HUB-IN-interviews | Pratende instellingen voor collectieve actie

Heruitgegeven door Plato

volgers: 0

HUB-IN Interviews: Een focus op de Financieringsmodellen voor projecten in Historisch Stedelijk Gebied (HUA's).

Er ontstaan nieuwe kansen naarmate het financieringslandschap voor de regeneratie van erfgoed evolueert. Als we kijken naar voorbije en huidige projecten, komt de financiering voornamelijk uit klassieke publieke en private financieringsbronnen. Maar zoals we zullen ontdekken, maken crowdfunding en gemeenschapsfinanciering steeds meer deel uit van de financieringsmix.

HUB-IN Places durft te experimenteren met nieuwe financiële structuren, waarbij traditionele publieke financieringsstromen worden gecombineerd met andere (private) financieringsbronnen. In het creëren van nieuwe financiële structurenhouden HUB-IN-steden mogelijke verschuivingen in de verdeling van macht en invloed zorgvuldig in evenwicht en dragen zo bij aan de inclusieve en duurzame ontwikkeling van hun stad.

Expert van vandaag: Tine de Moor van Rotterdam School of Management – Erasmus Universiteit

Tine De Moor – Professor Sociaal Ondernemen &
Instellingen voor Collectieve Actie, Erasmus Universiteit
Rotterdam.

Rotterdamse Managementschool– Rotterdam School of Management richt zich in de eerste plaats op het ontwikkelen van bedrijfsleiders met internationale carrières die een drijvende kracht kunnen worden voor positieve verandering door hun innovatieve mentaliteit mee te nemen naar een duurzame toekomst.

Wat zijn instellingen voor collectieve actie?

Instellingen voor collectieve actie zijn organisaties die bottom-up zijn gevormd door de direct betrokkenen, met als doel samen persoonlijke (materiële) en maatschappelijke belangen na te streven. Historisch gezien blijven instellingen voor collectieve actie in opkomst. Wanneer er een gemeenschappelijke behoefte is, kunnen mensen zich organiseren om die behoefte collectief te regelen. Normaal gesproken is voldoende een principe, deelnemers hebben niet meer nodig dan nodig is. Vaak zijn er regelingen rondom het toereikendheidsbeginsel. Winsten worden verdeeld op basis van behoeften, niet op basis van wensen. Dit zijn de principes van de commons.

Wat is de status quo vandaag?

In dit stadium is het belangrijkste om de diversiteit tussen initiatieven en hun contexten te erkennen. Er is niet één aanpak. Coöperaties bieden bijvoorbeeld verschillende manieren om het maatschappelijk en economisch rendement op peil te houden. Maatschappelijk rendement is bij energieopwekking meestal een bijproduct dat pas in een later stadium komt. Terwijl bij zorgcoöperaties het maatschappelijk rendement vanaf het begin relevanter is.

Hoe kunnen instituties voor collectieve actie gezonde bedrijfsmodellen mogelijk maken bij de vernieuwing van stedelijk erfgoed?

Het kan een grote hulp zijn als de gemeenschap de erfgoedsite echt kan gebruiken. Er is een voorbeeld van een schoolgebouw dat overdag werd gebruikt voor lessen en 's avonds voor workshops van lokale ondernemers. De deeleconomie is echt een goede kans om verschillende businessmodellen mogelijk te maken. Dit vereist wel een goede inventarisatie van de behoeften van de verschillende gebruikers. Kunnen mensen elkaar vinden in de verschillende functies? Financiering is niet alleen collectief kapitaal, maar ook het vermijden van kosten.

Wat zijn de uitdagingen?

Het onderschatten van de werkelijke kosten van het behoud van erfgoed is een risico. Burgercollectieven moeten realistische plannen maken. Ambtenaren dienen elk burgercollectief serieus te nemen. Maar verwacht ook van die collectieven dat ze de erfgoedvernieuwing serieus nemen. Vertrouwen is een belangrijk thema. Geloven de openbare instellingen en financiers in de gemeenschap? En vice versa? Ambtenaren zijn uiteindelijk ook burgers. Ook zijn de meest actieve burgers over het algemeen de meer bevoorrechte, regeringen moeten ervoor zorgen dat de regeneratie van erfgoed inclusief gebeurt.

Focus : Instellingen voor collectieve acties

Collectieve actie 'bestaat uit alle gelegenheden waarbij groepen mensen gebundelde middelen inzetten, inclusief hun eigen inspanningen, voor gemeenschappelijke inspanningen' (Tilly en Tilly, 1981). Het is echter niet ongebruikelijk dat leden van die organisaties ook betrokken waren bij protestbewegingen, zoals bijvoorbeeld bij veel stads- en plattelandsopstanden in de laatmiddeleeuwse Nederlanden (zie bv. de Vlaamse Slag om de Spurs (1302)), maar er zijn nog veel meer voorbeelden te vinden.

Afgezien van het stellen van regels om het gebruik van middelen te reguleren, is de toegang tot de instelling meestal strikt gereguleerd. Terwijl bij collectieve actie in brede zin grote massa's anonieme individuen betrokken kunnen zijn, instellingen voor collectieve actie kenmerken zich door exclusiviteit: alleen wie aan bepaalde voorwaarden voldoet, kan lid worden.

Voorbeelden van instellingen voor collectieve acties zijn Commons, Gilden, Waterschappen, Begijnhoven, Coöperaties.

bron: www.collectieve-actie.info