Breaking News: Gezamenlijke verklaring van China en de VS over samenwerking op het gebied van klimaatactie

Heruitgegeven door Plato

volgers: 0

Sinofobe nonsens over COVID-19 en vingerwijzen over het klimaat is de afgelopen jaren een kenmerk geweest van de Amerikaanse en zelfs westerse politiek. Veel hiervan is toe te schrijven aan de groeiende economische macht van China, met de verwachting dat het het Amerikaanse BBP in het begin van de jaren 2030 zal overschrijden, wat leidt tot economische angst in Noord-Amerika en Europa. Veel ervan is toe te schrijven aan het ongelukkige toeval van het ontstaan van COVID-19 in China, gevolgd door hun uitstekende reactie op de pandemie, in schril contrast met de VS en veel Europese staten.

En dus, halverwege COP26 in Glasgow, voor China en de VS om een gezamenlijke belofte voor samenwerking op het gebied van klimaatactie is opmerkelijk, mogelijk historisch en zeker verheffend. Dus wat zit erin?

Misschien wel het meest impactvolle element is dit:

“De Verenigde Staten en China, gealarmeerd door rapporten, waaronder de Working Group I Contribution to the IPCC Sixth Assessment Report uitgebracht op 9 augustus 2021, erkennen verder de ernst en urgentie van het klimaat crisis. '

Gealarmeerd. Ernst. Urgentie. Crisis.

De twee grootste economieën ter wereld, de twee landen met de grootste huidige CO2e-uitstoot, de twee landen met de grootste gezamenlijke handel en de grootste retoriek van oppositie in de wereld, zijn verenigd tegen een gemeenschappelijke en alarmerende vijand. Dat is een krachtig beeld. Dat is krachtige taal. Dat is een krachtige alliantie in het aangezicht van tegenspoed.

"Ze erkennen niettemin dat er een aanzienlijke kloof blijft bestaan tussen dergelijke inspanningen, inclusief hun totale effect, en die welke moeten worden ondernomen om de doelen van de Overeenkomst van Parijs te bereiken."

Ze erkennen de ontoereikendheid van de huidige inspanningen op het gebied van klimaatactie. Ze doen niet alsof zij of anderen genoeg doen. Nogmaals, krachtig. De twee meest machtige landen ter wereld tussen zachte en harde macht geven hun eigen tekortkomingen tot op heden toe. Kwetsbaarheid. Erkenning. Aanvaarding.

"De twee partijen zijn van plan dit kritieke moment te grijpen om deel te nemen aan uitgebreide individuele en gecombineerde inspanningen om de overgang naar een wereldwijde netto nul-economie te versnellen."

Zijkanten. Een erkenning van hun enigszins vijandige relatie, en toch een verbintenis om individueel en samen meer te doen in de richting van een koolstofarme toekomst. Maar het eerste vermoeden van een uitdaging glipt binnen. "Net zero economy". Zoveel breedtegraad in netto nul. Zoveel potentieel voor bla, bla, bla.

“maximalisatie van de maatschappelijke voordelen van de transitie naar schone energie”

Sociale rechtvaardigheid in de transformatie. Het grootste goed voor het grootste aantal. Shh, zeg niet Green New Deal.

"beleid om decarbonisatie en elektrificatie van eindgebruiksectoren aan te moedigen"

Elektrificeer alles wat kan worden geëlektrificeerd. Heel sterk.

“inzet en toepassing van technologie zoals CCUS en direct air capture”

Zucht. De bla, bla, bla van netto nul. De maas in de wet voor de fossiele brandstofindustrie. Het #hopium waarmee mensen en industrieën zich kunnen voorstellen dat we de CO2 uit de lucht zuigen en ergens weggooien. Maar geen onderhandeld, gehamerd, wereldwijd akkoord is perfect. Zoals altijd is het perfecte de vijand van het goede genoeg.

"aanvullende maatregelen om de beheersing van de methaanemissie te verbeteren, zowel op nationaal als op subnationaal niveau"

Excellent. Methaan blijkt een groot deel van het probleem te zijn. Zowel CO2 als CH4 hebben controle nodig. Fracking en stroomopwaartse lekkage zijn een belangrijk onderdeel van het probleem geworden en moeten daarom worden gecontroleerd. Volgens mijn beoordeling van Noord-Amerikaanse en Europese LCA's op stroomopwaarts methaan, het is een probleem.

"Beleid dat de effectieve integratie van hoge aandelen van goedkope intermitterende hernieuwbare energie ondersteunt"

Ook uitstekend. China bouwde in 72 evenveel wind- en zonne-energie, 48 en 2020 GW als de rest van de wereld samen, en heeft voor 2030 een doelstelling van 1.2 TW. De Verenigde Staten waren ooit toonaangevend, maar zijn de afgelopen jaren achtergebleven, dus het is een stap voorwaarts om zich allebei in te zetten om de goedkoopste, snelst te bouwen vormen van opwekking in grote hoeveelheden op het net te krijgen.

