Minirecensie: Breakers Collection (PS5) - Cultvechter uit de jaren 90 vindt eindelijk een groter publiek

Heruitgegeven door Plato

volgers: 0

Als je een PS1 had, is de kans groot dat je aan het spelen was Street Fighter Alpha, Darkstalkers: de nachtstrijdersof Tekken 2 in 1996. Jij waarschijnlijk waren niet aan het spelen branding, een cult-vechtspel van Visco Corporation dat eind dat jaar voor het eerst werd gelanceerd in Japanse speelhallen en later in 1997 werd overgezet naar de NeoGeo AES- en NeoGeo-cd. Het lijkt dan ook een vreemde titel om nieuw leven in te blazen, maar de tijd heeft aardig geweest voor deze kleurrijke door Capcom geïnspireerde brawler - en we leven in een tijdperk waarin retro-heruitgaven alomtegenwoordig worden op moderne consoles, vooral van ijverige uitgevers zoals QUByte.

Als je nog nooit hebt gehoord van Breakers of het vernieuwde, opnieuw uitgebalanceerde pseudo-vervolg Breakers Revenge, dan zal het weinig verrassingen bevatten. Dit zijn vechters uit het midden van de jaren 90 uit het boekje, gevuld met speciale bewegingen en stereotypen in een kwartcirkel. Pielle Montario, een Italiaanse hengst gewapend met een schermzwaard, valt aan met cyclonen van rozen; Alsion III is ondertussen een ondode Egyptenaar met een giftige adem. De pixelkunst en animatie zijn robuust, zij het zelden ontzagwekkend, maar de sprites zijn dik en de gevechten zijn verrassend toegankelijk – afgezien van een bijna onmogelijke boss-schermutseling, zoals zo gebruikelijk is in het genre. Het is een van die games waar je, als je ook maar een beetje bekend bent met 2D-jagers, het heel snel oppikt.

Dat betekent dat er niets is van de unieke gameplay-complexiteit die we de afgelopen tijd hebben waargenomen Rommelvis 2, maar het is direct leuker. Het pakket voelt over het algemeen ook robuuster aan: er zijn online lobby's, gerangschikt spelen en terugdraaien van netcode. Er is ook een optie voor teamgevechten en een kunstgalerie met verschillende schetsen en ontwerpdocumenten van de originele release. De emulatie lijkt uit onze ervaring ijzersterk, hoewel we moeten toegeven dat we niet bekend zijn met het origineel, aangezien zelfs de eerder genoemde NeoGeo-poort voor de thuisconsole nooit uit Japan is gekomen.

Toch houden we van deze kleine collectie. Als spel doen Breakers en zijn vernieuwde Breakers Revenge-heruitgave weinig om zich te onderscheiden van zijn leeftijdsgenoten uit die tijd, maar zijn simplistische gameplay en levendige esthetiek zorgen er nog steeds voor dat het een vermakelijke tijd is.