1. Het artikel heeft de kop 'hoe de aandelen te spelen', wat niet volledig wordt behandeld. Het maakt geen melding van kleine pure play-aandelen zoals Quantum eMotion of Quantum Computing Inc. Zeer speculatieve investeringen, maar ze bestaan wel degelijk en men kan geld verdienen door ermee te spelen. Ook illustreert de geschiedenis van de kwantumcomputingsector tot nu toe een aantal dingen die slecht zijn aan SPAC's in termen van leiderschap. Ik begrijp volkomen dat de schrijver hier in een artikel als dit niet op in zou willen gaan. Er zijn trouwens ook een paar beursgenoteerde bedrijven in kwantumcomponenten, maar die komen weliswaar niet in de buurt van puur spel.
2. In het artikel staat dat er pas over ongeveer 15 jaar een kwantumcomputer zal verschijnen die in staat is om gangbare encryptiemethoden te doorbreken. Dit zou wel eens kunnen kloppen. Desalniettemin maken veel mensen zich zorgen over de kwantumapocalyps nu is dat kwantumcomputers die in staat zijn om codes in veel langere tijd te breken - maar nog steeds acceptabel zijn voor de dief - veel dichter bij realisatie zijn. Als iemand de plannen voor een nieuw militair vliegtuig steelt en het duurt drie weken om te ontsleutelen op het soort kwantumcomputer dat over drie jaar beschikbaar zou moeten zijn, is dat nog steeds een heel groot probleem. Tijdens onze recente conferentie is er veel over deze decoderingsstrategie gesproken.
3. In dezelfde geest lijkt het artikel gedeeltelijk te impliceren dat we op een gegeven moment miljoenen qubits nodig zullen hebben om iets nuttigs te doen met een kwantumcomputer. Op een ander moment lijkt het te zeggen dat we tegen 2025 computers zullen hebben met honderden qubits die nuttige dingen kunnen doen, wat volgens mij dichter bij de waarheid ligt. Het was misschien handig geweest om een routekaart te schetsen — dit is wat we nu hebben/kunnen bereiken, over drie jaar, over tien jaar. Van duidelijk nut voor beleggers.
4. Eén zin suggereert dat hightech cryogene technieken nodig zijn voor kwantumcomputing, maar dat is slechts nodig voor een paar soorten kwantumcomputing. De auteur gaat kort in op trap-ion computing (IonQ en Quantinuum) en daar is niet veel koeling voor nodig. Het was misschien de moeite waard geweest om het punt te maken (wat IonQ heeft gemaakt) dat dit betekent dat kwantumcomputers kunnen worden verkleind tot een punt waarop ze on-premises, in datacenterracks en in kleinere organisaties kunnen worden gebruikt.
