وقتی ابزارها کار نمی کنند: اقتصاد مولدین

از آنجایی که من به تقسیم کار اعتقاد دارم، امروزه به ندرت از ابزار دستی استفاده می کنم. در دهه 80 و 90، من دو عدد گیره 4 در 8 روی دیوار گاراژم پر از ابزار همراه با جعبه ابزار بزرگ Craftsman داشتم. من ابزار مناسبی برای هر کاری در اطراف ماشین، خانه و حیاط داشتم. من روی لوله کشی، برق، اتاق های ساخته شده و کف کار کردم. دوستان فعلی من ممکن است آن را باور نکنند، اما من در آن زمان بسیار مفید بودم. تقریباً یک فتیش بود.

اکنون، می‌دانم که دیگران می‌توانند با کارایی بیشتری از آنها استفاده کنند و خوشحالم که به آنها اجازه انجام این کار را می‌دهم. ابزار انتخابی امروز من رایانه، آی پد و تلفن من است. من با ابزارهای فعلی خود بسیار کارآمدتر از تلاش برای تعمیر کلید چراغ هستم.

ابزار مناسب در دستان مناسب می تواند معجزه کند. با این حال، زمانی که بخواهید در بازار و اقتصاد کار کنید، پیچیده تر می شود. چکش ها کار می کنند زیرا میخ ها به طور غیرقابل پیش بینی خود را تغییر شکل نمی دهند. اقتصاد انجام می دهد. مقامات مالی و پولی باید بر ابزارهایی تکیه کنند که به طور مداوم کار نمی کنند و ممکن است اصلا کارایی نداشته باشند. همانطور که امروز بحث خواهیم کرد، این بخش بزرگی از معضل فعلی ما است.

همه ما دوست داریم فکر کنیم که یک توضیح آسان و یک راه حل سریع دارد. خوانندگان همیشه به من می گویند: "جان، مشکل واقعاً ______ است." متاسفانه این یک مشکل نیست. ما با یک آشفتگی چرخشی از مشکلات مختلف روبرو هستیم که به شیوه‌هایی که کاملاً درک نمی‌کنیم در تعامل هستیم. هر چند ما سرنخ هایی داریم. اکنون بیشتر و بیشتر به نظر می رسد که اوت/سپتامبر نقطه عطفی بوده است. از آن زمان داده های اقتصادی به طور قابل توجهی ضعیف شده است.

می دانید که من در مورد مدل های اقتصادی چه فکر می کنم، اما آنها نوعی عینیت دارند. اعداد همان کاری را می کنند که انجام می دهند. احتمالاً مهم است که برآورد GDPNow در سه ماهه سوم فدرال رزرو آتلانتا از 6.1٪ در 23 اوت به 0.5٪ در 18 اکتبر سقوط کرد. این یک نهنگ تغییر در کمتر از دو ماه است.

منبع: فدرال رزرو آتلانتا

توجه داشته باشید که نمودار همچنین اجماع پیش‌بینی‌های خصوصی را نشان می‌دهد که در همان زمان کاهش می‌یابند، البته نه به این میزان چشمگیر. واضح است که چیزی در 60 تا 90 روز گذشته تغییر کرده است. در اینجا برخی از عوامل ممکن است، بدون ترتیب خاصی.

• افزایش غرغرهای زنجیره تامین

• جهش قیمت انرژی

• افزایش موارد کووید-۱۹ نوع دلتا

• سرکوب مسکن اورگراند و چین

• خروج عجولانه آمریکا از افغانستان

• پایان افزایش مزایای بیکاری در ایالات متحده

• مشکلات برای صورت‌حساب‌های معلق زیرساخت

• اوه، بله، بازگشت تورم 5% به علاوه که از تولید ناخالص داخلی اسمی کسر می شود تا تولید ناخالص داخلی واقعی به دست آید.

