Mittelborg: Przegląd miasta magów

Kiedy uruchamialiśmy, wystąpiła pewna błędna tożsamość Mittelborg: Miasto Magów. We wszystkich materiałach zapowiadających odnosiliśmy wrażenie, że jest to symulator miasta – rodzaj fantazji Miasta: Kontury – ale to skierowało nas mniej więcej dwadzieścia przecznic w złym kierunku. Być może Ty też odniosłeś takie wrażenie. Zamiast pełnowymiarowej gry o zarządzaniu miastem, z całym zarządzaniem ruchem i plątaniną ekonomii, Mittelborg: City of Mages jest bardziej grą planszową, i to też niezbyt skomplikowaną. 

Mówiąc dokładniej, Mittelborg: City of Mages to gra polegająca na rozmieszczaniu pracowników, co dla wielu nie będzie miało większego znaczenia. Jest to gatunek gier planszowych wywodzący się z Niemiec, oferujący ograniczoną liczbę „pracowników” i mnóstwo miejsc, w których można ich przydzielić. Na tym polega strategia: dzięki dużej liczbie opcji rozmieszczenia zarówno przewidujesz wydarzenia, jak i próbujesz gromadzić zapasy na przyszłość. Czy wysyłacie robotnika do spichlerza, żeby robił żywność, albo do lasu, żeby rąbał drewno? To wszystko tego typu rzeczy z wczesnego Warcrafta.

Mittelborg: Miasto Magów oferuje wam raczej magów niż chłopów. Jesteś Wielkim Kanclerzem Mittelborga – miasta w centrum wszechświata – i Twoim przeznaczeniem jest ochrona Drzewa Porządku na jego szczycie. W tym celu przetasowujesz magów, przenosząc ich do kilku wybranych miejsc w Twoim mieście. Zaczynasz z dwoma magami, więc możesz wysłać jednego, aby chronił Wieżę Światła, gdzie uderzają magiczne ataki, a drugiego do Garnizonu, aby chronił przed atakami fizycznymi. Następnie tura się kończy i mają miejsce te „wydarzenia”, podczas których magowie zmniejszają lub usuwają obrażenia. 

Zdarzenia nie zawsze są negatywne, więc możesz je wykorzystać. Istnieją wydarzenia Lull, kiedy nie dochodzi do ataków, więc możesz wysyłać swoich magów na misje, które przywracają mikstury lub składniki mikstur. Wyślij maga do łapaczy wiatru, a oni będą mogli zebrać bryzę eteru przepływającą przez miasto i dać ci walutę. Następnie możesz wydać tę walutę na ulepszenie swoich budynków, umożliwiając pracę większej liczbie magów na raz, lub skierować gotówkę do swojej obrony, co pozwoli im przyjąć więcej trafień, gdy nadejdzie atak. Możesz sam tworzyć mikstury, artefakty z gniazd, podejmować dobre lub złe decyzje w losowych zdarzeniach i kupować rzeczy na rynku. 

Wiedza o nadchodzących wydarzeniach jest kluczowa. W „burzy” wroga mogą wystąpić co najmniej dwa zdarzenia, a ty będziesz wiedział o nich ograniczoną ilość. Być może wiesz, że nadchodzi atak fizyczny, ale nie wiesz dokładnie, kiedy nastąpi atak. W przypadku waluty eterowej możesz ujawnić wydarzenie lub zbudować Wyrocznię, która automatycznie ujawni tę informację. Jeśli pójdziesz na ślepo, twoi magowie mogą znaleźć się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, a Twoje Drzewo Porządku zostanie przycięte przez niektóre gobliny. 

Przez Mittelborg krąży cienka jak pajęczyna historia. Poprzedni Wielki Kanclerz, Magnus Wavebreaker, zaginął podczas przeszukiwania wszechświata w celu ochrony miasta. Twoi doradcy wyznaczą ci cele eksploracji określonych światów za pośrednictwem twojego Portalu, co możesz zrobić na wydarzeniach Lull, znajdując dzienniki, które pozwolą ci na szaloną pogoń za nim. 

Wszystko sprawia wrażenie prostej, ale strategicznej gry zarządzającej zasobami, a Mittelborg: City of Mages z pewnością jest prosta. Nie ma jednak wystarczającego zaufania do gracza, aby zaoferować mu cokolwiek poza nędznymi strzępkami strategii. 

Mittelborg: Miasto Magów żyje w ciągłym strachu, że nie zrozumiecie, co się dzieje, albo skręcicie w złą stronę. Wprowadza cię to w stan samouczka, który tak naprawdę nie kończy się przez całą grę. Twoi doradcy dają ci ciągłe przeszkody, przez które możesz przeskoczyć, a wszystkie one wydają się arbitralnymi zadaniami, które mają cię nauczyć, jak grać w tę grę lub grać w nią lepiej. Niektóre z nich są powiązane z fabułą i wysyłają cię przez Portal w celu odnalezienia starego Magnusa Wavebreakera, ale są to niewiele więcej niż jakieś bełkoty w dzienniku szaleńca i tak naprawdę nie mają żadnego związku z grą. 

