Oklahoma is nu het wilde westen van cannabis

Lakke regelgeving en lage toetredingsdrempels hebben geleid tot de explosieve groei van cannabis in Sooner State

OKEMAH, Oklahoma. – Chip Baker bekeek een uitgestrekt veld aan de rand van een oude hooiboerderij, een uur ten oosten van Oklahoma City, zijn paardenstaart zwaaiend in de dikke, vochtige lucht, zijn stem opgewonden.

"Dit is waarschijnlijk de grootste verzameling Squirt ter wereld!" pochte hij, wijzend op een reeks netjes uitgezette cannabisplanten voor hem die binnenkort kilo's van de populaire soort zullen bloeien.

Bakker zou het weten. Vanaf het moment dat hij zijn eerste marihuanaplant plantte op 13-jarige leeftijd, draait alles om het kweken van wiet. Een droom gevormd in de velden van Georgia bracht hem naar Humboldt County, Californië - de het vroegste wiet-epicentrum van het land — dan Colorado, het land van eerste recreatiemarkt.

Maar het is hier op het platteland van Oklahoma, langs een stoffige onverharde weg langs de oevers van de North Canadian River, waar echte cannabiscowboys - waaronder massa's Colorado-ondernemers zoals Baker - gigantische eigendommen kopen om gigantische aantallen planten te laten groeien, allemaal in een zoektocht naar gigantische stapels van Kush afgeleide contanten.

Het is een plek als vrijwel geen ander in Amerika.

"Andere staten verbouwen percelen," zei Baker met een grijns, terwijl hij de 90 hectare grote, 40,000 planten tellende cannabisboerderij voor hem innam. “In Oklahoma groeien we velden. '

De Sooner State, zo diep rood als het Amerikaanse politieke palet zal gaan, is bijna van de ene op de andere dag de heetste plek in het land geworden om marihuana te kweken. Het is een ongekende kijk op wat er gebeurt als de overheid grotendeels buiten beeld blijft en de vrije markt op hol laat slaan.

En bedrijven in Colorado pompen hun aanzienlijke dollars en cannabisexpertise in de staat, in de hoop geld te verdienen met wat Baker en anderen in de industrie de volgende groene stormloop noemen.

"Het is het Wilde Westen van wiet," zei hij, "in al zijn glorie."

Oklahoma is nu Amerika's meest onwaarschijnlijke bastion van knop - een wet-en-ordemekka dat de oorlog tegen drugs tot het uiterste en nog steeds een hoger percentage van de bevolking gevangen houdt dan elke staat behalve Louisiana.

In tegenstelling tot de meeste andere sterk gereguleerde cannabismarkten, zijn er in Oklahoma geen limieten voor het aantal planten dat je kunt kweken en geen limiet voor het aantal kweekjes of apotheken die de staat aankan. Als gevolg hiervan heeft Oklahoma nu de meeste medische marihuanapatiënten per hoofd van de bevolking in de natie - en het komt niet eens in de buurt. Slechts drie jaar na legalisatie heeft de staat zeven keer zoveel telers als Colorado en twee keer zoveel apotheken.

Grond is betaalbaar en overvloedig. Doktoren voeren virtuele consulten die mensen helpen om in slechts 15 minuten een medische vergunning te krijgen - geen goedgekeurde medische aandoening nodig.

Deze lage toetredingsdrempels maken Oklahoma het nieuwe oog van de nationale wietstorm.

"Iedereen met een dollar en een droom kan aan de slag in Oklahoma", zegt Brent McDonald, marketing- en verkoopdirecteur bij Apothecary Farms/Apothecary Extracts, een van de vele cannabisbedrijven in Colorado die strijden in wat snel een nationale marihuana-wapenwedloop is geworden.

De keerzijde van deze omgeving in het wilde westen, beweren wetshandhavers in Oklahoma, is een staat die wordt overspoeld met mensen - inclusief degenen die migreren uit Colorado - die willen profiteren van de lakse nieuwe wetten.

