Het ontdekken van optimale fermion-qubit-toewijzingen door middel van algoritmische opsomming

Het ontdekken van optimale fermion-qubit-toewijzingen door middel van algoritmische opsomming

Tijdstempel: 18 oktober 2023 8:39 uur
Bronknooppunt: 2334733

Mitchell Chiew en Sergii Strelchuk

DAMTP, Centrum voor Wiskundige Wetenschappen, Universiteit van Cambridge, Cambridge CB30WA, VK

Vind je dit artikel interessant of wil je het bespreken? Scite of laat een reactie achter op SciRate.

Abstract

Het simuleren van fermionische systemen op een kwantumcomputer vereist een hoogwaardige mapping van fermionische toestanden naar qubits. Een kenmerk van een efficiënte mapping is het vermogen ervan om lokale fermionische interacties te vertalen naar lokale qubit-interacties, wat leidt tot eenvoudig te simuleren qubit-Hamiltonianen.

$All$ fermion-qubit-toewijzingen moeten een nummeringsschema gebruiken voor de fermionische modi om te kunnen worden vertaald naar qubit-bewerkingen. We maken onderscheid tussen het ongeordend labelen van fermionen en het geordend labelen van de qubits. Deze scheiding werpt licht op een nieuwe manier om fermion-qubit-toewijzingen te ontwerpen door gebruik te maken van het opsommingsschema voor de fermionische modi. Het doel van dit artikel is om aan te tonen dat dit concept noties van fermion-qubit-toewijzingen mogelijk maakt die $optimaal$ zijn met betrekking tot elke kostenfunctie die men zou kunnen kiezen. Ons belangrijkste voorbeeld is de minimalisatie van het gemiddelde aantal Pauli-matrices in de Jordan-Wigner-transformaties van Hamiltonianen voor fermionen die interageren in vierkante roosterarrangementen. Bij het kiezen van de beste volgorde van fermionische modi voor de Jordan-Wigner-transformatie, en in tegenstelling tot andere populaire aanpassingen, kost ons recept geen extra bronnen zoals ancilla-qubits.

We laten zien hoe het opsommingspatroon van Mitchison en Durbin het gemiddelde Pauli-gewicht van Jordan-Wigner-transformaties van systemen die in vierkante roosters interacteren, minimaliseert. Dit leidt tot qubit Hamiltonianen die bestaan ​​uit termen met een gemiddeld Pauli-gewicht dat 13.9% korter is dan eerder bekend. Door slechts twee ancilla-qubits toe te voegen, introduceren we een nieuwe klasse fermion-qubit-toewijzingen en verminderen we het gemiddelde Pauli-gewicht van Hamiltoniaanse termen met 37.9% vergeleken met eerdere methoden. Voor fermionische systemen in de $n$-modus in cellulaire arrangementen vinden we opsommingspatronen die resulteren in een $n^{1/4}$ verbetering van het gemiddelde Pauli-gewicht ten opzichte van naïeve schema's.

Uitgelichte afbeelding: De Jordan-Wigner-transformatie levert qubit Hamiltonianen op die afhankelijk zijn van de keuze van de fermionische opsomming. Als de fermionische Hamiltoniaan hopping-termen bevat die een vierkant rooster vormen, produceert het Mitchison-Durbin-patroon (rechts) qubit-Hamiltonianen met hopping-termen met het minimaal mogelijke gemiddelde gewicht.

Populaire samenvatting

Het begrijpen van het gedrag van fermionische systemen is een van de grootste uitdagingen in de natuurkunde, scheikunde en materiaalkunde. Fermionen ontstaan ​​in een aantal verschillende probleemgebieden, van het bestuderen van complexe moleculen tot theorieën die de interacties beschrijven tussen de bouwstenen van ons universum – quarks en gluonen.

De opkomende kwantumcomputers openen nieuwe wegen voor het simuleren van fermionische systemen die schalen bereiken die voorheen lastig te vergelijken waren met hun klassieke tegenhangers. Momenteel vereist de taak van het simuleren van fermionische systemen op een kwantumcomputer grote overheadkosten vanwege de inherente niet-lokale aard van interacties. Talrijke pogingen om de complexiteit van de simulatie op een kwantumapparaat te verminderen, brachten een compromis tot stand: ze verminderen de complexiteit van de simulatie ten koste van de besteding van waardevolle kwantumbronnen, zoals qubits die proportioneel schalen met de systeemgrootte.

