Het is tijd om de potentiële gevaren van een steeds meer verbonden wereld te beoordelen

Het is tijd om de potentiële gevaren van een steeds meer verbonden wereld te beoordelen

Bronknooppunt: 1995020

Terwijl wereldwijde conflicten voortduren, is cyber het vijfde oorlogsfront geworden. De wereld nadert 50 miljard aangesloten apparaten, die alles regelen, van onze verkeerslichten tot ons nucleair arsenaal. We zien al grootschalige cyberaanvallen die kritieke industrieën treffen, zoals olie- en gaspijpleidingen en ziekenhuizen. Maar we moeten nog een echt catastrofaal incident meemaken dat "het internet zou breken", financiële markten, toeleveringsketens en het dagelijks leven zou verstoren. 

Zou het dit jaar kunnen gebeuren?

Enkele faalpunten

De migratie van technologie uit de publieke en private sector naar cloud computing betekent dat een groot deel van onze infrastructuur, financiële systemen, toeleveringsketens, gezondheidszorg en andere kritieke diensten wordt beheerd door slechts een handvol bedrijven: Amazon, Google en Microsoft. Wat de hardware betreft, is het verhaal niet veel beter. Slechts drie bedrijven - Palo Alto Networks, Cisco en Fortinet - beheersen meer dan 50% van de markt voor beveiligingsapparatuur. De rimpeleffecten van een succesvolle aanval op een van deze bedrijven zouden geen enkel deel van de verbonden wereld onberoerd laten, inclusief de beveiligingssoftware die bedoeld is om klanten te beschermen in geval van een aanval, waarvan een groot deel draait op infrastructuur die door dezelfde cloudbedrijven wordt geleverd. 

Voor experts op het gebied van datacenterbeveiliging is er nog een andere, veel minder digitale zorg. Verdachte activiteiten en aanvallen op Amerikaanse elektriciteitscentrales bereikte een recordhoogte in 2022, met alleen al in de eerste acht maanden van het jaar meer dan 100 aanvallen. Datacenters zijn enorme gebouwen die enorme hoeveelheden elektriciteit verbruiken. Om hun ultrahete servers en gebouwen te koelen, gebruiken datacenters verrassende hoeveelheden water. Volgens Google, zijn datacenters in 4.3 2021 miljard liter water verbruikt. Als aanvallers op een gecoördineerde manier de stroom- of watertoevoer naar de datacenters van Amazon, Google of Microsoft verstoren, kunnen ze hele delen van hun infrastructuur in gevaar brengen, inclusief back-ups. 

Volg het geld

Om de kosten van een catastrofale cyberaanval in perspectief te plaatsen, bedenk dat in 2021, volgens de Zwitserse herverzekeraar Swiss Re, wereldwijde economische verliezen als gevolg van natuurrampen zoals overstromingen, orkanen en bosbranden bereikte $ 270 miljard. Dit is een groot aantal, maar houd rekening met het feit dat Merchant Machine schat dat een wereldwijde internetstoring dat zou doen kostte de wereldeconomie 37 miljard dollar per dag in gederfde inkomsten. 

Toch zijn de economische aspecten van technologie geen voorstander van een veiligere toekomst. Ondernemingen, gebruikers en tegenstanders hebben allemaal concurrerende financiële belangen die meer investeringen in beveiliging verhinderen. Technologiebedrijven moeten updates snel herhalen en vrijgeven om gelijke tred te houden met hun concurrenten, en hun klanten zijn vaak niet bereid te wachten - of te betalen - voor extra beveiligingsfuncties of voor het oplossen van alle bugs en kwetsbaarheden. In plaats daarvan kiezen consumenten ervoor om zich te verzekeren tegen deze onvermijdelijke incidenten, die een nieuwe crisis kunnen veroorzaken.

Verzekeringsmaatschappijen besteden aanzienlijke bedragen aan het simuleren van rampen en het schatten van hun kosten, zodat een enkel groot verlies de verzekeraar geen aanzienlijke financiële schade toebrengt. Voor een catastrofale cyberaanval kunnen de kosten oplopen tot meer dan miljarden dollars, wat niet alleen een faillissement betekent voor de verzekeraars maar ook voor de herverzekeraars, wat waarschijnlijk zou leiden tot een systemische financiële ontwrichting en een bijna instorting van de markt op een schaal die de financiële crisis van 2008 in het niet doet lijken. De Amerikaanse regering 85 miljard dollar uitgegeven om AIG te redden en de ineenstorting van het financiële systeem te voorkomen, maar de vraag is deze keer: wie redt een verzekeraar met wereldwijde verliezen en wat gebeurt er als verzekeraars te krap bij kas zitten om claims uit te betalen?

Dus wat nu?

We moeten de beveiliging van kritieke infrastructuur onderzoeken en ervoor zorgen dat er plannen en beveiligingen zijn die bestand zijn tegen een langere periode van ontkoppeling. Organisaties die naar cloud computing migreren, moeten hun behoefte aan databetrouwbaarheid opnieuw evalueren en of on-premises opslag noodzakelijk is. Beveiligingsleiders moeten rampzalige storingsplanning onderdeel maken van hun risicobeheer strategie, en ervoor te zorgen dat hun leveranciers ook plannen hebben om de impact van een verlies van wolk-gehoste diensten. 

Als we op het gebied van regelgeving enige hoop hebben om ons voor te bereiden op een wereldwijd evenement, moeten we de technische karbonades van regelgevers en wetgevers evalueren die de kaders creëren die bedoeld zijn om ons veilig te houden, evenals de statistieken die we gebruiken om de financiële gezondheid van de verzekeraars en herverzekeraars aan de haak. Of het nu gaat om de spectaculaire ineenstorting van meerdere blockchain-bedrijven in de afgelopen jaren, succesvolle verkiezingsbemoeienis via sociale media of explosie in ransomware-aanvallen hebben ons iets geleerd, het is dat we meer moeten eisen van onze gekozen vertegenwoordigers en leiders moeten kiezen die kunnen helpen de wereld van morgen te besturen. Evenzo moeten regelgevers de bedrijven en technologieën begrijpen waarop zij toezicht houden. 

Er zal een afrekening plaatsvinden in de verbonden wereld, en de enige manier waarop onze economie (en mogelijk de samenleving) het zal overleven, is door samen te werken om een ​​veiligere, stabielere infrastructuur te creëren.

Tijdstempel:

Meer van Donkere lezing