W jaki sposób narracja „Uczelnia to oszustwo” wpływa na to, kto zdecyduje się pójść na kampus?

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

Wartość studiów jest czymś, co do czego ludzie byli zwykle zgodni. Według danych z 2013 r., czyli nieco ponad dziesięć lat temu, liczba młodych ludzi, którzy uważali, że ukończenie studiów jest bardzo ważne, wynosiła 74%. sondaż Gallupa. Do 2019 roku odsetek ten spadł do zaledwie 41 procent.

Co się tutaj dzieje?

Oczywiście składa się na to wiele czynników, ale w tym samym okresie w kulturze popularnej pojawiło się coraz więcej przekazów wyrażających wysoce sceptyczny pogląd na uczelnię. Pomysł, że „uczelnia to oszustwo” stał się czymś w rodzaju: meme na platformach mediów społecznościowych, takich jak YouTube.

W jaki sposób te krytyczne uwagi kształtują popularne postrzeganie szkolnictwa wyższego i czy wpływają na to, kto wybiera się na studia, a kto chce?

Aby pomóc nam zgłębić te pytania, do udziału w cotygodniowym odcinku podcastu EdSurge zaprosiliśmy trzech ekspertów z bogatymi perspektywami:

Shalin Jyotishi, starszy doradca ds. edukacji, pracy i przyszłości pracy w New America. Niedawno był pierwszym członkiem społeczeństwa obywatelskiego zajmującym się sztuczną inteligencją i uczeniem maszynowym na Światowym Forum Ekonomicznym, gdzie kierował badaniami nad sztuczną inteligencją, jakością pracy i usprawnianiem pracy.
Ben Wildavsky, autor nowej książki „Sztuka kariery: maksymalne wykorzystanie uczelni, referencji i kontaktów.” Obecnie jest wykładowcą wizytującym w Szkole Edukacji i Rozwoju Człowieka na Uniwersytecie Wirginii.
Oraz Roy Spence, prezes i współzałożyciel globalnej agencji reklamowej GSD&M. To jego firma zainicjowała w latach 1980. słynną kampanię przeciwdziałającą śmieceniu pod hasłem „Nie zadzieraj z Teksasem”, dzięki czemu ma doświadczenie w wywieraniu wpływu na narrację publiczną. Spence jest także założycielką organizacji non-profit Zrób to, poruszając się, którego celem jest zachęcenie młodych ludzi do szukania po szkole średniej studiów wyższych lub innych wysokiej jakości możliwości edukacyjnych.

Paneliści zauważyli, że kluczowym powodem, dla którego ataki na wartość uczelni odbiły się echem wśród tak wielu osób, jest fakt, że wielu rodziców uczniów w tradycyjnym wieku uniwersyteckim nie udało się samodzielnie podjąć studiów wyższych.

„Piętą achillesową tego, co ogólnie uważam za bardzo udany system szkolnictwa wyższego, jest bardzo, bardzo niski wskaźnik ukończenia studiów” – powiedział Wildavsky. „I to, moim zdaniem, przyczynia się do tego, że masz wiele osób, które nie mają dobrych doświadczeń. Czterdzieści milionów Amerykanów ma wykształcenie wyższe i nie ma żadnego dyplomu, a to kończy się najgorszym z obu światów, czyli długiem i brakiem dyplomu… wiele osób nie miało dobrych doświadczeń”.

Jednym z wniosków było to, że gdy młodzi ludzie usłyszą wiadomość, że muszą pójść na studia, mogą nie rozumieć wielu kształtów i rozmiarów studiów, jakie są dla nich dostępne.

„Zdecydowanie uważam, że kiedy mówimy o «uczelni jako oszustwie» i tej narracji, musimy zdezagregować to, co mamy na myśli, mówiąc o uczelni” – powiedziała Jyotishi z New America. „Wiele osób uważa, że pójście na studia oznacza zdobycie dyplomu. W wielu przypadkach wcale nie musi tak być. Społeczne uczelnie — i coraz więcej uniwersytetów — oferują kwalifikacje nieposiadające dyplomu, mikrokredyty, programy certyfikatów lub kursy przygotowujące do certyfikacji branżowej. Uczelnie oferują programy praktyk zawodowych.

„Zatem mamy do czynienia z rodzajem fałszywego wyboru, w którym ludzie myślą, że muszą wybierać między sztukami wyzwolonymi a gotowością do kariery. Na wielu uczelniach można mieć jedno i drugie. Myślę, że im częściej będziemy mogli uwzględnić to w narracji, tym bardziej będzie to pomocne”.

Eksperci ci twierdzą, że niebezpieczeństwo polega na tym, że niektórzy ludzie, którzy odnieśliby korzyść z ukończenia studiów, są zniechęcani do poważnego rozważenia szkolnictwa wyższego.

Rozpowszechnienie informacji może zakończyć się nie tylko przesłaniem nowego komunikatu na temat wartości uczelni, ale także wykorzystaniem różnych komunikatorów. Na przykład Jyotishi postrzega związki zawodowe jako niewykorzystany sposób informowania członków o różnorodnych ofertach uczelni, które mogą pomóc im w awansie lub zmianie kariery.

To trzeci odcinek serii podcastów, którą nazywamy Wątpiąca uczelnia, gdzie badamy: Co stało się z wiarą publiczną w college'u? I w jaki sposób kształtuje to wybory młodych ludzi dotyczące ich przyszłości?

Posłuchaj odcinka na Podcasty Apple, Pochmurny, Spotify lub gdziekolwiek słuchasz podcastów lub użyj odtwarzacza na tej stronie.