Niespodziewane korzyści zdalnego uczenia się dla uczniów neuroróżnorodnych

Przerwy w nauce były niefortunnym, ale zbyt częstym widokiem podczas pandemii. Ale nie każdy uczeń odczuwał te skutki równomiernie, ponieważ szkoły przestawiały się między opcjami zdalnymi i osobistymi.

Nawet w typowych okolicznościach uczniowie z autyzmem lub innymi różnicami neurologicznymi często są bardziej wrażliwi na zmiany w swoim otoczeniu. Biorąc pod uwagę utrzymującą się niepewność co do wpływu COVID-19 na szkolnictwo tej jesieni – oraz trajektorię szybko rozprzestrzeniającego się wariantu delta – być może nie jest niespodzianką, że wiele rodzin z dziećmi z neuroróżnorodnością decyduje się na kontynuowanie nauki zdalnej.

„Mieliśmy około 50 rodzin pozostających online. Ta prośba skłoniła nas do oficjalnego ubiegania się o utworzenie naszych szkół internetowych w stanie Arizona” — mówi Dana Van Deinse, dyrektor ds. partnerstwa i programowania online w Szkoły z autyzmem w Arizonie, która obsługuje ponad 400 studentów. „Więc tak naprawdę powstało to z popytu”.

Arizona Autism została założona w 2014 roku, ale dopiero teraz uruchamia długoterminowe oferty online dla szkół podstawowych i średnich. Jest to pierwsza szkoła czarterowa skupiona na problemach z autyzmem w stanie i służy uczniom z szerokim wachlarzem potrzeb. Ponieważ jest to statut publiczny, nie ma czesnego, a administratorzy są przyzwyczajeni do rodzin przeprowadzających się do stanu, aby uczęszczać. Van Deinse mówi, że już teraz jedna rodzina przeprowadziła się tylko po to, by ich dziecko mogło zapisać się online. (To także nie jedyna szkoła, która odnotowuje wzrost zainteresowanie niektórych rodzin aby ich neuroróżnorodne dzieci były oddalone).

Nauka w znajomym otoczeniu

Jednym z najważniejszych elementów sukcesu każdego młodego ucznia jest silna relacja nauczyciel-uczeń, mówi Jan Blacher, profesor pedagogiki i dyrektor SZUKAJ Rodzinne centrum informacji na temat autyzmu na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside. Mówi, że dzieci z bardziej ufnymi relacjami uczeń-nauczyciel radzą sobie lepiej w nauce, mają więcej przyjaciół i rzadziej rezygnują ze szkoły. Ale te relacje mogą być szczególnie trudne dla uczniów z autyzmem, którym czasem zrozumienie zajmuje więcej czasu reakcje emocjonalne rówieśników i dorosłych.

Szkolnictwo online może utrudniać kontakty towarzyskie, ale nauka osobista, zwłaszcza przy wciąż obowiązujących niektórych środkach ostrożności związanych z COVID-19, stanowi własne wyzwanie. Na przykład maski i dystans fizyczny w klasie mogą uniemożliwić uczniom i nauczycielom wzajemne zrozumienie ekspresji i stanów emocjonalnych, zauważa Blacher.

I wydaje się, że rodziny zwracają uwagę na te komplikacje. W ankiecie przeprowadzonej wśród ponad 3,000 rodzin Blacher i jej współpracownicy przy wsparciu National Institute of Minority Health and Health Disparities około 40 procent rodziców, którzy mają dzieci z autyzmem, nie czuło się komfortowo, wysyłając je osobiście z powrotem do szkoły tej jesieni .

Zarówno nauczyciele, jak i badacze zauważyli również, że wirtualna klasa zapewnia pewne nieoczekiwane korzyści. Niektórzy studenci wolą znajome otoczenie — zwłaszcza jeśli ich praca naukowa wymaga zadań, z którymi nie czują się komfortowo. Sean Arnold, pedagog specjalny i trener STEM w dystrykcie 75 w Nowym Jorku, zauważył znaczącą zmianę, gdy jego uczniowie pracowali z domu.

„Miałem uczniów, którzy byli selektywnie niemy i nigdy osobiście nie rozmawiali ze swoimi rówieśnikami w szkole. Ale ponieważ mieli [znaną] przestrzeń… dosłownie rozmawiali ze swoimi kolegami z klasy po raz pierwszy tylko podczas nauki zdalnej. I myślę, że to ma znaczenie” – mówi Arnold, którego dystrykt jest przeznaczony specjalnie dla uczniów z neuroróżnorodnością.

