چرا دانشجویان کالج از آموزش از راه دور صرف نظر کردند و بیشتر به نفع آن شدند

چرا دانشجویان کالج از آموزش از راه دور صرف نظر کردند و بیشتر به نفع آن شدند

تمبر زمان: 20 دسامبر 2022، 5:00 صبح
گره منبع: 1788724

اگر به روزهای اول بحران کووید برگردید، زمانی که پردیس‌ها در سراسر کشور تعطیل می‌شدند، دانشجویان کالج از یادگیری آنلاین اضطراری چندان راضی نبودند. نظرسنجی‌هایی که در آن زمان انجام شد، نارضایتی عمیق را نشان داد، به طوری که 70 درصد از آنها اظهار داشتند آنها آن را دوست نداشتند.

نمرات پایین برای آموزش از راه دور برای ماه ها ادامه داشت. از آنجایی که کشور تحت یکی از بدترین تهدیدات بهداشت عمومی در قرن ها دست و پنجه نرم می کرد، آموزش اضطراری به عنوان تنها راه کارآمد برای ادامه آموزش عالی ادامه یافت، حتی اگر تعداد کمی از دانشجویان آن را دوست داشتند.

از آن زمان به بعد همه چیز به طرز شگفت انگیزی تغییر کرده است. امروزه 70 درصد از دانشجویان به یادگیری آنلاین و ترکیبی کمک کنید.

چطور اتفاق افتاد؟ چه نیروهایی در بازی بودند که نارضایتی را به پذیرش فزاینده تبدیل کردند؟

کاملاً قابل درک است که دانش‌آموزانی که در آن ماه‌های اولیه همه‌گیری در کلاس‌های از راه دور شرکت می‌کردند مقاومت کردند. آموزش از راه دور یک انتخاب نبود، بلکه یک فرمان بود. آموزش عالی مانند کشوری بود که در حال جنگ بود، با دانشجویانی که به صورت آنلاین مانند سربازانی که برای زندگی تحصیلی خود می جنگند، استخدام می شدند. در ترم دوم بحران، حدود 680,000 کلا انصراف داد.

دانش‌آموزان در آن روزهای اولیه کووید تحت استرس شدید، اضطراب و افسردگی بودند. بسیاری آن را پیدا کردند تمرکز یا حتی خوابیدن مشکل استچه رسد به ماندن در مدرسه.

درست قبل از تعطیلی کووید، حدود یک سوم دانشجویان کالج حداقل در یک دوره آنلاین ثبت نام کرده بودند. امروز، سه سال پس از بدترین بحران، این درصد رسیده است به طور غیر منتظره به نصف پرید. با کاهش همه‌گیری، تعداد فزاینده‌ای از دانش‌آموزان برای ثبت‌نام در آموزش آنلاین تصمیم گرفتند و ناامیدی اولیه خود را کنار گذاشتند زیرا یادگیری از راه دور نیازهایی را که همیشه برای دانش‌آموزان فراهم می‌کرد برآورده می‌کرد - راحتی، سرعت در فارغ‌التحصیلی، انعطاف‌پذیری و شهریه کمتر. برای بزرگسالان شاغل، آنلاین اغلب ساده ترین و آسان ترین راه برای کسب مدرک است. آنهایی که مشتاق به دسترسی به دوره ها در هر زمان، روز یا شب هستند را راضی می کند.

و برخی از اساتید با روش‌های مؤثرتر یادگیری فعال در قالب آنلاین تدریس می‌کنند.

La ارائه آموزش دیجیتال اغلب متوسط ​​است در آغاز همه‌گیری، با دانش‌آموزانی که تجربه آنلاین خود را با آموزش حضوری می‌سنجیدند، تمرکز بر تدریس در کالج قرار گرفت. منتقدان مدت‌هاست که از آنچه در آن کلاس‌های کالج می‌گذرد، اغلب با اساتید ناراضی بوده‌اند سخنرانی بی پایان، گویی فراخوانی برای یادگیری فعال نبوده است فریاد یک قرن توسط مربیان متفکر.

