Voortzetting van onze serie berichten over de Verslag van de vaste parlementaire commissie over de herziening van het IER-regime in India, zal ik in dit bericht de aanbevelingen van het rapport over IER en traditionele kennis (TK) behandelen. De andere berichten op het rapport zijn te vinden hier, hier, hier, hier en hier.
Hoogtepunten uit het rapport
De opmerkingen van het commissierapport over TK beginnen met een klaagzang over hoe TK en inheemse uitvindingen door vernieuwers op basisniveau vaak niet voldoen aan de criteria van octrooieerbaarheid en hoe het ontbreken van een behoorlijk statuut ervoor zorgt dat dergelijke uitvindingen geen bescherming genieten. Het wijst op het gebrek aan bewustzijn over IE-rechten bij gemeenschappen die substantiële TK hebben, wat ertoe heeft geleid dat beoefenaars geen geldelijk voordeel uit het systeem halen.
Het eerste doel van het rapport is Sectie 3(p) van de Patents Act, 1970 die dat zegt "een uitvinding die in feite traditionele kennis is of die een samenvoeging of duplicatie is van bekende eigenschappen van traditioneel bekende componenten of componenten" wordt voor de toepassing van de wet niet als een uitvinding beschouwd. In het verslag wordt opgemerkt dat dit hoofdstuk te onbetaalbaar is geformuleerd. Daarom stelt het voor deze bepaling te herzien om ervoor te zorgen dat TK-gebaseerd onderzoek en ontwikkeling wordt gestimuleerd. Verder stelt het voor dat er, wanneer deze herziening plaatsvindt, ook voorzieningen moeten worden getroffen om ervoor te zorgen dat octrooiclaims met betrekking tot TK worden onderzocht om misbruik/exploitatie ervan te voorkomen.
Het rapport concentreert zich op gevallen van verduistering van TK en wijst op het ontbreken van een goed mechanisme voor de documentatie van TK en wijst ook op de tekortkoming van de Traditional Knowledge Digital Library (TKDL) om effectief te zijn als een bron van TK en de bescherming ervan. De blog heeft in het verleden berichten gezien waarin bepaalde tekortkomingen van de TKDL werden opgemerkt, zoals hier. Hiervoor beveelt het rapport aan om de database te versterken, zonder in te gaan op wat precies de tekortkomingen zijn of de maatregelen die moeten worden genomen om deze te corrigeren. Een andere intrigerende suggestie in dit verband is het voorstel om de overheid mede-eigenaar te maken bij het claimen van IE-rechten naast makers/gemeenschappen om verduistering te beperken.
Het rapport beveelt ook de “registratie van traditionele kennis als Geografische Aanduiding” (blz. 76 van het Rapport) als het nauw verbonden is met een specifieke locatie. Dit, zo suggereert het, zou zijn "zeer nuttig om traditionele kennis te consolideren in IER's". Het rapport bespreekt vervolgens de noodzaak om gebruiksmodellen / kortetermijnoctrooien te bestuderen als een alternatieve vorm van octrooien die een levensvatbaar middel kunnen zijn om TK in het land te beschermen.
Analyse
Het rapport neemt een nogal simplistisch standpunt in wat betreft zijn begrip van TK en de bescherming die het moet krijgen. Ten eerste behandelt het zoals gegeven de definitie van TK. Een van de grootste belemmeringen met betrekking tot de kruising van IP en TK is de moeite met definiëren wat traditionele kennis precies inhoudt. Gezien deze moeilijkheid lost alleen de suggestie dat octrooiering beschikbaar moet worden gesteld voor innovaties of verbeteringen die op TK voortbouwen, niet het probleem op van het ontbreken van een definitie van wat er precies wordt beschermd, waarom het wordt beschermd en hoe de beoogde begunstigden precies worden beschermd. zullen hier daadwerkelijk baat bij hebben.
