درجه بندی مبتنی بر کار چیست؟ پیشگام آن توضیح می دهد

درجه بندی مبتنی بر کار چیست؟ پیشگام آن توضیح می دهد

گره منبع: 1928119

درجه بندی مبتنی بر کار یک رویکرد جایگزین برای درجه بندی است که در آن نمرات نهایی بر اساس قراردادی است که بین یک مربی و دانش آموزان توافق شده است. این قرارداد به جای کیفیت، یا کیفیت درک شده از کار، میزان کار دانش‌آموزان را ارزیابی می‌کند. به عنوان مثال، در یک دوره مبتنی بر کار، دانش آموزان ممکن است برای ارسال 10 مقاله با طول معین، "A" و برای ارسال تنها 8 مقاله "B" دریافت کنند. 

آسائو اینوئه می‌گوید این روش تصادفی بودن و ناعادلانه بودن نمرات در دوره‌های هنرهای آزاد را از بین می‌برد و نابرابری‌های ساختاری را که می‌توان در سیستم درجه‌بندی ایجاد کرد، از بین می‌برد. Inoue استاد بلاغت و آهنگسازی در کالج علوم و هنرهای یکپارچه در ایالت آریزونا است و پیشگام استفاده از درجه بندی مبتنی بر کار است که در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. 

Inoue "در حالی که کیفیت محصولات یادگیری و زحمات شما در این دوره همیشه با دقت و با دقت مورد بحث قرار می گیرد، از این قضاوت ها برای تعیین نمره نهایی دوره شما استفاده نمی شود." اطلاع (در برگه جدید باز می شود) شاگردانش 

او الهام‌بخش خود را برای شروع تمرین درجه‌بندی مبتنی بر کار و همچنین نکاتی را برای سایر مربیانی که علاقه‌مند به اجرای آن هستند به اشتراک می‌گذارد. او همچنین به برخی باورهای غلط می پردازد.

درجه بندی مبتنی بر کار چیست و چه چیزی از آن الهام گرفته است؟  

اینو در اوایل کار خود نگران ناعادلانه بودن نمرات به طور کلی و به ویژه روش ناعادلانه ای بود که یک نمره می تواند برای دانش آموزی از طبقه متوسط ​​غیر سفیدپوست اعمال شود. او می‌گوید: «بسیاری از مردم توسط دوره‌هایی که دارای استانداردهای زبان انگلیسی هستند، آسیب دیده‌اند یا مورد ظلم و ستم قرار گرفته‌اند یا صدمه دیده‌اند. ما معمولاً در مورد یک انگلیسی نخبه سفید و طبقه متوسط ​​صحبت می کنیم. 

اینو همچنین نگران ناعادلانه بودن نمرات بالقوه برای همه دانش آموزان بود و از Alfie Kohn الهام گرفت. تحقیق (در برگه جدید باز می شود) در مورد موضوع "ما می دانیم از تحقیق (در برگه جدید باز می شود) این به یک قرن یا بیشتر بازمی‌گردد که نمرات اساتید، ویراستاران، حقوقدانان و دیگرانی که با زبان سر و کار دارند به مجموعه‌ای تصادفی از مقالات می‌دهند، تقریباً تصادفی هستند. 

سرانجام، اینو از کار پیتر البو، استاد بازنشسته زبان انگلیسی در دانشگاه ماساچوست-امهرست الهام گرفت، که برخی از جنبه‌های درجه‌بندی قرارداد را در دوره‌های خود قرار داده بود. 

اما آیا دانش آموزان شروع به تولید آثار غیر استاندارد نمی کنند؟ 

این ایده که دانش‌آموزان شروع به تولید آثار غیراستاندارد می‌کنند، یک نگرانی رایج با درجه‌بندی مبتنی بر نیروی کار است. با این حال، Inoue می گوید، در عمل، کار دانش آموزان انرژی می گیرد. 

او می‌گوید: «آنچه که من به‌عنوان معلم می‌دانستم این بود که دانش‌آموزان بیش از حد روی نمره تمرکز می‌کردند و این باعث می‌شد که آنها در مورد تجدیدنظر فکر کنند و به آنچه از آنها می‌خواهم با من و همکارانشان گفتگو کنند فکر کنند.» 

در نتیجه، بسیاری از دانش‌آموزان با فرهنگ نمره‌دهی تشویق شدند تا با کمترین میزان کار به نمره‌ای که می‌خواهند دست یابند، که اینو می‌گوید ذهنیتی مضر است. "این دانش آموزان را از یادگیری به روش هایی باز می دارد که من فکر می کنم اکثر مربیان تشویق می کنند و فکر می کنند ارزشمند هستند، مانند ریسک کردن یا تلاش برای انجام تا آنجا که می توانید و کاوش کردن و کاوش کردن، و دیدن چیزهایی که نمی دانید، به جای نمایش آنچه شما قبلاً می دانید." 