Illegale telers vestigen winkels op het platteland, beweren ze, waardoor hun personeel in erbarmelijke omstandigheden moet leven en hun product naar de staat leidt voor enorme winsten. Ondertussen stijgen de grondprijzen voor vijf keer hun waarde, waarbij enthousiaste telers direct contant betalen.

"Ik ben niet gefrustreerd", zei Haskell County Sheriff Tim Turner, wiens afgevaardigden op het platteland van Oost-Oklahoma in juni twee Colorado-individuen arresteerden voor het naar verluidt exploiteren van een illegale kweek van 10,000 planten. "Ik ben gekker dan de hel."

Colorado verlaten voor groenere weiden

Nadat hij in Californië begon, bracht Baker een decennium door met het slijpen van zijn cannabiskarbonades in de medische en, later, recreatieve scènes van Colorado.

In Denver richtte hij zijn merk Cultivate Colorado op, dat telers voorziet van aarde, lampen, schoppen en al het andere dat ze nodig hebben om planten tot volwassen producten te laten groeien.

Maar kort nadat Oklahomans in juni 2018 stemde om medicinale marihuana te legaliseren, merkte Baker dat de transportkosten voor zijn hydrocultuurvoorraden vijf keer hoger waren dan normaal.

Alles, besefte Baker, ging naar Oklahoma.

"Ik wist niet eens dat ze medicijnen legaliseerden," zei hij.

Baker en zijn vrouw hadden slechts drie maanden nodig om hun huis in Denver te verkopen, 110 hectare buiten Oklahoma City te kopen en hun activiteiten naar het oosten te verplaatsen.

"We volgen de groene stormloop", zei hij. "Heb altijd."

Naast het runnen van zijn eigen boerderij, beheert Baker ook de 90 hectare grote teelt in Okemah, waarvan de eigenaren een oude hooiboerderij hebben omgebouwd tot wat volgens Baker een van de grootste cannabispercelen in de natie is.

De eigenaren van het Tribe Collective zijn Oklahomans met verschillende achtergronden: olie en gas, technologie en zelfs Hollywood. Ze lieten de oude industrieën vallen en gingen all-in voor het kweken van wiet.

De uitgestrekte boerderij bevindt zich op een terrein van 900 hectare, vol met meerdere kassen, een ultramodern extractielaboratorium, een inloopvriezer - en dat is voordat je naar de buitenteelt gaat. Als je over de stoffige onverharde weg rijdt, lijkt het alsof het een willekeurig landelijk stuk van het Amerikaanse binnenland kan zijn.

Maar dan zie je de planten - meer dan 40,000 van hen wiegen zachtjes in nette rijen velden met namen als 'Skinny Marie' en 'Lucky Day'.

Op een recente, drukkend hete zomerdag in Oklahoma, installeerden arbeiders nat van het zweet touwlijnen om de planten rechtop te houden. In de buurt bespraken Baker en zijn team de beste manieren om irritante rupsen van de marihuanabladeren te houden, terwijl ze plannen bespraken om nog verder uit te breiden op het schijnbaar eindeloze terrein.

"Mensen zeiden altijd 'Oklahoma' als een scheldwoord toen we hier kwamen wonen," zei Baker lachend. “Maar dit zal de grootste cannabisstaat van het land blijken te zijn.”

Voor de in New Orleans geboren Jeff Henderson diende Colorado als een spoedcursus cannabis. Maar het was tijd om de zijwieltjes eraf te halen.

Henderson - die doorgaat met "Freaux", een verkorte Cajun-versie van "Jeffro" - deed een beetje van alles in de marihuanascene in Colorado. Onderaan de totempaal spullen. Loopgraafwerkzaamheden.

"Ik probeerde in te breken in de scene, licenties te krijgen, investeerders te krijgen," zei hij. “Maar onroerend goed in Colorado is verschrikkelijk duur, de licenties zijn duur. Ik kwam op dat gebied een beetje tekort.”

