Heeft CZ gelijk als hij zegt dat "banken een risico vormen voor door Fiat gesteunde stablecoins"? Waarschijnlijk niet

De afgelopen week kwam de koppeling van USDC aan USD onder druk te staan, nadat Circle bekendmaakte dat het aanzienlijke deposito's had bij de inmiddels failliete Silicon Valley Bank (SVB).

Toen het nieuws hierover bekend werd, begonnen USDC-houders hun twijfels te uiten, en velen begonnen hun USDC-tokens te verkopen, waardoor de stablecoin met bijna 10 procent daalde.

Gelukkig werd de catastrofe vermeden toen de Federal Reserve toestemming gaf voor het gebruik van haar depositoverzekeringsfonds om het geld dat de spaarders nog op de bank hadden achtergelaten, te garanderen.

Vanaf vandaag heeft USDC in feite zijn koppeling aan de USD herwonnen en wat gemakkelijk een van de grootste crypto-crashes tot nu toe zou zijn geweest, is vermeden.

Natuurlijk zien velen in de crypto-gemeenschap dat dit een bewijs is waarom crypto zichzelf moet scheiden van fiat-valuta.

Circle's Chief Strategy Officer Dante Disparte genoot van de ironie dat Circle, een cryptobedrijf, aan risico's werd blootgesteld toen een fiatbedrijf als SVB in de problemen zat.

En niemand minder dan CZ van Binance tweette dat "Banken een risico vormen voor door fiat gedekte stablecoins".

Vanuit een bepaald oogpunt is dit een begrijpelijk standpunt. Crypto-bedrijven worden al lang bespot omdat ze handelen in risicovolle activa die op elk moment kunnen crashen. Maar nu zijn ze het slachtoffer van een crash waar ze weinig schuld aan hebben, maar veel te verliezen hebben.

Maar bewijst dit incident echt dat fiat inherent gebroken is en dat crypto de toekomst is? Niet helemaal.

Het falen van de SVB was aanzienlijk, maar niet systematisch.

Als we echt kijken naar wat er bij SVB is gebeurd, zien we dat het een combinatie was van verhoogde rentetarieven en een algemene neergang in de technische sector die bij SVB een strijd om contant geld veroorzaakte om opnameverzoeken te honoreren.

Om dit te doen, verkocht SVB eerst een grote portefeuille van voornamelijk staatsobligaties met een verlies van US $ 1.8 miljard, wat veel durfkapitaalinvesteerders afschrikte en resulteerde in een verdere kapitaalvlucht. Prominente investeerders zoals Peter Thiel moedigden bedrijven aan om geld op te nemen, en op 9 maart had SVB een negatief kassaldo van bijna een miljard USD.

Op 10 maart was de bank onder curatele gesteld, onder meer vanwege insolventie en onvoldoende liquiditeit.

Maar hoeveel hiervan was representatief voor een systeembedreiging voor de banksector? Met andere woorden, hoeveel van de ineenstorting van de SVB was het gevolg van economische, in plaats van managementredenen? Wat blijkt, heel weinig.

Om te beginnen is SVB niet echt een traditionele bank. Hoewel het deposito's aanhoudt en fractioneel bankieren gebruikt om financiële diensten te verlenen, bedient het een uniek klantenbestand. SVB is opgericht omdat traditionele financiële instellingen niet echt begrepen hoe ze startups goed moesten bedienen, en als zodanig waren haar inleggers voornamelijk startups.

Tegen 2022 waren veel van deze startups technologiebedrijven, en toen de sector een recessie doormaakte, ontstond de impuls om deposito's op te nemen.

Het is vrijwel zeker dat veel andere banken ook verliezen leden door deze neergang, maar de vraag is hoeveel van hun portefeuille geconcentreerd was in deze technologieaandelen en technologiebedrijven.

Door de unieke klantenkring van SVB werd zij het hardst getroffen, aangezien haar portefeuille minder gediversifieerd zou zijn dan andere. Banken die minder waren blootgesteld aan de neergang van de technologiesector, zouden meer gediversifieerde portefeuilles hebben en zouden dus niet zo'n grote klap hebben opgevangen als SVB.

