Mensen zijn altijd op een ontwikkelingsreis geweest. Als we geboren worden in duizenden jaren van uitvindingen en verbeteringen, is het gemakkelijk om de dingen om ons heen als vanzelfsprekend te beschouwen, alsof ze altijd al hebben bestaan. We denken zelden na over de veranderingen die nodig waren om te komen waar we nu zijn.
Neem bijvoorbeeld de creatie van taal en hoe dat een nieuwe koers in de menselijke geschiedenis opende. Hoe het leidde tot communicatie, samenwerking, gemeenschappen en organisaties. Van daaruit organiseerden mensen een reeks doctrines en kwamen met het vertellen van verhalen, een voorloper van de creatie van religie en zoveel structurele pijlers zoals de wet. Toen kwamen de kunst en de geschreven taal, die het vastleggen van verhalen/informatie en daarmee voor het eerst de gestandaardiseerde verspreiding van informatie mogelijk maakten. Toen kwam de drukpers, toen radio & tv, toen computers en internet, toen mobiel….. Je snapt het wel!
Op een vergelijkbare manier kunnen zoveel andere dingen in ons leven van vandaag worden teruggevoerd op de oorsprong en mijlpalen die de loop van de geschiedenis voor altijd hebben veranderd… hulpmiddelen, wetenschappelijke ontdekkingen, noem maar op. Eén waar ik me in dit artikel op wil concentreren, waar we bijna nooit over nadenken, is de oorsprong van de handel en de voorloper van het concept van 'economieën'. Geld.
We vergeten dat iemand op een gegeven moment een manier moest bedenken om waarde over te dragen. Die monteur moest de bijdrage weerspiegelen die iemand aan de samenleving had gebracht (voedsel misschien, of een stuk gereedschap dat ze hadden gebouwd), en inwisselbaar zijn voor een ander waardevol gezocht item of dienst. In het begin bestonden er verschillende vormen van geld, zoals zout, zeeschelpen en vooral goud. Het was deze standaard die voor het eerst voor 'liquiditeit' zorgde in de handel en daarmee voor het eerste concept van een economie. Natuurlijk zijn we vandaag de dag het meest vertrouwd met (misschien weten we zelfs niets anders) handel waarbij gebruik wordt gemaakt van door de staat gecontroleerde fiatvaluta. Zozeer zelfs dat we het gewoon ‘geld’ noemen, alsof andere vormen buiten fiatgeld niet in die emmer vallen.
Maar er is één ding waar mensen nog minder aandacht aan besteden, en dat zijn de technologieën die worden gebruikt om dit te faciliteren beweging van geld. Een duidelijk voorbeeld hiervan is de munt. Zilveren munten werden tijdens het Romeinse rijk gebruikt omdat ze (relatief) gemakkelijk op te slaan en mee te nemen, schaars, moeilijk te repliceren waren, enz.
Om nog meer mogelijkheden te creëren om de economie te laten groeien, werden de eerste banken geïntroduceerd en gecontroleerd door de staat. Ze bedachten een vorm van boekhouding (dubbele invoer) om bij te houden wie wat bezit, wie aan wie schuldig is, hoeveel munten er nog over zijn en hoeveel munten er nog te ontvangen zijn. Later werd er een soort schuldbekentenis gecreëerd, die vandaag de dag in wezen bekend staat als een schuldbekentenis, wat vervolgens leidde tot meer geavanceerde vormen van kredietverlening, bankieren, financiële systemen, papiergeld, enz.
Duizenden jaren later zijn de banken enorm geëvolueerd en daarmee ook de financiële producten op het gebied van financieren en betalen. Voor het eerst werden 'cheques' geïntroduceerd, zodat iemand niet voortdurend grote hoeveelheden contant geld bij zich hoefde te hebben... Er werden geldautomaten gemaakt om onderweg toegang te krijgen tot geld dat men bij de bank in bewaring had. Opeens zorgden deze geavanceerde formulieren voor een verkooppuntsysteem, waardoor allerlei soorten bedrijven, zoals restaurants, winkels en medische diensten, op aanvraag konden leveren.