ما نمی توانیم آن را روی هیچ یک از اینها سنجاق کنیم. همه آنها به همراه سایرین که در فهرست قرار نگرفته اند، تأثیراتی داشتند که به تخمین های رشد پایین تر اضافه می شود. و بیایید توجه داشته باشیم، "رشد کمتر" پایان جهان نیست. اگر رشد تولید ناخالص داخلی واقعی سه ماهه سوم 3 درصد باشد، آن چیزی که ما امیدوار بودیم نخواهد بود، اما رکود نیز نخواهد بود.

اقتصاد از بسیاری جهات عملکرد خوبی دارد. مشاغل زیادی در دسترس هستند، کسب‌وکارهای جدیدی راه‌اندازی می‌شوند، شرکت‌ها سودآور هستند (فصل درآمد سه‌ماهه سوم با صدای بلند شروع شده است!) و قیمت سهام قوی است. ما می توانستیم خیلی بدتر انجام دهیم. اما همچنین می‌توانستیم بهتر عمل کنیم و فرصت‌های از دست رفته ناامیدکننده هستند.

نامه امروز اولین قسمت از حداقل دو قسمت خواهد بود. هفته آینده توضیح خواهم داد که فکر می‌کنم این به کجا می‌رود و چگونه هنوز فرصتی برای نجات بهبودی داریم if افراد/موسسات خاصی انتخاب درستی می کنند. اما ابتدا می خواهم سه نکته مهم را بیان کنم. آنها برای دیدگاه من اساسی هستند. در اینجا آنها در یک جمله خلاصه می شوند.

ما با تورم تقاضا محور در نتیجه سیاست های پولی نادرست و محرک های مالی نادرست مواجه هستیم.

این ممکن است ساده و واضح به نظر برسد، اما این یک جمله کوتاه چیزهای زیادی برای باز کردن دارد. در زیر شروع می کنیم.

هفته گذشته در مورد رشد نوشتم شن های لجستیکی مسئله. هیچ نشانه ای از بهبود نشان نمی دهد. این خوب نیست، اما فکر می کنم این وضعیت سرنخی برای مشکلات عمیق تر ما نیز باشد. بنادر و راه‌آهن‌ها مسدود شده‌اند زیرا اقتصاد تقاضای کالاهای بیشتری دارد و این تقاضا فشار تورم را افزایش می‌دهد.

دوست من جیم بیانکو توضیح داد که در الف تاپیک باشکوه توییتر باید بخونی من نکات کلیدی و نمودارهای او را در زیر گزیده می کنم.

بنادر لس آنجلس و لانگ بیچ به طور جمعی کمتر از یک میلیون کانتینر در ماه را تخلیه می کنند. برای سال گذشته، آنها با سرعت / نزدیک به یک رکورد در حال اجرا بوده اند.

به عبارت دیگر، آنها تا آنجا که می توانند سریع می دوند. مشکل این است که آنها در حد خود هستند.»

منبع: جیم بیانکو

«همچنین مشکلاتی برای خارج کردن این کانتینرها از اسکله وجود دارد. متأسفانه کمبود باربری وجود دارد که منجر به افزایش نرخ باربری شده است (نمودار زیر). درخواست کامیون‌های بیشتر در ساعت 3 صبح برای خارج کردن این کانتینرهای خالی از اسکله، سفارش بلندتری خواهد بود.»

منبع: جیم بیانکو

"این منجر به انبوه کشتی های لنگر انداخته در لس آنجلس می شود. و از آنجایی که تخلیه این کانتینرها بیشتر طول می کشد، حمل کنندگان اکنون باید این زمان مرده لنگر انداخته در ساحل را در نظر بگیرند. این یک مانع برای کشتی است، بنابراین تعداد کانتینرهای خالی در بنادر انباشته می شود.

منبع: جیم بیانکو

منبع: جیم بیانکو

"این منجر به کاهش اخیر در نرخ کانتینر شده است. هیچ کس عجله ای ندارد که این کانتینرها را برای استفاده مجدد به چین بازگرداند، اگر قرار است برای چندین روز در خارج از لس آنجلس بنشینند. سپس باید برای یافتن کامیونی که آن را دور کند، تلاش کرد.»

