Ranking mocy - IEM Katowice 2023

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

autor: Wosk

IEM Katowice 2023 jest blisko! Zanim zaczniemy, rozpoczynamy ambitny projekt: uszereguj wszystkich 36 graczy.

Chociaż wszystkie formy Power Rank są spekulatywne, ta może wziąć ciasto. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy wdrożono nową pulę łatek i map, aw nowych ustawieniach widzieliśmy ZERO wydarzeń o wysoką stawkę. Ponadto duża część graczy w rozgrywkach w ogóle nie rywalizowała w 2023 roku, pozostawiając ich formę tajemnicą.

Opieram się więc mocno na wcześniejszych występach, reputacji — a z braku lepszego słowa —wibracje dla niektórych z tych miejsc. W pełni spodziewam się, że zostanę zaskoczony graczami, którzy mieli bardzo produktywną praktykę prowadzącą do Katowic lub tymi, którzy wnoszą do rozgrywek skuteczne nowe strategie.

Poziom 6: Szukam wygranej w serii

# 36: Teebu
# 35: Kawa

Na nieszczęście dla TeebuL i Coffee, historyczne wyniki zmuszają mnie do umieszczenia ich tutaj, na poziomie 6.

Od czasu przejścia na WCS-EPT, rozstawiony z numerem 1 z Oceanii/Reszty Azji i rozstawiony z numerem 2 z Chin nigdy nie wyszedł z fazy wstępnej IEM Katowice. Nie oznacza to, że te nasiona nie wywołały zdenerwowania — poprzednie rozstawienie z numerem 2 w Chinach, Cyan, pokonało Scarlett w Katowice 2021 a następnie pokonał Has o godz Katowice 2022. Jeśli chodzi o rozstawienie OCE nr 1, Probe zdołał wyeliminować Percivala 2:0 w ubiegłorocznej fazie play-in w Katowicach. Podobnie jak ich odpowiednicy z regionu, TeebuL i Coffee mogą odnieść niespodziewane zwycięstwa, które pomogą wyeliminować z turnieju gracza z silniejszego regionu.

Jednak musisz połączyć trzy do czterech z tych zdenerwowań, aby uciec od RO36, a ja po prostu nie widzę, aby którykolwiek z tych dwóch wypadł z tego rodzaju słabszego biegu.

Poziom 5: Walka o miejsce w fazie grupowej

# 34: Armani
# 33: Cham
# 32: Ma
# 31: Miły
# 30: Klasyczny
# 29: Specjalny*
# 28: Harstem
# 27: soO
# 26: Scarlett
# 25: Koszmar
# 24: Ryung
# 23: Elazer
# 22: Duch

Minęły trzy lata, odkąd format IEM Katowice został zmieniony w celu uwzględnienia drabinki RO36/fazy wstępnej i uważam, że edycja 2023 oferuje najbardziej konkurencyjną, ściśle dopasowaną grupę graczy.

Odkładając na bok TeebuL i Coffee jako słabszych oraz Cure i Zoun jako dwóch faworytów, pozostaje aż dwunastu graczy, którzy moim zdaniem mają bardzo podobne szanse na awans do RO24. Oczywiście faworyzuję niektórych graczy nad innymi (stąd ich ranking), ale nie sądzę, aby różnica między numerem 34 a numerem 22 była znacząca. Szczęście w pojedynkach i forma w dniu meczu z pewnością odegrają ogromną rolę w decydowaniu o tym, kto faktycznie przeżyje, aby przejść do fazy grupowej.

Pamiętaj, jak dziki zeszłoroczny RO36 był: Faworyci tacy jak herO, DRG i Creator zostali wyeliminowani, przez co awans ByuN był jedynym „przewidywalnym” wynikiem. Pozostałe trzy miejsca RO24 trafiły do Astrei, Ryunga i Spirita, którzy zapalili się w idealnym momencie.

