تقابل و جنبش برای پایان دادن به جنگ علیه مواد مخدر

سال 2020 سال 50 را رقم زد^th سالگرد به اصطلاح جنگ علیه مواد مخدر. در حالی که ایالت های سراسر کشور حشیش قانونی را جرم زدایی و تجاری می کنند، برخی مواد مخدر را برنده جنگ مواد مخدر اعلام کرده اند. این ارزیابی حقیقتی دارد. دو سوم آمریکایی ها در حال حاضر پشتیبانی می کند جرم زدایی از ماری جوانا، که اکنون با نام علمی و کمتر نژادی آن، حشیش از آن یاد می شود. با این حال، اکثر محققان و فعالان موافق هستند که جنگ مواد مخدر هنوز به پایان نرسیده است.

جنگ علیه مواد مخدر به طور رسمی در طول دولت نیکسون با قانون جامع پیشگیری و کنترل سوء مصرف مواد در سال 1970 آغاز شد. کمک های برتر نیکسون مشهور اعتراف کرد جنگ علیه مواد مخدر اساساً با جرم‌انگاری گروه‌های فعال ضدجنگ و اعضای مردمی جنبش حقوق مدنی به حذف اپوزیسیون سیاسی چپ‌گرا کمک کرد. جوامع رنگین پوست به هدف پلیس نظامی و اجرای نامتناسب سیاست ممنوعیت تبدیل شدند. جنگ علیه مواد مخدر نوع جدیدی از نژادپرستی ساختاری را در قالب حبس دسته جمعی، عمیق تر شدن فقر چرخه ای و فرسایش آزادی های مدنی به نفع قدرت بخشیدن به اجرای قانون آغاز کرد.

جنگ مواد مخدر منجر به مجموعه‌ای از پرونده‌های دیوان عالی شد که حق متمم چهارم آمریکایی‌ها برای رهایی از جستجو و ضبط غیرقانونی را از بین برد.[I] در اختیار داشتن یک ماده کنترل شده به جرم مسئولیت شدید و توجیهی برای سوء استفاده های مجری قانون از قدرت که جوامع سیاه پوست را هدف قرار می دهد، تبدیل شد.[II] سیاهپوستان پنج برابر بیشتر از سفیدپوستان به دلیل داشتن مواد مخدر دستگیر می‌شوند.[III] محققان در سال 2009 تخمین زدند که اگر روند حبس دسته جمعی رخ نمی داد، نرخ فقر 20 درصد کمتر می شد و 5 میلیون نفر کمتر به زیر خط فقر می رسیدند.[IV] حبس ساختار خانواده را به طرز چشمگیری تغییر می دهد و تعداد خانواده های تک والدی را افزایش می دهد و نرخ ازدواج را کاهش می دهد.[V] در این میان زندان ها تبدیل به یک صنعت چند میلیارد دلاری. بنابراین، بر خلاف اعلان سر زبان ها مبنی بر اینکه مواد مخدر در جنگ مواد مخدر پیروز شد، مجتمع صنعتی جنایی ایالات متحده پیروز واقعی است. و جوامع سیاه و قهوه ای مغلوب هستند. میشل الکساندر این عصر حاضر را جیم کرو جدید نامیده است.[ششم] و مانند قوانین جیم کرو، ممنوعیت هم سیستم حقوقی کیفری را تغذیه می کند و هم به تبعیض در آموزش، رفاه اجتماعی، مراقبت های بهداشتی و رفاه کودکان دامن می زند.

در سراسر کشور، شاهدانه قانونی است $ 17.5 میلیارد صنعت و به صورت تصاعدی در حال رشد است. با لوایح قانونی جدید فدرال روی میز، و تمام نیمی از ایالت ها در حال حاضر جوامع و دانشمندان با اجازه دادن به نوعی فروش قانونی حشیش، کار اندازه گیری، باز کردن و از بین بردن جنگ مواد مخدر را آغاز کرده اند. چنین تلاش‌هایی معمولاً بر جرم‌زدایی، غرامت برای زندانیان سابق، و سرمایه‌گذاری مجدد جامعه برای مناطقی که در معرض اجرای نامتناسب قانون هستند، متمرکز است. با این حال، پلیس و دادستان تنها منابع جرم انگاری نیستند. جرم انگاری در دادگاه های رفاه و حمایت از کودکان، سیستم آموزش عمومی، مراقبت های بهداشتی و مسکن نیز رخ می دهد. این سیستم ها به طور نامتناسبی بر زنان، جوانان و کودکان سیاه پوست تأثیر می گذارد. بنابراین جرم‌انگاری زنان و کودکان سیاه‌پوست در حاشیه‌های نظام حقوقی ما اتفاق می‌افتد، جایی که روند دادرسی صرفاً یک جعبه است که توسط یک آژانس بررسی می‌شود تا یک حق قانونی اساسی.