We introduceren een nieuwe manier om de complexiteit van de simulatie te verminderen door gebruik te maken van een nieuwe mate van vrijheid: de manier om fermionen te tellen. De besparingen zijn gratis en er is slechts één nodig om een ​​fermion-labelingschema te genereren. We bieden een optimaal schema voor de meest voorkomende tweedimensionale lay-out: het rechthoekige rooster. Onze methode maakt veel sterkere, polynomiale reducties van de overhead mogelijk voor natuurlijke klassen van praktische systemen.

► BibTeX-gegevens

► Referenties

[1] Dave Wecker, Matthew B Hastings, Nathan Wiebe, Bryan K Clark, Chetan Nayak en Matthias Troyer. “Het oplossen van sterk gecorreleerde elektronenmodellen op een kwantumcomputer”. Fysieke beoordeling A 92, 062318 (2015).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.92.062318

[2] Giacomo Mauro D'Ariano, Franco Manessi, Paolo Perinotti en Alessandro Tosini. ‘Het Feynman-probleem en fermionische verstrengeling: fermionische theorie versus qubit-theorie’. International Journal of Modern Physics A 29, 1430025 (2014).
https: / / doi.org/ 10.1142 / S0217751X14300257

[3] Nicolai Friis, Antony R Lee en David Edward Bruschi. ‘Verstrengeling in fermionische modus in kwantuminformatie’. Fysieke beoordeling A 87, 022338 (2013).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.87.022338

[4] Panagiotis Kl Barkoutsos, Nikolaj Moll, Peter WJ Staar, Peter Mueller, Andreas Fuhrer, Stefan Filipp, Matthias Troyer en Ivano Tavernelli. “Fermionische Hamiltonianen voor kwantumsimulaties: een algemeen reductieschema” (2017). arXiv:1706.03637.
arXiv: 1706.03637

[5] Benjamin P Lanyon, James D Whitfield, Geoff G Gillett, Michael E Goggin, Marcelo P Almeida, Ivan Kassal, Jacob D Biamonte, Masoud Mohseni, Ben J Powell, Marco Barbieri, et al. “Op weg naar kwantumchemie op een kwantumcomputer”. Natuurchemie 2, 106–111 (2010).
https: / / doi.org/ 10.1038 / nchem.483

[6] Manfred Salmhofer. ‘Renormalisatie in gecondenseerde materie: fermionische systemen – van wiskunde tot materialen’. Kernfysica B 941, 868–899 (2019).
https: / / doi.org/ 10.1016 / j.nuclphysb.2018.07.004

[7] Christina Verena Kraus. ‘Een kwantuminformatieperspectief van fermionische kwantumsystemen met veel lichamen’. Proefschrift. Technische Universiteit München. (2009).

[8] Ali Hamed Moosavian en Stephen Jordan. "Sneller kwantumalgoritme om de fermionische kwantumveldentheorie te simuleren". Fysieke beoordeling A 98, 012332 (2018).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.98.012332

[9] Joshua J. Goings, Alec White, Joonho Lee, Christofer S. Tautermann, Matthias Degroote, Craig Gidney, Toru Shiozaki, Ryan Babbush en Nicholas C. Rubin. “Betrouwbaar beoordelen van de elektronische structuur van cytochroom p450 op de klassieke computers van vandaag en de kwantumcomputers van morgen”. Proceedings of the National Academy of Sciences 119, e2203533119 (2022). arXiv:https://​/​www.pnas.org/​doi/​pdf/​10.1073/​pnas.2203533119.
https: / / doi.org/ 10.1073 / pnas.2203533119
arXiv:https://www.pnas.org/doi/pdf/10.1073/pnas.2203533119

[10] Kaoru Hagiwara, K Hikasa, Kenzo Nakamura, M Tanabashi, M Aguilar-Benitez, C Amsler, RMichael Barnett, PR Burchat, CD Carone, C Caso, et al. "Overzicht van de deeltjesfysica". Fysieke beoordeling D (deeltjes en velden) 66 (2002).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevD.98.030001

[11] Matthew B. Hastings en Ryan O'Donnell. "Het optimaliseren van sterk op elkaar inwerkende fermionische Hamiltonians". In Proceedings van het 54e jaarlijkse ACM SIGACT-symposium over computertheorie. Pagina 776–789. STOC 2022New York, NY, VS (2022). Vereniging voor computermachines.
https: / / doi.org/ 10.1145 / 3519935.3519960