پس از تشریح مشکل، جیم علت را توضیح داد.

«به سادگی، تقاضا در حال رشد است. در زیر مصرف شخصی از سال 09، خط روند آن، و باقیمانده (روند واقعی) آمده است. مصرف در نمودارهای 662 میلیارد دلار > روند کاهش یافته است.

باز هم، ما خواهان مقدار بی سابقه ای از کالاها هستیم و زنجیره تامین نمی تواند از عهده آن برآید."

منبع: جیم بیانکو

جالب است که پل کروگمن برجسته برخی از مشکلات مشابه، اما او به تمایز متفاوتی اشاره می کند: مصرف کنندگان خرید خود را از خدمات (تجارب) به مواد و به ویژه کالاهای بادوام تغییر داده اند.

منبع: نیویورک تایمز

این امر منطقی است زیرا دولت تریلیون ها دلار "پول داغ" را مستقیماً به مصرف کنندگان و/یا مشاغل ارسال می کند. رستوران‌ها، هتل‌ها و خطوط هوایی عموماً خارج از بازار بودند، تعطیلات تنگ بود، بنابراین مردم «اقلام» می‌خریدند. بنابراین، آن کشتی‌ها در سواحل کالیفرنیا حاوی کالاهای اضافی هستند که هم تولیدکنندگان و هم حمل‌کنندگان برای آن برنامه‌ریزی نکرده بودند.

جیم فکر می‌کند که چشم‌انداز تسهیلات کوتاه‌مدت صفر است و تورم بیشتری ایجاد می‌کند.

بسیاری تصور می کنند افزایش توان عملیاتی زنجیره تامین برای پاسخگویی به تقاضای بیش از حد تحریک شده در کوتاه مدت امکان پذیر است.

اما اگر مشکل این باشد که اکنون ظرفیت زنجیره تامین وجود دارد، توسعه آن در چند ماه آینده سخت/غیر ممکن خواهد بود. (JM: و اگر شما یک کسب و کار هستید، آیا ظرفیت خود را برای افزایش تقاضای کوتاه مدت افزایش می دهید؟)

بنابراین برای به تعادل رساندن همه چیز، قیمت ها افزایش می یابد تا زمانی که تقاضای کافی برای تطبیق همه چیز با محدودیت های زنجیره تامین از بین برود.

ما ممکن است شاهد این باشیم که این اتفاق در حالی رخ دهد که انتظارات رشد در سه ماهه سوم به دلیل افزایش قیمت ها در حال فروپاشی است.

منبع: جیم بیانکو

منبع: جیم بیانکو

جان دوباره اینجا اجازه دهید چند نکته را اضافه کنم. اول، همانطور که در بالا ذکر شد، رشد مصرف که جیم توصیف می کند تا حدی یک مصرف است تغییر. به لطف کووید، آمریکایی‌ها هزینه خدمات (رستوران‌ها، کنسرت‌ها، هتل‌ها، خطوط هوایی و غیره) را کاهش داده‌اند و بیشتر برای کالاها هزینه کرده‌اند. در داده های تورم کاملاً واضح است.

منبع: تونی ساگامی

تقریباً در بیش از یک سال، ما تغییری را که در طی چند دهه رخ داده بود، معکوس کردیم. البته خوب پیش نمی رود!

دوم اینکه، بهتر است بدانیم که در همه این ظروف چه چیزی وجود دارد. من فکر می کنم که بخش بزرگی از آن ناشی از رشد ساخت و ساز مسکن است. مصالح ساختمانی حجیم هستند و ظرفیت حمل و نقل زیادی را نسبت به ارزش خود مصرف می کنند. خانه‌های جدید، زمانی که اشغال می‌شوند، جرقه‌ی خریدهای دیگر نیز می‌شوند: مبلمان، ماشین‌های چمن‌زنی، شیلنگ‌های باغ و غیره.

