وب 3.0 نیازی به انقلاب بلاک چین ندارد

برای مبشران وب 3.0، این انقلاب از طریق یک اینترنت کاملاً "غیرمتمرکز" ساخته شده بر روی بلاک چین به دست می آید. نیازی به گفتن نیست که این یک انحراف از تمام ساختارهای موجود وب است.

با این حال، منطقی نیست که انتظار داشته باشیم همه چیزهایی را که در حال حاضر دارند دور بریزند و از نو شروع کنند. به هر حال، آنچه ما داریم در خیلی چیزها خوب است. ما باید پارادایم را تغییر دهیم، نه بازنگری آن. به جای یک انقلاب، چیزی که ما به آن نیاز داریم تکامل وب آنگونه که می شناسیم است، برای فعال کردن قابلیت های وعده داده شده توسط وب 3.0 است: امنیت، حریم خصوصی، رضایت، محوریت کاربر، قابلیت همکاری و غیره.

همانطور که در حال حاضر در نظر گرفته می شود، وعده وب 3.0 چیزی را از دست داده است – یعنی گام منطقی بعدی به سمت اینترنت بهتر. این مرحله منطقی بعدی توسط خود مبتکر وب، سر تیم برنرز لی ارائه شده است.

گامی عملی به سوی اینترنت بهتر

به منظور جدا کردن وعده وب 3.0 از جزئیات پیاده سازی بلاک چین، به در نظر گرفتن آنچه که مردم واقعاً از عصر بعدی وب می خواهند کمک می کند.

آنچه بسیاری از ما می خواهیم دید، انتخاب و کنترل معقولی بر داده هایمان است. ما به این توانایی نیاز داریم که بدانیم چه کسی به داده‌های ما دسترسی دارد، بدانیم چگونه از داده‌های ما استفاده می‌شود، و اگر با اشتراک‌گذاری داده‌های خاص راحت نیستیم، رضایت خود را رد کنیم. شاید مهمتر از همه، ما می خواهیم از داده های ما استفاده شود ما سود.

بلاک چین می تواند در موارد خاص به این اهداف کمک کند. از آنجایی که بلاک چین پروتکلی برای خواندن و نوشتن داده ها به روشی غیرمتمرکز و غیرقابل تغییر است، می تواند به مدیریت و دسترسی آسان تر مالکیت و یکپارچگی تاریخی داده ها کمک کند. در نتیجه برخی موارد استفاده از امور مالی، زنجیره تامین و زنجیره حضانت برای بلاک چین مناسب هستند.

اما قابلیت‌های فنی بسیار بیشتری برای راه‌حل‌های Web 3.0 برای ارائه دید، انتخاب و کنترل بر داده‌ها مورد نیاز است. برای ساختن برنامه‌های Web 3.0 که سریع و منعطف هستند، به یک پشته فناوری با راه‌حل‌هایی برای هویت، مدیریت داده‌ها، قابلیت همکاری برنامه‌ها، کنترل دسترسی و رضایت نیاز داریم.

خوشبختانه، راه‌حل‌هایی برای این الزامات در حال حاضر در قالب استانداردها و فناوری‌های نوظهور وب، از جمله مواردی که در کپسوله شده‌اند، وجود دارد. جامد، سیستم جدید برنرز لی برای سازماندهی داده ها، برنامه ها و هویت ها در وب. بیایید به این نیازمندی‌ها و اینکه راه‌حل‌های کامل چگونه باید باشند، نگاه کنیم.

وب 3.0 باید بر هویت و کنترل دسترسی تکیه کند

آنچه بیشتر مردم می خواهند و نیاز دارند، دیده شدن، شفافیت و رضایت در مورد داده هایشان است. به ویژه، افراد به تضمین هایی در مورد محرمانه بودن بین خود و احزاب، شرکا و مؤسسات مورد اعتماد نیاز دارند. مثلا سوابق پزشکی من بین من و پزشکم است. امور مالی من بین من، موسسه مالی و حسابدارم است. هر زمان که بیش از یک طرف نیاز به دسترسی به داده ها داشته باشند، ما به یک سیستم کنترل دسترسی قوی و بدون ابهام برای مدیریت محرمانگی نیاز داریم - نه یک دفتر کل عمومی که مالک کدام نقطه داده است.