Podczas gdy Ryung i/lub Spirit mają szansę dokonać tego samego wyczynu w 2023 r., bardzo łatwo może to być ktoś inny z tego poziomu, który dokona dramatycznego biegu do głównego wydarzenia. Czy NightMare mógłby śledzić jego szokujące miejsce w RO8 na DreamHack: Atlanta i zakłócić działanie grup? Czy soO ponownie rozpali ogień z 2019 roku i zagra w swojego najlepszego StarCrafta od czasu powrotu z wojska? A może to Harstem poprowadzi swój statek do RO24 po raz pierwszy od 2017 roku? Jestem otwarty na każdą możliwość.

[*Niestety dla SpeCial, jest jedynym rozstawionym graczem RO24, którego umieściłem obok graczy RO36 na poziomie 5, ponieważ nie sądzę, aby był wyraźnym faworytem do awansu z RO36, gdyby musiał tam zaczynać.]

Poziom 4: Walka o miejsce w play-offach

# 21: Oliveira
# 20: Lambo
# 19: Neeb
# 18: GuMiho
# 17: Leczyć*
# 16: Zoun*
# 15: Dong Rae Gu
# 14: Astrea
# 13: Czas na przedstawienie
# 12: Twórca
# 11: RagnaroK

Poziom 4 to wersja poziomu 5 w fazie grupowej, zawierająca dziewięciu zawodników RO24 – plus Cure i Zoun z RO36 – którzy moim zdaniem mają podobne szanse na awans do fazy play-off turnieju.

Ponownie uważam, że tych jedenastu graczy jest bardzo blisko siebie dopasowanych. W ramach eksperymentu kilka razy przepuściłem ich nazwiska przez randomizator listy i każdy wynik wydawał się rozsądnym, uzasadnionym rankingiem z pewnego punktu widzenia. Ze względu na ten konkretny ranking mocy jako główny wyróżnik wykorzystałem duży sukces turniejowy w sezonie 2022/23, ale nawet wtedy marginesy były jak brzytwa. Spojrzeć na Wyniki Astrei w 2022 roku i porównaj je z Czas na przedstawienie— czy naprawdę możesz powiedzieć, że któryś z graczy był wyraźnie lepszy?

Gdybym miał wybrać garstkę graczy, którzy mają szansę znacznie przewyższyć moje oczekiwania, musiałbym wybrać GuMiho, Cure i Zoun. W przypadku GuMiho ma zasłużoną reputację genialnego budowniczego, a nawet opracował strategię, aby zdobyć mistrzostwo Code S w 2017 roku. Jeśli jest ktoś, kto mógłby skorzystać z nowych map/patch i zaskoczyć swoich przeciwników , GuMiho musiałby być blisko szczytu listy.

Jeśli chodzi o Cure, łączy talent GuMiho do strategii z grą na poziomie mistrzowskim w niedalekiej przeszłości. Tak, Cure doświadczył niepokojącego spadku od czasu wygrania Code S 2021 — stąd jego rozczarowująca pozycja wyjściowa w RO36. Jednak ten cudowny bieg Code S jest wciąż na tyle blisko w przeszłości, że wierzę, że mógłby odzyskać tę formę.

Nikt nigdy nie dorówna talentowi Łotrzyka do awansowania w dużych meczach, ale Zoun stał się dziwacznym, częściowo następcą tego dziedzictwa (w porządku, może 1/16 następca byłby dokładniejszym opisem). Chociaż nie jest zbyt konsekwentny, w swojej karierze dokonał kilku dzikich wpadek w BO5, takich jak pokonanie Darka i Rogue'a w Super turniej GSL, lub ostatnio wyeliminowanie Serrala w Strona głównaHistoria Pucharu XXII. Szczególnie imponujące w tych zdenerwowaniach jest to, że Zoun nawet nie grał szczególnie tandetnie — był po prostu uzasadniony lepszy od tych mistrzów świata przez czas trwania jednej serii. Jasne, niekonsekwencja Zouna oznacza, że może po prostu zostać znokautowany w RO36, ale ma też szansę naprawdę zrujnować swoje przewidywania dotyczące nawiasów.

