Jego doświadczenie jako sportowiec pomogło mu nauczyć się programowania

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

W tej serii zwracamy uwagę na członków społeczności Codementor. Dzielą się swoją podróżą do zostania deweloperem — wzlotami, upadkami i pośrednimi. Nasza pierwsza historia pochodzi z Mitchella Goulda, wieloletni użytkownik Codementora.

Kiedy miałam 10 lat, mój ojciec wszedł do mojego pokoju i zapytał „jak chciałbyś wspiąć się na Kilimandżaro?” Oczywiście rzuciłem się na ten pomysł, nie mając zielonego pojęcia, czym jest Kilimandżaro ani gdzie się znajduje. Mój ojciec nigdy więcej nie wspomniał o tym temacie. Ale ziarno zostało zasiane i jeśli będziesz czytać dalej, dowiesz się, jak IT umożliwiło mi podbicie tej góry.

Poproszono mnie o napisanie o tym, jak moje zróżnicowane doświadczenie w wielu karierach pomogło mi w byciu przedsiębiorcą. Ale po tym, jak w bardzo młodym wieku rozwinąłem niechęć do etykiet, nie myślę o sobie jako o przedsiębiorcy.

Moja rodzina przeniosła się z Nowego Jorku do Toronto, kiedy byłam bardzo mała. Chciałem się dopasować, więc zdecydowałem, że zostanę hokeistą. W końcu to była Kanada. Ale na szczęście moja mama obejrzała mecz hokeja na krótko przed tym, jak zapytałem. I znużona krwią i przemocą gry, ona, w klasyczny, matczyny sposób, odpowiedziała czterema słowami: nad moim martwym ciałem.

Historia Mitchella Goulda Codementora 1.jpg

Zamiast tego zapisałem się na łyżwiarstwo figurowe i wrobiłem w wiarę, że wszyscy wielcy hokeiści brali lekcje łyżwiarstwa figurowego. Kiedy dowiedziały się o tym dzieciaki w szkole, wyśmiewano mnie, wyśmiewano i często bito. Dowiedziałem się, że jeśli chcę być bezpieczny, muszę ukrywać ryzykowne etykiety. Ignorując etykiety, skupiłem się na umiejętnościach i praktykach z nimi związanych.

To odrzucenie etykiet miało pozytywny efekt uboczny, pomagając mi mniej osądzać siebie i innych. Uważam również, że pozwoliło mi to na wykonywanie wielu karier w zupełnie niepowiązanych dziedzinach, takich jak (w przypadkowej kolejności):

międzynarodowy zawodnik w kanadyjskiej narodowej drużynie łyżwiarstwa figurowego
badacz mózgu związany z Canadian Aerospace Medical Research Unit
certyfikowany szef kuchni Cordon Bleu w renomowanej kawiarni Olive and Gourmando
pisze i produkuje filmy, z których jeden zdobył National Drama Prize
Certyfikowany nauczyciel CELTA na 3 uniwersytetach w Chiang Mai w Tajlandii
absolwent Instytutu Informatyki i budowy własnych projektów informatycznych
buddyjski mnich w Kambodży w ramach projektu ponownego uruchomienia buddyzmu w społecznościach wiejskich.

Najbardziej fascynuje mnie to, jak każda z tych karier zaskoczyła mnie wyzwaniami związanymi z rozwojem, zdobyciem nowych umiejętności, o których nigdy bym nie pomyślał, oraz tym, jak te umiejętności przekładały się z jednej kariery na drugą.

Na przykład jako szef kuchni spodziewałbyś się spędzać czas na gotowaniu rzeczy takich jak Veloutés, Cassoulet lub Confit de canard. Ale tak naprawdę dużo czasu spędziłem na rozwiązywaniu problemów. Jak wtedy, gdy nasz dostawca żywności spóźnił się na naszą dostawę, a ja musiałem zdobyć i zrównoważyć pięć pudełek grzybów portobello podczas jazdy na rowerze podczas kanadyjskiej śnieżycy. Lub gdy woda przypadkowo pozostawiona w ekspresie do kawy na noc i następnego ranka musieliśmy poradzić sobie z zalewem espresso.

