Załogi United Launch Alliance na przylądku Canaveral zamknęły rakietę Atlas 5 na poniedziałkowy start wraz z kolejnym wartownikiem na podczerwień armii amerykańskiej, który dołączy do floty satelitarnej przeznaczonej na wyrzutnie rakiet wykrywających na całym świecie.
Zespoły naziemne w Pionowym Ośrodku Integracji ULA zainstalowały piąty Kosmiczny System Podczerwieni Sił Kosmicznych (SBIRS) na szczycie rakiety Atlas 5 7 maja. Od tego czasu personel ULA przeprowadził serię testów w celu sprawdzenia połączeń mechanicznych i elektrycznych pomiędzy rakieta i statek kosmiczny SBIRS GEO 5 zamknięte w osłonie ładunku Atlas 5.
Przygotowania przygotowały grunt pod wypuszczenie 194-metrowej (59-metrowej) rakiety z pionowego hangaru na pad 41 na stacji sił kosmicznych Cape Canaveral w ten weekend. Atlas 5 będzie jeździł na swojej mobilnej platformie startowej po torach kolejowych w czasie 1,800-stopowej (550-metrowej) podróży do platformy startowej.
Po połączeniu rakiety z systemami naziemnymi - takimi jak przewody paliwa pędnego - na platformie startowej, ULA rozpocznie odliczanie wcześnie w poniedziałek, aby wyznaczyć czas startu na 1:35 EDT (1735 GMT).
Start w poniedziałek będzie pierwszą misją Atlas 5 tego roku i drugim lotem ULA w 2021 roku, po udanym wystrzeleniu rakiety Delta 4-Heavy z Kalifornii 26 kwietnia z tajnym satelitą szpiegowskim rządu USA.
Wyrzutnia Atlas 5, która dostarczy statek kosmiczny SBIRS GEO 5 na orbitę, będzie latać w konfiguracji „421” z 4-metrowymi i dwoma mocowanymi na stałe rakietami doładowującymi dostarczonymi przez Aerojet Rocketdyne. Pojedynczy silnik RL10 firmy Aerojet Rocketdyne będzie napędzał górny stopień Centaura Atlas 5.
Wystrzelenie będzie oznaczać ósmy lot wariantu Atlas 5-421 i 87. start rakiety Atlas 5 od debiutu w 2002 roku.
Załogi ULA na przylądku Canaveral zaczęły układać rakietę Atlas 5 na stole startowym wewnątrz VIF w zeszłym miesiącu. Brązowy wzmacniacz pierwszego stopnia został podniesiony pionowo i umieszczony na stanowisku startowym 21 kwietnia, kilka tygodni po tym, jak scena dotarła do bazy startowej na Florydzie z fabryki rakiet ULA w Decatur w Alabamie.
Podwójne dopalacze rakietowe AJ-60A firmy Aerojet Rocketdyne zostały zainstalowane z boku pierwszego stopnia Atlasa 23 i 24 kwietnia. Silniki przypinane dadzą rakiecie dodatkowe przyspieszenie poza wyrzutnią, strzelając obok napędzanej naftą pierwszego stopnia. Silnik główny RD-180.
Zespoły naziemne podniosły kriogeniczny górny stopień Centaura rakiety i jego silnik Aerojet Rocketdyne RL10 na szczycie pierwszego stopnia Atlas 26 kwietnia. cała jednostka na szczycie pierwszego stopnia.
Budowa rakiety Atlas 5 została zakończona w piątek, 7 maja, wraz z ułożeniem 45-metrowej (13.7-metrowej) owiewki ładunku wewnątrz VIF.
Pracownicy zamknęli satelitę SBIRS GEO 5 wewnątrz owiewki ładunku w pomieszczeniu czystym w porcie kosmicznym. Statek kosmiczny przybył do Cape Canaveral 18 marca samolotem transportowym Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych z Kalifornii, gdzie Lockheed Martin zbudował i przetestował satelitę w fabryce w Sunnyvale.
Kiedyś na przylądku Canaveral, statek kosmiczny został załadowany zapasami hydrazyny hipergolicznej i propelentów czterotlenkowych azotu do manewrów w kosmosie.
SBIRS GEO 5 jest następstwem czterech poprzednich satelitów SBIRS wystrzelonych na orbitę geosynchroniczną od 2011 r. W celu zastąpienia starzejącego się wojskowego statku kosmicznego ostrzegającego o rakietach Programu Wsparcia Obrony, z których ostatni wystrzelił w 2007 r. Wszystkie satelity SBIRS na orbicie geosynchronicznej poleciały w kosmos na pokładzie rakiet Atlas 5 .
Rakieta Atlas 5 wystrzeliwująca misję SBIRS GEO 5 poleci na wschód od przylądka Canaveral. Dwie stałe rakiety do wyrzutni zużyją wstępnie zapakowany materiał miotający w ciągu około półtorej minuty, a następnie wyrzucą, by wpaść do Oceanu Atlantyckiego w czasie T + plus 2 minuty i 9 sekund.
