Denk hier eens over na: 95 procent van de leerlingen heeft het vermogen om te leren lezen, volgens de National Institutes of Health, maar toch leest slechts ongeveer 34 procent van de leerlingen van de vierde en achtste klas vaardig, volgens de National Assessment of Educational Progress. Is deze ongelijkheid een prestatiekloof of een kansenkloof?
Hoe we deze vraag beantwoorden, vormt een kader voor ons denken over oplossingen. Als we de ongelijkheid beschouwen als een kansenkloof, zeggen we dat alle studenten hetzelfde hebben vermogen te bereiken, maar niet alle leerlingen hebben hetzelfde gehad opportuniteit bereiken.
Er bestaan talloze kansenkloven in het moderne onderwijssysteem – samen met een pandemie die deze kloof alleen maar groter heeft gemaakt – en deze komen vooral voor onder studenten van verschillende rassen, etniciteiten en sociaal-economische klassen.
“De pandemie heeft tijd gestolen van onze kinderen die dit jaar iets heiligs en onvervangbaars hebben verloren. We zullen de impact ervan nog jaren met ons meedragen”, verklaarde de Amerikaanse minister van Onderwijs, Dr. Miguel Cardona, op een recente persconferentie. “Voor te veel studenten blijven je postcode en huidskleur de beste voorspeller van de kansen die je in je leven krijgt.”