اکنون به دانش آموزان فرصت مقایسه داده شد. و آن‌ها دریافتند که کلاس درس کالج غالباً ضعیف، خیلی بهتر از چیزی نیست که معمولاً آنلاین اتفاق می‌افتد. اگر همه چیز برای سخنرانی باشد، دانش‌آموزان بین خوابیدن روی کاناپه‌های خانه در مقابل نمایشگرشان یا تکان دادن منفعلانه سر در کلاس‌های درس، یکی را انتخاب می‌کنند.

تعداد کمی از اساتید در مورد نحوه تدریس در طول آموزش از راه دور اضطراری راهنمایی شدند. آنها فقط به صورت آنلاین فرستاده شدند، با روسای جمهور و اساتیدی که دعا می کردند دانش آموزان از این مصیبت جان سالم به در ببرند. به نظر می رسد که همان شکست آموزشی که به صورت آنلاین رخ داده است نیز به طور گسترده در محوطه دانشگاه اتفاق می افتد. تعداد کمی از اساتید با دانستن بهترین شیوه ها در آموزش حضوری وارد کلاس های درسی دانشگاه خود می شوند.

شاید دانش آموزان در روزهای اولیه آموزش از راه دور اضطراری انتظار چیزی متفاوت، هیجان انگیز و جدید را داشتند. اما چیزی که آنها پیدا کردند، پس از ورود به سیستم، این بود همان سرهای سخنگوی بی پایان در خانه در ویدیو یا زوم یا در محوطه دانشگاه حضوری. دانشجویان اکنون تقریباً به همین تجربه عادت کرده اند و خودشان استعفا داده اند. در طول مدت طولانی، دانشجویان با آن کنار آمدند و آنلاین را پذیرفتند، زیرا همیشه سخنرانی ها را شخصاً تحمل می کردند. دلیل اینکه بسیاری از آموزش های دیجیتال اضطراری ناامید شدند به خاطر بیگانه بودن آن نبود، بلکه به این دلیل بود که بسیار آشنا بود.

البته، هر دوره در دانشگاه یا آنلاین در حالت سخنرانی برگزار نمی شود. اساتید متفکر از کلاس های درس دیجیتال و آنالوگ خود برای تحریک تجربیات آکادمیک جذاب استفاده می کنند، با دانش آموزان و مربیان که در یادگیری همتا به همتا و سایر شیوه های نوآورانه شرکت می کنند. استادان ماهر با کنار گذاشتن سخنرانی‌ها، از راه دور یا حضوری تدریس می‌کنند و با دانشجویان نه به‌عنوان شنوندگان منفعل در تماشاگران تئاتر، بلکه به‌عنوان بازیکنانی در صحنه دانشگاهی رفتار می‌کنند که به طور جمعی دانش را کشف می‌کنند.

احساس بیگانگی

اکثر دانشجویان با حضور در کلاس های دور در بحران، احساس بیگانگی می کردند. تنها در صفحه نمایش خود. آنها فاقد مکالمه حضوری بودند و آرزو داشتند که به گفتگوی معمولی و رو در رو برگردند.

به هر حال، پردیس محیطی بسیار سازگارتر از نظر اجتماعی است، با دانش آموزانی که با دیگران در باشگاه ها، ورزش و سایر فعالیت های بین فردی در کافه تریا مدرسه و اتاق های خوابگاه مشغول هستند.

کلاس درس فیزیکی هرگز طوری طراحی نشده بود که تمام خواسته های دانش آموز را برای تعامل اجتماعی فراهم کند. کلاس های درس در پردیس معمولاً فقط اجازه مشارکت محدود یک به یک را می دهند، به ندرت دانش آموزان با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند، مگر در لحظاتی که کلاس ها برای بحث باز است. در دانشگاه، به یاد دارم که اغلب در پایان ترم کلاس را ترک می‌کردم و در تمام ترم هیچ کلمه‌ای به همکلاسی‌هایی که درست در کنار من نشسته بودند نگفته بودم.

در طول همه‌گیری، با بسته شدن هر راه دیگر تبادل، از کلاس‌های درس از راه دور خواسته شد که نیازهای فوری برای مشارکت شخصی دانش‌آموزان را برآورده کنند - قابلیتی که هرگز قرار نبود ارائه کنند. اشتیاق برای ارتباط انسانی در آن روزها و هفته های اول کووید، دردناک بود، اما یادگیری آنلاین هرگز آن را ارضا نمی کرد.