[12] Alan Aspuru-Guzik, Anthony D Dutoi, Peter J Love en Martin Head-Gordon. "Gesimuleerde kwantumberekening van moleculaire energieën". Wetenschap 309, 1704-1707 (2005).
https: / / doi.org/ 10.1126 / science.1113479

[13] Hefeng Wang, Sabre Kais, Alán Aspuru-Guzik en Mark R Hoffmann. "Kwantumalgoritme voor het verkrijgen van het energiespectrum van moleculaire systemen". Fysische chemie Chemische fysica 10, 5388-5393 (2008).
https: / / doi.org/ 10.1039 / b804804e

[14] Ivan Kassal en Alán Aspuru-Guzik. "Kwantumalgoritme voor moleculaire eigenschappen en geometrie-optimalisatie". The Journal of chemische fysica 131, 224102 (2009).
https: / / doi.org/ 10.1063 / 1.3266959

[15] Ivan Kassal, Stephen P Jordan, Peter J Love, Masoud Mohseni en Alán Aspuru-Guzik. ‘Polynoomtijdkwantumalgoritme voor de simulatie van chemische dynamica’. Proceedings van de National Academy of Sciences 105, 18681-18686 (2008).
https: / / doi.org/ 10.1073 / pnas.0808245105

[16] Jarrod R McClean, Ryan Babbush, Peter J Love en Alán Aspuru-Guzik. ‘Lokalisatie benutten in kwantumberekeningen voor kwantumchemie’. Het tijdschrift voor fysische chemie, brieven 5, 4368–4380 (2014).
https: / / doi.org/ 10.1021 / jz501649m

[17] Frank Verstraete en J Ignacio Cirac. "Lokale Hamiltonianen van fermionen in kaart brengen met lokale Hamiltonianen van spins". Journal of Statistical Mechanics: theorie en experiment 2005, P09012 (2005).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1742-5468/​2005/​09/​P09012

[18] Ivan Kassal, James D Whitfield, Alejandro Perdomo-Ortiz, Man-Hong Yung en Alán Aspuru-Guzik. "Scheikunde simuleren met behulp van kwantumcomputers". Jaarlijks overzicht van fysische chemie 62, 185–207 (2011).
https: / / doi.org/ 10.1146 / annurev-physchem-032210-103512

[19] Julia Kempe, Alexei Kitaev en Oded Regev. "De complexiteit van het lokale Hamiltoniaanse probleem". Siam-tijdschrift over computergebruik 35, 1070–1097 (2006).
https: / / doi.org/ 10.1137 / S0097539704445226

[20] Ryan Babbush, Peter J Love en Alán Aspuru-Guzik. "Adiabatische kwantumsimulatie van kwantumchemie". Wetenschappelijke rapporten 4, 1–11 (2014).
https: / / doi.org/ 10.1038 / srep06603

[21] Gerardo Ortiz, James E Gubernatis, Emanuel Knill en Raymond Laflamme. ‘Kwantumalgoritmen voor fermionische simulaties’. Fysieke beoordeling A 64, 022319 (2001).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.64.022319

[22] Alexei Y. Kitaev. "Kwantummetingen en het abelse stabilisatorprobleem". Elektron. Colloquium Computer. Complex. TR96 (1995). url: https://​/​api.semanticscholar.org/​CorpusID:17023060.
https://​/​api.semanticscholar.org/​CorpusID:17023060

[23] Daniel S Abrams en Seth Lloyd. "Kwantumalgoritme dat exponentiële snelheidstoename biedt voor het vinden van eigenwaarden en eigenvectoren". Fysieke recensiebrieven 83, 5162 (1999).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevLett.83.5162

[24] Alberto Peruzzo, Jarrod McClean, Peter Shadbolt, Man-Hong Yung, Xiao-Qi Zhou, Peter J Love, Alan Aspuru-Guzik en Jeremy L O'brien. "Een variatie-eigenwaarde-oplosser op een fotonische kwantumprocessor". Natuurcommunicatie 5, 1-7 (2014).
https: / / doi.org/ 10.1038 / ncomms5213

[25] Jarrod R McClean, Jonathan Romero, Ryan Babbush en Alan Aspuru-Guzik. "De theorie van variatiehybride kwantum-klassieke algoritmen". New Journal of Physics 18, 023023 (2016).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1367-2630/​18/​2/​023023

[26] Matthew B Hastings, Dave Wecker, Bela Bauer en Matthias Troyer. “Het verbeteren van kwantumalgoritmen voor de kwantumchemie”. Kwantuminformatie en berekeningen 15, 1–21 (2015).
https: / / doi.org/ 10.26421 / QIC15.1-2-1

