Het crypto-effect: altcoins verhandelen op het randje van verslaving

Of ik nu in visuele innovatie werk of alleen maar als verslaggever optreden, ik heb er mijn beroep van gemaakt om met mijn hoofd in ideeën te duiken waar ik niets van af weet.

Hoe frisser, complexer de puzzel die moet worden opgelost, hoe meer ik erin graaf, van onbekend naar bekend. En als ik geluk heb, krijg ik een dag lang adrenalinekick en een paar ongewone dromen in ruil voor mijn diensten.

Toen ik begon, werkte ik als breaking news-journalist - een baan waarbij ik tot zes nieuwsverhalen per dag moest schrijven. Bovendien kan de druk om elk woord op te vangen in een presidentiële persconferentie bijvoorbeeld enorm intens zijn en zo'n onvoorstelbare aandacht vereisen. De enige vergelijking die ik zou kunnen maken, is daghandel in cryptocurrencies.

En net als crypto, bezocht mijn werk me vaak tot laat in de nacht. Eenmaal in bed voelde ik een cursor knipperen net buiten mijn perifere zicht, of ik zag mistige koppen worden geschreven en herschreven zodat ze niet door hun karaktergrenzen heen gingen.

“Amerikaanse president zoekt deal met Iran op ….” Verwijderen, verwijderen, verwijderen. 'President roept op tot vertrouwen met Iran op...' Sliep ik? Was ik tegen mezelf aan het fluisteren? De vragen waren toen dezelfde als nu.

Zelfs als ik in die tijd een doos ontbijtgranen in de supermarkt pakte, kon ik het gevoel krijgen dat computersleutels tussen mijn vingers werden gesmoord.

Zoals ik toen leerde, had wat ik ervoer banden met het zogenaamde 'Tetris-effect'.

Zie je, toen Tetris in de jaren tachtig werd uitgebracht, waren mensen zo verslaafd aan het videospel van de Russisch-Amerikaanse ingenieur Alexey Pajitnov dat ze het in alles wat ze deden, zouden zien en horen.

Eén schrijver voor Wired in het begin van de jaren negentig zelfs Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. het spel een "pharmatronic" in verwijzing naar zijn verslavende krachten.

Journalist Jeffrey Goldsmith schreef over het spelen van het spel: "Dagen zat ik op een lavendelkleurige suède bank en speelde woedend Tetris. Tijdens zeldzame uitstapjes vanuit huis pas ik visueel auto's en bomen en mensen bij elkaar."

Klinkt bekend? Zie je crypto-kandelaars, iemand?

Pajitnov vertelde Wired: “Je kunt het je niet voorstellen. Ik kon het prototype niet afmaken! Ik begon te spelen en had nooit tijd om de code af te maken. Mensen bleven spelen, spelen, spelen. Mijn beste vriend zei: 'Ik kan niet meer met je Tetris leven.'”

Tetris-dromen werden wijdverbreid voer voor gesprekken tussen gamers en psychologen. In feite ontdekten professor psychiatrie Robert Stickgold en zijn collega's aan de Harvard Medical School dat van degenen die ze hadden getraind om het spel te spelen, meer dan 60% gerapporteerd dromen van afbeeldingen die ermee verbonden zijn.

Stickgold betoogde dat deze Tetris-dromen gewoon deel uitmaakten van hoe mensen informatie uit onze wakkere uren verwerken.

Tetris is ook in verband gebracht met de 'flow-state', de naam die wordt gegeven aan de groove die je bereikt als je je zo sterk op een doel concentreert dat de wereld om je heen wegsmelt.

Kerr is het ermee eens dat de crypto-visioenen die ik had, meestal 's avonds laat, klinken als het Tetris-effect. Maar hij wijst er snel op dat onze hersenen zullen neigen naar puzzels, wat ze ook zijn.

“Wij zijn van nature probleemoplossers. En crypto is in sommige opzichten als een grote puzzel. Dromen is in verband gebracht met probleemoplossend vermogen. En crypto is een probleem dat we willen oplossen en waar we geld mee willen verdienen”, zegt Kerr.

Bron: https://cointelegraph.com/magazine/2021/08/24/crypto-effect-trading-altcoins-edge-addiction