Een verschuivende focus
Het rapport presenteert een verschuivende focus van defensieve bescherming naar positieve bescherming van traditionele kennissystemen in het land. Defensieve bescherming zou mechanismen met zich meebrengen zoals de TKDL, die is opgericht met de bedoeling om te voorkomen dat mensen van buiten de gemeenschap die over traditionele kennis beschikken, IP-rechten over dergelijke kennis verwerven. Positieve bescherming daarentegen houdt in dat TK actief wordt binnengehaald in het conventionele IE-regime om haar bescherming te verlenen en wegen te creëren voor haar commerciële exploitatie. Deze bescherming is ingebed in het bestaande IP-framework van een land of via sui generis wetgevingen/ systemen zoals Kenia's Protection of Traditional Knowledge and Cultural Expressions Act, 2016 en Panama's Speciaal Systeem voor de Collectieve Intellectuele Eigendomsrechten van Inheemse Volkeren.
Het is interessant om op te merken dat de focus van de aanbevelingen ligt op de potentiële economische voordelen van opname van TK in het formele IER-regime. Dit soort unieke focus negeert de beperkingen van het formele IE-regime bij het beschermen van TK. Het legt te veel nadruk op de eigendom van traditionele kennis dan de erkenning van de culturele waarde of enige andere betekenis voor de oorspronkelijke gemeenschap. Een dergelijke nadruk ziet over het hoofd dat de culturele waarde, overtuigingen die aan TK zijn verbonden, van groter belang zijn voor de gemeenschap. Als het economische belang centraal wordt gesteld bij een dergelijke ingreep, kunnen technologieën die evolueren door middel van TK en als reactie op traditionele manieren van leven, hun culturele betekenis verliezen of erger nog, het kan leiden tot culturele uitwissing. Erkenning en respect voor traditionele waarden en cultuur moet dus centraal staan. Het slaagt er ook niet in om te beoordelen welke waarde een gemeenschap kan hechten aan het binnenbrengen van hun TK binnen het formele IP-systeem. Het lijkt de gemeenschappen aan te spreken als partijen die alleen zullen profiteren van de welwillendheid van IP-bescherming in plaats van als legitieme makers en belanghebbenden.
Octrooien als wondermiddel?
Het rapport suggereert, zonder bewijs, dat uitsluiting van het formele IE-regime de oorzaak is van verwaarlozing van TK. Het beveelt verder aan dat makers en houders van TK bewust moeten worden gemaakt van de concepten van nieuwheid en inventiviteit. Zonder veel achtergrond, is het voorgestelde model om TK in het IP-regime te brengen, via de overheid die optreedt als mede-eigenaar (dit partnerschapsmodel en de implicaties ervan zullen verder worden besproken in een komende gastpost). Daarbij wordt niet overwogen hoe het transformeren van TK in een product dat voldoet aan de octrooieerbaarheidscriteria het karakter en de betekenis ervan voor de makers/beoefenaars zou kunnen veranderen, waarbij de economische waarde voorrang krijgt boven enige inherente of culturele waarde die dergelijke TK kan bezitten. Dit model erkent evenmin originator-gemeenschappen als de bewaarders van hun traditionele kennis. Hoewel het de regering suggereert om als mede-eigenaar op te treden, negeert het de door de overheid veroorzaakte marginalisering en onderdrukking van dergelijke gemeenschappen (zie voorbeelden hier, hier en hier). En tot slot, afgezien van de vermelding van het voorkomen van verduistering, geeft het rapport geen duidelijke aanwijzingen over hoe de overheid als mede-eigenaar precies ten goede zal komen aan makers.
Het rapport gaat ook niet in op hoe het voorstelt om gemeenschapsbescherming voor TK te verzekeren binnen het formele IE-regime wanneer dit laatste bijna uitsluitend is ontworpen om individuele bijdragen te erkennen terwijl hun werkbescherming wordt verleend. Het erkent ook niet dat de stimulans die formele IE-bescherming biedt in termen van eigendom en commerciële exploitatie hoeft niet noodzakelijkerwijs de motor van innovatie zijn binnen traditionele of inheemse gemeenschappen.
Een kritiekloze benadering
Het gebrek aan nuance in het rapport laat zien dat het niet heeft nagedacht over de vraag hoe traditionele kennissystemen zowel overbeveiligd kunnen raken doordat toegangsbarrières worden gecreëerd als ook niet volledig worden omvat binnen het formele IE-regime. Door de concepten van inventiviteit en nieuwheid in TK te introduceren, zouden de kosten van innovatie stijgen. TK is vaak het resultaat van incrementele en gezamenlijke inspanningen die generaties lang duren. Wanneer een systeem als TK, dat sterk afhankelijk is van mondelinge communicatie voor de verspreiding ervan, wordt geformaliseerd, zouden de ontvangende gemeenschappen van dergelijke kennis te maken krijgen met toegangsbarrières die vóór de introductie van een dergelijk systeem niet bestonden. Het eenvoudigweg creëren van bewustzijn van technische concepten zoals nieuwheid geeft alleen maar aan dat TK in zijn bestaande vorm niet beschermingswaardig wordt geacht, tenzij het zich aanpast aan formele IP-vereisten.