[27] Pascual Jordan en Eugene Paul Wigner. “Über das Paulische Äquivalenzverbot”. Zeitschrift voor Physik 47, 631-651 (1928).
https: / / doi.org/ 10.1007 / BF01331938

[28] Elliott Lieb, Theodore Schultz en Daniel Mattis. "Twee oplosbare modellen van een antiferromagnetische keten". Annals of Physics 16, 407-466 (1961).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​0003-4916(61)90115-4

[29] Rami Barends, L Lamata, Julian Kelly, L García-Álvarez, Austin G Fowler, A Megrant, Evan Jeffrey, Ted C White, Daniel Sank, Josh Y Mutus, et al. "Digitale kwantumsimulatie van fermionische modellen met een supergeleidend circuit". Natuurcommunicatie 6, 1–7 (2015).
https: / / doi.org/ 10.1038 / ncomms8654

[30] Yu-An Chen, Anton Kapustin en Đorđe Radičević. "Exacte bosonisatie in twee ruimtelijke dimensies en een nieuwe klasse van roostermetertheorieën". Annals of Physics 393, 234-253 (2018).
https: / / doi.org/ 10.1016 / j.aop.2018.03.024

[31] Yu-An Chen en Anton Kapustin. "Bosonization in drie ruimtelijke dimensies en een 2-form ijktheorie". Fysieke beoordeling B 100, 245127 (2019).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevB.100.245127

[32] Yu-An Chen. "Exacte bosonisatie in willekeurige dimensies". Onderzoek naar fysieke beoordeling 2, 033527 (2020).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevResearch.2.033527

[33] Yu-An Chen, Yijia Xu, et al. "Equivalentie tussen fermion-naar-qubit-toewijzingen in twee ruimtelijke dimensies". PRX Quantum 4, 010326 (2023).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PRXQuantum.4.010326

[34] Kanav Setia, Sergey Bravyi, Antonio Mezzacapo en James D Whitfield. "Supersnelle coderingen voor fermionische kwantumsimulatie". Fysiek onderzoek Onderzoek 1, 033033 (2019).
https: / / doi.org/ 10.1021 / acs.jctc.2c01119

[35] Zhang Jiang, Jarrod McClean, Ryan Babbush en Hartmut Neven. "Majorana-lusstabilisatorcodes voor foutbeperking in fermionische kwantumsimulaties". Fysieke beoordeling toegepast 12, 064041 (2019).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevApplied.12.064041

[36] Charles Derby en Joel Klassen. “Fermionische coderingen met laag gewicht voor roostermodellen” (2020). arXiv:2003.06939.
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevB.104.035118
arXiv: 2003.06939

[37] Mark Steudtner en Stephanie Wehner. "Kwantumcodes voor kwantumsimulatie van fermionen op een vierkant rooster van qubits". Fysieke beoordeling A 99, 022308 (2019).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.99.022308

[38] Zhang Jiang, Amir Kalev, Wojciech Mruczkiewicz en Hartmut Neven. "Optimale fermion-naar-qubit-mapping via ternaire bomen met toepassingen om het leren van kwantumtoestanden te verminderen". Kwantum 4, 276 (2020).
https:/​/​doi.org/​10.22331/​q-2020-06-04-276

[39] Sergey B Bravyi en Alexei Y Kitaev. "Fermionische kwantumberekening". Annals of Physics 298, 210–226 (2002).
https: / / doi.org/ 10.1006 / aphy.2002.6254

[40] Graeme Mitchison en Richard Durbin. "Optimale nummeringen van een $N$$times$$N$ array". SIAM Journal over algebraïsche discrete methoden 7, 571–582 (1986).
https: / / doi.org/ 10.1137 / 0607063

[41] Michael R. Garey, David S. Johnson en Larry Stockmeyer. "Enkele vereenvoudigde NP-volledige problemen". In Proceedings van het zesde jaarlijkse ACM-symposium over Theory of computing. Pagina's 47–63. (1974).
https: / / doi.org/ 10.1145 / 800119.803884

[42] Michael R. Garey, Ronald L. Graham, David S. Johnson en Donald Ervin Knuth. "Complexiteitsresultaten voor bandbreedteminimalisatie". SIAM Journal on Applied Mathematics 34, 477-495 (1978).
https: / / doi.org/ 10.1137 / 0134037

[43] Michael R. Garey en David S. Johnson. “Computers en eigenzinnigheid; een gids voor de theorie van np-volledigheid”. WH Freeman & Co. VS (1990).
https: / / doi.org/ 10.5555 / 578533