Mitchell Gould Codementor SprawdzonyWord.jpeg

Jako łyżwiarz ćwiczyłem wyrzucanie ciężaru w powietrze, aby uzyskać wystarczający rozpęd, aby wykonać 2.5 obrotu i bezpiecznie wylądować. Musiałem pokonać strach i całkowicie zaufać sobie. To zamieniło się w filozofię życia. Nigdy bym nie przewidział, że zrobienie podwójnej osi pomoże mi pewnie rozpocząć tak wiele różnych karier i projektów.

Mój obecny projekt, o nazwie kodowej „ProvenWord”, jest bezpośrednią konsekwencją nauczania języka angielskiego w Tajlandii przez 3 lata. Byłem naocznym świadkiem trudności w nauce pisania po angielsku, czegoś, co uważałem za rzecz oczywistą jako native speaker. Nawiązałem współpracę z przyjacielem, który ma ponad 20-letnie doświadczenie w zakresie korekty, aby opracować aplikację, która pomoże uczącym się języka angielskiego niebędącym rodzimym językiem angielskim poprawić ich pisanie.

W zawodach na łyżwach sędziowie natychmiast ocenialiby twoje wyniki i podnosili wynik od 0 do 10. Zauważyłem, że tego rodzaju bezpośrednie i natychmiastowe informacje zwrotne są bardzo silne (i czasami bolesne). ProvenWord w znacznym stopniu czerpie z tego doświadczenia. Nasz system natychmiast ocenia pismo klienta, kategoryzuje jego błędy (np. Czasownik, interpunkcja, wielkie litery itp.) I prezentuje wyniki w wizualnie oszałamiającym interfejsie graficznym. Klienci uzyskują jasny obraz tego, na czym muszą się skupić, aby poprawić swoje pisanie, dzięki interaktywnym narzędziom edukacyjnym zaprojektowanym dla każdej kategorii błędów.

Ze wszystkich karier, prac i projektów, w których brałem udział, ProvenWord ma Sprawdzony być największym wyzwaniem. Kiedy zaczynaliśmy ten projekt, dosłownie nie mieliśmy pieniędzy. Moje umiejętności informatyczne były dość ograniczone i/lub przestarzałe. Zakres projektu rósł i znacznie wykraczał poza mój poziom płacowy. Ale to brzmiało dla mnie jak niesamowite wyzwanie, więc postanowiłem podnieść swoje umiejętności informatyczne i do tego potrzebowałem pomocy. Dużo pomocy.

Trochę czasu zajęło mi znalezienie zasobów, platform edukacyjnych i legend kodowania, z których chciałem się uczyć. Uczę się też bardzo wolno, więc wziąłem udział w wielu kursach na ten sam temat od różnych nauczycieli, narażając mnie na szereg stylów i ideologii kodowania.

Chociaż kursy i zasoby dały mi solidne podstawy, nic nie było tak potężne i skuteczne jak praca z mentorem. Muszę krzyczeć do ludzi przy ul Kodmentor za zbudowanie tej platformy z dostępem do tak wielu niesamowitych programistów. Nie znaczy to, że za pierwszym razem znalazłem odpowiednich mentorów. Zajęło mi kilka sesji, zanim połączyłem się z mentorami z dobrą równowagą cierpliwości, pedagogiki i wiedzy, która rezonowała ze mną.