Poziom 3: Faworyci play-offów / Zawodnicy mistrzostw z dystansu

# 10: BohaterMarine
# 9: ByuN
# 8: Solar

HeroMarine osiągnął zupełnie nowy poziom na ostatnim IEM Katowice, awansując aż do finałowej czwórki i doprowadzając Reynora na skraj eliminacji w półfinale. Ten impet przeniósł się na krótko na początek sezonu 2022/23, kiedy wyeliminował Serrala z pierwszego DH: Europa regionalna roku, wygrywając 3:2. Niestety, nie zwiastowało to nadejścia Big Gabe'a, Mistrza Europy, który wkrótce powrócił do bycia „normalnym” HeroMarine. Chociaż pozostał jednym z najbardziej niezmiennie silnych graczy w Europie, przestał być poważnym zagrożeniem dla tytułu w pozostałych turniejach roku.

Jednak zobaczenie czegoś raz wystarczy, aby zaszczepić w nim wiarę, i nie jestem gotowy powiedzieć, że IEM Katowice 2022 był wydarzeniem dla HeroMarine raz w karierze. Ostrożnie umieszczam go na poziomie pretendentów z dystansu, mając nadzieję, że uda mu się powtórzyć występ.

Na dobre i na złe, moja ocena ByuN i Solar jest taka sama jak od kilku lat: posiadają umiejętności na poziomie mistrzowskim, ale są przytłoczeni wątpliwą psychiką.

Nie ma wątpliwości, że obaj gracze poczynili ogromne postępy w 2022 roku. Solar przełamał wieloletnią mistrzowską suszę, wygrywając Super Turniej GSL 2, gdzie wyglądał na spokojnego i opanowanego, gdy trzymał siódemkę przeciwko sprawdzonemu „zwycięzcy” w Dark. Chociaż ByuN nie zdobył mistrzostwa, zakończył rok z dobrą czwórką w tym samym GSL Super Tournament (przegrywając z Solarem) i pierwszą trójką w Strona głównaHistoria Pucharu XXII. Szczególnie budujące dla ByuN było to, że jego chroniczne problemy z nadgarstkiem – które okazały się przynajmniej częściowo psychosomatyczne – nie nasiliły się znacząco przez cały sezon 2022/23.

Pytanie brzmi, jak dobrze te ulepszenia przeniosą się na najbardziej napięty etap ze wszystkich IEM Katowice? Chociaż wątpię, że zobaczymy coś tak drastycznego, jak Solar jedzący historycznie katastrofalną broń nuklearną lub ByuN żądający wielu przerw z powodu bólu nadgarstka, martwię się, że coś pójdzie źle. Jak zawsze w przypadku tej dwójki, modlę się o najlepsze, ale przygotowuję się na najgorsze.

Poziom 2: Dzikie karty

# 7: Clem
# 6: Królik

Biorąc pod uwagę, jak bardzo brałem pod uwagę poprzednie występy innych graczy, zaskakujące może być to, że Clem wciąż utrzymuje się w tej części rankingu. W końcu jego występy w międzynarodowych rozgrywkach były konsekwentnie rozczarowujące w porównaniu z jego ciągłą dominacją w Europie (wygranie czwartego i piątego turnieju regionalnego EPT/DHM Europe w 2022 r.). Jest to w dużej mierze spowodowane jego słabym Terranem kontra Terranem, który był tak konsekwentnym problemem, że niektórym fanom może wydawać się nieuleczalny.

Jednak jestem zbyt zachwycony talentem Clema, by wykluczyć go z walki o tytuł. Właśnie widzieliśmy, jak Creator dotarł do finału GSL po 10 latach załamania, a herO na nowo zdefiniowała, co jest możliwe dla powracających z wojska — myślę, że całkiem rozsądne jest oczekiwanie, że niezwykle utalentowany Terranin, który ma zaledwie 20 lat, rozwiąże swój problem. I nawet jeśli nie do końca rozumie TvT, silne TvP i TvZ Clema oznaczają, że brakuje mu tylko szczęśliwej drabinki do miejsca w pierwszej czwórce.