[44] John Hubbard en Brian Hilton Flowers. ‘Elektronencorrelaties in smalle energiebanden’. Proceedings van de Royal Society of London. Serie A. Wiskundige en natuurwetenschappen 276, 238–257 (1963). arXiv:https://​/​royalsocietypublishing.org/​doi/​pdf/​10.1098/​rspa.1963.0204.
https: / / doi.org/ 10.1098 / rspa.1963.0204
arXiv:https://royalsocietypublishing.org/doi/pdf/10.1098/rspa.1963.0204

[45] Michael A. Nielsen. "De fermionische canonieke commutatierelaties en de Jordan-Wigner-transformatie". url: https://​/​futureofmatter.com/​assets/​fermions_and_jordan_wigner.pdf.
https://​/​futureofmatter.com/​assets/​fermions_and_jordan_wigner.pdf

[46] Aaron Miller, Zoltán Zimborás, Stefan Knecht, Sabrina Maniscalco en Guillermo García-Pérez. "Bonsai-algoritme: kweek uw eigen fermion-naar-qubit-toewijzingen". PRX Quantum 4, 030314 (2023).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PRXQuantum.4.030314

[47] Mitchell Chiew en Sergii Strelchuk. "Verschijnen".

[48] Andrew Tranter, Peter J Love, Florian Mintert en Peter V Coveney. "Een vergelijking van de bravyi-kitaev en jordan-wigner-transformaties voor de kwantumsimulatie van de kwantumchemie". Journal of chemische theorie en berekening 14, 5617–5630 (2018).
https: / / doi.org/ 10.1021 / acs.jctc.8b00450

[49] Jacob T Seeley, Martin J Richard en Peter J Love. ‘De Bravyi-Kitaev-transformatie voor kwantumberekening van de elektronische structuur’. The Journal of chemische fysica 137, 224109 (2012).
https: / / doi.org/ 10.1063 / 1.4768229

[50] Tjalling C Koopmans en Martin Beckmann. "Toewijzingsproblemen en de locatie van economische activiteiten". Econometrica: tijdschrift van de Econometric Society, pagina's 53–76 (1957).
https: / / doi.org/ 10.2307 / 1907742

[51] Martin Juvan en Bojan Mohar. "Optimale lineaire labelingen en eigenwaarden van grafieken". Discrete Toegepaste Wiskunde 36, 153–168 (1992).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​0166-218X(92)90229-4

[52] Alan George en Alex Pothen. "Een analyse van de reductie van de spectrale omhullende via kwadratische toewijzingsproblemen". SIAM Journal over matrixanalyse en toepassingen 18, 706–732 (1997). arXiv:https://​/​doi.org/​10.1137/​S089547989427470X.
https: / / doi.org/ 10.1137 / S089547989427470X
arXiv:https://doi.org/10.1137/S089547989427470X

[53] Steven Bradish Horton. "Het optimale lineaire rangschikkingsprobleem: algoritmen en benadering". Proefschrift. School voor industriële en systeemtechniek, Georgia Institute of Technology. (1997).

[54] Yung-Ling Lai en Kenneth Williams. "Een overzicht van opgeloste problemen en toepassingen op het gebied van bandbreedte, edgesum en profiel van grafieken". Journal of grafentheorie 31, 75–94 (1999).
https:/​/​doi.org/​10.1002/​(sici)1097-0118(199906)31:23.0.co;2-s

[55] Greg N Frederickson en Susanne E Hambrusch. ‘Vlakke lineaire arrangementen van buitenplanaire grafieken’. IEEE-transacties op circuits en systemen 35, 323–333 (1988).
https: / / doi.org/ 10.1109 / 31.1745

[56] Fan-Rong Koning Chung. "Over optimale lineaire arrangementen van bomen". Computers en wiskunde met toepassingen 10, 43–60 (1984).
https:/​/​doi.org/​10.1016/​0898-1221(84)90085-3

[57] James B. Saxe. "Dynamische programmeeralgoritmen voor het herkennen van grafieken met kleine bandbreedte in polynomiale tijd". SIAM Journal over algebraïsche discrete methoden 1, 363–369 (1980). arXiv:https://​/​doi.org/​10.1137/​0601042.
https: / / doi.org/ 10.1137 / 0601042
arXiv: https: //doi.org/10.1137/0601042

