De uitdaging om de nulafvaldoelstellingen bij landsanering te halen

Is een gesaneerde site een schone site? Amy Jones, Associate Director bij milieutechnisch bedrijf Idom Merebrook, denkt na over de uitdagingen van het behalen van de zero waste-doelstellingen bij het recyclen van land voor ontwikkeling.

De race naar nul afval is begonnen en de uitdaging is misschien wel het grootst in de bouwsector, een van de grootste afvalproducenten in Groot-Brittannië.

Om onze groene ruimten te helpen behouden, heeft Groot-Brittannië zich ertoe verbonden om als prioriteit brownfieldterreinen te ontwikkelen. Het omgaan met de regeneratie en herbestemming van brownfieldgrond die klaar is voor ontwikkeling kan echter problematisch en kostbaar zijn.

De meeste brownfieldlocaties brengen fysieke gezondheidsrisico's met zich mee, zoals onbedekte gaten en onveilige constructies. En bij voormalige industrieterreinen kan er ook een risico zijn op chemische verontreiniging en vervuild grondwater.

Volgens Amy Jones, toonaangevend milieuingenieur bij Idom Merebrook, is afvalbeheer een van de meest uitdagende aspecten van landsanering. Ze merkte op:

“Stedenbouwkundigen en ontwikkelaars erven doorgaans een landerfenis van oude industriële fabrieken, fabrieken, elektriciteitscentrales, gasfabrieken en petrochemische locaties. Voordat enige ontwikkeling kan worden overwogen, moet het land door middel van sanering veilig en geschikt voor het doel worden gemaakt.

Op brownfieldterreinen die worden herontwikkeld, brengt de verwijdering van afvalgronden vaak aanzienlijke kosten met zich mee, waarmee vaak niet volledig rekening wordt gehouden tijdens de preconstructiefase

Een efficiënte strategie voor materiaalbeheer kan een wondermiddel zijn bij het terugdringen van de hoeveelheid en de kosten van afval – en hoe eerder die focus begint, hoe beter.”

Identificatie en beheer van verontreinigd afval op brownfieldterreinen kan bouwprojecten zowel tijd als geld besparen en de gevolgen voor het milieu verzachten.

Vroegtijdig overleg en begrip van de risico's van de aannemer, zowel vanuit juridisch als commercieel oogpunt, zullen helpen de risico's die gepaard gaan met grondwerken tijdens de bouwfase te verminderen.

Het begrijpen van de kwaliteit van het locatieonderzoek en het identificeren van zwakke punten in een rapport kan programmavertragingen en de impact van kosten die verband houden met verwijdering beperken door bij voorkeur materialen met een lagere prijs te verwijderen.

Amy identificeerde drie aandachtsgebieden voor grondingenieurs die op brownfield-locaties werken; De eerste overweging is: wat zijn de voorgestelde hersteloplossingen? We moeten de fysieke verwijdering van oude constructies overwegen, waarbij we gebruik maken van een schoon afdeksysteem en zorgen voor gasbescherming en -behandeling; we moeten ook bekijken of deze maatregelen voldoen aan de eisen van de lokale overheid.

Het tweede aandachtspunt is de afvalbeoordeling: is de bodem in zijn afvalcategorie meegenomen? De basisclassificatie bepaalt het soort afval en de afvalacceptatiecriteria bepalen of het in specifieke afvalvoorzieningen kan worden geaccepteerd. Hiermee moet rekening worden gehouden voordat de planning wordt ingediend, waardoor de hoeveelheid te verwijderen materialen binnen de wettelijke grenzen wordt beperkt.

Ten slotte moet er goed rekening worden gehouden met de gezondheids- en veiligheidseisen voor het publiek, locatiebeheerders en eindgebruikers; dit kan het controleren op asbest in de bodem, algemene verontreiniging van de locatie en grondgassen omvatten.

Amy vervolgde:

“Zero waste op de site is een soort heilige graal… en een gesaneerde site betekent niet noodzakelijkerwijs dat het een schone site is of dat het materiaal op de site inert is, met betrekking tot de afvalcategorieën.

Het betekent dat het geschikt is voor het beoogde doel en dat materialen ter plaatse kunnen worden achtergelaten met een harde ondergrond of een schoon afdeksysteem, waardoor de blootstellingsroute naar de eindgebruiker wordt onderbroken, afhankelijk van de gebruikte beoordelingscriteria (residentieel, openbare open ruimte of commercieel) kan het materiaal nog steeds als gevaarlijk afval worden beschouwd.

Een veel voorkomend misverstand met betrekking tot verontreinigde grond is dat bodems niet kunnen worden hergebruikt en als gevaarlijk afval moeten worden verwijderd. Dit is echter niet het geval, omdat het vaak mogelijk is dat de bodem opnieuw wordt ontworpen en hergebruikt – zelfs als er sprake is van verontreiniging.

Een van de belangrijkste doelen voor elke ontwikkelaar is het verminderen van de hoeveelheid materialen die van de locatie worden verwijderd. Dit kan worden bereikt door als laatste redmiddel de afvalhiërarchie van verminderen, hergebruiken, recyclen, hergebruiken en verwijderen te volgen – door materiaal te beoordelen om te bepalen of het inert, niet-gevaarlijk of gevaarlijk is voor een juiste behandeling en verwijdering.

Amy voegde toe:

“Bij Idom Merebrook worden we steeds vaker gevraagd om de herontwikkeling van brownfieldterreinen te beoordelen, plannen en beheren, wat een kans biedt om zowel de omgeving te verbeteren, groene ruimten te behouden als de lokale economie te stimuleren.

Voor de ontwikkelaar is een strategie voor duurzaam afvalbeheer van cruciaal belang om de voordelen van best practices te benutten. Deze omvatten het genereren van inkomsten door het inzamelen van materialen voor hergebruik, lagere kosten voor afvalverwerking op stortplaatsen, lagere kosten door minder materialen te kopen, minder ongelukken op locatie door correcte opslag van materialen en naleving van de zorgplicht door de regelgeving.”

Bron: https://envirotecmagazine.com/2021/10/15/the-challenge-of-meeting-zero-waste-targets-in-land-remediation/