Met andere woorden, het was het beheer van de SVB en zijn portefeuille, en niet het ontwerp van de fiat-valuta of de economie zelf, die de crisis veroorzaakte.

Hoewel er merkbare ironie is dat een fiatbank op instorten staat, zou het op zijn zachtst gezegd nogal ver gaan om te suggereren dat het een voorbode is van het einde van fiat.

Vormen banken echt een risico voor door fiat gedekte stablecoins?

Desalniettemin is de paniek die het faillissement van de SVB veroorzaakte bij USDC-houders iets om rekening mee te houden.

Zeker, SVB werd in dit geval een aansprakelijkheid voor de waarde van USDC, en houders maakten zich terecht zorgen toen Circle onthulde dat het US $ 3.3 miljard aan deposito's bij SVB had.

En als banken zoals SVB kunnen falen en paniek kunnen veroorzaken onder houders van tokens, is er misschien een goede reden om aan te nemen dat wanneer cryptobedrijven geld storten bij banken, de banken een risico kunnen worden voor de stabiliteit en het vertrouwen van deze stablecoins.

Immers, als er in de toekomst inderdaad een systeemrisico ontstaat, en als fiatbanken daardoor failliet gaan, kunnen cryptobedrijven, door weinig eigen schuld, worden blootgesteld aan de gevolgen.

Maar we mogen niet vergeten dat banken niet de enigen zijn die verantwoordelijk zijn voor crashes in de cryptowereld. Het is nog veel te vroeg om de verreikende impact van de instorting van Terra-Luna afgelopen mei te vergeten.

Celsius, Hodlnaut, Babel Finance en vele anderen zagen de crash ook enorme gaten in hun balansen slaan en dwongen ook een groot deel van deze bedrijven tot een faillissementsprocedure.

Ook Terra zou stabiel zijn, beveiligd met het ingenieuze algoritme van Do Kwon. Maar het mislukte ook op spectaculaire wijze door een gebrek aan vertrouwen en onhoudbare opbrengsten.

Was een bank verantwoordelijk voor de crash? Helemaal niet. In plaats daarvan was het het ecosysteem zelf dat implodeerde, zonder enige impact van fiatvaluta.

Om te suggereren dat banken aansprakelijk zijn voor door fiat gedekte stablecoins, is daarom op zichzelf niet echt verkeerd, maar het is triviaal en enigszins bijziend.

Een dieper onderzoek van de crashes en de crypto-winter van de afgelopen maanden zou zelfs enkele overeenkomsten tussen de crashes blootleggen die kunnen en moeten worden aangepakt.

Leren van de SVB-crash

Hoewel UST en SVB allebei leden onder een liquiditeitscrisis, was het belangrijkste dat beide werden veroorzaakt door een vertrouwenscrisis: de prijs van USDC begon met korting te worden verhandeld omdat velen er niet zeker van waren dat USDC zijn koppeling zou kunnen behouden. In dezelfde geest was de reden waarom de UST-koppeling werd aangevallen, omdat er ook een gebrek aan vertrouwen in de koppeling was.

Alleen in het geval van USDC kregen de spaarders van de SVB gegarandeerd hun deposito's terug toen de Federal Reserve actie ondernam, waardoor de bank in feite werd gered.

Dit herstelde het vertrouwen in de koppeling van USDC en de markt heeft dit vertrouwen aangetoond door USDC weer aan zijn koppeling te koppelen.

Dergelijke hulp kwam er niet voor Terraform Labs, en als gevolg daarvan crashten de tokens op spectaculaire wijze, waardoor levensbesparingen teniet werden gedaan en een domino-effect ontstond dat uiteindelijk leidde tot een algemene neergang in de crypto-industrie.

De Federal Reserve heeft, door deposito's bij de SVB te garanderen, opgetreden als geldschieter in laatste instantie voor de bank, door haar kapitaal te versterken en in ieder geval voorlopig de angst weg te nemen of spaarders zullen worden weggevaagd.

