'Hand Physics Lab' Review - Plezier in frustratie

Handfysica Lab gaat helemaal over het volgen van de hand, en dit spel met meer dan 80 levels is bedoeld om je met het hoofd eerst in een grillige reeks ogenschijnlijk eenvoudige taken te werpen. Quest kan echter gemengde resultaten bieden als het gaat om de getrouwheid van het volgen van de hand, dus als je niet oppast, kan het om de verkeerde redenen extreem frustrerend zijn.

Handfysica Lab Details:

Beschikbaar op: Oculus Quest
Release Date: April 1st, 2021
Prijs: $10
Ontwikkelaar: Dennys Kuhnert - Holonautic
Beoordeeld op: Quest 2

Gameplay

Knoeien met hand-tracking is echt leuk de eerste paar keer dat je het probeert, en het zien van mijn draaiende vingers vertegenwoordigd in VR heeft echt een aantal van de eerste 'wauw'-momenten voor me opgediend. Ondanks de belofte van interacties zonder controller, is hand-tracking op Quest om een ​​paar redenen niet door game-ontwikkelaars over de hele linie overgenomen, een belangrijke reden is dat het een lagere getrouwheidsinvoer biedt in vergelijking met Touch.

Note: Als u geen van beide Quest-headsets met de hand hebt gevolgd, heeft u alleen normale binnenverlichting nodig voor optimale resultaten. Ik merkte dat het sluiten van mijn tinten en het inschakelen van al mijn binnenverlichting zorgde voor voldoende tracking. Toch is het niet ongebruikelijk om je virtuele handen volledig uit te zien prikken of niet al je vingers correct te volgen - het beschikt gewoon niet over de ijzersterke tracking en knopinvoer van Touch.

Omdat Handfysica Lab heeft je handen gevirtualiseerd tot op fysica gebaseerde objecten, het gaat minder om directe interactie met objecten en meer om het zorgvuldig nabootsen van acties en het besturen van een paar beslist veel minder capabele ledematen. Het voelt een beetje als spelen Operatie simulator soms, behalve dat de getrouwheid van de input voortdurend verandert. Het is moeilijk te voorspellen wanneer het volgen van de hand zal mislukken en dat die gloeilamp die je de afgelopen vijf minuten probeerde in te schroeven, in de stratosfeer wordt gelanceerd.

Funkiness met de hand volgen is een Oculus-probleem, maar Handfysica Lab lijkt erop te leunen met gemengde resultaten. Zelfs in het beste geval is dit het niveau van jitter dat u mag verwachten. Houd de linkerhand in de gaten terwijl de vingers en de hele hand kloppen. In het ergste geval werkt uw hand niet. Zoals helemaal.

Ok, dus misschien is het qua ontwerp komisch moeilijk omdat het bedieningsschema voor het volgen van de hand niet precies is. Handfysica Lab biedt ook aanraakbediening, maar dat voelt een beetje als vals spelen omdat het het vaardigheidsplafond zo laag verlaagt dat het op dat moment niet eens de moeite waard is om te spelen. De maker gaat ervan uit dat je met hand-tracking wilt spelen, dus dat deed ik.

En zoals Operatie simulator, het resulteert zeker in een aantal gekke dingen, zoals het krijgen van je virtuele arm in een buis terwijl je fysieke hand ongehinderd door de ruimte beweegt. Als het goed genoeg werkt, kan het erg leuk zijn, maar als je niet zeker weet waarom het volgen van de hand mislukt en het gewoon lukt, kan het spelen van het spel aanvoelen als iemand in je dromen proberen te slaan. Totaal ondoeltreffend zonder aanwijsbare reden.

