Strzelanki retro mają obecnie dobrze wydeptaną formułę, więc za każdym razem, gdy gra ma na celu ulepszenie tego, wyniki wahają się od sprytnych do katastrofalnych. Exodemon zdarza się, że schodzi na stronę sprytu, modyfikując proces w odpowiedni sposób, aby sprytnie zamaskować mały zespół programistów, jednocześnie sprawiając, że doświadczenie będzie zabawne.
Podczas gdy elementy platformowe większości oldschoolowych strzelanek mogą być frustrujące, jest to właściwie największa zaleta Exodemon, z odrobiną łamigłówek i tajemnic rozsianych po pięciu godzinach gry. Chociaż strzelanina jest wystarczająca, najciekawszą zmianą w formule jest wzajemne oddziaływanie gry pomiędzy bronią białą i bronią. Twoje ramiona służą właściwie jako interfejs użytkownika, pokazując stan zdrowia i wybraną broń groteskowych szponów potwora twojego nieszczęsnego naukowca, który stał się potworem – tytułowego Exodemona.
Możesz rozpoznać, której broni używasz, zarówno po kolorze ramienia, jak i po runie widocznej na wierzchu dłoni, a poruszanie się po niej jest dziecinnie proste. Pomiędzy różnorodnością broni i tym, jak sprytnie są one zintegrowane z grą, wszystko jest łatwe do zrozumienia od samego początku. Koszenie różnych wrogów – z których większość ma zaprogramowaną jakąś formę ataku „szarża prosto na ciebie” – szybko staje się drugą naturą, a poruszanie się po imponująco dużych poziomach gry to naprawdę przyjemność.
Chociaż poziomy nie mają logicznego sensu w prawdziwej strzelance retro, to jednak mają sens zmysł gry, a wszystkie mają jasno określone układy, które fachowo nawigują po naprawdę ogromnych środowiskach. Jedną z wyróżniających się cech jest cały poziom rozgrywający się w kanionie, charakteryzujący się złowrogą pionowością. Projekt dokładnie wie, jakie wskazówki Ci dostarczyć, a znalezienie miejsca, do którego należy się udać, nie jest większym wyzwaniem niż w przypadku jakiejkolwiek innej nowoczesnej gry. Podczas gdy wiele środowisk opiera się w dużej mierze na ścianach wyłożonych białymi kafelkami, w miarę postępów na zewnątrz coraz więcej kolorów tchnie życie w świat, co jest bardzo pożądaną zmianą.
