Staking چیست؟

یکی از مزایای کلیدی فناوری بلاک چین این است که می تواند خدمات بانکی را بدون بانک ارائه دهد. 

به جای کارمندان بانک، قراردادهای هوشمند وجود دارد. به جای دفاتر و نگهبانان، یک شبکه غیرمتمرکز وجود دارد که با مکانیسم اجماع آن ایمن شده است. این پایه برای Finance 2.0 یا امور مالی غیر متمرکز (دیفی)

یکی از محبوب ترین ویژگی های DeFi، staking است. همانطور که بانک‌ها به سپرده‌ها سود می‌پردازند، قراردادهای هوشمند نیز درآمدی را به دارندگان توکن که دارایی‌هایشان را در اختیار دارند، پرداخت می‌کنند.

اینکه پول رمزنگاری خود را برای شما کارآمد کنید

از زمان های بسیار قدیم، استقراض و قرض دادن رگ حیاتی هر اقتصادی بوده است. وام گیرندگان برای رشد کسب و کار خود به پول نیاز دارند یا ممکن است برای رهایی از مشکلات مالی موقت به پول نقد نیاز داشته باشند. 

به نوبه خود، وام دهندگان وجوهی را برای پاسخگویی به تقاضای استقراض تامین می کنند. برای اینکه ارزش آن را داشته باشند و در صورت عدم بازپرداخت، ریسک را پوشش دهند، نرخ بهره ای را در نظر می گیرند، به طوری که وام گیرندگان باید بیشتر از چیزی که وام گرفته اند بازگردانند. در غیر این صورت، چرا وام دهندگان زحمت می کشند؟

این فرآیند اکنون کاملاً خودکار است. به لطف پایگاه داده توزیع شده و غیرقابل تغییر بلاک چین که قراردادهای هوشمند را تغذیه می کند، تقاضا برای استقراض راحت تر از همیشه برآورده می شود. در دنیای کریپتو، به جای یکدیگر با اصطلاحات مختلف استفاده می شود.

چطور؟ ردی کار کن

Staking به معنای قفل کردن دارایی های دیجیتال در یک پلت فرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم، کاردانو یا سولانا است. اینها همه گواه استسهام شبکه های بلاک چین به این معنا که به جای استفاده از ماشین‌های تخصصی ASIC برای اجرای توابع هش رمزنگاری، همانطور که در بلاک چین اثبات کار بیت‌کوین وجود دارد، از روشی متفاوت برای ایمن‌سازی و تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.

همانطور که از نام آنها پیداست، بلاک چین های اثبات سهام به جای ماینرها از اعتبارسنجی های اقتصادی استفاده می کنند. در این مکانیسم اجماع، اعتبار سنجی ها از وجوه رمزنگاری قفل شده خود به عنوان جایگزینی برای استخراج کنندگان ASIC تشنه انرژی استفاده می کنند. این سهم آنها در شبکه است. 

برخی اجماع PoS را یک ضعف می دانند زیرا برای به خطر انداختن آن باید 51 درصد از شبکه را در اختیار داشت. در مقابل، یک PoW باید با قدرت بی رحم CPU غلبه شود، که در این مرحله عملا غیرممکن است.

هر سیستمی که در آینده خودش را ثابت کند، اعتبارسنجی‌ها در هنگام استفاده از شبکه، پاداش‌های کوچکی دریافت می‌کنند، درست مانند استخراج‌کنندگان بیت‌کوین. در واقع، زمانی که تمام 21 میلیون بیت کوین استخراج شود، ماینرها نیز به جای پاداش بلاک، شروع به دریافت کارمزد تراکنش خواهند کرد.

به همین ترتیب، اگر اعتباردهنده‌ها بد رفتار کنند، از بین می‌روند. این بدان معناست که وجوه رمزنگاری قفل شده آنها کاهش می یابد. 

در مورد بزرگترین پلتفرم قرارداد هوشمند، اتریوم، که به زودی به یک بلاک چین کاملاً PoS تبدیل می‌شود، کاهش به دو دلیل انجام می‌شود: تخلفات گواهی و پیشنهاد.

با خودکارسازی انگیزه‌ها و ممانعت از عدم صداقت، شبکه‌های اثبات سهام (PoS) بدون نهادهای متمرکز ایمن می‌شوند. سهام اعتبار دهندگان پایه و اساس قابل اعتماد بودن شبکه است. با این حال، شرط بندی می تواند معنای دیگری نیز داشته باشد.

شرط بندی به عنوان استخراج نقدینگی

هنگامی که مردم از کلمه "staking" در اشاره به ارز دیجیتال استفاده می کنند، می تواند به معنای شرط بندی اعتبار یا استخراج نقدینگی باشد. برای مثال، یک معامله گر کریپتو می تواند بگوید:من توکن های X را در پلتفرم Y برای بازدهی Z قرار داده ام'. این بدان معنی است که آنها با قفل کردن توکن های خود برای معامله گران دیگر به یک استخراج کننده نقدینگی تبدیل شده اند تا در ازای یک کاهش کوچک از آنها استفاده کنند.

اگرچه صرافی‌های متمرکز مانند کوین‌بیس یا بایننس، سوآپ توکن‌ها را به همان روشی که بانک‌ها سوآپ ارز ارائه می‌کنند، ارائه می‌کنند، اما همین کار را می‌توان با صرافی‌های غیرمتمرکز انجام داد. برای امکان پذیر شدن آن، نقدینگی باید فراهم شود، بنابراین سوآپ ها می توانند بدون تأخیر به آرامی اجرا شوند.

