Space Force Allocates Three Historic Cape Canaveral Launch Pads To Four Companies

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

واشنگتن - نیروی فضایی ایالات متحده در حال تخصیص سه مجتمع پرتاب در کیپ کاناورال، از جمله یکی از آنها برای چندین ماموریت ناسا در XNUMX دهه پیش، به چهار استارت آپ پرتاب کننده کوچک است زیرا این سرویس تلاش می کند تا با تقاضای رو به رشد پرتاب همگام شود.

پرتاب فضایی دلتا 45، که محدوده شرقی را اداره می‌کند، اواخر 7 مارس اعلام کرد که سه سایت در ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال را به چهار استارت‌آپ اختصاص داده است که تنها یکی از آنها تاکنون اقدام به پرتاب مداری کرده است.

Space Launch Complex 15 که برای پرتاب‌های تیتان 1 و 2 در دهه 1960 استفاده شد، به سیستم‌های فضایی ABL خواهد رفت. که اولین تلاش پرتاب مداری ناموفق خود را در ژانویه انجام داد از جزیره کودیاک، آلاسکا. این شرکت گفت در صدای جیر جیر که به طور موقت موشک RS1 خود را از SLC-46 پرتاب خواهد کرد، پدی که توسط چندین وسیله نقلیه، از جمله راکت 3.3 آسترا، به صورت کوتاه مدت استفاده شده است، در حالی که SLC-15 را بازسازی می کند.

نیروی فضایی SLC-14 را به استوک اسپیس، شرکتی که در حال توسعه یک وسیله پرتاب کاملاً قابل استفاده مجدد است، اختصاص داد. مجموعه پرتاب برای پرتاب های اطلس از سال 1957 تا 1966 مورد استفاده قرار گرفت و مکانی بود که جان گلن در فوریه 6 در Mercury-Atlas 1962 پرتاب شد و اولین آمریکایی بود که به دور زمین می چرخید. سه ماموریت بعدی عطارد نیز از سکو پرتاب شد.

اندی لاپسا، مدیر اجرایی استوک اسپیس، گفت: «نیازی به گفتن نیست که این فوق‌العاده تواضع است. گفت:. ما به طور خستگی ناپذیر تلاش خواهیم کرد تا میراث او، کشورمان و جهانمان را سربلند کنیم.»

SLC-13، نیروی فضایی اعلام کرد، به دو توسعه‌دهنده وسایل پرتاب کوچک، Phantom Space و Vaya Space (که قبلاً به عنوان Rocket Crafters شناخته می‌شد) خواهد رفت. هر دو شرکت روی وسایل پرتاب کوچک کار می‌کنند.

انتساب SLC-13 سوالاتی را ایجاد کرد زیرا این تاسیسات که از اواخر دهه 1950 تا اواخر دهه 1970 برای پرتاب های اطلس استفاده می شد، اکنون توسط اسپیس ایکس اداره می شود. آن شرکت دو سکوی فرود به نام‌های لندینگ زون 1 و 2 برای فرود تقویت‌کننده‌های فالکون ساخت. که شامل پرتاب فالکون 9 از ماهواره های OneWeb در 9 مارس.

سخنگوی Space Launch Delta 45 سوالاتی را در 10 مارس در مورد ادامه استفاده SpaceX از مجموعه پرتاب به این شرکت ارجاع داد. اسپیس ایکس به سوالات 8 مارس در مورد استفاده آینده خود از SLC-13 پاسخ نداد. این شرکت به ندرت به پرسش های رسانه ای پاسخ می دهد.

هیچ یک از این چهار شرکت جزئیاتی در مورد زیرساخت هایی که قصد دارند در سایت های راه اندازی بسازند و چه زمانی انتظار دارند شروع به استفاده از آنها کنند، فاش نکرده اند. به عنوان مثال، ABL Space Systems تجهیزات زمینی مورد نیاز برای موشک RS1 خود را به حداقل رسانده و آن را به گونه ای طراحی کرده است که برای حمل و نقل در کانتینرهای حمل و نقل قرار گیرد.

پرتاب فضایی دلتا 45 گفت که این تکالیف را از طریق ابتکاری به نام استراتژی تخصیص سکوی پرتاب انجام داده است، که به گفته او برای "به حداکثر رساندن فرصت ها" برای ارائه دهندگان پرتاب تجاری در کیپ و برای افزایش ظرفیت پرتاب در محدوده شرقی طراحی شده است.

سرعت فزاینده فعالیت در محدوده شرقی، که شامل ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال و مرکز فضایی کندی ناسا همسایه است، بر زیرساخت‌ها از جمله سکوهای پرتاب موجود فشار وارد کرده است. سرهنگ جیمز هورن، معاون مدیر عملیات فرماندهی سیستم‌های فضایی نیروی فضایی، طی یک پنل در کنفرانس SpaceCom در اورلاندو در 22 فوریه گفت: «امروزه تک‌تکه‌ای که روی کیپ داریم، توسط یک نفر یا چند نفر اشغال می‌شود. "تراکم عظیمی وجود دارد، تن ها ساخت و ساز در جریان است."

هورنای در پاسخ به این سوال که آیا نیروی فضایی به دنبال باز کردن پدهای تاریخی مانند SLC-14 برای کاربران جدید است، گفت که اینطور است، اما او توضیح بیشتری در مورد این تلاش نداد.

یکی از سخنگویان نیروی فضایی گفت که چهار شرکت انتخاب شده برای پدها "از قبل برنامه های پذیرفته شده" در محدوده شرقی هستند و از نظر ملاحظات ایمنی و همچنین قابلیت های مالی و فناوری مورد بررسی قرار گرفته اند. این سرویس همچنین در سپتامبر گذشته درخواستی برای اطلاعات برای شناسایی کاربران بالقوه دیگر صادر کرد، اما این تلاش هیچ شرکت واجد شرایطی را پیدا نکرد.

پرتاب فضایی دلتا 45 گفت ممکن است دورهای آینده استراتژی تخصیص سکوی پرتاب را در نظر بگیرد که می تواند شامل پشتیبانی از وسایل نقلیه پرتاب بزرگتر "پس از تجزیه و تحلیل عملیاتی بیشتر" باشد.