Aan de andere kant kan het formele IP-regime TK-systemen ook niet volledig omvatten, aangezien formele IP-outputs vaak geen rekening houden met de manier waarop traditionele kennissystemen de neiging hebben om te werken in termen van innovatie, creatie of verspreiding. Veel van de traditionele kennis die van generatie op generatie is doorgegeven, versterkt en consolideert culturele expressie en identiteit. Dit brengt dan de kwestie van culturele privacy. Een voorbeeld hiervan is te vinden in Foster tegen Mountford, een Australische IE-zaak waarin een antropoloog culturele informatie over de Pitjantjatjara gemeenschap, inheemse volkeren uit Zuid- en Midden-Australië. De gemeenschap probeerde de verspreiding van deze informatie te stoppen (en een gerechtelijk bevel werd in hun voordeel verleend door de federale rechtbank), omdat ze geloofden dat dit zou leiden tot de ontwrichting van hun cultuur en samenleving wanneer mensen buiten de gemeenschap deze te pakken zouden krijgen.
Afsluitende Gedachten
De nadruk in het Rapport op het commercialiseren van TK om ervoor te zorgen dat de beoefenaars niet worden beroofd van potentiële economische voordelen, gaat voorbij aan de inherente beperkingen van het formele IE-regime en biedt zeer onkritische suggesties die niet rechtvaardigen hoe of waarom ze nodig zijn. Het rapport gaat niet in op het discours over de zorgen die er zijn met betrekking tot de inheemse identiteit, cultuur en economie als het gaat om het inzetten van IP en traditionele kennis. Het onderkent mogelijke conflicten tussen het formele IE-regime en TK-systemen niet. Het slaagt er evenmin in om tot levensvatbare oplossingen te komen die de toe-eigening en exploitatie van traditionele kennis zouden verhinderen die niet beperkt blijft tot het aanpassen van innovatie in traditionele kennissystemen om in het bestaande IE-kader te passen. Al met al vereist het een zeer oppervlakkige benadering bij het omgaan met en het begrijpen van traditionele kennissystemen.
gerelateerde berichten
- "
- 2016
- toegang
- Account
- Alles
- dit artikel
- Australië
- barrières
- Grootste
- Blog
- bouw
- gevallen
- Veroorzaken
- CGI
- verandering
- vorderingen
- Columbia
- commercieel
- Communicatie
- Gemeenschappen
- gemeenschap
- bestanddeel
- Kosten
- Rechtbank
- Wij creëren
- scheppers
- Culture
- Database
- omgang
- Ontwikkeling
- DEED
- digitaal
- Ontwrichting
- aandrijving
- Economisch
- economie
- effectief
- uitwerken
- Gezicht
- Federaal
- Tot slot
- Voornaam*
- geschikt
- Focus
- formulier
- Achtergrond
- Kopen Google Reviews
- Overheid
- Gast
- Gast Bericht
- houden
- Home
- Hoe
- HTTPS
- Identiteit
- beeld
- inclusie
- Indië
- informatie
- Innovatie
- innovators
- intellectueel eigendom
- belang
- uitvindingen
- onderzoek
- IP
- IT
- kennis
- leiden
- LED
- Niveau
- Bibliotheek
- Beperkt
- plaats
- model
- bestellen
- Overige
- eigenaar
- Samenwerking
- octrooi
- Octrooien
- Mensen
- planten
- Berichten
- het voorkomen van
- Product
- eigendom
- voorstel
- beschermen
- bescherming
- verslag
- Voorwaarden
- onderzoek
- onderzoek en ontwikkeling
- antwoord
- beoordelen
- -Series
- So
- Maatschappij
- Oplossingen
- Zuiden
- begin
- Studie
- system
- Systems
- doelwit
- Technisch
- Technologies
- transformeren
- behandelt
- utility
- waarde
- binnen
- Bedrijven