Terugkijkend op 2013 en de Tomb Raider-reboot

Ondanks dat het tegenwoordig gemeengoed is, is een herstart geen gemakkelijk project om goed te krijgen. Idealiter zal het een gekoesterde game of personage up-to-date brengen, maar tegelijkertijd het bronmateriaal respecteren en erkennen wat eraan voorafging. Als je dan een van de beroemdste personages uit gaming in de mix gooit, is dat zeker een behoorlijke vraag. Gelukkig, in 2013, de herstart van Tomb Raider heb zoveel gelijk. 

Als u mevrouw Croft op de een of andere manier niet kent, moet u uzelf meteen een goede indruk geven. De Britse archeoloog is over de hele wereld beroemd om haar humor, intelligentie en snelle gevechtsmanoeuvres. Het zijn echter de dubbele pistolen die synoniem zijn met haar personage, ondanks dat ze een beetje op de achterbank zitten in de "Survivor" -trilogie, waarmee deze game van start gaat.

Dit komt omdat Tomb Raider niet alleen een herstart is, maar een oorsprongsverhaal. De game vertelt uitgebreid en beschrijft hoe Lara de geduchte artefactjager en overlevende wordt tegen schijnbaar onoverkomelijke kansen. Haar reis begon op Yamatai, een griezelig en gevaarlijk eiland vol bedreigingen en geheimen.

Deze keer werden we getrakteerd op een dieper verhalend verhaal met een ondersteunende cast om het te ondersteunen. Lara was verre van de door de strijd getekende ontdekkingsreiziger die we kennen en waar we van houden, in plaats daarvan werd ze bijna elke keer geconfronteerd met dodelijke situaties en worstelde ze om ze allemaal te overleven. Of het nu het weer, vijanden of andere krachten waren, Tomb Raider was een meedogenloos spannend avontuur met een briljant tempo. Het was zelfs zo goed dat er een paar jaar later een live-actiefilm werd gemaakt op basis van de game die een goed horloge bleek te zijn. Zien? Wonderen gebeuren.

Ondanks dat alles was het de gameplay die de herstart echt definieerde. Het verkennen, foerageren en vechten werd gesplitst door belachelijk leuke actiescènes die volkomen ongelooflijk waren, maar er fantastisch uitzagen. Het radiotorensegment komt meteen in me op. 

Het duurde niet lang voordat de eens zenuwachtige en angstige Lara een arsenaal aan wapens vergaarde, die erg leuk waren om te gebruiken. Het duurde ook niet lang voordat ze behoorlijk bekwaam werd in het heimelijk en behoorlijk brutaal executeren van haar vijanden. Het vrij richten was fantastisch voor gevechten, en veel andere vuurwapens konden worden gemaakt bij kampvuren, die ook dienst deden als spaarpunten. De wereld voelde meer open en groter dan ooit en bood de mogelijkheid om terug te gaan en op zoek te gaan naar geheimen en schatten, allemaal mogelijk gemaakt door nieuwere generatie technologie.

Zorgvuldige verkenning zou daarentegen worden beloond met de ontdekking van geheime tombes die pronkten met de puzzelelementen van het spel en allerlei soorten rijkdommen bevatten. Of het nu gaat om wapens, knutselmaterialen of andere schatten, het vinden van de grote kist was altijd een sensatie. Je kon ook tijdens het spel informatie verzamelen, en ik herinner me de voldoening van het opsporen van elk stukje ervan, geholpen door het uitstekende kaartsysteem en Lara's "Survival Instinct"-vaardigheid. Het resultaat was het vinden van de naam van de duistere organisatie die betrokken was bij het vreemde reilen en zeilen. Iets zo eenvoudigs als deze onthulling voelde zo belangrijk, en een passende beloning voor al het speurwerk.

Deze iteratie van Tomb Raider uit 2013 behield het traditionele perspectief van een derde persoon, en ik herinner me dat ik erg onder de indruk was van hoe het eruit zag. De graphics waren weelderig en brachten de opwinding van verkenning naar de voorgrond. Toch waren sommige delen van de game tegelijkertijd behoorlijk huiveringwekkend, vooral tegen het einde. 

De zwakke schakel was de multiplayer, die aanvoelde als een bijzaak bij een substantiële singleplayer-ervaring. Het waren standaarddingen, zoals deathmatches die online konden worden gespeeld, maar het sprak nooit zo tot mijn verbeelding als de hoofdcampagne. Misschien verzet ik me gewoon tegen verandering, maar Tomb Raider heeft in mijn gedachten nooit een plek in de multiplayer-sfeer gehad.

Voor een game die tien jaar oud is, voelt Tomb Raider nog steeds erg "nieuw" aan voor mij. Misschien wel de sterkste inzending in de trilogie die later werd opgenomen Rise of the Tomb Raider en Shadow of the Tomb Raider, bewandelde het de dunne lijn tussen verleden, heden en toekomst voor de franchise. En met de toekomst wijd open gelaten voor Lara, samen met een nieuwe mogelijke herstart in de maak, vraag je je af of de bliksem echt twee keer kan toeslaan. 

Je kunt Tomb Raider in Definitive Edition-vorm vinden op de Xbox Store, speelbaar op Xbox One en Xbox Series X|S. Het is ook op PlayStation en pc. Laat ons je herinneringen weten in de reacties.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.thexboxhub.com/looking-back-to-2013-and-the-tomb-raider-reboot/