به این ترتیب، ممنوعیت حشیش، زنان و خانواده های سیاه پوست را جرم انگاری می کند بصورت متقاطع. متقاطع بودن یک نظریه حقوقی است که در اواخر دهه 80 توسط کیمبرل کرنشاو پایه گذاری شد. نظریه پوزیشن ها افراد با هویت‌های چندگانه به حاشیه رانده شده، تبعیض را در تقاطع این هویت‌ها تجربه می‌کنند. کرنشاو در ابتدا مورد بررسی قرار گرفت سه مورد که در آن سیستم حقوقی تبعیض علیه زنان سیاه پوست را به رسمیت نمی شناسد زیرا این سیستم فقط به رسمیت می شناسد هر دو جنس or تبعیض نژادی، نه هر دو در یک زمان. به طور مشابه، ممنوعیت حشیش زنان سیاه پوست را بر اساس نژاد و جنسیت آنها هدف قرار می دهد. برای مثال، مادران سیاه‌پوست از لحاظ تاریخی پیگرد کیفری را برای قرار گرفتن در معرض مواد مخدر قبل از تولد تجربه کرده‌اند (این جایی است که اصطلاح «کراک بچه» را دریافت می‌کنیم).[هفتم] تا به امروز مادرانی که حشیش مصرف می کنند می توانند حقوق والدین خود را از دست بدهند. جابجایی در سیستم مراقبت از خانواده یک تجربه ذاتی آسیب زا برای کودکان است. کارن باس، نماینده کنگره، بنیانگذار گروه کنگره در مورد جوانان پرورش دهنده، یک بار بیان کرد که پیامدهای سیاست‌های [جنگ علیه مواد مخدر] برای خانواده‌ها افزایش گسترده تعداد کودکانی بود که به دلیل مصرف مواد والدین در مراکز نگهداری قرار می‌گرفتند.» علاوه بر این، مدارس دولتی در کالیفرنیا همچنان می تواند تعلیق و اخراج شود جوانان برای داشتن حشیش، اغلب فرصت های آموزشی آینده خود را با سابقه ای مخدوش از مسیر خارج می کنند. حتی ممکن است مدارس شامل خدمات حمایت از کودکان شود که منجر به جابجایی به سیستم‌های مراقبت و نگهداری نوجوانان شود. ممنوعیت حشیش همچنین بر عدالت در دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، مسکن عمومی و منافع عمومی، به روش‌های نامشخص و نامشخص تأثیر می‌گذارد.

جنبش برای پایان دادن به جنگ علیه مواد مخدر با موفقیت به ممنوعیت در اکثر ایالت ها پایان داد، حشیش را جرم زدایی کرد و فروش قانونی حشیش را مجاز کرد. اما بدیهی است که کارهای بیشتری باید انجام شود. ما باید به جرم انگاری زنان و خانواده های سیاه پوست در زمینه رفاه کودکان، آموزش، مسکن و مراقبت های بهداشتی پایان دهیم. ما باید در جنبش خود برای پایان دادن به جنگ علیه مواد مخدر به موضوع متقاطع بودن توجه داشته باشیم.

[I] بری فریدمن، در Unwarranted: Policing Without Permission 120–137 (2018).

[II] میشل الکساندر، فصل 2: ​​قفل، در جیم کرو جدید 59–84 (2020).

[III] آلیسا سی. مونی و همکاران، تفاوت‌های نژادی/قومی در دستگیری‌ها برای نگهداری مواد مخدر پس از پیشنهاد کالیفرنیا 47،

2011-2016، مجله آمریکایی سلامت عمومی 108، شماره. 8 (اول اوت 1): صص 2018-987.

[IV] رابرت اچ دفینا و هانون لنس، تأثیر حبس جمعی بر فقر (2009). جنایت و

بزهکاری، 12 فوریه 2009

[V] دونالد برامن، گذراندن زمان در بیرون: حبس و زندگی خانوادگی در آمریکای شهری (2004)

[ششم] میشل الکساندر، جیم کرو جدید: حبس دسته جمعی در عصر کوررنگی، دهمین سالگرد

نسخه (2020).

[هفتم] لورا ای. گومز، مادران نادرست: قانونگذاران، دادستان ها، و سیاست قرار گرفتن در معرض مواد مخدر قبل از تولد،

فیلادلفیا: انتشارات دانشگاه تمپل، 1997.

منبع: https://harrisbricken.com/cannalawblog/intersectionality-and-the-movement-to-end-the-war-on-drugs/