اگر من در این مورد درست باشم، شکست در رونق مسکن ممکن است تأثیر سریعی بر مشکلات زنجیره تامین داشته باشد. اما در حال حاضر هیچ نشانه ای از چنین چیزی وجود ندارد، تا حدی به این دلیل که سیاست های هدایت کننده آن در حال تغییر نیستند. که ما را به نکته مهم بعدی من می رساند.

به طور سنتی، فدرال رزرو به قول قدیمی ها با برداشتن کاسه پانچ از گرم شدن بیش از حد اقتصاد جلوگیری می کند. به نظر می رسد این مجموعه مهارت از عدم استفاده از بین رفته است. قابل درک است، بیش از حد. ما از دهه 1990 چیزی را ندیده‌ایم که بتوان آن را «گرمای بیش از حد» نامید. رشد فزاینده نیمه اول سال 2021 به سادگی کاهش سال قبل را کم و بیش بهبود بخشید و اکنون به نظر می رسد که در حال پایان است.

بنابراین، نسل کنونی رهبران و کارکنان فدرال رزرو سال ها به دنبال راه هایی برای این کار بوده اند پر کردن کاسه پانچ آنها مدت‌ها از اجازه دادن به اقتصاد "گرم" صحبت می‌کنند و تورم بالاتر را برای مدتی طولانی تحمل می‌کنند که سال‌های تورم پایین‌تر را متعادل می‌کند.

اگر دیدگاه شما این است، پس این ایده که این دوره پس از کووید فقط تورم «گذرا» را به همراه خواهد داشت، احتمالاً ناامیدکننده بود. به نمودار جیم بیانکو در بالا نگاه کنید، خواهید دید که سال ها از زمانی که CPI اصلی برای مدت طولانی بالای 2.5 درصد باقی مانده است، می گذرد و اغلب بسیار پایین تر است. این چند ماه گذشته، اگرچه به شدت بالاتر بود، اما هنوز به بازگرداندن تورم "عادی" بلندمدت نزدیک نیست.

به نظر من حتی تورم 2 درصد هم خیلی زیاد است. برخی از مقامات حداقل ادعا می کنند که نگران سطوح فعلی هستند. اما به‌عنوان یک نهاد، به نظر نمی‌رسد فدرال رزرو فکر می‌کند که حزب از کنترل خارج شده است. مطمئناً هیچ کاری برای جلوگیری از آن انجام نمی دهند.

با این حال تورم زنجیره تامین که بیانکو توصیف می کند تا حدی نتیجه اقدامات فدرال رزرو از اوایل سال 2020 است. حرکت های چشمگیر اولیه آنها مناسب بود. ما در شرایط بی‌سابقه‌ای قرار داشتیم که می‌توانست سیستم بانکی را بی‌ثبات کند. این خطر خیلی سریع از بین رفت و رکود باغی را که می‌توانستند بدون درام به آن رسیدگی کنند، بر جای گذاشت. با این حال، برنامه‌ها و سیاست‌های بحران آن‌ها هنوز هم امروز پابرجاست. چرا؟ من دو دلیل می بینم.

اول، آنها از ابزارهای جدید (مانند ضمانت وام) استفاده می کنند زیرا ابزارهای قدیمی دیگر کار نمی کنند. بدهی‌ها، چه دولتی و چه خصوصی، آنقدر عظیم هستند که تزریق پول بیشتر دیگر آن اثر محرک سابق را ندارد. Lacy Hunt می گوید کاهش سرعت کلید این امر است. آنها می توانند نقدینگی ایجاد کنند اما نمی توانند بانک ها را مجبور به وام دادن یا کسب و کارها و مصرف کنندگان به وام گرفتن کنند. در اینجا Lacy در آخرین فصلنامه Hoisington (تاکید من است).

با کاهش سرعت، هر دلار پول تولید ناخالص داخلی کمتری تولید می کند. کاهش سرعت به سطوح پایین تر نشان دهنده آن است سیاست پولی به طور فزاینده ای در توانایی های خود نامتقارن می شود. در حالی که عملیات انقباضی موثر است، اقدامات فدرال رزرو برای حمایت از اقتصاد تا حد زیادی نتیجه معکوس دارد، حتی زمانی که از نظر وسعت جدید و از نظر اندازه گسترده باشد. مزایا ممکن است افزایش یابد، اما تأثیر آنها بر رشد اقتصادی بسیار ناچیز بوده است.

