NFTs برای آزادی: نشانه های غیرقابل جوش و حق تعیین سرنوشت

به نظر می رسد که همه - از غول های شرکتی مانند ویزا و Anheuser-Busch در اجتماعی شدن پاریس هیلتون و اسطوره های NBA مایکل جردن و کوین دورانت - تشخیص داده است اهمیت رو به رشد توکن های غیرقابل تعویض (NFT) برای اقتصاد قرن بیست و یکم

هنرمندان، ورزشکاران و موسیقیدانان مشهور جهان از این شوق سود می برند و به این استفاده جدید از فناوری که امکان مالکیت طیف گسترده ای از دارایی های دیجیتال را می دهد، مشروعیت بخشیده اند. اما آزمون واقعی این نوآوری این نیست که چگونه به ثروتمندان کمک می کند تا موقعیت های قدرت خود را تداوم بخشند، بلکه این است که چگونه NFT ها می توانند حقوق بشر و سایر کالاهای عمومی را ارتقا دهند.

حق تعیین سرنوشت

اجازه دهید با بدفهم‌ترین حقوق بشر بین‌المللی شروع کنیم - حق تعیین سرنوشت. آی تی بود اصل اساسی پشت چهارده نقطه رئیس جمهور ایالات متحده وودرو ویلسون در پایان جنگ جهانی اول، ویژه در منشور سازمان ملل متحد در سال 1945 و در منشور بین المللی حقوق بشر سازمان ملل متحد گنجانده شد.

و در حالی که خودمختاری فراهم می کند همه «مردم» با حق «تعیین آزادانه وضعیت سیاسی خود و پیگیری آزادانه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود»، اجرای آن برای جنبش‌های آزادی‌بخش ملی محفوظ بود تا پس از نبردهای طولانی استعمارزدایی به دولت‌های کاملاً مستقل تبدیل شوند. نیازی به درخواست شخص دیگری نبود. اما اکنون با توکن‌های غیرقابل تعویض، حق تعیین سرنوشت ممکن است به‌طور کامل‌تر، خارج از چارچوب دولت‌گرایی محقق شود.

حق رای، از جمله دسترسی و اطمینان به فرآیند انتخاباتی می‌تواند با نشانه‌های غیرقابل تغییر تسهیل شود، و آنها را در دسترس‌تر کرده و روند دموکراتیک را تقویت می‌کند. تصور دنیایی سیاسی که در آن حقوق مدنی با حقوق عضویت در قراردادهای هوشمند جایگزین شود، دور از ذهن نیست. یک دارنده NFT می تواند در مورد پیشنهادات در جامعه بزرگتر دارندگان NFT رأی دهد و تغییرات را در زمان واقعی از طریق قراردادهای هوشمند اعمال کند. رای‌گیری در بلاک چین می‌تواند بسیاری از مشکلات فعلی دنیای واقعی را حل کند، از جمله مهم‌ترین آنها تقلب یا دسترسی به مراکز رای‌گیری.

مرتبط: بلاک چین خدمات دولتی را متحول خواهد کرد و این تازه آغاز راه است

NFT برای دولت ها

راه های بی شماری وجود دارد که NFT ها می توانند پیگیری برنامه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را تسهیل کنند. در چنین نظامی، دولت‌ها دیگر تنها داور اختلافات، داور حقوق مالکیت یا مجری قراردادها نخواهند بود. قراردادهای هوشمند در بلاک چین می توانند همه این کارها را انجام دهند. ما می‌توانیم یک سیستم جدید ایجاد کنیم که در آن افراد یا گروه‌های سیاسی (که عضویت آن‌ها توسط NFTs نشان داده می‌شود) به مکانیسم‌هایی برای توزیع مؤثرتر کالاها و خدمات به جای اینکه توسط بوروکراسی‌های تحت محاصره، ناکارآمد یا سنتی انجام شود، رأی می‌دهند. خداحافظ سیاست طبق معمول.

