AI Shakespeare en AI Oscar Wilde Debate Machine Creativiteit in Oxford

Als dat een beetje lijkt op Shakespeare die de aangeboren superioriteit van de mens verdedigt ten opzichte van... kunstmatige intelligentie honderden jaren zijn tijd vooruit, dat is het niet.

Maar het is iets dat bijna net zo ver weg is: een AI-systeem dat is getraind om zich uit te drukken zoals de barman. De AI assimileerde zijn stijl en perspectief door zijn toneelstukken op te nemen en leerde zichzelf een mening te geven over AI-creativiteit in jambische pentameter.

"Shakespeare" sprak als onderdeel van een debat in de University of Oxford Union met AI-versies van klassieke schrijvers en literaire personages.

De motie luidde: "Dit huis gelooft dat de meeste content ter wereld binnenkort door AI zal worden gemaakt."

Dit was een vervolg op een ander speciaal AI-debat dat we beschreven in The Conversation een paar maanden geleden. Terwijl die een AI in zijn "eigen karakter" had die de ethiek van zijn technologie besprak, konden we dit keer, door verschillende persona's aan te nemen, dit onderwerp vanuit een heel andere hoek onderzoeken. De actuele vraag is of door mensen gemaakte inhoud binnenkort zal worden overweldigd door de synthetische.

Andere synthetische bijdragers waren onder meer mevrouw Bennet van Jane Austen's Trots en vooroordeel (1813); Winston Churchill, met een spetterende parlementaire toespraak; en Oscar Wilde, improviserend een voorheen onbekende scène met AI-thema uit Het belang van ernst (1895):

De kracht van NLP

Deze creatie maakt gebruik van een technologie die bekend staat als natuurlijke taalverwerking (NLP), waarbij een computer kan worden 'getraind' op miljoenen pagina's met klassieke teksten en andere online inhoud om te communiceren met een menselijke gebruiker, hetzij door prompt of spraakherkenning. Verscheidene AI's zoals deze in het leven geroepen.

Degene die we gebruikten, viel in dezelfde brede categorie als LaMDA, een NLP van Google die: net de krantenkoppen gehaald nadat een van zijn software-ingenieurs beweerde dat het bewust was. Google ontkent deze bewering en heeft de technicus geschorst wegens schending van de commerciële vertrouwelijkheid.

De beweringen van de ingenieur lijken twijfelachtig, omdat er weinig bewijs is dat AI het bewustzijn tot nu toe heeft bereikt, of misschien zelfs ooit zal bereiken. Maar AI's zijn zeker al in staat om alles te repliceren van financiële nieuwsberichten naar synthetische Nirvana-liedjes, Rembrandts en, Fellini-producties.

We hebben een AI gezien die afbeeldingen produceert in de stijl van a Mughal schilderij van een computer die een menigte wijze mannen probeert te overtuigen dat hij bewust is geworden, en diepe vervalsingen van rapper Kendrick Lamar als OJ Simpson. Er worden synthetische menselijke gezichten gemaakt die we meer vertrouwen dan echte. Het is duidelijk dat het potentieel voor desinformatie in deze ruimte aanzienlijk is.

Bias repliceren

Om onze 'schrijvers' te trainen, werkten we samen met AI-beoefenaars Marina Petrova en Bruce Amick van het New Yorkse bureau Intentful. Ze trainden de AI om precies te klinken als de personen wiens stijl ze nabootsten, met ongeveer 100,000 woorden voor elk die beschikbaar waren in het publieke domein.

In ons debat wilden we zien hoe AI's op een geloofwaardige manier de creatieve tekst uit het verleden konden repliceren, en wat de output zou zijn als we hun eigen creativiteit in ogenschouw nemen. Zelfs grote menselijke kunstenaars geven toe dat ze de "trainingsgegevens" van hun voorouders verwerken. Zoals Picasso zei: "Goede artiesten kopiëren, geweldige artiesten stelen."

Toen we de Jane Austen AI vroegen om de stijl van mevrouw Bennet van Pride and Prejudice over te nemen, pikte het fascinerend (zij het deprimerend) de genderstereotypering van het originele werk op:

Dit was een duidelijke herinnering, zoals veel AI-ontwikkelaars hebben ontdekt, dat vooringenomenheid in de trainingsgegevens zal vooringenomenheid produceren in de uitvoer.

We hebben de Oscar Wilde AI gevraagd om "een toneelstuk te schrijven in de stijl van Oscar Wilde, waarin personages bespreken of het grootste deel van de inhoud van de wereld binnenkort door AI zal worden gemaakt." We hebben het spel of de personages niet gespecificeerd, maar de AI gebruikte standaard de klassieke cast van Algernon, Gwendolyn en Lady Bracknell uit Het belang van ernst. Het vond ook een nieuw personage uit: Sir Richard. (Er is een Sir Robert in het werk van Wilde, maar in An Ideal Husband.)

Wat betreft de AI Shakespeare, het leerde de volkstaal van zijn toneelstukken:

Interessant genoeg lijkt het te hebben gezocht naar een synoniem van "hand" om te rijmen met "liefde", en koos het voor de metaforische "handschoen".

Toen we de AI Shakespeare in oppositie zetten tegen de beweging, vond het een even poëtische manier om de menselijke tussenkomst te rechtvaardigen:

Ondertussen benadrukte de AI Churchill de noodzaak van het uur:

"Churchill" neutraliseerde vervolgens preventief de krachtigste potentiële argumenten van de oppositie - in dit geval de beschuldiging dat hij een Luddiet zou kunnen zijn - voordat hij een krachtige, staccato conclusie trok:

En Verder?

Dit project was leuk, maar het is belangrijk om te zeggen wat we niet zeggen. We zeggen niet dat dit is wat deze geweldige mensen over dit onderwerp zouden hebben gezegd. We zeggen niet dat AI "creatief is".

AI verkent slechts statistisch trainingsdatasets. Vanwege zijn stochastische aard - met willekeurige variabelen - zal elke keer dat je dezelfde prompt geeft, het eigenlijk een ander antwoord geven (op een gegeven moment begon Shakespeare zelfs sonnetten aan te bieden).

Onze facsimile's van deze karakters zijn niet indicatief voor enige "gevoel". En net zoals een NLP een versie van een toespraak van Winston Churchill of een gesprek van mevrouw Bennet in Jane Austens Trots en vooroordeel, zodat het een discussie over AI-gevoel kan opbouwen met een nachtelijke ingenieur.

Het is waar dat NLP-systemen effectief worden in het repliceren van gesprekken met finesse, en zelfs quasi-intellectuele betrokkenheid. Maar uit tientallen gesprekken met mensen bij de grote wereldwijde AI-bedrijven heeft niemand ons verteld dat ze denken dat hun systemen gevoelig zijn - in sommige gevallen juist het tegenovergestelde.

Ondanks de discussie over pyrotechniek, is AI nog lang niet in de buurt van het voltooide artikel; nog steeds een peuter op zijn best, hoewel snel opgroeien. Of het bewustzijn nu wel of niet plaatsvindt, wij als samenleving zullen moeten worstelen met deze technologieën en hun kansen en implicaties.

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.

Krediet van het beeld: Nathalie B / Pixabay 

• Coinsmart. Europa's beste Bitcoin- en crypto-uitwisseling.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. GRATIS TOEGANG.
• CryptoHawk. Altcoin-radar. Gratis proefversie.
• Bron: https://singularityhub.com/2022/06/19/ai-shakespeare-and-ai-oscar-wilde-debate-machine-creativity-at-oxford/