این نوع روابط داده های انعطاف پذیر نیاز به هویت هایی در وب دارند که به هیچ فروشنده یا برنامه خاصی مرتبط نیستند. راه حل هایی مانند شناسه های غیر متمرکز و شناسه های وب در حال حاضر در این فضا مورد توجه قرار گرفته اند، اما راه حل ها باید نهایی شده و با بقیه پشته وب یکپارچه شوند. کنترل های دسترسی ریزدانه نیز برای راه حل انتها به انتها مورد نیاز است. بر این اساس، استانداردهای وب در حال ظهور هستند که هدف آنها ارائه کنترل های ساده حریم خصوصی بر روی داده های کاربر است. این استانداردها در فناوری جامد Berners-Lee گنجانده شده‌اند، که به عنوان راه‌حلی سرتاسر برای هویت، برنامه‌های کاربردی و داده‌های موجود در وب طراحی شده است - که همگی حول پایگاه‌های داده آنلاین شخصی (Solid Pods) ساخته شده‌اند.

این در دنیای وب 3.0 چگونه خواهد بود؟ امروز، هنگامی که یک برنامه جدید را بر روی تلفن هوشمند خود نصب می کنید، اعلانی دریافت خواهید کرد که درخواست دسترسی به کلاس های مختلف داده های ذخیره شده در دستگاه شما، مانند مخاطبین، تصاویر یا موقعیت مکانی شما را می دهد. به شما این امکان داده می‌شود که به آن دسترسی بدهید یا آن را رد کنید، و این حق را برای خود محفوظ می‌دارید که دسترسی به آن برنامه‌ها و خدمات را در هر زمان در تنظیمات حریم خصوصی خود لغو کنید. یک راه حل واقعی Web 3.0 این تجربه کاربری را به همه داده های مربوط به شما در وب، مانند سوابق مالی، داده های پزشکی، اولویت های مرور، و داده های تجارت الکترونیک، نه فقط داده های ذخیره شده در تلفن شما، به ارمغان می آورد.

برنامه های وب 3.0 باید قابلیت همکاری داشته باشند

وب امروز با داده های تکه تکه مشخص می شود. داده‌های هر کاربر وب در سازمان‌های بی‌شماری پراکنده است که هر کدام سیلوی خاص خود را دارند. تقریباً هر شرکتی در جهان تلاش می‌کند تا دیدگاه 360 درجه‌ای معتبر و دائماً به‌روز از مشتریان خود ثبت کند. شرکت‌ها پلتفرم‌ها و انبارهای داده متعددی را برای جلوگیری از تکرار، کهنگی و پوسیدگی داده‌ها ادغام می‌کنند.

همه این تلاش‌ها به زیرساخت‌های فوق‌العاده پیچیده منجر می‌شود، که یک کابوس انطباق و مسئولیت است، و منجر به این می‌شود که تنها تعداد انگشت شماری از شرکت‌ها منابع لازم برای متمایز کردن خود را داشته باشند. این به این معنی است که موفقیت همچنان بر این اساس تعیین می شود که کدام شرکت ها می توانند بیشترین داده ها را ذخیره کنند و نه اینکه چه کسی بهترین خدمات را ارائه می دهد.

فن‌آوری‌های وب جدید مانند Solid این مشکل را با ایجاد استانداردهای وب به طور گسترده پذیرفته شده برای اطمینان از قابلیت همکاری در سطح برنامه و پروتکل حل می‌کنند. ایجاد این استانداردها از قفل شدن برای کاربران و شرکت ها به طور یکسان جلوگیری می کند.