به هر حال، اگر دموکرات، جمهوری خواه یا مستقل ثبت نام کرده باشیم، همه ما مجبور نیستیم در قفل رای دهیم. ما ممکن است از حقوق اسلحه حمایت کنیم، اما ممکن است در مورد سقط جنین و واکسن نیز دست به انتخاب بزنیم. یک فرد به راحتی می تواند با کنترل هر یک از NFT زمینه ای که با عضویت در گروه همزمان است، از دلایل مختلفی حمایت کند. با این تغییر، می‌توانیم راه‌های بسیار بیشتری برای تعریف «خود» در خارج از کشورمان یا حتی سیاست‌های هویت سنتی داشته باشیم. ما می‌توانیم عضوی از جوامع دیگر باشیم نه اینکه به صلاحیت‌ها و تمایلات گروه‌های فرهنگی، اقتصادی، مذهبی، اجتماعی یا سیاسی از پیش تعیین‌شده خود بپردازیم.

مرتبط: احزاب غیرمتمرکز: آینده حکمرانی زنجیره ای

به این ترتیب، تعیین سرنوشت نباید حول محور دولت باشد. این کاملاً یک پیشرفت است وقتی که به انبوه پروژه‌های شکست‌خورده تجزیه‌طلبی پس از جنگ جهانی دوم فکر کنیم، زمانی که استان‌های مرتکب تلاش کردند تا حق تعیین سرنوشت خود را بیشتر اعمال کنند. جنگ‌های داخلی فاجعه‌باری که با انحلال جمهوری سوسیالیستی شوروی سابق یوگسلاوی (دهه 1990)، کاتانگا (1962) و بیافرا (1967) همراه شد، نمونه‌هایی هستند.

در مثال اخیر، رهبران بیافرا می خواستند آن سرزمین، کشور خود و جدا از نیجریه باشد. بیشتر آفریقا اخیراً استعمار زدایی شده بود، بنابراین جنبش‌های جدایی‌طلبانه بیشتر تهدیدی برای ثبات سیاسی این قاره تلقی می‌شدند. تنها تعداد انگشت شماری از کشورهای آفریقایی استقلال بیافران را به رسمیت شناختند، جنبشی که محکوم به شکست بود. تخمین زده می شود که نیم میلیون تا دو میلیون نفر در جنگ داخلی از گرسنگی جان خود را از دست دادند، در طول آن تمرین بد سرنوشت ساز تعیین سرنوشت: هرگز مبارزه برای دفاع از حقوق بشر تا این حد اشتباه پیش نرفت.

مرتبط: NFTهای پایدار خیریه برای 17 SDG سازمان ملل

با این حال، بیافرا ارز خود را تولید کرد. اما عرضه پول تنها یک حوزه از مسئولیت دولت به عنوان حاکمیت است. کالاهای عمومی که یک دولت باید عرضه کند نیز ممکن است شامل بهداشت عمومی، ایمنی شهروندان، آب و برق، محیط زیست پاک، آب آشامیدنی و حتی مواد غذایی اساسی.

از آنجایی که شیدایی لاله‌های NFT هیچ نشانه‌ای از زوال نشان نمی‌دهد، اجازه دهید راه‌هایی برای استفاده از این شوق برای توسعه بهتر مکانیسم‌هایی که توسط آن بر خودمان حکومت می‌کنیم و کالاهای عمومی را توزیع می‌کنیم، پیدا کنیم. مایکل جردن، تام برادی، پاریس هیلتون و شرکت های چند ملیتی در حال حاضر قدرت و شهرت کافی دارند.

این مقاله توسط نویسنده همکاری شد جیمز کوپر و پیتر گرازول.

نظرات ، افکار و نظرات بیان شده در اینجا تنها نویسندگان است و لزوماً دیدگاه ها و نظرات Cointelegraph را منعکس نمی کنند یا نشان دهنده آن نیستند.

منبع: https://cointelegraph.com/news/nfts-for-freedom-nonfungible-tokens-and-the-right-to-self-determination