Dus toen Oklahoma medische marihuana legaliseerde, greep Henderson de kans om op de begane grond binnen te komen.

Hij en zijn partners, die banden hadden met Oklahoma, hadden geen diepe zakken, maar wat spaargeld hier, een overbruggingskrediet van een vriend daar, en de cannabiskenners met grote ogen hadden zelf een bedrijf met een laars.

Ze werkten 16 uur per dag, de vier partners deden het werk van 10 mensen.

"Wij zijn de verste jongens van het bedrijfsleven," zei Henderson op een recente dag in zijn Jive Cannabis-faciliteit in Inola, een stad 25 mijl ten oosten van Tulsa. Terwijl hij zijn planten liet zien, wijzend op de dieppaarse kleur, nam Henderson de toon aan van een trotse vader.

"We waren slechts vier jongens met een hoop en een droom", zei hij.

Ongekend lage toetredingsdrempels”

Alles veranderde voor Baker, Henderson en de staat Oklahoma op 26 juni 2018, toen 57% van de kiezers het "ja"-vakje aanvinkte op legaliseren van medicinale marihuana.

In de maanden voorafgaand aan de stemming, a waanzinnige coalitie van medische en ziekenhuisverenigingen, officieren van justitie, sheriffs, de staatskamer van Oklahoma en de republikeinse gouverneur van de staat stonden in de rij om zich tegen de maatregel te verzetten.

"Dit is een slecht volksgezondheidsbeleid dat niet lijkt op een legitiem medisch behandelingsprogramma", vertelde Dr. Kevin Taubman, voormalig president van de Oklahoma State Medical Association en voorzitter van de oppositiegroep aan de Associated Press nadat de stemming was aangenomen.

Toen-Gov. Mary Fallin vreesde dat het voorstel in wezen recreatieve marihuana legaliseerde.

Veel Oklahoma's, ook die in de cannabisindustrie, zouden er geen bezwaar tegen hebben. Op het bord waren er zeer weinig beperkingen voor wie een kweek mocht exploiteren, hoeveel het er zouden kunnen zijn en hoe gemakkelijk het zou zijn om een ​​medische kaart te krijgen.

Anders dan in veel staten, inclusief Colorado, hebben patiënten geen kwalificerende medische aandoeningen nodig om een ​​kaart te krijgen. Artsen richtten soms externe apotheken op om hun diensten aan te bieden. Websites met namen als NuggMD en PrestoDokter beloofde klanten binnen 15 minuten online een medische marihuanakaart.

Zakelijke licenties kosten slechts $2,500, a fractie van de prijs in andere staten, waardoor het voor bijna iedereen met een beetje geld mogelijk is om een ​​kweek of een apotheek te beginnen.

In Arkansas, aan de andere kant, een licentievergoeding loopt $ 100,000 op - plus een prestatiebon van $ 500,000. In New York, een aanvraag kost $ 10,000, met een inschrijfgeld van $ 200,000.

Colorado rekent ongeveer $ 7,500 aan voor initiële licenties voor recreatieve en medische winkels, en door die licentie jaarlijks te verlengen, zal een exploitant elke keer duizenden meer kosten, afhankelijk van het aantal planten dat ze willen laten groeien.

Dan is er nog de vergoeding voor het vinden van geschiktheid - een staatscontrole om er zeker van te zijn dat iemand daadwerkelijk een bedrijf mag runnen. Dat is nog eens $ 800 per persoon, of $ 5,000 voor een beursgenoteerd bedrijf. Om nog maar te zwijgen van de lokale kosten die komen bovenop die van de staat, die er duizenden meer per jaar kunnen maken.

De kosten lopen snel op.

Bovendien kunnen Colorado-bedrijven of individuen niet zomaar zoveel planten kweken als ze willen - ze moeten een aanvraag indienen bij de staat om planten toe te voegen of af te trekken.

