Radykalne zmiany fabularne Nimony ze strony na ekran były dziwaczną koniecznością

Film animowany Netflixa Nimon to dekonstrukcyjna baśń, która porusza temat buntu i odrodzenia. Urodzony z ND Stevensonakomiks internetowy opublikowany na Tumblrze, film skupiający się na zbuntowanym, anarchistycznym zmiennokształtnym oznaczonym różowym kodem, znacząco ewoluował od strony do wcielenia CGI.

Sama Nimona wielokrotnie powracała z martwych. Jedno z jej licznych ponownych narodzin było kwestią interwencji studia: kiedy Disney wykupił 20th Century Animation, firma anulowała animowaną adaptację książki Stevensona, która miała Zakończono 75% w spółce zależnej 20th Century, Blue Sky Studios. (Pracownicy Blue Sky są tego nieugięci Disney zamknął projekt, ponieważ dwóch z nich Nimonbohaterowie są gejami.) Ale Annapurna Pictures i Netflix tchnęły życie w projekt.

Zmartwychwstanie jest kluczową częścią Nimon — podobnie jak zmiana formy. Obie te rzeczy mają znaczenie w przypadku radykalnego odejścia filmu od książki. To najnowsze odrodzenie nadaje Nimonie nowy kształt i mnóstwo zapasu ognia – ale chociaż puryści mogą sprzeciwiać się wszystkim zmianom w stosunku do oryginalnej książki, były one absolutną koniecznością.

[Ed. Uwaga: Główne spoilery dotyczące powieści graficznej Nimoni sugerowane spoilery wersji filmowej.]

Śmierć, odrodzenie i radykalna zmiana w Nimonie

W powieść graficzna będąca zbiorem komiksu internetowego StevensonaNimona wydaje się umierać, ale odradza się, co prowadzi do ujawnienia, że ​​ma zdolność samoleczenia na poziomie Wolverine'a. Potem rzekomo ginie na dobre w kulminacyjnym momencie historii, ale z silną sugestią ucieczki. Wersja filmowa zapewnia jej kolejne odrodzenie, równie kuszące jak jej pierwsze zakończenie, ale z intrygującym nowym światłem.

Połączenia Nimon Kształt adaptacji filmowej odchodzi od oryginalnego stylu artystycznego Stevensona. Wersja filmowa, wyreżyserowana przez Nicka Bruno i Troya Quane'a, nadaje bohaterowi bardziej miękkie kształty i większe, bardziej wrażliwe oczy, wykorzystując stylizację 3D cel-shading, aby dodać połysku twórczości Stevensona. Scenarzyści Robert L. Baird i Lloyd Taylor również planują inne poszukiwania Nimony i spółki.

Rycerze z tej książki, Ambrosius Goldenloin (Eugene Lee Yang) i Ballister Blackheart (przemianowany na Boldheart, a głos podkłada Riz Ahmed) przekształcili się w wyjątkowo uroczych i tragicznych chłopaków, którzy trzymają się za ręce, przytulają i całują. Zgorzkniała, kompetentna, moralnie szara wersja Ballistera jest teraz wrażliwym, nieszczęsnym człowiekiem, otwarcie skrzywdzonym i bohatersko pełnym wad. Nasza różowa Nimona taka jest tak chaotycznie jak zawszejednak tylko ze spiczastymi zębami i złośliwymi płomieniami tańczącymi w źrenicach, a Chloë Grace Moretz punkowo ostro na temat jej gremlinowej postawy.

Wkracza Ballister, urodzony w zwykłych ludziach zbiegły rycerz wrobiony w zabójstwo królowej swojego królestwa. Wydaje się być idealnym przyjacielem Nimony, która chowa urazę do królestwa, futurystyczno-średniowiecznego świata pełnego archaicznych praktyk hierarchicznych, w tym kultu bohaterów dla własnego Wszechmogącego, zmarłej, legendarnej Gloreth (Karen Ryan).

Co zmieniło się od komiksu Nimona do filmu?

Podczas gdy Ballister i Nimona w książce mają synchronizację superzłoczyńców z Magneto i Mystique (mimo że kłócą się o odebranie życia), filmowe wersje bohaterów zaczynają się od bardziej niedopasowanych motywów. Na początek Ballister chce oczyścić swoje imię i odzyskać łaski królestwa (i swojego gorącego chłopaka Ambrosiusa), podczas gdy Nimona pragnie zaatakować Instytucję, siłę organizacyjną, która nadała im obu status outsiderów.

