CBRS versus wifi: wat is het verschil?

CBRS-kanalen

CBRS, ook bekend als Band 48 CBRS, gebruikt kanalen in de 3550 MHz tot 3700 MHz - of 3.55 GHz tot 3.70 GHz - band. Het gebruik van deze CBRS-zenders is beperkt tot specifieke locaties. Omdat het leger sommige van deze frequenties op bepaalde locaties gebruikt, moesten die frequenties voor hen beschikbaar blijven. Als gevolg hiervan definieerde de FCC de volgende drie gebruikersniveaus voor CBRS-kanalen.

Niveau 1. Zittende toegang

Dit niveau omvat bestaande gebruikers, zoals de Amerikaanse marine, die prioriteitstoegang hebben tot de volledige 150 MHz-band. Deze gevestigde exploitanten gebruiken echter niet altijd de hele band op elke locatie.

Niveau 2. Prioritaire toegang

Tier 2 omvat gebruikers die deelnamen aan een veiling om een ​​Priority Access License te kopen. De verlengbare licentie van 10 jaar geeft gebruikers toegang tot een 10 MHz-kanaal binnen een bepaalde geografische locatie. Gebruikers kunnen ISP's zijn of ondernemingen die licenties kopen tijdens veilingen.

Niveau 3. Algemene geautoriseerde toegang

Het laatste niveau bestaat uit licentiehouders van General Authorized Access (GAA) die gratis licenties kunnen verkrijgen. Ze krijgen dynamische spectrumtoegang tot 100 MHz bandbreedte. Frequentie wordt toegewezen voor gebruik binnen een geografisch gebied om interferentie met hogere gebruikers te voorkomen.

Leveranciers van apparatuur en SI's hebben zich aangesloten om de OnGo-alliantie, voorheen de CBRS Alliantie. Deze organisatie promoot het gebruik van CBRS, onderhoudt testlabs en certificeert elk apparaat dat is toegestaan ​​voor gebruik in een CBRS-installatie.

Verificatie van het spectrumtoegangssysteem

Voordat een nieuw CBRS-systeem kan worden gebruikt, moet het zich aanmelden bij een Spectrum Access System (SAS). Voordat het kan verzenden, moet het systeem om toegang tot bandbreedte vragen. Het SAS-systeem controleert of de aangevraagde frequentieband momenteel beschikbaar is op de opgegeven locatie. De FCC certificeert SAS-leveranciers, waaronder Amdocs, CommScope en Federated Wireless.

Hoewel SAS-analyse het beschikbare spectrum toewijst, krijgen gebruikers geen exclusieve rechten op bandbreedte. In de jaren na de introductie van GAA-toegang hebben veel nieuwe gebruikers de beschikbare bandbreedte overbelast, waardoor er conflicten ontstaan. Binnen de OnGo Alliance, het Wireless Innovation Forum en leveranciers wordt gewerkt aan een methode om bandbreedte dynamisch toe te wijzen aan CBRS-systemen.

Vergelijk CBRS en Wi-Fi

De beschikbaarheid van GAA-licenties heeft een breed scala aan applicaties geopend die essentieel zijn voor de groei van CBRS. Naarmate CBRS populairder wordt, wordt het vaak vergeleken met wifi. Hoewel sommige mensen voorspellen dat CBRS het gebruik van Wi-Fi zal elimineren, heeft elk zijn toepassingen waar het het meest geschikt is. Hieronder staan ​​enkele punten waarop CBRS en Wi-Fi verschillen.

Dekkingsgebied

Een CBRS-signaal kan meerdere kilometers bestrijken, afhankelijk van het ontwerp van de antenne, en is niet beperkt tot gezichtsveld. Wi-Fi-signalen hebben een korter bereik en kunnen worden belemmerd door onder andere muren, planken en signaalinterferentie.

Het is mogelijk om Wi-Fi te installeren om dekking te bieden voor een luchthaven, magazijncomplex of uitgebreid IoT-netwerk, maar CBRS is de betere keuze voor de meeste grootschalige installaties.

Lopende kosten

CBRS heeft geen lopende kosten. Zodra organisaties apparatuur hebben aangeschaft en geïnstalleerd, hebben ze geen extra kosten voor gehuurde bandbreedte. Wi-Fi-apparatuur is goedkoper dan een eerste CBRS-installatie, maar organisaties die Wi-Fi gebruiken, moeten mogelijk ook meer toegangspunten installeren of bestaande AP's upgraden om de dekking uit te breiden.

Licenties en spectrum

Wi-Fi maakt gebruik van spectrum zonder vergunning binnen het frequentiebereik van 2.4 GHz en 5 GHz. CBRS gebruikt gedeeld spectrum binnen 3.55 GHz en 3.70 GHz, een band die binnen het bereik van Wi-Fi valt. Zoals hierboven vermeld, is het CBRS-spectrum verdeeld in drie niveaus die elk specifieke licenties vereisen.

CBRS-use-cases

CBRS kwam kort voor de COVID-19-pandemie beschikbaar. Op het hoogtepunt van de pandemie konden kinderen niet persoonlijk naar school en virtueel leren was voor veel kinderen niet mogelijk plattelandsgebieden waar breedband niet beschikbaar was of voor degenen wier gezin zich geen breedband kan veroorloven. Als alternatief voorzagen sommige schooldistricten studenten van een computer en een mobiele hotspot. Maar deze optie kan duur, minder betrouwbaar zijn en een lagere doorvoer hebben dan met kabel.

Verschillende landelijke schooldistricten hebben CBRS geïnstalleerd en exploiteren nu particuliere netwerken, met plannen voor extra locaties. Een schooldistrict in Sacramento, Californië, installeert nu bijvoorbeeld een CBRS-netwerk voor leren, telezorg en administratief gebruik. Fase één van het plan geeft toegang tot verschillende scholen in de wijk, terwijl fase twee toegang geeft tot drie woonlocaties.

De OnGo Alliance heeft onlangs casestudy's uitgebracht waarin het CBRS-gebruik wordt geschetst in toepassingen zoals scholen, vastgoedontwikkelingen, olieraffinaderijen en een stadsbreed netwerk in Las Vegas. Hoewel het gebruik van CBRS nieuw is en naar verwachting zal groeien, Wi-Fi is ook hier om te blijven.