Wyprodukowany w Rosji silnik główny RD-180 pierwszego stopnia wyłączy się przy T + plus 4 minuty i 10 sekund, a sześć sekund później nastąpi separacja stopni. Zasilany wodorem silnik RL10 na górnym stopniu Centaura zapali się przy T + plus 4 minuty, 26 sekund, na pierwsze z dwóch strzałów, aby umieścić sondę SBIRS GEO 5 na wydłużonej orbicie transferowej.
Po odcięciu pierwszego spalenia Centaura na poziomie T + plus 15 minut, 6 sekund, rakieta wyśle dwa dodatkowe ładunki wielkości walizki dla Akademii Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Drugie spalanie silnika RL10 rozpocznie się przy T + plus 31 minut i 6 sekund, aby wejść na orbitę bliżej ostatecznej pozycji roboczej sondy SBIRS GEO 5.
Oddzielenie nowego satelity ostrzegającego o rakietach Sił Kosmicznych ma nastąpić na T + plus 42 minuty i 46 sekund.
Komputer naprowadzający Atlas 5 będzie dążył do uwolnienia statku kosmicznego na orbitę o wysokości od 575 mil (925 kilometrów) do 22,216 mil (35,753 kilometrów), z kątem nachylenia 21.14 stopnia do równika.
Pokładowy system napędowy sondy SBIRS GEO 5 skieruje satelitę na kołową orbitę geosynchroniczną, która stale znajduje się na wysokości prawie 22,300 XNUMX mil nad równikiem. Na tej orbicie prędkość satelity będzie ustalana z prędkością obrotu Ziemi, dzięki czemu czujniki wczesnego ostrzegania na podczerwień statku będą miały stały widok tej samej części planety.
Nowy satelita różni się od pierwszych czterech satelitów SBIRS GEO, wprowadzając zmodernizowany projekt statku kosmicznego, który Lockheed Martin nazywa „autobusem bojowym”. Lockheed Martin zbudował piąty i szósty satelita SBIRS GEO przy użyciu nowej platformy LM 2100, która według firmy jest wynikiem „finansowanej wewnętrznie, wieloletniej inicjatywy modernizacyjnej”.
Według Lockheed Martin, autobus bojowy LM 2100 został zaprojektowany w celu zapewnienia zwiększonej odporności i odporności na zagrożenia cybernetyczne, wraz z dodatkową mocą statku kosmicznego oraz ulepszonym napędem i elektroniką. Modułowa konstrukcja obejmuje wspólne komponenty w celu usprawnienia produkcji i może łatwiej dostosować nowe typy czujników, aby reagować na innowacje i nowe wymagania wojskowe.
Autobus bojowy LM 2100 będzie również używany przez następną generację satelitów ostrzegających przed rakietami, które Lockheed Martin buduje dla Sił Kosmicznych w celu zastąpienia floty SBIRS. Kolejna generacja nawigacji satelitarnej GPS, która ma rozpocząć się w 2026 r., Będzie również korzystać z platformy autobusu bojowego.
Ostatni satelita SBIRS GEO, GEO 6, ma wystartować na rakiecie Atlas 5 w 2022 r. Kontrakty wojskowe z Lockheed Martin na ostatnie dwa satelity SBIRS GEO wyceniane są na około 2.2 miliarda dolarów, zgodnie z danymi finansowymi opublikowanymi przez Pentagon w poprzednie lata.
Northrop Grumman buduje czujniki podczerwieni na satelitach SBIRS. Przyrządy mogą wykrywać i śledzić bardzo gorące smugi spalin z silników rakietowych, informując wojskowych o wystrzeliwaniu zagranicznych rakiet. Informacje zebrane przez flotę SBIRS mogą pomóc jednostkom obronnym przechwycić nadlatujący pocisk, zanim uderzy w cel.
Konstelacja SBIRS obejmuje co najmniej cztery statki SBIRS stacjonujące na orbicie geosynchronicznej i co najmniej dwa ładunki podczerwone na orbitach eliptycznych na pokładzie ściśle tajnych satelitów szpiegowskich Krajowego Biura Zwiadu, zapewniających pokrycie polarne. Ostatnie dwa satelity SBIRS, które zostaną wystrzelone w tym i przyszłym roku, uzupełnią flotę.
Każdy zestaw instrumentów na podczerwień na satelitach geosynchronicznych zawiera czujniki wpatrywania i skanowania zaprojektowane w celu zapewnienia widoczności na całej półkuli, jednocześnie umożliwiając operatorom naziemnym skupienie wzroku statku na hotspotach, takich jak Korea Północna.
E-mail Autor.
Śledź Stephena Clarka na Twitterze: @ StephenClark1.