Przewidywanie burz powinno być obarczone ryzykiem w zamian za nagrodę i wstępnie angażować się w działania, wiedząc, że możesz się pomylić. Ale nigdy tak nie jest. Płacenie za oglądanie wydarzenia jest tanie jak magiczne żetony i szaleństwem byłoby go nie obejrzeć: koszty niepowodzenia wydarzenia są zbyt wysokie. Kiedy już wiesz, czym jest dane wydarzenie, pozostaje tylko jedno logiczne działanie: wchodzisz na całość ze swoimi magami, aby je zrównoważyć. Jeśli nadchodzi bryza eteru, wysyłasz wszystkich swoich magów, aby się z niej zebrali; jeśli fizyczne oddziały dotrą do bramy, tworzysz obwód ze swoimi magami, aby ich zatrzymać. To mniej zgadywania pogody, a więcej wystawiania głowy przez okno, patrzenia na pogodę i odpowiedniego reagowania. Nie ma tu żadnych domysłów ani strategii.

I tak dalej. W jednym miejscu możesz mieć maksymalnie trzech magów, więc nie ma sensu mieć więcej niż trzech; kiedy zyskasz dodatkowego maga, powinien to być fantastyczny moment, ale wzruszyliśmy ramionami. Istnieją eliksiry i wydarzenia, które podpowiadają ci szepty o nadchodzących wydarzeniach, ale ujawnienie ich w całości jest tak tanie, że w ogóle nie zawracasz sobie głowy ich użyciem. Mam wrażenie, że gdzieś we wczesnym dostępie twórcy mieli dość narzekania graczy na zamieszanie i losowość, więc powiedzieli „do rzeczy” i przeszli do rzeczy. Dobra, już nie narzekam,
jesteś? 

Jest maleńki nieco więcej strategii w zakresie tego, co i kiedy aktualizujesz. Nie zaczynasz od możliwości umieszczenia trzech magów w jednym miejscu: musisz w tym celu ulepszać budynki. Zatem zrównoważenie modernizacji i ochrony miasta jest uzasadnione. Ale jeszczePodobnie jak w przypadku wielu gier z zarządzaniem zasobami, istnieje wyraźna optymalna gra: zrób to, co zapewni ci najwięcej pieniędzy na początku, a wszystko inne samo przyjdzie. Za każdym razem wcześniej ulepszaliśmy nasze łapacze wiatru, co przygotowywało nas do ciągłego toczenia gry. 

Mówimy „w kółko”, ponieważ Mittelborg chce, abyś grał wielokrotnie, aby zoptymalizować grę. Ma mechanikę, w której uderzasz w sufit i musisz się „odrodzić”, tracąc cały postęp w mieście, ale zachowując dużą część własnej wiedzy, w tym postęp zadań i eksplorację przez Portal. Ten rodzaj prestiżu byłby w porządku, gdyby nie wydawał się arbitralny. Raz po raz szliśmy optymalną ścieżką i gra nie mogła nas skrzywdzić, zanim zdecydowała, że ​​jakieś niewytłumaczalne wydarzenie spowoduje, że zresetujemy prestiż. Za każdym razem nie było nam lepiej: po prostu przeżywaliśmy nudną formę Dnia Świstaka. Sytuację pogarszają zadania integralne z postępem, które wymagają wykonania takich rzeczy, jak „Osiągnij burzę 10 bez użycia mikstury”. Kiedy jesteś w burzy 11 i użyłeś już mikstury, masz tak długą drogę, aby zresetować się z powrotem do burzy 10, zanim otrzymasz kolejny cel, który niewątpliwie poprosi cię o zrobienie czegoś podobnego. To po prostu przejrzysta kreacja i za każdym razem się kłóciliśmy. 

Dzieje się tak, jeśli cele działają. W Mittelborg: Miasto Magów występuje wiele błędów, a najbardziej widoczny jest związany z celami, jakie wyznacza. Mittelborg potyka się, gdy chce przekazać dwa cele jednocześnie lub cel, który już zrealizowaliśmy. Wiąże się to w logiczne węzły, a cele przestają się pojawiać, są niewidoczne lub po prostu się nie uruchamiają. Podobnie osiągnięcia nie pojawiały się aż do trzeciego lub czwartego przejścia gry, co przynajmniej miało komediowy efekt w postaci przejścia od 0 do 900 Gamerscore w trzydzieści sekund. 

Mocno opieramy się na brakach Mittelborg: City of Mage, ponieważ jest to gra strategiczna bez strategii, a to brzmi jak definicja szaleństwa. Jednak bagatelizujemy niektóre sukcesy Mittelborga i należy je odnotować. To ładna gra, ładnie przedstawiona pod każdym względem, szczególnie pod względem interfejsu, który idealnie pasuje do konsoli. Całkiem wciągające jest także płynąć z nurtem, przemieszczać swoje wojska i wykonywać zadania. To bezmyślne, ale nie całkiem nieprzyjemne. Poza tym, gdy osiągnięcia w końcu się pojawią, są niezwykle hojne, a czysty przegląd otrzymasz po nie więcej niż kilku godzinach. 

Mniej gry strategicznej, a bardziej trzygodzinny samouczek, Mittelborg: Miasto Magów Xbox udaje mu się usunąć prawie wszystko, co mogłoby wzbudzić zainteresowanie lub satysfakcjonujący wybór. Gdyby miał dość odwagi, by przekazać graczowi stery, mógłby pójść w jakieś ciekawe miejsce, ale – w obecnym stanie – jest to lekka gra planszowa, w której większość elementów została usunięta.

Źródło: https://www.thexboxhub.com/mittelborg-city-of-mages-review/