فدرال رزرو می تواند رشد عرضه پول را افزایش دهد، اما کاهش مداوم سرعت به این معنی است که نقدینگی جدید به جای ارتقای استاندارد زندگی با حرکت به سمت اقتصاد واقعی، در بازارهای مالی به دام افتاده است.

به عبارت دیگر، فدرال رزرو هنوز هم می تواند کاسه پانچ را از بین ببرد اما قادر به پر کردن مجدد آن نیست. آنها نمی خواهند آن را از بین ببرند زیرا آنها این فانتزی را دارند که در نهایت نتیجه می دهد. بنابراین آنها نرخ های کوتاه مدت را صفر نگه می دارند و هر ماه 120 میلیارد دلار اوراق قرضه می خرند، همراه با برنامه های مختلف. شما می توانید ببینید که این کار با ترازنامه آنها چه کرده است.

منبع: رویترز

این 120 میلیارد دلار خرید ماهانه اوراق قرضه 80 میلیارد دلار به اوراق بهادار خزانه داری و 40 میلیارد دلار به اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن اختصاص می یابد. این یک یارانه نرخ غول پیکر به استقراض دولت فدرال و همچنین خریداران خانه است. جای تعجب نیست، هر دو اهرمی اضافه کرده اند. و همانطور که اشاره شد، گروه دوم احتمالاً مشکل زنجیره تامین را تشدید می کند.

البته همه این محرک‌های پولی تا حدودی تأثیر داشت، اما آخرین پیش‌بینی‌های رشد نشان می‌دهد که در حال حاضر کاهش یافته است. فدرال رزرو آنقدر سریع انجام داد که بهبودی خود محدودکننده ای را ایجاد کرد که در آن تورم زنجیره تامین رشد بالقوه را محدود می کند.

این خوب نیست، اما ما مقصر دیگری داریم.

در مارس 2020، با گسترش کووید-19 در ایالات متحده، هیچ کس واقعاً نمی دانست چه انتظاری دارد. درست همانطور که فدرال رزرو در حمایت تهاجمی از سیستم مالی حق داشت، دولت فدرال نیز برای کمک به میلیون ها نفری که شغل و درآمد خود را از دست دادند، به درستی عمل کرد. اما جزئیات مهم هستند و زمان نشان می‌دهد که برنامه‌های محرک ضعیف طراحی شده‌اند و اغلب نتیجه معکوس دارند.

بیایید با مشکل اصلی شروع کنیم: آنها هدف را اشتباه گرفتند. هدف نباید تحریک کل اقتصاد بود، بلکه باید هدف قرار می گرفت وضعیت موجود را حفظ کند برای افراد آسیب دیده در آن زمان ما (به اشتباه) فکر می کردیم که چند هفته عدم تحرک کافی است. هدف باید جایگزینی درآمد از دست رفته و فقط درآمد از دست رفته، برای افرادی که واقعاً آن را از دست داده اند.

اما به عنوان یک موضوع عملی، ظاهرا خیلی سخت بود. بنابراین در عوض ما آنها را وارد سیستم بیمه بیکاری کردیم که برای این کار آماده نبودند و یک مکمل هفتگی 300 دلاری اضافه کردیم که بیشتر از نیاز برخی افراد بود و برای دیگران کافی نبود. سپس تقریباً برای همه (به استثنای گروه‌های با درآمد بالا) چک فرستادیم که آیا به آن نیاز داشتند یا نه. سپس در اواخر سال 2020 و دوباره در سال 2021 این کار را انجام دادیم.

