Jak wysadzić rurociąg – recenzja filmu

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

jak wysadzić recenzję filmu rurociągowego

Z trzaskiem ważnego, współczesnego filmu pojawia się How To Blow Up A Pipeline. Pojawia się w sklepie Xbox w momencie, gdy – jak się wydaje – ludzie bardziej mówią o tym, czy polityka Just Stop Oil dotycząca zakłóceń jest uzasadniona, niż o samym przesłaniu. To ciśnienie, które towarzyszy How To Blow Up A Pipeline, dopóki nie eksploduje, w przenośni i dosłownie.

W istocie „Jak wysadzić rurociąg” jest filmem proceduralnym. Kamera uchwyciła grupę młodych aktywistów, którzy krok po kroku przechodzą przez proces stawania się bojownikiem, znajdowania innych bez zwracania na siebie uwagi rządowego Oka Saurona, tworzenia planu, wytwarzania bomby, a następnie wyzwalając to. Żaden krok nie zostanie pominięty, żaden szczegół nie pozostanie niezauważony. Można by to nazwać „Książką kucharską anarchisty” i nawet byśmy nie mrugnęli okiem.

Brzmi to sucho i stronniczo i czasami rzeczywiście tak jest. Są momenty, w których tempo spada, gdyż powrót do wcześniejszych etapów procesu – w szczególności rekrutacji – wyzwala dobrze zbudowane napięcie. A jeśli chcesz krytykować politykę How To Blow Up A Pipeline, to jasne – za oczywistość uważa się zagładę klimatyczną, a aktywistów przedstawia się jako bohaterów, a czasami męczenników. Dla niektórych może to być niesmaczne. Istnieje jednak wyraźna, dobrze przedstawiona argumentacja na temat tego, kiedy zakłócenia są akceptowalne i do kogo powinno być skierowane.

Ale chociaż skupia się bardziej na procesie i przesłaniu niż na ludziach, z konieczności nadal udaje mu się nabrać pulsującego impetu. Misja nigdy nie jest oczywista: istnieje wiele przeszkód, od prostego łatwopalności bomby domowej roboty po zagrożenie pojawieniem się kreta w grupie. To Oceans 11, w którym narzędzia kupuje się w Walmarcie i mogą eksplodować w każdej chwili, a cała załoga nauczyła się swoich części z samouczków na YouTube.

Na barkach impetu stoi również obsada. Głównie młodzi i niedoświadczeni aktorzy. – Sasha Lane (Zatłoczony pokój, Piekielny chłopak) i Jayme'a Lawsona (Kobieta-Król) są chyba najbardziej rozpoznawalne – wnoszą całkowicie autentyczny ogień do brzucha grupy. Wierzysz, że sprawa globalna jest przegrana; czujesz, że są całkowicie zaangażowani w swoją sprawę. Bez względu na Twoje poglądy polityczne, prawdopodobnie będziesz skłonny je przyjąć.

To nie jest prosta, liniowa droga do bomby. Narrację przerywają retrospekcje, poprzedzone kartami tytułowymi z imionami bohaterów. Te karty są nieco mylące: często postać odgrywa niewielką rolę lub rzucana brama powoduje retrospekcję. To dziwność, która raczej nas przyciągnęła, niż wciągnęła.

Ale retrospekcje w większości dobrze pokazują, dlaczego tego rodzaju sytuacje muszą zdarzać się tak rzadko. Rekrutowanie aktywistów przypomina pierwsze nieśmiałe chwile romansu, gdy próbują dowiedzieć się, jak bardzo wierzą. Zawsze istnieje zagrożenie ze strony tajnych agentów.

Istnieje argument, że „Jak wysadzić rurociąg” to spełnienie anarchistycznych życzeń: propaganda jak w bajce. Z pewnością kończy się lepiej, niż być może musiało, co potwierdza tę opinię. Ale jeśli wyłączysz współczesny cynizm, mamy tu porywający thriller.

Z pewnością wiemy więcej o bombach homebrew niż przed obejrzeniem Jak wysadzić rurociąg. Potraktuj to jako thriller proceduralny, który przeprowadzi Cię przez każdy najdrobniejszy szczegół sabotażu przemysłowego, a okaże się zarówno fascynujący, jak i bardziej ekscytujący, niż można by się spodziewać. Być może będziesz musiał wybaczyć zbyt schludne zakończenie i pewną dozę kaznodziei, w zależności od twoich przekonań politycznych, ale mimo to jest to ważny film, który warto obejrzeć.