Steden en provincies in Oklahoma mogen ondertussen geen apotheken verbieden of activiteiten laten groeien - nog een grote breuk met staten als Colorado, waar ondanks legalisatie het medicijn nog steeds niet recreatief mag worden verkocht in veel lokale jurisdicties.

"Dit zijn ongekend lage toegangsdrempels" in Oklahoma, zei John Hudack, een cannabisexpert bij de onpartijdige Brookings Institution, een denktank in Washington DC.

Met typische wegversperringen en bureaucratie die aan de kant zijn geschoven, is de industrie geëxplodeerd.

Bijna 376,000 Oklahomans - ongeveer 10% van de bevolking van de staat - hebben medische marihuana-kaarten, verreweg de hoogste aandeel in het land, volgens het Marihuana Policy Project.

New Mexico heeft daarentegen het op een na hoogste aantal met 5.35%, met Colorado met 1.5%.

Zelfs op het hoogtepunt van Colorado's medische marihuana-boom in 2011, bereikte de staat echter een hoogtepunt van 128,698 patiënten, een derde van Oklahoma's totaal, en slechts 2.5% van de staatsbevolking.

Het kostenverschil tussen deelname aan het spel in Colorado en Oklahoma is groot.

"Om zelfs maar na te denken over het openen van een (marihuana)bedrijf in Colorado, moet je een miljoen dollar vloeistof hebben om de bal aan het rollen te krijgen", zegt McDonald, de directeur van Apothecary Farms.

In Oklahoma? Je kunt volledig verticaal worden geïntegreerd voor $ 7,500, zei Henderson.

Goedkopere grondprijzen, bouwkosten en licentievergoedingen betekenen dat "het hier gemakkelijk 10 keer goedkoper is dan in Denver", zei hij.

Die factoren, gecombineerd met de hands-off benadering van de staat, zorgen ervoor dat het erg druk wordt in de cannabisruimte van Oklahoma.

Sommige staten die marihuana legaliseerden, creëerden een klein, vast aantal licenties. Arkansas, bijvoorbeeld, staat slechts 40 apotheken in de staat toe. Connecticut heeft slechts vier cannabisproducenten en 18 dispensaria bijna tien jaar na het legaliseren van medicinale marihuana.

Maar Oklahoma besloot de vrije markt onbelast te laten lopen. Als gevolg hiervan heeft de staat nu bijna 12,600 bedrijfslicenties voor marihuana, waaronder meer dan 8,600 telers en meer dan 2,300 apotheken.

Dat is meer dan het dubbele van Colorado gecombineerde recreatie- en medische winkels — ondanks het feit dat Oklahoma zo'n 1.8 miljoen mensen minder heeft. De Centennial State heeft meer dan 1,200 teeltactiviteiten, per staatsgegevens, bijna zeven keer minder dan Oklahoma.

De stad Bristow, een gemeenschap van 4,200 mensen genesteld tussen Oklahoma City en Tulsa, gedijde vroeger op olie en katoen. De strook in het centrum langs de historische Route 66 heeft een paar restaurants, een groot aantal leegstaande gebouwen - en drie dispensaria.

Dat is het verhaal in heel Oklahoma, waar kleine steden, van Panhandle tot de grens met Missouri, meer wietwinkels dan kruidenierswinkels hebben. Ondertussen heeft Oklahoma County, de thuisbasis van Oklahoma City, nu 530 apotheken - drie keer zoveel als Denver.

"Mensen zien dit als een kans om een ​​markt te betreden die elders duur is en daarom is er een stroom van mensen die denken dat ze het rijk gaan maken," zei Hudack. “We weten hoe dit verhaal afloopt. We zagen een minder tolerant systeem in Oregon werken en ze eindigden met: honderdduizenden ponden overtollige voorraad. '

McDonald noemde het de "Armageddon-fase" voor cannabis uit Oklahoma.

"Er zijn serieuze meevallers die gepaard gaan met zo lage barrières", zei hij. “De markt is zo oververzadigd in Oklahoma. Dit heeft ertoe geleid dat het een echte kopersmarkt is geworden. De dingen zijn zo competitief, het is een race naar de bodem.”