توجه داشته باشید، این یک شکست سیاست دو حزبی بود. دو لایحه اول کمک به کووید، مجموعا بیش از 3 تریلیون دلار، از مجلس دموکرات و سنای جمهوری خواه به تصویب رسید. پرزیدنت ترامپ هر دو را امضا کرد. پرزیدنت بایدن و مجلس نمایندگان و سنا دموکرات 1.9 تریلیون دلار اضافه کردند. اثر انگشت همه روی این است.

اما هر کسی را که سرزنش می‌کنید، این پول تأثیر زیادی بر هزینه‌های مصرف‌کننده داشت. همه اش بد نبود. اگر دولت قرار است مشاغل مردم را بکشد، حداقل می تواند به آنها در خرید مواد غذایی کمک کند. مشکل این است که مبالغ زیادی صرف نیازهای اولیه نمی شود، بلکه به تجملات احتیاطی اختصاص می یابد، که برخی از آنها در کشتی هایی هستند که بنادر نمی توانند به اندازه کافی سریع بارگیری کنند.

من سال‌ها سعی کرده‌ام تفاوت ظریف بین QE (سهولت کمی) و چاپ مستقیم پول (MMT) را توضیح دهم. اساساً فدرال رزرو مستقیماً بدهی دولت را از دولت خریداری نمی کند. آنها به بازار آزاد می روند و آن را از افراد/موسساتی می خرند که در اصل آن کاغذ را در حراج های خزانه داری خریداری کرده اند.

به طور معمول، پولی که فدرال رزرو برای خرید آن بدهی استفاده می کند، به عنوان ذخایر اضافی بانکی در ترازنامه فدرال رزرو برمی گردد. می توانید روی نمودار زیر زوم کنید و ببینید که چه چیزی شبیه یک خط صاف به نظر می رسد تا اینکه در حدود سال 2009 از برجستگی های بسیار ریز تشکیل شده است. مقدار کمی از "ذخایر اضافی" طبیعی بود. سپس آنها QE را در سال 2009 شروع کردند و مقادیر منفجر شد. آنها در سال 2018 به آرامی شروع به کاهش کردند تا اینکه مبالغ دوباره از COVID QE افزایش یافت.

باز هم، در تئوری، بانک ها می توانند این پول را وام دهند. این اتفاق نمی افتد. در نهایت به حساب های مارجین و سایر محصولات ختم می شود و به طور مستقیم یا غیرمستقیم بازار سهام را تقویت می کند. این سیاست پولی آسان همراه با نرخ های بهره بسیار پایین باعث افزایش قیمت مسکن، تشدید اختلاف ثروت و درآمد می شود.

منبع: FRED

زمانی که میانگین قیمت از 380,000 دلار به 420,000 دلار در مدت کمی بیش از یک سال می رسد، نرخ بهره پایین کمک محدودی به خریداران خانه اولی می کند. این همان چیزی است که وقتی دولت، در این مورد فدرال رزرو، در بازار مداخله می کند، البته با نیت خوب، اتفاق می افتد. حالا، اگر قبلاً صاحب خانه ای هستید که ارزش آن در حال افزایش است، ناراحت نیستید. اما اگر می‌خواهید یکی بخرید، فدرال رزرو کار را برای شما سخت‌تر می‌کند. این نتیجه سرکوب مالی است.

پیامد مورد نظر؟ اکنون 25 درصد خانه ها توسط صندوق های سودجو خریداری می شوند که آنها را اجاره می دهند. زمانی که اوراق قرضه دیگر حتی با تورم همخوانی ندارند، سرمایه گذاران به دنبال راه های دیگری برای بازدهی هستند. و املاک مسکونی نه تنها بازده بلکه استهلاک را نیز ارائه می دهد. اگر خزانه داری 2 و نیم درصد بود، این امکان یا حتی ضروری نبود.

منبع: FRED

بنابراین، اگر تورم مستقیماً از QE نباشد، از کجا می آید؟ این از 6 تریلیون دلار پول پرقدرت فدرال رزرو به علاوه مخارج محرک مالی حاصل می شود. این پول به ترازنامه فدرال رزرو نرسید. مستقیماً وارد مصرف کنندگان و برخی مشاغل شد. برنامه های محرک، پول واقعی هلیکوپتر است که بن برنانکی تقریباً 20 سال پیش به آن اشاره کرد.