Het was dus niet alleen het 'geld' zelf, maar ook de innovatie rond de manier waarop geld kon worden uitgewisseld die nieuwe mogelijkheden opende en economieën tot bloei bracht.
Tegenwoordig maakt een groot deel van de wereld gebruik van elektronische betaalmethoden. Creditcards en debetkaarten elimineren niet alleen de behoefte aan contant geld, maar stellen ons ook in staat geld uit te geven in de vorm van lenen, stellen ons in staat beloningen te verdienen, stellen ons in staat onze uitgaven bij te houden en stellen ons in staat om kosten voor frauduleuze activiteiten te betwisten. Toen de televisies opkwamen, ontstond het thuiswinkelen en het infomercial-imperium. Het diende ook als basis voor een ‘credit score’-systeem – een nieuwe manier om de kredietwaardigheid en het risico van het verstrekken van een lening te beoordelen. Ik weet niet precies hoe ik moet kwantificeren hoeveel van de versnelling van de consumentenbestedingen of de economische expansie wordt toegeschreven aan de komst van creditcards, maar ik garandeer dat het VEEL is. Als iemand hier cijfers over heeft, deel deze dan.
Pets.com wordt beschouwd als het uithangbord van de dotcom-bubbel, waarbij critici erop wijzen dat het “te vroeg” was voor die tijd, omdat het internet destijds te onhandig was, niet breed genoeg werd toegepast en de reputatie had “onveilig” te zijn. .” Dat is waar, maar er ontbreekt één belangrijk punt: het ontbreken van een betrouwbare, gemakkelijke afrekenervaring. Er was een tijd dat iets online kopen zo onhandig was dat je je bank moest bellen en met een vertegenwoordiger moest spreken om allerlei soorten transacties mogelijk te maken. Afschuwelijke klantervaring.
Daar kwamen Stripe en PayPal bij, die de e-commerce volledig veranderden. Amazon is de voor de hand liggende voorpagina van e-commerce, maar Stripe heeft aantoonbaar een grotere impact gehad op de groei van de sector, door een plug te creëren in websites en apps die direct verbinding maakten met creditcard- en banksystemen. Het is een eenvoudige maar baanbrekende uitvinding die de basis legt voor een explosieve groei in online verkopen. Je zou kunnen stellen dat als Stripe toen bestond, Pets.com het had kunnen overleven.
Tegenwoordig kan iedereen een online bedrijf starten. Sommige van de meest bekende merken zoals Warby Parker en Bonobos zijn zelfs digitaal native begonnen. De hele 'gig-economie' van de Ubers en AirBnB's van de wereld is ook afhankelijk van deze betalingsrails. En het allerbelangrijkste: we mogen niet vergeten hoe online betalingen gemakkelijke toegang tot abonnementsmodellen mogelijk maakten waar elke millennial in dit land bekend mee is. Van allerlei retail-abonnementsboxen zoals Blue Apron, FabFitFun, Birchbox, Stickfix, enz., tot digitale streamingdiensten zoals Spotify, Netflix, Youtube, het abonnementsmodel maakte deze bedrijven mogelijk. Zonder innovaties op het gebied van betalingen zouden deze bedrijven niet kunnen bestaan of groeien.
Dus wat is de volgende stap voor de beweging van geld? Hoe zullen deze innovaties het gedrag van consumenten en zakelijke beslissingen veranderen?
Hoe geweldig het internet vandaag de dag ook is, een van de grootste vergissingen was het ontbreken van een kernbetalingslaag. Het is gebouwd om de overdracht van informatie en gegevens te optimaliseren, maar niet van geld. Dat is de reden waarom e-mails tientallen jaren geleden bestonden en onmiddellijk werkten, maar het online betalen duurde veel langer om te ontwikkelen en het is nog steeds relatief traag/duur: we moesten applicatielagen en API's bouwen voor oudere banksystemen om deze transacties te vergemakkelijken.
