در اینجا 4 راه برای دفاع در برابر وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین آورده شده است

ارتش های جهانی به طور فزاینده ای در حال ساخت، استقرار و بهره برداری از وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین یا UGV هستند. میخالیو فدوروف، معاون نخست وزیر اوکراین در امور نوآوری، در این مورد نوشت توییتر که، "من معتقدم سیستم های رباتیک زمینی مانند پهپادها، تغییر دهنده بعدی بازی در این جنگ خواهند بود."

در همین حال، ایالات متحده از آن استفاده کرده است QinetiQ ربات خنثی کننده مهمات منفجره برای سال ها و ارتش ایالات متحده در حال توسعه است وسایل نقلیه رزمی رباتیک به عنوان بخشی از برنامه نسل بعدی خودروهای رزمی. استونی، آلمان، اسرائیل، نروژ، سنگاپور، کره جنوبی، ترکیه و امارات همگی در حال ساخت UGV هستند.

مانند وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین یا پهپادها، سیستم‌های UGV از نظر اندازه و مأموریت گسترده هستند، از Bettle N-UGV MacroUSA با وزن تنها 1 کیلوگرم تا RCV-Heavy 30 تنی با یک توپ 50 میلی‌متری به کمک هوش مصنوعی. ماموریت ها به طور یکسان متفاوت هستند: UGV ها را می توان برای شناسایی، تدارکات، تخلیه پزشکی، خنثی کردن مهمات انفجاری، جنگ ضد تانک، ضد دسترسی / انکار منطقه و موارد دیگر استفاده کرد.

گستره وسیع UGV ها به این معنی است که بعید به نظر می رسد یک دفاع یکسان برای همه موفقیت آمیز باشد، اما چند گزینه واضح وجود دارد.

- پارازیت: مانند پهپادها، UGV ها معمولاً به سیگنال های خارجی برای ارائه فرمان و کنترل برای عملیات متکی هستند. UGV های تجاری ممکن است بر روی همان فرکانس اجرا شود پهپادهای تجاری (به عنوان مثال 2.4 گیگاهرتز)، بنابراین همان دارایی های جنگ الکترونیکی که علیه پهپادهای تجاری استفاده می شود ممکن است علیه UGV های تجاری کار کند. اما UGV های تجاری و نظامی احتمالاً مورد پسند قرار خواهند گرفت باندهای فرکانس پایین تر (زیر 1 گیگاهرتز) که بهتر به موانع نفوذ می کنند.

این بخاطر این است که عملیات UGV در مقایسه با پهپادهایی که در هوای خالی پرواز می کنند، احتمالاً با موانع بیشتری روبرو می شوند که مانع انتشار سیگنال می شوند. در طول یک بازی جنگی 2020 که توسط RAND انجام شد، الزام برای حفظ ارتباط خط دید بدون مانع و غیرقابل گیرکردن به UGVهای از راه دور، "محدودیت هایی را بر نیروهای آبی تحمیل کرد، سرعت را کاهش داد و مدیریت پیشروی بلو را پیچیده کرد. استفاده موثر قرمز از پارازیت به طور قابل ملاحظه ای محدود شده است توانایی آبی برای استفاده از آن وسایل نقلیه. (تأکید اضافه شده است)

- سلاح های ضد وسیله نقلیه: UGV ها اغلب دارای زره ​​محدودی هستند که آنها را در برابر سلاح های سبک ضد وسیله نقلیه و احتمالاً سلاح های کوچک آسیب پذیر می کند. به عنوان مثال، اوکراین راتل اس شامل یک مین ضد تانک است که بر روی یک وسیله نقلیه کوچک کنترل شده از راه دور بسته شده است. قوانین تعامل برای UGV ها همچنین می تواند بسیار راحت تر باشد زیرا درگیر شدن UGV ها حداقل خطر را برای زندگی انسان به همراه دارد.