آیا منجر به تورم درجه نمی شود؟ 

اینو می‌گوید که درجه‌بندی مبتنی بر نیروی کار منجر به کسب نمره‌های برتر بیشتر یا در کلاس آسان‌تر نمی‌شود. 

اینو در حالی که در دانشگاه ایالتی فرسنو کار می کرد، یکی از مدیران برنامه نویسندگی سال اول بود و برنامه درجه بندی مبتنی بر نیروی کار را در سطح وسیعی ایجاد کرد، که منجر به مخالفت رئیس و سنای دانشکده شد. 

من به توزیع نمرات در بخش انگلیسی نگاه کردم، از قبل از اینکه استفاده برنامه‌ای از قراردادها را ایجاد کنیم تا بعد. چیزی که ما متوجه شدیم این بود که هیچ تفاوت چشمگیری وجود نداشت.» 

در مورد سررسیدها چطور؟  

Inoue انعطاف پذیری در سررسید و جریمه ها را در قرارداد خود با دانشجویان به روش های مختلف انجام داده است. "برای طولانی‌ترین زمان، من تاریخ‌های سررسید را همانطور که معمولاً در برنامه انجام می‌داد تعیین می‌کردم، سپس زمانی که در هفته اول قراردادمان را مذاکره می‌کردیم، دانشجویان را به آن‌هایی اشاره کردم. آیا آنها برای همه منصفانه و خوب به نظر می‌رسیدند؟" او می گوید. «اگر نه، درباره آنها صحبت کردیم و آنهایی را که احساس می کردیم می توانیم تغییر دادیم یا آنها را تنظیم کردیم. همین اتفاق در مورد تعداد تکالیف دیرهنگام ممکن قبل از اینکه دانش آموزی قرارداد را برای نمره پیش فرض ما توافق نکرده بود، رخ داد. 

او می‌افزاید: «اخیراً، من به این سمت رفته‌ام که گروه‌هایی از تکالیف را هم زمان در یک روز داشته باشم تا بتوانم سررسیدهای انعطاف‌پذیرتر و سخاوتمندانه‌تری داشته باشم. معمولا هر دو هفته یکبار است. قرار است این به دانش‌آموزانی کمک کند که دارای معلولیت هستند یا دارای واگرای عصبی هستند و ممکن است به زمان بیشتری برای انجام کار نیاز داشته باشند یا کسانی که زندگی‌شان با روزهای پیشنهادی من برای انجام کار در تضاد است.» 

چگونه مربیان می توانند در مورد درجه بندی بر اساس نیروی کار بیشتر بیاموزند؟ 

Inoue می گوید اولین قدم برای مربیانی که علاقه مند به یادگیری در مورد درجه بندی مبتنی بر کار هستند، انجام تحقیقاتشان است. او از طریق خود مواد در دسترس دارد سایت اینترنتی (در برگه جدید باز می شود) و در موارد دیگر نوشته ها (در برگه جدید باز می شود), اما اشاره می کند که مربیان دیگری با مدل های مبتنی بر کار خود هستند که ارزش تحقیق را دارند. علاوه بر این، او توصیه می‌کند به برخی از تحقیقاتی که در مورد جنبش عدم رتبه‌بندی کلی انجام شده است نگاهی بیندازید. او کار را توصیه می کند جسی استومل (در برگه جدید باز می شود) و سوزان دی بلوم (در برگه جدید باز می شود).

مربیانی که این تمرین را ایجاد می کنند نیز باید تاملی در خود انجام دهند. اینو می‌گوید: «با احساسی که به عنوان یک معلم دارید در تماس باشید. «ممکن است برای برخی افراد افزایشی باشد. ممکن است این یک سیستم کامل مبتنی بر نیروی کار نباشد، ممکن است یک سیستم ترکیبی باشد که در آن نمرات تا یک نقطه خاص صرفاً بر اساس کار است، اما بعد از آن، بر اساس کیفیت است. من مشکلاتی با آن پیدا می کنم، مشکلات اساسی اخلاقی، اما قرار نیست آن را به همه بیاندازم. می‌خواهم بگویم شما کار خود را انجام دهید و بفهمید، این برای شما چه معنایی دارد؟» 

تمبر زمان:

بیشتر از فناوری و یادگیری