[58] Nikolaj Moll, Andreas Führer, Peter Staar en Ivano Tavernelli. "Het optimaliseren van qubit-bronnen voor kwantumchemiesimulaties bij tweede kwantisering op een kwantumcomputer". Journal of Physics A: Wiskundig en Theoretisch 49, 295301 (2016).
https:/​/​doi.org/​10.1088/​1751-8113/​49/​29/​295301

[59] James D Whitfield, Vojtěch Havlíček en Matthias Troyer. "Lokale spinoperatoren voor fermionsimulaties". Fys. A 94, 030301 (2016).
https: / / doi.org/ 10.1103 / PhysRevA.94.030301

[60] Alexander Cowtan, Silas Dilkes, Ross Duncan, Alexandre Krajenbrink, Will Simmons en Seyon Sivarajah. "Over het Qubit-routeringsprobleem". Door Wim van Dam en Laura Mancinska, redacteuren, 14e conferentie over de theorie van kwantumcomputatie, communicatie en cryptografie (TQC 2019). Deel 135 van Leibniz International Proceedings in Informatics (LIPIcs), pagina's 5:1–5:32. Dagstuhl, Duitsland (2019). Schloss Dagstuhl-Leibniz-Zentrum fuer Informatik.
https: / / doi.org/ 10.4230 / LIPIcs.TQC.2019.5

[61] Jiaqing Jiang, Xiaoming Sun, Shang-Hua Teng, Bujiao Wu, Kewen Wu en Jialin Zhang. ‘Optimale ruimte-diepte-afweging van CNOT-circuits in kwantumlogische synthese’. In Proceedings van het veertiende jaarlijkse ACM-SIAM-symposium over discrete algoritmen. Pagina's 213–229. SIAM (2020).
https:/​/​doi.org/​10.48550/​arXiv.1907.05087

Geciteerd door

[1] Adrian Chapman, Samuel J. Elman en Ryan L. Mann, "Een uniform grafentheoretisch raamwerk voor de oplosbaarheid van vrije fermionen", arXiv: 2305.15625, (2023).

[2] Adrian Chapman, Steven T. Flammia en Alicia J. Kollár, “Free-Fermion Subsystem Codes”, PRX Quantum 3 3, 030321 (2022).

[3] Campbell McLauchlan en Benjamin Béri, "Een nieuwe draai aan de Majorana-oppervlaktecode: bosonische en fermionische defecten voor fouttolerante kwantumberekeningen", arXiv: 2211.11777, (2022).

[4] Aaron Miller, Zoltán Zimborás, Stefan Knecht, Sabrina Maniscalco en Guillermo García-Pérez, "Bonsai-algoritme: kweek je eigen fermion-naar-Qubit-toewijzingen", PRX Quantum 4 3, 030314 (2023).

[5] Jacob Bringewatt en Zohreh Davoudi, "Parallisatietechnieken voor kwantumsimulatie van fermionische systemen", Kwantum 7, 975 (2023).

[6] Anton Nykänen, Matteo AC Rossi, Elsi-Mari Borrelli, Sabrina Maniscalco en Guillermo García-Pérez, "Vermindering van de meetoverhead van ADAPT-VQE met geoptimaliseerde informatief complete gegeneraliseerde metingen", arXiv: 2212.09719, (2022).

[7] Riley W. Chien en Joel Klassen, "Fermionische coderingen optimaliseren voor zowel Hamiltoniaans als hardware", arXiv: 2210.05652, (2022).

[8] Oliver O'Brien en Sergii Strelchuk, "Ultrasnelle hybride fermion-naar-Qubit-mapping", arXiv: 2211.16389, (2022).

[9] Riley W. Chien, Kanav Setia, Xavier Bonet-Monroig, Mark Steudtner en James D. Whitfield, "Simuleren van de beperking van kwantumfouten in fermionische coderingen", arXiv: 2303.02270, (2023).

Bovenstaande citaten zijn afkomstig van SAO / NASA ADS (laatst bijgewerkt met succes 2023-10-19 00:44:57). De lijst is mogelijk onvolledig omdat niet alle uitgevers geschikte en volledige citatiegegevens verstrekken.

On De door Crossref geciteerde service er zijn geen gegevens gevonden over het citeren van werken (laatste poging 2023-10-19 00:44:55).

Dit artikel is gepubliceerd in Quantum onder de Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal (CC BY 4.0) licentie. Het auteursrecht blijft berusten bij de oorspronkelijke houders van auteursrechten, zoals de auteurs of hun instellingen.

Tijdstempel:

Meer van Quantum Journaal