Kolejnym Terraninem, na którym jestem na haju, jest Bunny. Zaczął się wybijać pod koniec 2021 roku, łącząc kilka solidnych krajowych wyników, zanim osiągnął najlepszy w karierze bieg do pierwszej ósemki IEM Katowice 2022. Jednak jego impet został wykolejony w komicznie pechowy sposób, z kombinacją ręki /kontuzja nadgarstka i międzynarodowa kwarantanna COVID zmarnowały pierwszą połowę sezonu EPT 2022/23. Jednak wyzdrowiał w genialny sposób i kontynuował karierę w DreamHack: Atlanta. Nie tylko pokonał Serrala, ale znalazł się na mapie pokonania jejO i zdobycia pierwszego dużego mistrzostwa.

Teraz poważnie zastanawiam się, czy ten bieg w Atlancie był krótkim wybuchem najwyższej inspiracji, czy też naprawdę reprezentował nową normalność dla Bunny'ego. Późniejszy GSL Super Tournament 2 zdecydowanie wydawał się sprawdzianem rzeczywistości, gdy Dark go spoliczkował ciężko w RO4. Mimo to popełnię błąd po stronie optymizmu i powiem, że rok 2023 rzeczywiście będzie Rokiem ~~królik~~ Królik.

Poziom 1: Faworyci mistrzostw

# 5: Ciemny
# 4: bohater
# 3: Maru
# 2: Reynor
# 1: Serral

Chociaż do tego momentu z pewnością będzie wiele nieporozumień co do rankingów, myślę, że większość fanów zgodzi się, że tych pięciu graczy znajduje się na samym szczycie.

Ogólne CV herO jest wyraźnie najsłabsze z całej piątki, ale prawdopodobnie miał najsilniejszy sezon EPT 2022/23 ze wszystkich. Był jedynym graczem, który wygrał dwa główne turnieje „poziomu 1” w tym sezonie (przypomnij mi, żebym innym razem narzekał na to, że Liquipedia-Premier jest zbyt szeroką kategorią), zdobywając mistrzostwo zarówno w GSL Code S Season 2, jak i DreamHack : Atlanta.

Uzyskał również solidne wyniki w bezpośrednich pojedynkach z innymi graczami z tego poziomu, przede wszystkim pokonując Maru w obu półfinałach DreamHack: Atlanta oraz wielki finał o godz Kod S sezon 2. Chociaż nie rozegrał tak wielu meczów o wysoką stawkę przeciwko trzem Zergom, zdecydowanie mógł z nimi rywalizować (a w przypadku Darka, regularnie pokonywał go w ESL Open Cups).

Naprawdę, jedynym poważnym zarzutem przeciwko herO jest to, że po prostu nie ma wystarczająco dużo czasu w swojej powojskowej karierze, aby zbudować taką samą aurę dominacji jak inni. Ale biorąc pod uwagę sam sezon 2022/23, może być nawet kandydatem nr 1 do mistrzostw świata.

Niezależnie od tego, co myślę o herO, tak naprawdę to Maru pojawia się na IEM Katowice z największą liczbą punktów EPT i numerem 1 w klasyfikacji generalnej. Maru może ubolewać nad trzema wicemistrzami w wywiadach, ale jego rekord 1 złota/3 srebra w EPT 2022/23 byłby najlepszym rokiem w karierze dla około trzydziestu innych graczy w turnieju.

Ale chociaż z pozoru wszystko wygląda dobrze dla Maru, sprawy pod maską są nieco bardziej niepokojące. Powodem, dla którego ma trzy srebrne medale, jest to, że nie udało mu się pokonać innych graczy na tym samym poziomie — Dark pokonał go w finałach DH: Valencia, herO pokonał go w Code S Season 2, a Serral pokonał go w TSL9. Przynajmniej finały kontra Dark były pogryzieniem paznokci – serie herO i Serral były niepokojąco jednostronne. Dodajmy do tego historię Maru, który nie radził sobie zbyt dobrze podczas podróży poza Azję, i zastanawiam się, czy rzeczywiście jest najsłabszym z pięciu graczy na tym poziomie.