Industrie-watchers voorspelden een bloedbad in de nabije toekomst als bedrijven wegkwijnen en voor centen op de dollar verkopen.

De vrijheid om te opereren is de drijvende kracht geweest om bedrijven naar Oklahoma te brengen, maar sommigen vinden dat het gebrek aan regelgeving degenen die de dingen op de juiste manier proberen te doen, schaadt.

Op het eerste gezicht leek de markt in Oklahoma ongelooflijk aantrekkelijk voor Clear Cannabis Inc., een oud cannabisbedrijf met het hoofdkantoor in Denver: een overvloed aan klanten, eindeloze schappen om zijn producten op te slaan.

Maar zonder het regelgevende kader "maakt het het een uitdaging voor een compliant bedrijf als wij om echt te slagen", zegt Seth Wiggins, de president van het bedrijf.

De marihuana-regelgevers in Oklahoma missen nog steeds een belangrijk hulpmiddel om naleving te garanderen: een volgsysteem voor zaden dat wordt gebruikt in bijna elke andere staat met een medisch of recreatief cannabisprogramma. Met het systeem kunnen regelgevers de beweging van een plant overal volgen, dus als het bijvoorbeeld in New York wordt gevonden, weten ze precies waar het vandaan komt.

De staat probeerde het uit te rollen - maar kreeg een proces beweerde dat het bedrijf, Metrc, handelde als een monopolie omdat bedrijven geen andere opties kregen om hun fabrieken te volgen. De zaak baant zich nog steeds een weg door het rechtssysteem.

Zonder tracking van zaad tot verkoop, zeiden Wiggins en andere werknemers in de industrie, kunnen minder compliant individuen wiet gemakkelijker ergens anders heen leiden zonder detectie. Bovendien bieden bedrijven die de regels omzeilen prijzen die Wiggins en andere legitieme concurrenten niet kunnen aanraken.

"Mensen die het goed doen, worden nu gestraft", zei Wiggins, erop wijzend dat de omzet van het bedrijf "aanzienlijk lager is dan we hadden verwacht" in Oklahoma.

Oklahoma's regelgevende instanties voor medische marihuana krijgen snel personeel om aan de vraag van de snelgroeiende industrie te voldoen - ze rekruteren zelfs enkele van hun topmensen uit Colorado.

Taylor Hartin, adjunct-directeur van naleving en handhaving van de staat, afkomstig uit de particuliere sector van Colorado, zei dat het bureau de veldinspecties tijdens de COVID-19-pandemie heeft onderbroken, maar nu zijn werk opvoert.

“We gaan het niet tolereren”

Dat gebrek aan regelgeving frustreert ook staats- en lokale wetshandhavers, die zeggen dat de overhaaste legalisering van het medicijn een alarmerende toename van illegale kweek en andere criminele activiteiten inluidde.

Hoewel het moeilijk is om een ​​nummer op een markt te zetten die in de schaduw leeft, zeggen functionarissen dat anekdotisch bewijs erop wijst dat buitenlanders, waaronder mensen uit Colorado, Oklahoma binnenkomen om ongereguleerde operaties uit te voeren.

Bijna elke week brengt ander nieuws verhaal over grote invallen in Oklahoma, waar, zo beweren de autoriteiten, mensen enorme hoeveelheden marihuana verbouwen en verzenden voor verkoop buiten de staat.

De illegale teelt brengt ook andere nevencriminaliteit met zich mee, waaronder prostitutie, hardere drugs zoals ketamine en mensenhandel, zei Mark Woodward, woordvoerder van het Oklahoma Bureau of Narcotics.

Toen het bureau zag hoe de nieuwe marihuanawet drie jaar geleden werd geschreven, wisten ze dat mensen naar de staat zouden komen om te profiteren, zei hij.