Chociaż nie analizował danych swoich uczniów, zauważył znaczący trend: prawie wszyscy zdalni uczniowie, z którymi pracuje, uzyskiwali lepsze wyniki w ocenach i wykazywali większy wzrost niż ich koledzy z klasy osobiście.

Stephen Shore, profesor edukacji i nauk o zdrowiu na Uniwersytecie Adelphi, powtórzył, jak ważne jest zapewnienie studentom neuroróżnorodnym większej kontroli nad środowiskiem uczenia się.

„Osoby z autyzmem mogą odczuwać przeciążenie sensoryczne, aby udać się do fizycznej lokalizacji, w której jest być może za dużo hałasu lub jakieś problematyczne oświetlenie, takie jak świetlówki, wbudowane oprawy oświetleniowe, a nawet po prostu regulacja temperatury”.

Shore, który sam ma autyzm, pamiętał, jak próbował pracować w klasie, w której zimą było szczególnie gorąco. Ten dyskomfort był uporczywym rozproszeniem uwagi — i mówi, że niektórzy dyrektorzy szkół mogą od razu tego nie wziąć pod uwagę.

Elastyczność jest również kluczowa dla uczniów, których codzienne wyzwania związane z nauką mogą być nieprzewidywalne. Van Deinse z Arizona Autism Charter Schools mówi, że nauka w domu może zapewnić rodzinom elastyczność niezbędną do proaktywnego reagowania na potrzeby uczniów.

„Kiedy odprowadzali swoje dziecko do szkoły, a czasami może nie mieli dobrej nocy lub coś wywoływało ich zachowanie i nie chcieli iść do szkoły, [rodzina] teraz dostrzegła korzyści płynące z posiadania ich dziecko w domu – mówi.

Plusy i minusy

Dla historyków edukacji specjalnej istnieje cykliczne odczucie obecnej chwili dla rodzin z neuroróżnorodnymi dziećmi. w 1975 r Ustawa o edukacji dla wszystkich dzieci niepełnosprawnych gwarantował „bezpłatną, odpowiednią edukację publiczną” wszystkim uczniom, niezależnie od zdolności, i umożliwił tysiącom dzieci pójście do szkół po raz pierwszy. Jak podkreśla Blacher, obecnie wiele rodzin, w których są neuroróżnorodni uczniowie, prosi o zatrzymanie dzieci w domu.

Z drugiej strony, wirtualne uczenie się nie jest najlepszą opcją dla wszystkich neuroróżnorodnych uczniów, tak jak nie zawsze jest odpowiednie dla neurotypowych uczniów. Nauka zdalna często może wymagać znacznego wsparcia ze strony rodziny ucznia, mówi Blacher, a także może uniemożliwić niektórym uczniom rozwijanie umiejętności społecznych z kolegami z klasy lub osiąganie innych celów w ich zindywidualizowanych planach edukacyjnych (IEP).

„Kiedy autystyczne dziecko siedzi w domu, nie ma realnej szansy na pracę nad umiejętnościami komunikacji społecznej, co jest zwykle celem IEP. Wiele z tych dzieci zgłosiło mi, że faktycznie czują się samotne, tęsknią za swoimi przyjaciółmi” – mówi Blacher.

I chociaż wideokonferencje pozwalają nauczycielom i uczniom komunikować się bez zakrywania ich twarzy maską, nadal utrudniają autentyczną więź emocjonalną. Inną opcją rozważaną przez niektóre szkoły jest próba dostosowania elementów nauki zdalnej do typowego dnia szkolnego. Arnold zauważa, że ​​na przykład niektóre spotkania administracyjne z uczniami i rodzinami w jego szkole będą mogły odbywać się wirtualnie, nawet dla uczniów zapisanych osobiście.

Ostatecznie upewnienie się, że neuroróżnorodni uczniowie jak najlepiej wykorzystają swoje zajęcia, zarówno online, jak i osobiście, wymaga aktywnego poparcia ze strony szkół — coś, co Arnold zauważył od zeszłego roku.

„Podczas gdy w przeszłości widziałem wielu nauczycieli z pierwszego końca spektrum, którzy przyjmowali te wszystkie wspaniałe nowe procedury, działania i metody w swoich klasach, pośród tego widziałem nawet nauczycieli, którzy byli bardziej powściągliwi… ruszaj się i zmieniaj” – mówi. „I to budzi we mnie nadzieję”.

Źródło: https://www.edsurge.com/news/2021-08-04-the-unexpected-benefits-of-remote-learning-for-neurodivergent-students