Zijn Dapps de toekomst van de Creator Economy?

Heruitgegeven door Plato

volgers: 0

Alles lijkt tegenwoordig een eerlijk spel te zijn voor inhoud waarmee inkomsten kunnen worden gegenereerd. Simpel gezegd, de creator-economie is het tijdperk van gedecentraliseerde media. Individuele artiesten kunnen nu geld verdienen met verschillende strategieën. Net als traditionele mediabedrijven, inclusief gelieerde links, sponsoring, advertentie-inkomsten, digitale verkoop en meer. Dat betekent dat alle kattenvideo's, haartips en TikTok-recepten die we delen met vrienden en familie de potentie hebben om iemands enige voedselbron te zijn.

Veel producenten van inhoud verdienen elke maand genoeg geld met hun werk om hun fulltime baan op te zeggen. Het bestaande bedrijfsmodel dwingt producenten van inhoud echter om het eigendom en een aanzienlijk deel van hun inkomen af te staan aan websites als YouTube en Spotify, die hun werk hosten en hun publiek vergroten. We kunnen nu nieuwe technologieën verkennen die artiesten en makers in deze nieuwe economie van makers in staat stellen controle te houden over hun inhoud en intellectueel eigendom, of zelfs het eigendom te delen met hun volgers als ze dat willen, dankzij cryptocurrency.

Dapps, een afkorting van gedecentraliseerde applicaties, zijn de programma's die deze nieuwe realiteit mogelijk maken. Laten we dapps eens bekijken om te zien wat ze zijn en hoe producenten ze gebruiken.

Wat is het?

Dapps zijn op blockchain gebaseerde programma's die programmacode uitvoeren voor een bepaald doel of gebruiksscenario. Ze werken precies zoals elke andere app op uw smartphone of computer, met een front-end-ervaring die het voor gebruikers eenvoudig maakt om te klikken, scrollen, tekstvelden in te typen en materiaal of gegevens in te dienen voor een specifieke toepassing. Dapps zijn vergelijkbaar met reguliere applicaties zoals Instagram vanuit het perspectief van de gebruiker, met één belangrijke uitzondering: hun gebruik van blockchain-technologie om gegevens op te slaan die zijn gekoppeld aan de crypto-portemonnees van gebruikers aan de achterkant.

Er zijn dapps voor elke use case, inclusief creatieve en financiële. Bijvoorbeeld DeFi (gedecentraliseerde financiën) protocollen stellen gebruikers in staat om de ene valuta in te wisselen voor de andere (NFT's).

Slimme contracten worden door dapps gebruikt om autonoom transacties te plannen, uit te voeren en af te wikkelen. Dit vermindert de noodzaak voor een gecentraliseerde organisatie als Meta om als tussenpersoon te functioneren, maar dapp-ontwikkelingsbedrijven blijven gebruikersovereenkomsten en beleid presenteren.

Waarom hebben artiesten dapps nodig?

Ontwikkelaars en makers die optimistisch zijn over de toekomst van Web3 beweren dat we de kans hebben om dapp-technologie verstandig te gebruiken en te leren van enkele van de fouten die we hebben gemaakt met Web2-platforms, waaronder datalekken en gecentraliseerde winstdelingsmodellen die geld en royalty's stelen van de makers zelf.

Dapps zullen meer verdienpotentieel en meer transparantie bieden voor artiesten en makers die doorgaans aan het kortste eind trekken op gevestigde platforms als Web3 werkt zoals early adopters dat willen.

Neem Spotify als voorbeeld. Het is een van de Web2-streamingplatforms die artiesten het snelst uitbetaalt. Elk jaar geeft Spotify zijn inkomsteninformatie vrij voor de artiesten die bijdragen. Slechts 16,500 muzikanten verdienden vorig jaar meer dan $ 50,000 aan streaming-inkomsten op Spotify. Nauwelijks genoeg om de middenklasse in de Verenigde Staten te onderhouden. Slechts 1,040 artiesten overschreden de grens van $ 1 miljoen.

Niet alle problemen met het Web2-paradigma kunnen worden toegeschreven aan Spotify. Elk type traditioneel publicatie- en/of streamingplatform moet beantwoorden aan grote spelers in die branche. Traditionele verdienmodellen hebben van oudsher op deze manier gewerkt. Volgens serviceprovider Spotify verdiende de platenbusiness vorig jaar alleen al met streaming $4 miljard.