In Handfysica Lab je voert ongeveer 80 taken uit, waarvan de meeste gewone dingen zijn die zelfs chimpansees zouden moeten kunnen doen: Druk op deze knoppen. Sorteer deze gekleurde blokken. Stapel deze gekleurde blokken op elkaar. Verf deze eieren in verschillende kleuren. En hoewel slechts enkele die als puzzels als zodanig kunnen worden beschouwd, zijn er een paar echt interessante taken in het stel die wat geduld en aandacht vergen om te volbrengen, zoals het moeten pakken van doelblokken uit een wasdroger of het gebruiken van een soort van grip- gebaseerde telepathie om blokken door een reeks buizen te leiden.

Na het voltooien van de laatste opeenvolgende taak, was ik vrijwel klaar Handfysica Lab wel. Het is meer een eigenzinnig, helder smorgasbord van technische demo-dingen dan een volledig uitgeruste game als zodanig. Ik zeg dat maar al te goed wetende dat er hier behoorlijk wat inhoud is; je speelt opeenvolgende niveaus om sterren te verdienen om sandbox-activiteiten te ontgrendelen.

Afgezien van de funkiness van de hand, wenste ik dat er grotere en betere puzzels werden aangeboden. Er was een glimp van een aantal echt interessante taken die heel kort opliepen tot echt puzzelgebied, en ik had die graag meer geplaagd zien worden.

Immersion

Terwijl ik het risico loop mezelf te herhalen, zal ik het zo zeggen: funky handvolging remt echt de belofte van dit spel. Als het volgen van de handen op Quest hypothetisch solide was, en deze game opzettelijk deed trillen en prikken voor een komisch effect, zou je het anders kunnen beoordelen.

Hoe dan ook, ik speelde meestal ongeveer 10 minuten per keer, maar na een uur achter elkaar te hebben gespeeld, raakte ik extreem gefrustreerd door het spel (lees: Ik woede ophouden Ik hergroepeerde tactisch) en ik moest mijn onmiddellijke indrukken opschrijven:

Ik heb het gevoel dat ik een verspillende ziekte heb door dit te schrijven. Ik heb zojuist een uur lang Hand Physics Lab gespeeld en nu voelen mijn handen aan als slappe vleespoppen.

Ik moet me heel hard concentreren om mijn handen te coördineren om dit correct te typen, en mijn armen voelen extra zwaar en nutteloos aan.

Het spel was verpest met mijn proprioceptie, of het gevoel dat je op een bepaald moment weet waar je ledematen zijn zonder ernaar te kijken. Om precies te zijn, ik ervoer eigenlijk een 'lichaamsoverdracht-illusie', die kan worden gerepliceerd door iemands hand uit het zicht te verbergen en deze te vervangen door een neppe. Door zowel de nephand als de echte hand van de persoon met een veer te strelen, ontstaat er iets dat wordt genoemd 'proprioceptieve drift', waardoor de persoon in wezen het gevoel krijgt dat de rubberen hand zijn eigen hand is.

Omdat ik de hele tijd zo aandachtig naar mijn gevirtualiseerde handen staarde, die niet perfect in harmonie met mijn fysieke handen bewegen, had ik me echt eigen gemaakt dat mijn handen waren geworden minder effectief bij fijne coördinatietaken zoals typen of dingen oppakken achteraf toen ik de headset verliet. Door het spel voor kortere periodes opnieuw te bezoeken, werd dit minder duidelijk, maar het is veilig om te zeggen dat ik binnenkort niet voor langere sessies zal spelen. Daarna nam ik een pauze en uiteindelijk voelden mijn armen weer normaal aan, wat een opluchting was.

Kleinere happen en langzamere, meer opzettelijke bewegingen kunnen dit verminderen, maar verwacht niet normaal te communiceren.

Comfort

Handfysica Lab kan zittend en staand worden gespeeld en zorgt voor een variabele hoeveelheid ruimte. Naast de zeer vreemde lichaamsillusie, behoort het tot de meest comfortabele VR-ervaringen, omdat alle voortbeweging fysiek is en niet kunstmatig, zoals soepel draaien, snel draaien of teleporteren.

Bron: https://www.roadtovr.com/hand-physics-lab-review/