Dit is daarentegen hoe een internet met een inherent ingebouwd ‘money transfer protocol’ eruit zou zien. Ten eerste zou het zelfs mensen zonder bankrekening mogelijk maken om via internet handel te drijven. Een handelaar hoeft er niet op te vertrouwen dat iemand een creditcard, bankoverschrijving of Venmo gebruikt; in plaats daarvan kunnen ze geld rechtstreeks in hun digitale portemonnee ontvangen. Het toestemmingloze en onveranderlijke karakter van deze betalingslaag garandeert dat het geld wordt ontvangen en niet wordt terugbetaald. Het zou het voor iemand in Nigeria oneindig veel gemakkelijker maken om een product uit Zwitserland te kopen, zonder dat hij daarvoor een fiat of een bank hoeft aan te raken.
Maar waar het veel interessanter wordt, zijn microbetalingen voor digitaal native producten. Neem bijvoorbeeld de manier waarop we live-inhoud zoals tv consumeren. We betalen een provider als Comcast of Spectrum voor het leveren van de inhoud, maar de inhoud zelf wordt betaald door advertenties. Jouw aandachtsspanne en toekomstige uitgaven aan consumentenproducten zijn wat regisseurs en producenten in staat stelt dit kunstwerk te creëren. Dit legt niet alleen veel macht op de gecentraliseerde distributeurs van deze inhoud (tv-netwerken), maar ook op de studio's die deze relaties met de netwerken onderhouden. Het is erg moeilijk voor door gebruikers gegenereerde inhoud om de massa te bereiken.
Toen kwamen YouTube en Twitch en Vine en TikTok, die het allemaal mogelijk maken dat door gebruikers gegenereerde inhoud rechtstreeks door een kijker kan worden geconsumeerd, maar in dit model zijn de distributieplatforms nog steeds afhankelijk van advertenties om hun diensten te verlenen. Consumenten geven hun persoonlijke gegevens op en staan de distributeurs toe deze te gebruiken en er inkomsten mee te genereren, terwijl makers van inhoud slechts een fractie van de waarde zien. Bovendien is het een vreselijke gebruikerservaring om advertenties te moeten bekijken (vooral midden in een video), maar we hebben geen andere keus.
Wat als we in plaats daarvan een manier zouden hebben om microbetalingen te doen voor inhoud, aan wie dan ook ter wereld, waar ook ter wereld, rechtstreeks aan de maker, en 99% van de waarde door hem/haar te laten realiseren zonder dat een distributeur een korting krijgt? ? Het zou zijn alsof YouTube een non-profitorganisatie was, zonder kosten. Zo zijn projecten Live Peer proberen te bereiken. Naast het aanbieden van een op marktprincipes gebaseerd omroepnetwerk waarbij aanbieders tokens verdienen en gebruikers betalen per gebruik, kunnen makers van inhoud ook rechtstreeks door consumenten worden betaald via tokens. Dit niveau van micro-economie, als het gaat om fracties van een cent, kan eenvoudigweg niet gemakkelijk worden ondersteund door bestaande betalingsinfrastructuur zoals creditcards en PayPal.
Dit wil niet zeggen dat advertenties niet kunnen bestaan. Er zijn enkele modellen, zoals Vevue, waar gebruikers ervoor kunnen kiezen advertenties te bekijken en betaald te worden voor hun aandacht. Op deze manier kunnen bedrijven die hun product moeten promoten nog steeds advertentiekanalen gebruiken terwijl ze consumenten nog steeds een keuze bieden. Het is eigenlijk een meer dynamische en efficiënte versie van het premium-abonnement van YouTube dan kijken met advertenties.