Z biegiem lat, retrospekcja i ewolucja odkryły, że w każdym z nas zakorzeniła się queerowa historia Nimona — posiew nawet Stevenson nie rozpoznał kiedy ją pisał, ale teraz uważa to za klucz do historii, która już miała „w jego sercu transowość i płynność płci.Tytułowy zmiennokształtny był tematem wielu tez o tematyce queer, w tym „Molly Clare Barnewitz”Zwierzę jako akt queer w komiksie: queerowe iteracje w O kochających kobietach i Nimon” i „ Heather WrightDziecinne, transformacyjne i queerowe".

Sam Stevenson zastanawiał się nad sposobami Nimon był ujściem dla wyrażenia własnej, niezgodnej z tożsamością płciową. On jest wyraził pokrewieństwo z fikcyjnymi zmiennokształtnymi, w tym Zam Wesell z Atak klonów oraz zmiennokształtny Double Trouble w animowanym serialu Stevensona dla Netflix She-Ra i Księżniczki Mocy, nagłośnionej przez niebinarnego aktora Jacoba Tobię.

"Pragnienie zmiany kształtu […] ma teraz ogromne znaczenie w moim życiu," on powiedział. Od czasu publikacji NimonStevenson ujawnił się jako osoba niebinarna i transmęska. Trudno oddzielić transformacyjną płynność Nimony Osobisty komiks dotyczący przejścia Stevensona, Ich ciężar: „Chciałem być magicznym obrazem oka” – mówi w tym komiksie. „Zmiennokształtny”.

Nimona jest metaforą queer, w obu wersjach

Wykorzystując dialogi, których nie było w materiale źródłowym, film nawiązuje do zmiany kształtu Nimony jako jednej z elastycznych metafor, mocno zacieniając ją w zastępstwie płynności płci. Chociaż Nimona bezwstydnie wykorzystuje swoje przemiany, film wyraźnie pokazuje, że nie są to tylko żarty czy atuty do walki. Zmiana formy jest dla niej euforycznym przeżyciem, niezależnie od tego, czy przeżuwa pizzę jako goryl, czy ściska dłoń Ballistera jako rekin. (Przypomnij sobie jej charakterystyczne zdanie: „Jestem rekinem!”). Te wyrazy jej elastyczności formy wytrącają z równowagi Ballistera, który w królestwie został wychowany tak, by podejrzewać wszystko, co nieludzkie.

Nimona nieustannie tęskni za potwierdzeniem ze strony Ballistera, opiekuna, rodzica, przyjaciela lub rodzeństwa, którego nigdy nie miała. Ale woli jej humanoidalny kształt i zakłada, że ​​reprezentuje jedyną prawdziwą wersję niej, i żąda: „Czy możesz po prostu być ty?” Jest to zasadniczo odpowiednik X-Men słynna metafora serialu przedstawiająca niewygodnych rodziców próbujących uciszyć queerowość swoich dzieci: "Czy próbowałeś nie bycie mutantem?”

Odpowiedź Nimony jest wymowna. „Czuję się gorzej, kiedy tego nie robię”. Mówi Ballisterowi, że jeśli zadusi w sobie zmianę kształtu, „umrze”. Kiedy reaguje przerażeniem, ona wyjaśnia: „Nie zrobiłabym tego umierać-umierać. Po prostu na pewno bym nie był życie.” Ma to na celu destylację uczuć queerowego dzieciaka, gdy zostaje osaczony w szafie i zmuszony do zaprezentowania się wbrew swojej tożsamości.

Dlaczego zakończenie Nimony musiało się zmienić

Mając na uwadze te wyjaśnione elementy, zmienione przez czas, kontekst i osobiste odkrycia Stevensona, absolutnie konieczne było, aby filmowa wersja Nimon zmienić swoją konfrontację w trzecim akcie. W komiksie nikczemny reżyser więzi Nimonę, która rozdziera jej duszę, aby uciec. Najbardziej wściekła i sfrustrowana część niej objawia się w mrocznym smoku, który zaczyna żyć własnym życiem. Ballister i druga połowa Nimony – przedstawiająca się jako małe, bezbronne dziecko – próbują ponownie związać ją z jej smoczą postacią w nadziei, że rozproszy to niebezpieczeństwo.

Ale jej dwie połówki nie mogą się już połączyć. Rozłam kończy się emocjonalną konfrontacją, podczas której Ballister bezskutecznie próbuje przekonać smoka Nimony do formy. Musi więc dokonać niemożliwego. Nie bez wyrzutów sumienia strzela do poczerniałej postaci potwora Nimony potężną trucizną skradzioną Dyrektorowi.

Ballister i Nimona następnie godzą się w pośredni i przelotny sposób. Wraz z odległą falą w tłumie ujawnia, że ​​przeżyła atak Ballistera i zdecydowała się pójść własną drogą. Ten słodko-gorzki wynik w dużej mierze sugeruje, że albo chce znaleźć własne uzdrowienie, albo uważa się za nie do uratowania – i że tak czy inaczej nie chce już pomocy Ballistera.

