China's volgende schuldencrisis zal gemeentelijk zijn

Aan de zuidelijke oever van de rivier de Amoer, die langs de Russische grens loopt, ligt een van de meest betaalbare vastgoedmarkten in China. Waar de gemiddelde tweeslaapkamerflat in Peking $1 miljoen kan kosten, kunnen investeerders er in de stad Hegang een kopen voor $10,000. De economie van Hegang is bijna volledig afhankelijk van de steenkoolwinning en zit al jaren in de problemen. De pandemie leek het land over de rand te duwen. Op 23 december maakten lokale functionarissen bekend dat de stad de aanwervingen heeft bevroren en begonnen is met een fiscale herstructurering https://www.caixinglobal.com/2021-12-28/once-a-china-coal-boomtown-hegang-now-cant-afford-to-hire-101823275.html. Dat kan een primeur zijn voor China, maar het is onwaarschijnlijk dat dit de laatste is.

Terwijl kustprovincies met sterke exportsectoren de uitbraak van Covid-19 relatief goed hebben doorstaan, staan ​​lokale overheden in het binnenland onder zware economische druk. Dat werd alleen maar verergerd door het besluit van Peking om de vastgoedmarkt in toom te houden. Niet alleen heeft dit huizenbouwers als Evergrande ertoe aangezet spectaculaire wanbetalingen te melden, het heeft ook de verkoop van grond gedrukt, die naar schatting gemiddeld een derde van de fiscale inkomsten van steden uitmaakt.

Dit betekent dat zelfs als ontwikkelaars in gebreke blijven met obligaties en handelskredieten, en projecten half afgemaakt achterlaten, China's beruchte leger van financieringsinstrumenten van de lokale overheid als volgende failliet zou kunnen gaan. Een document uit april van het staatskabinet suggereerde dat disfunctionele bedrijven failliet zouden moeten gaan. Hun uitstaande schulden bedroegen eind 8 2020 biljoen dollar, schat Goldman Sachs, wat overeenkomt met ongeveer de helft van het bruto binnenlands product van China; Vorig jaar vervingen ze ook projectontwikkelaars als de grootste Chinese schuldenuitgevers in het buitenland, met een looptijd van $31 miljard aan dollarobligaties in 2022.

LGFV's zijn een beleidseigenaardigheid. Ze zijn min of meer uitgevonden tijdens de mondiale financiële crisis van 2008 om ambtenaren een centraal verbod op directe leningen door lokale overheden te laten omzeilen, waardoor lokale overheden snel schulden konden aangaan ter stimulering. Tegenwoordig bevinden ze zich in een grijze beleidszone, gecreëerd door en voor officieel gebruik, maar technisch niet gegarandeerd. Velen van hen beschikken over bezittingen van twijfelachtige kwaliteit: wegen die nergens heen leiden, lege luchthavens. Hervormingen van de provinciale obligatiemarkt in 2015 hadden ze overbodig moeten maken, maar toch zijn ze er nog steeds, en velen zijn nauw betrokken bij de primaire landontwikkeling voordat percelen aan ontwikkelaars worden verkocht, waardoor ze directe slachtoffers worden van vastgelopen biedingen en dalende prijzen. Een groot deel van hun schulden werd herverpakt in producten voor vermogensbeheer die aan gewone mensen werden verkocht. Ze zijn ook grote leners van kleine banken.

Volgens S&P Global Ratings zal de verkoop van grond dit jaar na een bruisend 20 naar verwachting nog eens met 2021% dalen. Maar ondanks de recente tolerantie van Peking ten aanzien van wanbetalingen door staatsbedrijven, en ondanks het duidelijke gebrek aan winstgevendheid en het dubieuze bestuur van veel LGFV's, blijven sommige investeerders ervan overtuigd dat ze beschermd zullen worden. Lokale ratingbureaus hebben beleggingskwaliteiten toegekend aan mensen met een zeer zwak kredietprofiel, zo bleek uit een analyse van CreditSights in november.

Net als bij vastgoedontwikkelaar Shimao Group, die een investment grade rating had totdat het in januari plotseling failliet ging, is het risico kleiner dat hoogrentende LGFV-obligaties met een junk-rating omvallen, maar dat emissies met een lager rendement uit rijke regio's ook verkeerd geprijsd zijn. . Het wordt immers steeds moeilijker om de boel opzij te zetten nu nieuwe uitbraken van Covid-19 van Xian tot Tianjin oplaaien. In Lanzhou, de hoofdstad van de provincie Gansu, vervalt dit jaar 14 miljard yuan ($2.2 miljard) aan LGFV-obligaties, wat overeenkomt met bijna de helft van de begrotingsinkomsten van de stad in 2021, volgens S&P. Regelgevers beperken de uitgifte van binnenlandse obligaties door LGFV's en verhinderen dat landen uit armere regio's hieraan deelnemen, zo melden Chinese media, wat het doorrollen van bestaande schulden moeilijker zal maken. Sommigen zullen proberen activa te dumpen, maar dat zal niet eenvoudig zijn.

Net als bij vastgoed bestaat de vraag hoe hard Peking kan zijn voor de armste delen van het land als de bredere economie wankelt. Als de centrale overheid de groei wil stimuleren, moet zij erop vertrouwen dat steden en dorpen hun steentje bijdragen. Sommigen hebben wel de mogelijkheid om fondsen te werven via gerichte obligaties, specifiek voor infrastructuuruitgaven, maar anderen zullen een reddingslijn nodig hebben om het hoofd boven water te houden. Hoe dan ook zullen investeerders en kredietverstrekkers op hun hoede moeten zijn.
Bron: Reuters

Bron: https://www.hellenicshippingnews.com/chinas-next-debt-crisis-will-be-municipal/