زمانی که زندگی عادی بازگردد و دانش‌آموزان بتوانند به روش‌های دیگر برای دور هم جمع شدن با دوستان و همکلاسی‌های خود تکیه کنند، کلاس درس دیجیتال می‌تواند بار اجتماعی طاقت‌فرسا خود را رها کند. دانش‌آموزان اکنون می‌توانند در کلاس‌های آنلاین شرکت کنند بدون اینکه انتظار داشته باشند که مکانی نه تنها برای یادگیری، بلکه برای معاشرت نیز باشند.

چرخش به ویدیو

یکی از استراتژی‌های آموزشی جذاب اخیر ممکن است نقش تعیین‌کننده‌ای در تغییر ادراک دانش‌آموزان داشته باشد - افزایش استفاده از آموزش ویدیویی. بسیاری از مربیان از راه دور اکنون تا حدی از ارائه تنها جلسات زوم کنار می‌روند و فیلم‌های آموزشی نیز تولید می‌کنند - همانطور که من در مدرسه جدید تدریس می‌کردم.

نیکول باربارو، روانشناس پژوهشی آموزشی در آزمایشگاه GWU، وابسته به دانشگاه وسترن گاورنر، می‌گوید: «این یک امر عادی جدید است. استادان به طور فزاینده ای از ویدئوها برای انتشار سخنرانی ها و سایر محتوای آموزشی برای دانشجویان خود استفاده می کنند و دانشجویان اکنون تماشای ساعت ها فیلم ضبط شده در هر هفته برای دوره هایشان.»

در کمال تعجب، ویدیو - به ویژه به عنوان مکملی در آموزش از راه دور - به عنوان یک موهبت برای یادگیری بیشتر دانش آموزان به نظر می رسد. آ فراتحلیل جدید این یافته قابل توجه را آشکار می کند که وقتی فیلم های آموزشی مکمل آموزش در کلاس هستند، به جای زمانی که جایگزین آموزش حضوری می شوند، دانش آموزان بیشترین نتایج را به دست آوردند - نتایجی که پیامدهای واضحی برای مربیان آنلاین دارد. Barbaro از GMU توصیه می کند که اگر می خواهید دوره دیجیتال خود را با متن ثابت یا فیلم های ضبط شده طراحی کنید، مطمئناً ویدیوها راهی برای رفتن هستند.

وقتی در مدرسه جدید به صورت آنلاین تدریس می‌کردم، تیمی از طراحان آموزشی و عکاسان من را راهنمایی کردند که چگونه ویدیوهای ۷ دقیقه‌ای حرفه‌ای را همراه با گرافیک، متن و عناصر دیگر ارائه کنم. ویدئوهای دیگر، مصاحبه های تلویزیونی خبری از محققان و متخصصانی بود که از آنها دعوت کرده بودم تا تخصص خود را در مورد موضوعات تحت پوشش دوره آموزشی من ارائه دهند. در 7 هفته ای که دوره آنلاین من برگزار شد، جلسات زوم من کاملاً شامل بحث های کلاسی از راه دور از فیلم هایی بود که دانش آموزان در خانه تماشا می کردند و مطالب خواندنی که من به آنها اختصاص داده بودم. در تمام آن هفته‌ها، من هرگز یک‌بار یک سخنرانی بی‌درنگ ایراد نکردم.

با گذشت زمان، با ماه‌ها تمرین در طول همه‌گیری، مربیان و دانش‌آموزان یاد گرفتند که چگونه از ابزارهای راه دور استفاده کنند. به طور مداوم آنلاین، تعداد زیادی با نرم افزار یادگیری دیجیتال مهارت کسب کردند. جان ویلاسنور در مؤسسه بروکینگز می‌گوید: «کیفیت یک کلاس آنلاین و همزمان که به خوبی اداره می‌شود، اکنون می‌تواند با کیفیت معادل حضوری رقابت کند – و در برخی موارد از آن فراتر رود».

خبر خوب این است که یادگیری آنلاین دیگر مورد توهین و انزجار نیست، اما پس از یک آزمایش دشوار در همه‌گیری، اکنون فقط یک انتخاب عالی دیگر است که در آن دانشجویان و اساتید، پس از سال‌ها استرس دیجیتال، تا حد زیادی با آن سازگار شده اند.

تمبر زمان:

بیشتر از اد سرج