Wersja filmu podąża inną ścieżką, bez rozdzierania duszy. Zamiast tego następuje zepsucie duszy, aktywowane traumą Nimony. Kiedy załamanie emocjonalne Nimony przekształca ją w coś w rodzaju wrzącego, czarnego kaiju, rozważa samobójstwo i postanawia zniszczyć się mieczem posągu Gloreth, jakby chciała poddać się propagandzie królestwa nienawidzącej potworów. Film podnosi stawkę, unikając wyjaśniania lub rozwijania mocy samoleczenia Nimony i pokazując, że samounicestwienie jest dla niej możliwe.

W tej wersji Ballister nie ucieka się do ataku typu „cel uświęca środki”. Antagonistka filmu, reżyserka (Frances Conroy), która wrobiła Ballistera, postanawia zniszczyć Nimonę, choć oznaczałoby to także zabicie niezliczonej liczby cywilów. Przyjmując odpowiedzialność za swój poprzedni wybuch przeciwko Nimonie, Ballister musi odrzucić swój miecz, aby ją uratować, odpychając ją od samookaleczenia i dostarczając następującej afirmacji: „Widzę cię, Nimona. Nie jesteś sam."

Oryginalne zakończenie komiksu, w którym postać strażnika Nimony zabija jej najciemniejszą postać, wydawałoby się niezamierzonym obaleniem tej queerowo-pozytywnej metafory. Podejście Ballistera w materiale źródłowym brzmiałoby zupełnie inaczej w tym historycznym momencie, zwłaszcza gdy prawa obywatelskie dzieci niezgodne z płcią i dzieci transpłciowe są coraz bardziej zagrożone. Podobnie, gdyby Ballister wymachiwał bronią przeciwko Nimonie, byłoby to sprzeczne z antymilitarnym motywem filmu i jego własnym wątkiem, powodując przeprogramowanie jego nauk o rycerstwie.

Zamiast walczyć z jej najciemniejszą stroną – i zakładając, że można ją od niej oddzielić – akceptuje ją. Ballister ratujący Nimonę przed rozpaczą i samobójstwem wydaje się dla queerowych widzów zapewnieniem, że zasługują na ocalenie i miłość, a nie rozdzielenie na pół. Ich smutek związany z bigoterią lub izolacją nie zasługuje na karę, lecz na współczucie, nawet w najgorszych chwilach.

Ośmielona Nimona odwraca swoją energię od samounicestwienia i kieruje swoją siłę, aby ocalić cywilów królestwa przed bronią Dyrektora, ofiarą, która przypomina Żelazny gigant wlatując w rakietę. Jej przemiana – ostatnia zmiana kształtu na ekranie – w płonącego tytana przypominającego feniksa, wskazuje na jej ostateczne zmartwychwstanie, gdy będzie szukała dla niej milszego świata.

Zaktualizowana wersja Nimon wzmacnia swoje głośne stwierdzenie na temat uprzedzeń wobec innych. Okrzyk bojowy królestwa: „Wróć do cieni, skąd przyszedłeś!” przekazywana przez Gloreth, jest napiętnowana jako dogmat heroiczny. Ale nabiera to bardziej okrutnego wydźwięku, gdy retrospekcja odkrywa skazaną na porażkę przyjaźń Nimony i Gloreth z dzieciństwa, przerwaną przez panikę społeczną, która psuje niewinną Gloreth do zdrady przyjaciółki.

Historia królestwa została napisana, aby wymazać i wymierzyć w cel nienormatywne człowieczeństwo Nimony, a także jej dostęp do towarzystwa, społeczności i światła. W tym Nimon Jak opowiadam, wiele mówi, że jej domniemane zmartwychwstanie i spotkanie twarzą w twarz z Ballisterem sygnalizuje, że jest bardziej otwarta na towarzystwo. Światło nigdy nie było dla niej bezpieczniejsze.

Nimon jest teraz przesyłany strumieniowo w serwisie Netflix.

• Dystrybucja treści i PR oparta na SEO. Uzyskaj wzmocnienie już dziś.
• PlatoData.Network Pionowe generatywne AI. Wzmocnij się. Dostęp tutaj.
• PlatoAiStream. Inteligencja Web3. Wiedza wzmocniona. Dostęp tutaj.
• PlatonESG. Motoryzacja / pojazdy elektryczne, Węgiel Czysta technologia, Energia, Środowisko, Słoneczny, Gospodarowanie odpadami. Dostęp tutaj.
• Przesunięcia bloków. Modernizacja własności offsetu środowiskowego. Dostęp tutaj.
• Źródło: https://www.polygon.com/23779997/nimona-book-comic-vs-movie-changes-queer-reading