ایم که در حال ساخت یک Airbnb غیرمتمرکز با استفاده از توکن‌ها برای اجاره‌کنندگان و صاحبان خانه‌ها است. هدف همه این شرکت ها به جای اقتصاد استخراجی، بازگرداندن سرمایه بیشتر به دست افرادی است که در بازارها ارزش آفرینی می کنند.

من مدتهاست که گفته ام که سرمایه داری قرن بیست و یکم به شدت با سرمایه داری قرن بیستم متفاوت خواهد بود و ما شاهد این هستیم که این گذار در مقابل چشمان ما اتفاق می افتد. من همچنین معتقدم که اجازه دادن به همه برای ایجاد معیشت خود منجر به اقتصادهای با ثبات تر و همچنین جهانی با ثبات تر از نقطه نظر ژئوپلیتیک خواهد شد. کسانی که با این جنبش‌ها مبارزه می‌کنند، کسانی هستند که از دروازه‌بان بودن و ایجاد کمبود مصنوعی سود برده‌اند - و روزهایشان به پایان رسیده است.