Początkowo pracowałem z mentorami, aby naprawić określone błędy, ale najczęściej mentor wskazywał na większy problem, który należy naprawić. Sesje mentorskie przeszły od „naprawiania błędów” do opracowywania wysokopoziomowych strategii i najlepszych praktyk, które wyniosłyby moje umiejętności kodowania na zupełnie nowy poziom. Nauczyłem się, jak zrobić krok do tyłu, aby pomyśleć o problemie, jak można dostosować strukturę, a co ważniejsze, nauczyłem się, jak rozwiązać problem, gdy pojawi się następnym razem. Pamiętam, że kiedyś musiałem wyrzucić cały kod po sesji mentoringu. Zamiast wspomagać istniejący kod, mój mentor zapytał, co próbuję osiągnąć. Potem cofnął się o krok i nauczył mnie, jak patrzeć na wszystkie inne sposoby pisania lepszego kodu z tą samą funkcją. Skończyłem sesję mentorską, czując się jak Keanu Reaves w Matrixie, jakbym był podłączony i dostaję ulepszenie. Byłem podekscytowany, zapalony i zmotywowany, aby wrócić do pracy i zastosować tę nowo odkrytą wiedzę.

To uczucie, które odczuwam po każdej owocnej sesji mentoringu. Znalezienie odpowiedniego mentora pozwoliło mi poprawić swoją grę i zestaw umiejętności. Otworzyli mój umysł i nauczyli mnie rzeczy, o które nawet nie prosiłem w początkowej komunikacji. Praca z odpowiednim mentorem może być bardzo motywująca, ale to nie znaczy, że nie przygotowałem się wcześniej. Nauczyłem się, że aby uzyskać jak najwięcej z mentoringu, muszę mieć jasność co do tego, czego chcę podczas każdej sesji. Zmusiło mnie to do głębokiego przemyślenia każdego problemu i dokładnego udokumentowania go. Czasami to przygotowanie wystarczyło, żebym sam rozwiązał problem. Innym razem dokument z przykładami kodu, pseudokodem i innymi informacjami pomógł mojemu mentorowi przygotować się do naszej sesji i byłby w stanie skuteczniej wymyślić strategię lub rozwiązanie.

Dziękuję moim mentorom i Codementorowi za wszelką pomoc.

Mitchell Gould Codementor Kilimandżaro.jpeg

Wróćmy teraz do historii Kilimandżaro.

Uczęszczałem do Instytutu Technologii Informatycznych w Ottawie w Kanadzie, kiedy poznałem Yvonne. Była schronieniem przed Rwandą i naprawdę błyskotliwą kobietą. Szybko zostaliśmy bliskimi przyjaciółmi i pomogliśmy sobie nawzajem przejść przez wyczerpujący kurs.

Ukończyliśmy studia tuż po pęknięciu bańki internetowej w 2000 roku i nie było pracy dla świeżo upieczonych studentów informatyki. Nie mając wyboru i nic do stracenia, założyliśmy sklep w pokoju mojego mieszkania w Montrealu i budowaliśmy strony internetowe, projektowaliśmy wizytówki, ulotki i robiliśmy wszystko, co w naszej mocy.

Pewnego dnia Yvonne weszła do biura i powiedziała mi, że jedzie do Nairobi w Kenii, aby zobaczyć się z rodziną. Szybkie wyszukiwanie w Google pokazało mi, gdzie było Nairobi: 4 godziny na północ od Arushy w Tanzanii – miasta, w którym można było wspiąć się na Kilimandżaro. Biorąc to za znak ze świata, skontaktowałem się z moim przyjacielem Adamem, który wtedy pracował gdzieś w Nigerii. Przypadkowo chciał rzucić pracę i miał ochotę na przygodę. Zarezerwowałam więc lot i spełniłam marzenie z dzieciństwa, tylko bez taty (i tak był ze mnie dumny).

Dziękuję za uwagę i wytrwałość w czytaniu tego artykułu. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości zaktualizuję go o linki do ProvenWord.com, kiedy zostanie uruchomiony. Dołączyłem również listę zasobów, z których korzystałem. Mam nadzieję, że będzie to dla ciebie pomocne.

Oto lista zasobów, które mogą Ci się przydać: