Niedawno pochowany i zatopiony skarb i co się z nim dzieje

„To należy do muzeum!” Indiana Jones z Harrisona Forda powiedział. Gdybyś znalazł zakopany skarb, co byś z nim zrobił? Zatrzymaj to? Sprzedaj to? Oddać to do muzeum?

Chociaż znalezienie legendarnego skarbu może być jedyną w życiu okazją do zdobycia sławy i fortuny, skarby nie są pozbawione wad. Oto kilka niesamowitych niedawnych odkryć skarbów, a także kontrowersje, które nastąpiły.

Skarb Fenna

Weteran Wietnamu i kolekcjoner rzadkich dzieł sztuki, Forrest Fenn, doznał objawienia podczas rekonwalescencji po chorobie. Nagle zapragnął zainspirować ludzi do szukania przygód na świeżym powietrzu.

Tak więc w 2010 roku zakopał skrzynię z brązu z XII wieku „gdzieś w górach na północ od Santa Fe”. Fenn wypełnił skrzynię złotymi monetami, samorodkami, klejnotami i rzadkimi artefaktami. Jego szacunkowa wartość wynosiła od dwóch do trzech milionów dolarów, a ktokolwiek go znalazł, mógł go zatrzymać. Ponad 12 350,000 ludzi z całego świata przybyło, aby przeczesywać Góry Skaliste, od Nowego Meksyku aż po Montanę.

W swoich wspomnieniach Fenn dostarczył dziewięciu wskazówek Dreszcz pościgu. Napisał wiersz, który zawierał wskazówki, takie jak „dom Browna”, „gdzie zatrzymują się ciepłe wody” oraz „tylko ciężkie ładunki i wysoka woda”.

Były to trudne tropy, a poszukiwania zakończyły się kilkoma starciami z prawem. Policja aresztowała poszukiwaczy skarbów za wtargnięcie, włamanie, usiłowanie napadu z bronią w ręku, działania bez odpowiednich zezwoleń i marnowanie policyjnego czasu.

Oprócz tego Fenn zniósł kilka procesów sądowych ze strony przegranych, którzy twierdzili, że kolekcjoner dzieł sztuki przekazał poszukiwaczom skarbów fałszywe informacje lub przeniósł skarb w inne miejsce. W wyniku poszukiwań zginęło także pięć osób! Ale mimo wszystko polowanie trwało. 

W czerwcu 2020 roku student medycyny Jack Stuef w końcu znalazł skarb. Spędził 25 dni w okresie dwóch lat przeszukując Góry Skaliste w Wyoming. Fenn zweryfikował zwycięstwo Stuefa przed śmiercią we wrześniu tego samego roku.

Stuef sprzedał skarb, aby spłacić kredyty studenckie. Dokładne miejsce, w którym Stuef znalazł skarb, wciąż pozostaje tajemnicą z szacunku dla Fenna, który chciał go wykorzystać jako miejsce swojego ostatecznego spoczynku.

Skarb Wikingów Vindelev

Jakie są szanse na znalezienie skarbu przy pierwszej próbie z wykrywaczem metalu?

Niejaki Ole Ginnerup Schytz postanowił spróbować szczęścia na kawałku ziemi w mieście Vindelev w Danii. Kiedy jego wykrywacz metalu wyłączył się, nie przejął się zbytnio brudnym przedmiotem, który znalazł. Ale po bliższym przyjrzeniu się poszedł za głosem serca i poinformował Muzeum Vejle. Archeolodzy z muzeum pospieszyli na miejsce wykopalisk.

Maleńki kawałek metalu, który znalazł Schytz, miał 1,500 lat i pochodził z epoki żelaza. Archeolodzy z muzeum wydobyli ponad kilogram złotych brakteatów (wisiorków z cienkiego dysku), biżuterii i rzymskich monet. 

Skarb doprowadził do kilku odkryć. Archeolodzy uważają, że miastem mógł rządzić wódz, a miejscem tym mogło być langhús (mieszkanie komunalne). Na niektórych monetach widniał wizerunek cesarza Konstantyna, co sugeruje, że handel z królestwami europejskimi miał miejsce wcześniej, niż dotychczas sądzono. Wreszcie wierzą, że mieszkańcy zakopali skarb, aby ułagodzić bogów w burzliwym czasie głodu, desperacji i niszczycielskiej erupcji wulkanu, która dotknęła całą północną Europę. 

Skarb anglosaski z Norfolk

W 1991 roku archeolodzy odkryli jeden z największych anglosaskich skarbów złota w Wielkiej Brytanii w zachodnim Norfolk. Znaleźli złote monety bizantyjskie i merowińskie oraz inne złote przedmioty pochodzące z 610 r. n.e. Zawierają do 95% czystego złota i są warte ponad 550,000 XNUMX USD. Z tego okresu pochodzą również znalezione wcześniej skarby skarbów, takie jak Staffordshire Hoard i skarb znaleziony w Sutton Hoo. 

W 1996 roku Wielka Brytania zdecydowała się uchwalić Treasure Act. Treasure Act stanowi, że jeśli osoba znajdzie skarb w Anglii, Szkocji, Irlandii Północnej lub Walii, musi to zgłosić w ciągu 14 dni. Aby został sklasyfikowany jako skarb, musi mieć co najmniej 300 lat i zawierać co najmniej dwie monety zawierające 10% metali szlachetnych. Znalazcy należy się odszkodowanie według ceny ustalonej przez Komisję ds. Wyceny Skarbów.

W 2017 roku lokalny policjant został skazany na 16 miesięcy więzienia po znalezieniu kilku monet i próbie ich sprzedaży za ponad 20,000 XNUMX dolarów. 

Nuestra Señora de Las Mercedes

W 2007 roku firma Odyssey Marine Exploration znalazła zatopiony wrak statku u wybrzeży przylądka Santa Maria w Portugalii. Na głębokości 1,130 m zawierał ponad 500,000 600 srebrnych i złotych monet oraz inne przedmioty o wartości ponad XNUMX milionów dolarów.

Początkowo sądzono, że wrak to pozostałości statku o nazwie The Królewski kupiec. Po dalszych badaniach eksperci zdecydowali, że był to pechowiec Nuestra Senora de las Mercedes, hiszpański statek przewożący ładunek z Urugwaju do Hiszpanii, zatopiony przez Brytyjczyków w 1804 roku.

Pierwotnie statek przewoził dwa miliony monet peso, srebrne i złote przedmioty o wartości dwóch milionów dolarów, przyprawy, przybory kuchenne, sztućce, egzotyczne zwierzęta i wiele innych. Odyssey Marine Exploration wydobył ocalały skarb i przechowywał go w magazynie o kontrolowanej temperaturze w drodze powrotnej do Stanów Zjednoczonych.  

Kiedy rozeszła się wieść o odkryciu, przyznał się do tego hiszpański rząd. Sądy orzekły na korzyść Hiszpanii, a skarb znajduje się obecnie w Narodowym Muzeum Archeologii Podwodnej w Cartagenie. 

Flota skarbów z 1715 roku

Ten skarb jest darem, który ciągle daje. Na Vero Beach na Florydzie odwiedzający od czasu do czasu znajdują w piasku małe niespodzianki. Złote i srebrne monety wciąż trafiały do ​​rąk zaskoczonych Amerykanów, co nasuwa pytanie: Skąd się biorą?

W XVIII i XIX wieku potęga Hiszpanii słabła. Kolejne wojny sprawiły, że rządowe kasy zostały puste, więc flota składająca się z 18 statków popłynęła do Nowego Świata, by sprowadzić bogactwa do ojczyzny. Hiszpanie załadowali je porcelaną, złotem, srebrem, biżuterią i drogocennymi kamieniami. 

Ale zdarzyła się katastrofa. Huragan zniszczył flotę wkrótce po opuszczeniu portu. Hiszpanie uratowali część skarbu, a pirat o imieniu Henry Jennings uciekł z częścią, ale większość skarbu wciąż pozostaje pod falami. Czasami pływy przynoszą przedmioty do brzegów Florydy. Wybrzeże Atlantyku na Florydzie jest obecnie znane jako Treasure Coast, a firma o nazwie Queens Jewels jest właścicielem praw do skarbu.

Źródło: https://explorersweb.com/recent-buried-and-sunken-treasure-and-what-happens-to-it/