معیار نقدینگی هر بازار، سرعتی است که معامله‌گران می‌توانند دارایی‌ها را بدون تغییر قیمت عمده بفروشند/خرید کنند. به عنوان مثال، توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) ذاتا دارایی‌های غیر نقدی هستند، زیرا قیمت آن‌ها مانند بازار املاک و مستغلات، سوداگرانه و کم عرضه است.

برای توکن های معمولی، صرافی مانند Coinbase بازارساز است که نقدینگی را برای سوآپ توکن فراهم می کند. بدون آنها چگونه می توان به نقدینگی دست یافت؟ از طریق استفاده از بازارسازان خودکار (AMM). به عنوان مثال، یک صرافی غیرمتمرکز Uniswap از پروتکل AMM استفاده می کند تا همه را به یک ارائه دهنده نقدینگی تبدیل کند.

هر کسی که کیف پول رمزنگاری دارد می‌تواند با قرار دادن توکن‌های خود در یک استخر نقدینگی، که فقط یک قرارداد هوشمند دیگر است، به یک ارائه‌دهنده نقدینگی تبدیل شود. سپس، وقتی معامله‌گری می‌خواهد توکن A را با توکن B مبادله کند، به آن استخر می‌پردازد و به ارائه‌دهنده نقدینگی کاهش می‌دهد.

به همین ترتیب، فرآیند یکسانی با پروتکل های وام دهی مانند ترکیب، Aave و دیگران. در پایان خط، شرط بندی نوعی درآمد غیرفعال با استفاده از وجوه رمزنگاری است. این استفاده معمولاً سه شکل دارد:

1. قرار دادن دارایی های رمزنگاری برای ایمن سازی خود شبکه بلاک چین
2. سرمایه گذاری دارایی های کریپتو برای تامین نقدینگی در مبادلات غیرمتمرکز
3. سرمایه گذاری دارایی های رمزنگاری شده برای تامین نقدینگی در پلتفرم های وام دهی

سوال بزرگ این است که کدام شکل استفاده از سهام سودآورتر است؟ پاسخ به این سوال تمرکز اصلی کشاورزان بازدهی است که همیشه به دنبال بالاترین APY بعدی (بازده درصدی سالانه) هستند.

اندازه و سوددهی سهام

مطابق با جمع آوری جوایز شرط بندی، کل دارایی های رمزنگاری شده در پلتفرم های مختلف بلاک چین حدود 280 میلیارد دلار است.

شش ارز رمزنگاری شده برتر از نظر سرمایه گذاری در بازار: جوایز Staking

همانطور که می بینید، پاداش های سهام کاملاً از میانگین ملی نرخ سود حساب پس انداز بخش بانکی 0.06٪ پیشی می گیرد. علاوه بر این، هنگامی که خود پروتکل‌های وام‌دهی را بررسی می‌کنیم، پاداش‌های سرمایه‌گذاری حتی بیشتر می‌شوند.

این به طور موثر اثر فرسایشی تورم بر پس انداز را باطل می کند. معمولا، stablecoins به این دلیل ساده که تقاضای آنها بیشتر از عرضه آنهاست، بالاترین و مطمئن ترین بازدهی را ارائه می دهند. به هر حال، استیبل کوین ها نوسانات ذاتی کریپتو را باطل می کنند و در عین حال یک ارز دیجیتال نیز هستند. به این ترتیب، استیبل کوین ها برای یک سیستم پرداخت جهانی ارزان و آنی مناسب هستند.

چگونه می توانید شروع به شرط بندی کنید؟

یکی از محبوب‌ترین و آسان‌ترین راه‌ها برای شروع به دست آوردن درآمد سهامداری غیرفعال، از طریق آن است MyContainer. این dApp شما را از کار دستی برای یافتن سکه مناسب و بلاک چین مناسب برای سهام رها می کند.

در عوض، همه در یک مکان، بیش از صد سکه را برای شرط بندی ارائه می دهد. پس از انتخاب، MyContainer از آن سپرده‌ها در پس‌زمینه استفاده می‌کند و بازده سهام را به شما تحویل می‌دهد. بنابراین، مدل کسب‌وکار آن‌ها ابتدا بریده شده است - برش از یک برش.

آیا شرط بندی ارزشش را دارد؟

استیکینگ هم در دنیای کریپتو و هم در امور مالی سنتی به طور فزاینده ای محبوب می شود. از این گذشته، بر کسی پوشیده نیست که سهام معاملات روزانه ضرر را برای اکثریت قریب به اتفاق سرمایه گذاران به همراه دارد. در مورد، یک مطالعه eToro به این نتیجه رسید ٪۱۰۰ از دست دادن معامله گران روزانه در طول یک سال، با میانگین زیان 36.3٪.

با این وجود، خطرات موجود در سهام را نیز نباید نادیده گرفت:

• نوسانات کریپتو، در صورت تصمیم به به اشتراک گذاشتن توکن های غیر استیبل کوین.
• دوره‌های قفل شدن - تا زمانی که مالکیت را حفظ می‌کنید، توکن‌ها در طول این مدت در دسترس نیستند. 
• هک ها – تعداد کمی از پلتفرم ها دارای بیمه هستند. با این وجود، حتی آنهایی که تمایلی به بازپرداخت دارایی‌ها ندارند، مگر اینکه از اعتبار برخوردار شوند. به عنوان مثال، در یک هک 600 میلیون دلاری اخیر Axie Infinity، تیم قول بازپرداخت داده است.

با در نظر گرفتن این اخطارها، سرمایه گذاری در مقایسه با تامین مالی سنتی با حاشیه قابل توجه تورم، سرمایه گذاری سودآوری است. علاوه بر این، از آنجایی که به مشارکت فعال متکی نیست، شرط بندی نوعی سرمایه گذاری بلندمدت است که اضطراب و نگرانی کم دارد، تنظیم و فراموش می کند.