autorstwa Dennisa Croucha
Tymczasowe wnioski patentowe w USA nadal cieszą się popularnością, a od 170,000 r. składa się ich około 2013 XNUMX rocznie. Po złożeniu tymczasowego wniosku wnioskodawca ma rok na przeniesienie sprawy do wniosku nietymczasowego lub zgłoszenia PCT, a ostatecznie do wydania patentu.
Jeżeli wnioskodawca nie podejmie dalszych działań, wniosek tymczasowy zostaje porzucony, a akta pozostają tajne. Około 40% jest porzucanych — a to daje 1.4 miliona plików aplikacji utraconych publicznie. Jak można się spodziewać, wskaźnik rezygnacji zależy od rodzaju kandydata:
- Mikropodmiot: 78% wskaźnik porzuceń
- Mały podmiot: 44% wskaźnik porzuceń
- Duża jednostka: 25% wskaźnik porzucenia
Wiele mówi się o współczynniku przyznawania patentów — jaki procent wniosków patentowych ostatecznie kończy się wydanymi patentami. Ogólnie rzecz biorąc, nigdy nie widziałem, aby jakiekolwiek obliczenia stopy dotacji brały pod uwagę te liczby porzuconych.
Rozważałem wezwanie do wprowadzenia nowego systemu publikacji; Coś w rodzaju poprawki do sekcji 122 z oświadczeniem, że Każda aplikacja, która nie została jeszcze udostępniona publicznie 5 lat po dacie jej skutecznego złożenia, zostanie opublikowana przez USPTO. Mój problem z natychmiastowym wezwaniem do publikacji polega na tym, że tak naprawdę nie możemy stwierdzić, czy te porzucone aplikacje obejmują któreś z gigantów, na których mogą stanąć przyszłe innowacje. Czy interes publiczny w tej nieznanej informacji przeważa nad prywatną korzyścią, jaką ubiegający się o patent otrzymują dzięki zachowaniu tajemnicy. Chociaż wszystkie te aplikacje są tajne, USPTO ma prawo przeprowadzić badanie plików, aby pomóc nam zrozumieć ich wartość. Zobaczymy, czy uda mi się popchnąć agencję w tym kierunku.
Źródło: https://patentlyo.com/patent/2021/09/inventions-provisional-applications.html