Deze stap bewijst echter ook dat een dergelijke functie niet alleen noodzakelijk is, maar ook bij uitstek praktisch als hij goed wordt uitgevoerd. De les die cryptobedrijven moeten trekken met het faillissement van de SVB en de depegging van de USDC is niet dat fiat wordt verbroken, maar dat crises kunnen worden vermeden met de juiste maatregelen en instellingen die bevoegd zijn om op te treden zoals de Federal Reserve heeft gedaan.

Op een ironische manier werd de USDC-koppeling niet in de laatste plaats gered dankzij traditionele financiering, in plaats van ondanks.

Waar de cryptowereld in feite baat bij zou hebben, is deze geldschieter in laatste instantie, die zich specifiek bezighoudt met cryptobedrijven en kapitaal injecteert wanneer er geen andere opties zijn.

Op dit moment komt Binance's Industry Recovery Initiative (IRI) het dichtst in de buurt, opgericht in de nasleep van de ineenstorting van de FTX. De IRI is bedoeld om veelbelovende projecten van hoge kwaliteit en bedrijven die op korte termijn in financiële moeilijkheden verkeren, te helpen. Cruciaal is dat CZ begrijpt dat dit is wat er moet gebeuren om het vertrouwen in de Web3-ruimte te herstellen.

Maar de IRI zelf is niet perfect.

Ten eerste verwacht Binance dat het initiatief slechts ongeveer zes maanden zal duren. Bovendien werkt het fonds door individuele bedrijven toe te staan ​​geld in het fonds te steken en investeringsbeslissingen onafhankelijk van elkaar en van geval tot geval te overwegen.

Wat dit in feite betekent, is dat de IRI geen permanent kenmerk is van het crypto-ecosysteem en geen duidelijk actieplan zal bieden voor bedrijven die IRI-financiering aanvragen.

Kredietverstrekkers in laatste instantie, zoals het Internationaal Monetair Fonds, werken omdat leden geld moeten bijdragen, zelfs als ze deze fondsen niet gebruiken. Het fonds werkt ook eeuwigdurend, in plaats van alleen nieuw leven in te blazen als zich een crisis voordoet.

Met de IRI kan het echter te weinig, veel te laat blijken te zijn wanneer leden alleen geld aan het fonds bijdragen wanneer faillissementen of uitverkoop zich hebben ontwikkeld tot ecosysteembrede crises.

In plaats daarvan moet het initiatief een permanent kenmerk worden, met een toegewijde groep professionals die de ruimte begrijpen en begrijpen wat er kan worden gedaan om deze bedrijven te helpen het vertrouwen tijdig te herstellen, terwijl strengere richtlijnen worden opgelegd om ervoor te zorgen dat de geschiedenis zich niet herhaalt. .

Een dergelijke organisatie zal niet alleen de bewering van de industrie ondersteunen dat ze in staat is tot zelfregulering, maar het zal ook de broodnodige zekerheid bieden aan bedrijven en investeerders die geld steken in de ontwikkeling van deze volatiele maar veelbelovende industrie.

Ze zeggen dat de geschiedenis zich misschien niet herhaalt, maar wel vaak rijmt.

Crises kunnen afkomstig zijn van de cryptovaluta of van fiat, maar de snelle actie van de Federal Reserve heeft aangetoond hoe waardevol het is om een ​​geldschieter in laatste instantie te hebben.

Als er een les is die de cryptowereld uit de crisis bij SBV en Circle moet trekken, dan is het niet dat traditionele financiën en banken overblijfselen uit het verleden zijn. In plaats daarvan blijven er lessen en instellingen die kunnen worden aangepast aan de behoeften van cryptovaluta. en de Web3-wereld.

Immers, als crypto fiat wil vervangen, moet het eerst bewijzen dat het de betere optie is - en de afgelopen maanden hebben aangetoond dat dit niet iets is dat vanzelfsprekend is.

En misschien zou een eerste stap zijn dat stablecoin-aanbieders op zoek gaan naar meer solide grond om hun reserves in te plaatsen. Zowel traditionele banken als crypto-tokens kunnen verplichtingen worden voor deze bedrijven - en de sleutel zou niet moeten zijn om all-in te gaan op één, maar in plaats daarvan om het risico naar behoren te diversifiëren.