قابلیت همکاری برنامه ها برای سازمان ها و افراد برای کار یکپارچه با یکدیگر در وب ضروری است. یک استاندارد داده‌های متقابل به سازمان‌ها یک منبع معتبر از حقیقت را می‌دهد و در عین حال سربار عملیاتی را کاهش می‌دهد و زیرساخت را ساده می‌کند. از آنجایی که هر فردی اختیار کنترل و به روز رسانی داده های خود را در چارچوب دارد، اطلاعات هم دقیق و هم به روز خواهد بود. چنین سیستمی همچنین شفافیت و دید را در مورد اینکه چه کسی به چه داده‌هایی دسترسی دارد و از آن داده‌ها برای چه چیزی استفاده می‌شود، فراهم می‌کند، که از حقوق حریم خصوصی داده‌های افراد محافظت می‌کند و با قوانین حریم خصوصی مدرن مطابقت دارد.

وب 3.0 باید توزیع شود

با راه حل های بومی وب مانند Solid، داده ها توزیع می شود. این بدان معناست که صرف نظر از جایی که داده های شخصی به صورت فیزیکی ذخیره می شود، به شخصی که توصیف می کند متصل می شود و داده ها در سراسر سیستم ها قابل اجرا هستند. افراد در صورت تمایل می‌توانند دسترسی به اکثر کلاس‌های داده را لغو کنند، اما برای مواردی که به دلایل انطباق و حاکمیت باید به نهادهای خاصی اجازه دسترسی داده شود، پشتیبانی نیز وجود دارد.

تمرکززدایی یک مفهوم بسیار محبوب در بین مبشرهای وب 3 است. اما نیاز به ذخیره سازی غیرمتمرکز فیزیکی همیشه با سازمان هایی که نیاز به حاکمیت و انطباق دارند، مطابقت ندارد. برای مثال، اگر انطباق مقررات مستلزم اتخاذ تدابیر ویژه برای محافظت از کلاس‌های خاصی از داده‌های مستقر در سرورها باشد، سازمان‌ها معمولاً برای اتخاذ بلاک چین (یا هر راه‌حل مبتنی بر ذخیره‌سازی غیرمتمرکز) با مشکل مواجه خواهند شد، زیرا آنها ابزار ساده‌ای برای شناسایی و کنترل آن‌ها نخواهند داشت. کلاس های مختلف داده

علاوه بر این، تمرکززدایی کامل، هر فرد را مجبور می‌کند تا بر داده‌های خود مدیریت کند - وضعیتی که اکثر مردم نمی‌خواهند. به طور واقع بینانه، با توجه به پیچیدگی اکوسیستم های داده امروزی، اکثریت مردم دانش و مهارت لازم برای انجام این کار را به طور موثر یا ایمن ندارند. خودگردانی کامل، کاربران نهایی و داده های آنها را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد و هدف اصلی وب 3.0 و مقرراتی مانند GDPR، HIPAA و PCI را شکست می دهد.

بلاک چین یک فناوری چشمگیر است که می تواند در زمینه های خاص بسیار مفید باشد. اما قابلیت های سرتاسر مورد نیاز برای خدمت به عنوان پایه ای برای مرحله تکاملی بعدی وب را فراهم نمی کند. دستیابی به وعده کامل وب 3.0 به فناوری ها و استانداردهای جامد نیاز دارد که قابلیت همکاری و کنترل دسترسی دقیق را در یک سیستم توزیع شده و سازگار میسر می سازد. این قابلیت‌ها باعث ایجاد اعتماد می‌شوند، زیرا مردم دید، شفافیت و رضایت را در مورد داده‌هایشان کسب می‌کنند.

گام منطقی بعدی به سمت وب بهتر این است که سازمان‌ها این زیرساخت جدید را به عنوان نقطه کانونی اشتراک‌گذاری داده‌های حیاتی در خدمات و کسب‌وکار خود اتخاذ کنند - امکان حاکمیت و جریان یکپارچه بین سیستم‌های داخلی، سازمان‌های شریک خارجی و کاربران. برای شرکت‌ها و دولت‌ها، ادغام‌های بی‌پایان و راه‌حل‌های عملیاتی مورد نیاز سیلوهای داده، جای خود را به معماری می‌دهد که داده‌های مبتنی بر رضایت را بین کاربر و سازمان همگام‌سازی می‌کند. این توانمندی است که وب 3.0 آرزوی آن را دارد و چشم اندازی است که Solid برای تحقق بخشیدن به آن تلاش می کند.