Jak jedna runda terapii genowej naprawiła 48 systemów odpornościowych dzieci

Terapia genowa okazała się obiecująca w ostatnich latach w leczeniu szeregu chorób, w tym anemia sierpowata, hemofilia, różne formy odziedziczona ślepota, międzybłoniak, Dystrofia mięśniowa Duchenne'a. Nowa historia sukcesu może wkrótce zostać dodana do tej listy, wraz z wczorajszą publikacją wyników badania klinicznego, w którym zastosowano terapię genową w leczeniu rzadkich zaburzeń układu odpornościowego u niemowląt.

Badanie opisane w New England Journal of Medicine, została przeprowadzona przez naukowców z UCLA i Great Ormond Street Hospital w Londynie w ciągu pięciu lat, począwszy od 2012 roku.

O ADA

Dezaminaza adenozyny (ADA) jest enzymem występującym w rodzaju białych krwinek zwanych limfocytami, które są głównie aktywne w mózgu, przewodzie pokarmowym i grasica. Limfocyty wytwarzają przeciwciała i atakują zakażone komórki, więc są bardzo ważne dla układu odpornościowego.

Zadaniem ADA jest przekształcenie cząsteczki, która jest szkodliwa dla limfocytów, w nieszkodliwą wersję samej siebie. Gdyby ADA nie może działać jego magia polega na tym, że cząsteczka zaczyna gromadzić się w limfocytach, stając się toksyczna i ostatecznie zabijając komórki - i pozostawiając układ odpornościowy praktycznie bezbronny, wysoce podatny na najeźdźców, takich jak wirusy i bakterie.

Mutacje w genie ADA oznaczają, że organizm nie wytwarza wystarczającej ilości enzymu, aby skutecznie wykonywać swoją pracę. Ten niedobór ADA prowadzi do stanu zwanego ciężkim złożonym niedoborem odporności (SCID). Osoby cierpiące na SCID mogą nie tylko bardzo łatwo zachorować, ale stany, które zostałyby zneutralizowane przez normalny układ odpornościowy, szybko stają się dla nich śmiertelne.

Od tamtej pory SCID był bardziej znany jako „choroba bubble boy” Dawid Vetter, chłopiec urodzony w Teksasie w 1971 roku, spędził 12 z 13 lat swojego życia zamknięty w plastikowej bańce, aby chronić go przed zarazkami.

O 20 różne mutacje genetyczne mogą powodować SCID; ADA-SCID odnosi się do niedoboru odporności spowodowanego brakiem enzymu ADA: ciężkiego złożonego niedoboru odporności z powodu niedoboru deaminazy adenozyny - trochę kęsa. Najgorszą częścią ADA-SCID jest to, że występuje u niemowląt; u większości diagnozuje się tę chorobę, zanim osiągną wiek sześciu miesięcy, a bez leczenia zazwyczaj nie żyją powyżej drugiego roku życia.

ADA jest rzadkie, szacunkowa występować u około 1 na 200,000 1,000,000 do XNUMX XNUMX XNUMX noworodków na całym świecie; zarówno gen ADA matki, jak i ojca muszą mieć mutacje, aby dziecko mogło skończyć z tym schorzeniem.

Nowe leczenie

Pierwszym krokiem w terapii genowej było zebranie hematopoetyczne komórki macierzysteczyli te, które wytwarzają komórki krwi od pacjentów. Następnie naukowcy wstawili nienaruszoną kopię genu ADA do komórek macierzystych za pomocą wirusa RNA zwanego a lentiwirus (najbardziej znanym lentiwirusem jest HIV).

Zmienione komórki zostały ponownie wstrzyknięte pacjentom, gdzie zaczęły normalnie wytwarzać ADA, dając zdrowe komórki odpornościowe.

Spośród 50 wszystkich pacjentów - 30 w USA i 20 w Wielkiej Brytanii - z ADA-SCID, 48 wydaje się pozbyć się choroby dzięki terapii genowej, bez zgłaszanych powikłań. Dwaj pacjenci, którzy nie odnieśli sukcesu w terapii, wrócili do tradycyjnych metod leczenia i nie doświadczyli żadnych skutków ubocznych w wyniku wypróbowania terapii.

Jeśli lub miejmy nadzieję jeśli chodzi o komunikację i motywacjęterapia genowa staje się podstawowym sposobem leczenia ADA-SCID, będzie mile widzianą ulgą od tradycyjnych opcji, które nie są ani przyjemne, ani tanie: pacjenci potrzebują cotygodniowych zastrzyków ADA do czasu wykonania przeszczepu szpiku kostnego i nieobecności dawcy , muszą konsekwentnie otrzymywać zastrzyki, przyjmować antybiotyki i przez całe życie przechodzić infuzje z przeciwciał.

„Jeśli zostanie zatwierdzone w przyszłości, to leczenie mogłoby być standardem dla ADA-SCID i potencjalnie wielu innych chorób genetycznych, eliminując potrzebę znalezienia odpowiedniego dawcy do przeszczepu szpiku kostnego i toksycznych skutków ubocznych często związanych z tym leczeniem”, powiedziany Dr Claire Booth, współautorka badania i konsultantka w dziedzinie immunologii dziecięcej i terapii genowej w londyńskim Great Ormond Street Hospital.

Nie ma wzmianki o kosztach terapii ani o tym, czy może to być czynnikiem przeszkadzającym, aby uczynić ją realną opcją. Niemniej jednak badanie jest obiecujące nie tylko ze względu na jego potencjał do zrewolucjonizowania leczenia ADA-SCID, ale także jako zwiastun obietnicy terapii genowej w wielu chorobach genetycznych.

„Ludzie pytają nas, czy to lekarstwo? Kto wie na dłuższą metę, ale przynajmniej do trzech lat, te dzieci radzą sobie dobrze ” powiedziany Dr Stephen Gottschalk, który nie był zaangażowany w to badanie, ale przeprowadził podobną terapię genową u dzieci z SCID w Szpitalu Dziecięcym St. Jude w Memphis. „Funkcja odpornościowa wydaje się stabilna w czasie, więc myślę, że wygląda to bardzo, bardzo zachęcająco”.

Kredytowych Image: liyuanaliza od Pixabay

Źródło: https://singularityhub.com/2021/05/13/how-one-round-of-gene-therapy-repaired-a-dysfunction-in-48-kids-immune-systems/