Jednakże, jeśli byłem optymistą co do Clema, HeroMarine, Solar i innych graczy w rankingu, muszę również dać Maru korzyść z wątpliwości. Jest na krótkiej liście najlepszych graczy SC2 wszechczasów — czy na pewno przynajmniej raz dotrze do finału IEM Katowice?

Reynor i Dark wydają mi się dziwnie podobnymi graczami, mimo że jeden jest uosobieniem chciwości Zergów, a drugi jest najbardziej klinicznym atakującym we wczesnej fazie gry. To, co ich łączy, to to, że ich ostatnie wyniki w turniejach mają w zasadzie zerową korelację z tym, co myślę o ich poziomie jako graczy. Niezależnie od tego, co mówią ich rankingi Aligulac, niezależnie od miejsc w turniejach, wiesz, że nieuchronnie nadchodzą kolejne mistrzostwa.

Na przykład w 2021 roku Reynor udał się do IEM Katowice po słabej grze w trzech turniejach prowadzących. To oczywiście skończyło się na tym, że Reynor wywalczył sobie drogę przez historycznie brutalną drabinkę (Stats-Dark-Maru-Zest), aby zdobyć mistrzostwo świata. I chociaż to osiągnięcie było niezwykle imponujące, nic w nim nie było naprawdę zaskakujący. Podobnie Dark przeszedł trudny okres pod koniec 2020 roku, kiedy wypadł z kolejnych faz grupowych Code S. Potem, niedługo potem, przetrwał jedną z najtrudniejszych wyzwań turniejowych wszechczasów, aby wygrać STL6. Ponownie był to występ, który w jakiś sposób wywołał zarówno aplauz, jak i wzruszenie ramionami.

Powodem, dla którego mam Reynora wyżej niż Darka, jest to, że zrobił takie gówno w dwóch kolejnych mistrzostwach świata. Jego wyniki w turniejach, które doprowadziły do dwóch poprzednich turniejów IEM Katowice, nie były inspirujące, ale mimo to zdobył mistrzostwo w 2021 roku i drugie miejsce w 2022 roku. To miły bonus, że w tym roku wybiera się na IEM Katowice z wysoką notą wygrał HomeStory Cup XXII, ale nadal pokładałbym w nim najwyższe zaufanie, gdyby został wyeliminowany na ostatnim miejscu.

Aby zdobyć osławione miejsce nr 1, ostatecznie musiałem iść z aktualnym mistrzem Katowic, Serralem. Jeśli dolna połowa rankingu była bardziej skoncentrowana na obiektywnych wynikach, w miarę jak szedłem w górę rankingu, skłaniałem się coraz bardziej ku przeczuciom. Kiedy poruszyłem powyżej kwestię Reynora i Darka, przestałem tak bardzo przejmować się tym, kto ostatnio grał dobrze, a bardziej myślałem o tym, kto udowodnił, że może grać na wysokim poziomie w mistrzostwach świata. A jeśli to było moim głównym kryterium, to kogo mógłbym sklasyfikować wyżej niż jedyny gracz w całym turnieju z mistrzostwami BlizzConu i Katowic?

Oczywiście nie oznacza to, że to w 100% wibracje prowadzą mnie do Serrala na pierwszym miejscu. Jego ocena Aligulac.com jest jak zwykle monstrualnie wysoka, a on stoi na 1. miejscu przed rozpoczęciem imprezy. Jego wyniki w sezonie 1/2022 również były bardzo dobre, zdobywając mistrzostwa w HSC XXI i TSL23.

Przeglądając rankingi, stwierdziłem, że ciągle chodziłem do „czy gracz X pokonał Serrala?” jako kryterium, tak samo jak ranking Aligulac czy wyniki turniejowe. Oto, jak bardzo złoty standard Serral stał się na scenie. Nawet jeśli parytet na scenie StarCraft II osiągnął najwyższy punkt od lat, człowiek do pokonania pozostaje ten sam.