نگرانی اصلی منفجر کردن هر گونه مواد منفجره داخل کشتی است که می تواند به افراد مجاور آسیب برساند. مدافعان همچنین باید هزینه های نسبی مهمات دفاعی در برابر سیستم شکست خورده را در نظر بگیرند. استفاده از یک موشک Javelin 78,000 دلاری علیه یک UGV تجاری اصلاح شده ممکن است در طول زمان پایدار نباشد، اما در برابر یک سیستم بزرگ و گران قیمت مانند روسیه منطقی است. Uran-9.

- حملات وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین: مدافعان می توانند از پهپادهای بمب افکن یا کامیکاز برای از بین بردن UGV ها استفاده کنند. اوکراین به مناسبت انجام داده است. پهپادها مزیت نسبتا ارزان بودن را دارند و می توانند برای یافتن UGV نیز مفید باشند. از آنجایی که UGV ها معمولاً کوچکتر از وسایل نقلیه سرنشین دار مشابه هستند، شناسایی آنها نیز اغلب دشوارتر است.

با این حال، یک پهپاد می تواند به طور مستقل یک منطقه را جستجو کند، شاید با استفاده از حسگرهای مجهز به بینایی ماشین برای شناسایی و تشخیص تهدیدات UGV. وقتی روسیه یک جوخه از پنج یا شش UGV در مارس 33 پهپادهای اوکراینی با نارنجک انداز 17 اینچی AGS-2024 علیه مواضع اوکراینی تجهیز شدند و حداقل دو فروند از آنها را منهدم کردند.

- موانع فیزیکی: UGV ها محدود به زمین هستند، بنابراین موانع زمینی که دسترسی خودرو را محدود می کنند برای دفاع در برابر UGV مفید هستند. موانع بتنی ضد تانک ("دندان های اژدها")، بولاردها، نرده ها و دروازه های ضد قوچ همگی می توانند مفید باشند. با این حال، نوع و فاصله بین موانع باید با تهدید UGV همسو شود، زیرا UGV های کوچک می توانند بین موانع با فاصله زیاد لغزند.

البته داشتن گزینه کافی نیست. مدافعان باید تعیین کنند که کدام بهترین کار می کند و کدامیک برای زمینه آنها مناسب تر است. در کوتاه مدت، پارازیت یک رویکرد بسیار موثر به نظر می رسد، زیرا تجهیزات جنگ الکترونیکی که برای شکست پهپادها استفاده می شود ممکن است به راحتی در UGV ها اعمال شود. اما همانطور که سیستم‌های بدون سرنشین مستقل‌تر می‌شوند، پارازیت‌ها مؤثرتر خواهند بود و دفاع باید روی رویکردهای دیگر تأکید کند.

زره محدود UGV ها نشان می دهد که تمرین و آموزش با استفاده از سلاح های سبک ضد وسیله نقلیه و سلاح های کوچک می تواند بسیار ارزشمند باشد. موانع فیزیکی برای دفاع از سایت‌های تعمیر نیز معقول به نظر می‌رسند، اگرچه ممکن است نیاز به بازآرایی جزئی داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند در برابر وسایل نقلیه کوچک‌تر محافظت کنند. مدافعان همچنین باید مدل سازی کنند، شبیه سازی کنند، بازی های جنگی را انجام دهند و تمرین های آتش زنده را انجام دهند تا مشخص کنند کدام رویکرد موثرتر به نظر می رسد و چه معایبی وجود دارد.

Zachary Kallenborn محقق اصلی در ایینه ایالات متحده، یک شرکت مشاوره و سرمایه گذاری UAS و ضد UAS. او همچنین به مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، مدرسه سیاست و دولت شار، مؤسسه ملی مطالعات بازدارندگی، و کنسرسیوم ملی برای مطالعه تروریسم و ​​واکنش به تروریسم وابسته است. تحقیقات، نگارش و تحلیل گسترده او در مورد جنگ هواپیماهای بدون سرنشین، سلاح های کشتار جمعی، تروریسم و ​​خطر وجودی پوشش خبری جهانی دریافت کرده و بر طیف گسترده ای از سیاست ها و استراتژی های امنیتی ایالتی، فدرال و جهانی تأثیر گذاشته است.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
• PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://www.defensenews.com/opinion/2024/04/25/unmanned-ground-vehicles-rapidly-finding-their-place-on-battlefields/