Maar de wetshandhavers realiseerden zich niet hoeveel mensen het zou zijn - en hoe snel ze een winkel zouden opzetten.

'Dit was een paard van Troje,' zei Woodward. "We hebben dit in ons dorp binnengelaten omdat het er aan de oppervlakte heel goed uitzag."

Het Bureau of Narcotics kan het aantal illegale teelten gewoon niet bijhouden, zei hij. Als antwoord heeft Oklahoma gevraagd om: $ 4 miljoen aan federale financiering om de ongereguleerde marihuanamarkt te bestrijden, waarbij de staatswetgever extra geld belooft om een ​​eenheid te financieren die aan de kwestie is gewijd.

"Waar we ons op zullen concentreren, zijn drugshandelorganisaties die transnationale en nationale drugsorganisaties zijn die Oklahoma hebben geïnfiltreerd", vertelde Donnie Anderson, de directeur van het bureau. lokale verslaggevers in juli toen hij de federale hulpaanvraag aankondigde. "Ze zijn hier in Oklahoma en ze zullen niet snel weggaan."

In juni hebben autoriteiten op het platteland van het oosten van Oklahoma arresteerde twee Colorado individuen voor het naar verluidt exploiteren van een illegale teelt van 10,000 planten als onderdeel van een grotere transnationale witwasoperatie. Toen agenten het pand binnenvielen, vonden ze ook 100 pond verwerkte marihuana.

"Ik zou zeggen dat 60% van de teelt in Haskell County afkomstig is van inwoners van Colorado", zegt Turner, de sheriff van Haskell County, hoewel hij geen harde gegevens verstrekte.

Een rondleiding door het 12,000 inwoners tellende graafschap, 100 kilometer ten zuidoosten van Tulsa, liet zien hoe oude kippenhokken werden omgebouwd tot kweekhuizen op uitgestrekte percelen, waarvan de witte toppen zichtbaar waren door een struikgewas langs de weg.

Terwijl ondersheriff Terry Garland langzaam langs kweekhuizen reed, wierp hij een blik op de kentekenplaten op de opritten. Sommigen hadden Minnesota-tags, anderen toonden Washington en Oregon.

'Ik ga die kentekenplaten later controleren,' zei hij terwijl hij een auto inspecteerde.

Voor Garland en Turner heeft legale marihuana hun landelijke deel van het leven verstoord.

"De prijs van ons land is gestegen en burgers kunnen niet in hun zwembaden zwemmen omdat ze elke dag de geur van marihuana moeten ruiken," zei Turner. “De mensen die hier groeien, zijn niet eens inwoners van Oklahoma. Ze komen hier omdat het het Wilde Westen is – nou, we gaan het niet tolereren.”

Toen het voor het eerst begon, zei Garland, lachten de mensen in het graafschap als ze wiet rook die van naast de deur kwam.

"Nu lachen ze niet meer," zei hij, terwijl hij even pauzeerde om te wijzen op een nieuwe kweekoperatie die van de ene op de andere dag lijkt te zijn ontstaan. "Veel mensen haten het idee dat het in onze provincie is."

Gary Coyle kan gewoon niet geloven wat de toestroom van potboeren heeft gedaan met onroerend goed in deze landelijke gemeenschap.

Coyle, een voormalig lasser, werd gedwongen uit zijn oude carrière te stappen omdat zijn gezondheid achteruitging en een nieuwe bron van inkomsten nodig had. Op een dag, twee jaar geleden, stelde zijn broer voor om een ​​van die marihuana-apotheken te openen.

"Ik wist verdomme niets!" zei hij over zijn eerdere cannabiskennis. Coyle heeft zelf nooit gerookt en hield zich aan het oude axioma van zijn vader dat de drug 'je in de gevangenis of in het graf zet'.

Als de teelt legaal is in de stad, zegt Coyle dat hij het niet erg vindt, maar hij zou willen dat de verkoop in zijn winkel beter was. Na de 10e van de maand, wanneer iedereen in de stad zijn salaris al heeft uitgegeven, komt de verkoop langzaam op gang.