Naast het ondersteunen van nieuwe soorten bedrijven heeft dit ook bredere implicaties. Omdat makers van inhoud voor hun inkomsten niet afhankelijk hoeven te zijn van adverteerders, is er minder prikkel om inhoud te maken die puur clickbait is of die is gemaximaliseerd om de hoogste statistieken te hebben. Een fooifunctie zou ervoor kunnen zorgen dat consumenten mensen kunnen belonen met inhoud die ze leuker vinden, en rechtstreeks de maker van de inhoud kunnen belonen in plaats van ook de adverteerders of platformexploitanten te belonen.
Of neem Helium Bijvoorbeeld. Ze zijn een draadloze provider, maar dan voor kleinere machines zoals IoT-apparaten die totaal andere draadloze vereisten hebben dan apparaten zoals je mobiele telefoon of computer, en daarom een eigen ander draadloos netwerk nodig hebben. Ze maken gebruik van hotspots die door mensen over de hele kaart worden ingezet om deze dekking te bieden. De mensen die deze hotspots kopen om deze te exploiteren en dekking te bieden, worden daartoe gestimuleerd omdat ze voor hun bijdrage 'Helium Tokens' kunnen verwerven. Om ervoor te zorgen dat IoT-apparaten toegang krijgen tot gegevens en deze via het netwerk kunnen verzenden, moeten ze ervoor betalen met Helium Tokens, die ze moeten kopen bij eigenaren van Helium Token. De omvang van deze microtransacties die plaatsvinden via API's en algoritmen en machine-to-machine-communicatie kan een fractie van een cent bedragen, bij miljoenen transacties tegelijk. Dit niveau van doorvoer en microtransacties is wederom simpelweg niet mogelijk met de huidige betalingsmogelijkheden zoals creditcards. En het kan zeker geen directe peer-to-peer waardeoverdracht bewerkstelligen. Geen enkel bedrijf zou dit niveau van gedecentraliseerde handel kunnen faciliteren met behulp van de bestaande betalingsrails.
Er zijn nog veel meer opwindende en veelbelovende voorbeelden waar we op in kunnen gaan, van het delen van bestandsopslag (dat wil zeggen een gedecentraliseerde DropBox) zoals Storj, of CPU-delen (zoals een gedecentraliseerde AWS) zoals Golem en SONM. Er bestaat zelfs het concept van een blockchain-gebaseerde 'triple boekhouding' Ik ben niet goed onderlegd genoeg om dit uit te werken, maar heeft een enorm potentieel om de huidige boekhoud- en auditmethoden te ontwrichten met een veel nauwkeuriger en fraudebestendig systeem. Duizenden van deze ideeën zullen naar voren komen, en waarschijnlijk zal slechts een handjevol overleven. Maar ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat we de potentiële impact die deze innovaties zullen hebben op de soorten bedrijven die ontstaan, niet kunnen negeren.
Ze zeggen dat de beste technologieën ter wereld één ding gemeen hebben: mensen weten heel weinig over de innerlijke werking, maar gebruiken het toch als een onmisbaar onderdeel van het dagelijks leven. Denk eens aan hoe weinig de gemiddelde persoon weet over TCP/IP, maar internet gebruikt, of hoe creditcards werken, maar er nog steeds elke dag over swipen.
Op dezelfde manier zal er een tijd komen waarin waardeoverdracht via een cryptografisch beveiligd netwerk/protocol de norm zal zijn – waar transacties zo naadloos en automatisch plaatsvinden – met een mooie U/I-laag tegenover de gebruiker – die niemand zelfs maar zal beseffen er zit een wonderbaarlijke technologie achter. En in die wereld zullen we onvoorstelbare bedrijven, unieke verdienmodellen en voorheen niet-beschikbare diensten zien ontstaan. Bovenal zullen superieure transparantie, nauwkeurigheid en verantwoordingsplicht inherent ingebouwd zijn in ons financiële systeem op de basislaag. Deze kernpijlers zullen de basis leggen voor de volgende generatie bedrijven.