برای ثبت، من با لیسی هانت موافقم. ما در نهایت به یک محیط کم رشد و کاهش تورم باز خواهیم گشت. من فکر می‌کنم تولید ناخالص داخلی واقعی احتمالاً به‌دلیل بار بدهی‌ها، در بقیه این دهه به طور متوسط ​​1 درصد خواهد بود. اما در این بین، تا زمانی که مسائل محرک و زنجیره تامین حل شود، تا زمانی که متوجه شویم چگونه کارمندان بالقوه را به سر کار بازگردانیم، باید با تورم بسیار زیاد دست و پنجه نرم کنیم.

این مربوط به اخیر گرانت ویلیامز است چیزهایی که باعث می شود شما بروید هومم:

نه تنها این، بلکه اظهارات اخیر مقامات فدرال رزرو حاکی از آن است که فدرال رزرو در تلاش است به آرامی مردم دوستدار آنها را متقاعد کند که تورم ممکن است در واقع "کمی قوی تر از آنچه که آنها پیش بینی می کنند برای مدتی طولانی تر از آنچه پیش بینی می کردند" باشد. آه

همانطور که می توانید بگویید، این یک مشکل بزرگ در بسیاری از قطعات متحرک است. عناصر دیگری نیز دارد که امروز به آنها اشاره نکردم. برای مثال، نرخ‌های بهره پایین و تسهیل کمی نمی‌توانند مشکلات زنجیره تامین، کمبود ریزتراشه‌ها یا تغییرات در بازار کار را حل کنند.

دولت فدرال و فدرال رزرو با هم، همه ما را در تنگنا قرار داده اند و هیچ جایگزین خوبی نداریم. با این حال ما گزینه هایی داریم. آنها عالی نیستند اما به ما اجازه می دهند از بدترین ها جلوگیری کنیم. هفته آینده آنها را برای شما شرح خواهم داد.

من قصد داشتم هفته آینده در نیویورک باشم، اما شرایط تغییر کرد. من از 7 نوامبر در نیویورک خواهم بود تا یک هفته پر از جلسات و برای جشن معرفی کتاب جدید دوستم دیوید بانسن ناهار رایگان نیست. قرار است کتاب قدرتمندی باشد. سپس برای روز شکرگزاری به دالاس/گرانبری بروید.

من به تاپیک قدرتمند جیم بیانکو در توییتر اشاره کردم که آن را نقل کردم و مطمئن شدم همه کسانی که من را دنبال می کنند فرصت خواندن دارند. صادقانه بگویم، شما باید دنبال من در توییتر به همان اندازه برای پیوندهایی که ارائه می دهم و همچنین نظرات خودم.

هالووین در محله من که بچه های زیادی دارد جالب است. این یک انجمن گلف است، بنابراین والدین و بچه‌ها با چرخ دستی‌های گلف که اغلب به طرز شگفت‌انگیزی تزئین شده‌اند، از خانه به خانه می‌روند. واقعاً بسیار سرگرم کننده است. من فکر می کنم هالووین تعطیلات مورد علاقه شین است و او واقعاً از همه بچه ها لذت می برد. او حتی مرا به روحیه می برد.

من با انواع و اقسام چیزها مشغول بودم و با قطع اینترنتم برای چند روز تضعیف شدم. ما اکنون هات اسپات های پشتیبان داریم و به نظر می رسد به زودی حتی بتوانم فیبر نوری قابل اعتمادتری داشته باشم.

وقت آن است که دکمه ارسال را فشار دهید، بنابراین اجازه دهید هفته خوبی و شروع یک فصل تعطیلات فوق العاده را برای شما آرزو کنم.

شما متقاعد شده اید که فدرال رزرو یک تحلیلگر اشتباه سیاست پولی مرتکب شده است،

جان مولدین

منبع: https://www.mauldineconomics.com/frontlinethoughts/when-tools-stop-working