Hij en Garland wisselden verhalen uit over grondprijzen in Coyle's G&C Dispensary in Keota, waarbij ze hun ongeloof uitten over wat sommige van hun vrienden en familie werd aangeboden. Sinds de legalisering staan ​​mensen van buiten de stad voor de deur en bieden ze vier, vijf, acht keer de waarde voor hun land - en de mogelijkheid om contant te betalen, zeiden ze.

"Ik zei: 'Je bent uit de put gevallen en je hoofd gestoten!'" zei Coyle na het voordragen van een verhaal over een bepaald aanbod.

“Oklahomans zijn outlaws”

Maar ondanks de wensen van sommige Oklahomanen, is marihuana hier om te blijven. En de mensen die het aantrekt, zouden zelfs zichzelf verbazen.

Tien jaar geleden zou Billy Moon je voor gek hebben verklaard als je hem had verteld dat hij ooit een professioneel cannabisbedrijf zou gaan runnen.

De voormalige rechercheur van de politie van Oklahoma City bracht zijn carrière door in de duistere wereld van kartels en verdovende middelen, zijn nachten besteed aan het neerhalen van meth-huizen.

Maar na de diagnose van een vorm van bloedkanker, vertelde de dokter hem om cannabis te proberen. Door de kanker kreeg Moon brandende gevoelens in zijn handen en voeten, maar hij realiseerde zich dat roken en het nemen van eetwaren de pijn zou doen verdwijnen.

'Dat was het,' zei hij. "Ik dacht: 'We missen (uit) iets.' Er zijn enkele duidelijke voordelen aan deze plant.”

Moon werkte samen met Rich Cardinal, een cannabisliefhebber uit Colorado, om een ​​kweekoperatie op te zetten genaamd Canna Culture op een stuk grond in familiebezit in Chickasha, een klein stadje op 45 minuten ten zuidwesten van Oklahoma City.

De voormalige rechercheur bij de politie verkoopt Cardinal op de Oklahoma-manier van zakendoen.

"Oklahomans willen die luie, hippievibe niet", zei Moon naast een buitenveld vol cannabis. “Oklahomans zijn outlaws. Het is een houding van '(expletive)-de-overheid'."

Maar het feit dat een staat zo rood als Oklahoma neigt naar legale cannabis, zou niet langer verrassend moeten zijn, zei Ricardo Baca, een voormalige Denver Post-journalist die de eerste cannabisredacteur van het land was en oprichter van het in Denver gevestigde Grasslands-marketingbureau.

Het keerpunt, zei hij, kwam in 2016. Toen het grootste deel van het land zijn ogen had gericht op de presidentiële overstuur, acht staten – waaronder zeer conservatieve zoals Arkansas, Montana en South Dakota – waren stilletjes een vorm van marihuana aan het legaliseren, een voorloper van plaatsen als Oklahoma die van rood in groen veranderden.

"Cannabis is niet langer een partijdige kwestie", zei Baca. "En we moeten stoppen om het als zodanig te behandelen."

Terug in Okemah bestudeerde Baker het druppelirrigatiesysteem - een techniek die in de Israëlische woestijn is geperfectioneerd - dat nu wordt gebruikt om tienduizenden marihuanaplanten te kweken.

'We kijken hier naar twee ton wiet,' zei hij glimlachend.

Vorig jaar harkte de Tribe Collective-crew 50,000 planten binnen - het equivalent van 63,000 pond pot.

'Dat is het mooie aan Oklahoma,' zei Baker. “Ze noemen het het Wilde Westen. Nou, we zijn een beetje wild hier. Het is een bedrijfsvriendelijke staat. Ze overreguleren hier geen zaken.

"Goed of slecht", zei hij, "zo hoort kapitalisme te zijn."

Origineel artikel door Denver Post

Geschreven door Sam Tabachnik

Afbeelding door  Gerson Repreza