"Transmissiebeleid dat een efficiënt evenwicht tussen vraag en aanbod van elektriciteit in brede geografische gebieden aanmoedigt"

Weer een uitstekende inzet. Wetende als ik weet dat China de langste HVDC-transmissieverbinding over land ter wereld heeft, meer HVDC-verbindingen heeft dan enig ander land, werkt aan een Aziatisch supergrid en een polair HVDC intercontinentaal supergrid heeft voorgesteld, ben ik blij om de VS stapt op. als het boek Superpower: One Man's Quest om Amerikaanse energie te transformeren maakt duidelijk dat de lappendeken van de VS en de relatieve subnationale kracht grote infrastructuur tot een uitdaging maken.

"China zal het kolenverbruik tijdens het 15e vijfjarenplan afbouwen en alles in het werk stellen om dit werk te versnellen."

En de keerzijde van China. Er is nog veel kolenopwekking nodig. Het openen van zijn kolenmijnen nu als gevolg van wereldwijde verstoringen van kolen, olie en gas naarmate de markten afnemen. Onvolmaakt, nogmaals.

"Beslis ervoor te zorgen dat hun collectieve en individuele inspanningen worden geïnformeerd door, onder meer, de best beschikbare wetenschap"

Dit is iets waar China volhardt in, terwijl de VS fluctueert met de grillen van de verkiezingen. Een ander potentieel falen van de naleving van de wetenschap komt halverwege november 2022. China neemt misschien geen beslissingen die objectief in het belang van de wereld zijn, maar ze letten in ieder geval altijd op de realiteit.

“Beide landen erkennen het belang van de toezegging die de ontwikkelde landen hebben gedaan om tegen 100 en jaarlijks tot 2020 gezamenlijk $ 2025 miljard per jaar te mobiliseren om in de behoeften van ontwikkelingslanden te voorzien, in de context van zinvolle mitigatiemaatregelen en transparantie over de uitvoering, en benadrukken hoe belangrijk het is om dat doel zo snel mogelijk te bereiken.”

Deze is interessant. China wil – redelijk volgens velen, onredelijk volgens velen – beschouwd worden als een ontwikkelingsland en dus op zijn minst een niet-bijdrager aan de wereldwijde hulp en mogelijk een ontvanger. Deze verklaring negeert de dubbelzinnigheid, dus wat betekent het precies?

"De twee partijen zijn van plan een "Werkgroep voor het verbeteren van klimaatactie in de jaren 2020" op te richten, die regelmatig zal bijeenkomen om de klimaatcrisis aan te pakken en het multilaterale proces te bevorderen, met de nadruk op het versterken van concrete acties in dit decennium."

En tot slot, een verbintenis tot bilaterale samenwerking en verdere beweging tussen de twee mondiale supermachten. Dat is belangrijk.

Dus wat ontbreekt er?

Helaas, geen verwijzing naar de prijsstelling van koolstof of koolstofgrensaanpassingen. Hoewel beide het eens zijn over hernieuwbare energiebronnen, ontbreekt de bewering waar velen naar verwijzen over China's inzet voor kernenergie in deze aankondiging. Misschien is het niet zo belangrijk voor China als velen willen beweren. Maar omgekeerd, China's verklaarde voornemen om: bouw 150 kernreactoren wordt in deze verklaring niet genoemd. Terwijl ik heb gepubliceerd op de over het bereiken van wind en zon versus nucleair in China's programma's weet ik dat China meer kerncentrales zal bouwen, zelfs als de VS die van hen langzaam met pensioen gaat. De relatieve opkomst van China wordt weggelaten.

Deze verklaring, zoals die komt tijdens COP25 tussen de twee meest machtslanden op aarde, waarbij ze hun verantwoordelijkheden en mislukkingen aanvaarden zoals ze zijn, en deuren openlaten voor de mislukkingen van CCUS en DAC, is nog steeds een krachtig document. Er zitten mazen in de wet, maar de bedoeling is duidelijk.

Moge dit in de komende decennia worden erkend als een belangrijk moment in klimaatactie, aangezien het gebeurt zonder vreemde politieke disfunctie in beide landen, maar vooral in de VS, die de afgelopen 20 jaar zowel het Kyoto-protocol als de Overeenkomst van Parijs hebben verlaten.

Waardeer je de originaliteit van CleanTechnica? Overweeg om een CleanTechnica-lid, ondersteuner, technicus of ambassadeur - of een beschermheer op Patreon.